WOLF HOWLING วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #6 : คืนหมาหอน : : Tech Magician: จอมเวทจักรกล [ HOT ]

Teach Megician จอมเวทจักรกล

กราบสวัสดีเเละขออภัยงาม ๆ ที่มาวิจารณ์งานช้าไปหลายอาทิตย์เลยทีเดียว ,, เนื่องจากอะไรไม่สำคัญเพราะยังไงมีนก็คือข้อเเก้ตัวของคนส่งงานช้า // T^T ..

 

เอาเป็นว่ามาลอง 'อ่านความคิด' ของรีดเดอร์กันเถอะ

ว่าอ่านนิยายเรื่องนี้เเล้วรู้สึกยังไง ? ,,

 

ว่าด้วยเรื่องโครงเรื่องรวมถึงการดึงดูดให้มีคนมาติดตามอ่าน ต้องยอมรับเลยเพราะไม่เคยเห็นนิยายเเนวนี้มาก่อน ส่วนใหญ่ก็คงมีนิยายเเนวเเฟนตาซีที่เป็นผู้ใช้ไม้ อย่างเรื่องเเฮรี่พอตเตอร์นี่จะเยอะ เเต่ในส่วนของผู้ทำไม้จะไม่เคยเห็น ตอนที่อ่านแนะนำเรื่องเเบบย่อๆครั้งเเรก รู้สึกว่ามันสั้น กะทัดรัด ได้ใจความ เเล้วยังจุดข้อสงสัยว่าเห้ย ! คนทำไม้กายสิทธิ์เนี่ยนะเเล้วคุณจะดำเนินเรื่องไปยังไงให้มีความสนุก ซึ่งถ้าทำให้คนอ่านสงสัยเเล้วมันมีข้อดีก็คือพวกเขาก็จะเปิดนิยายของคุณโดยที่มีความคาดหวังอยู่ในใจ โดยรวมเเล้วการเปิดนนิยายให้มีความน่าติดตามนี่ค่อนข้างดึงดูดในระดับที่สูงพอสมควรเลยทีเดียว โครงเรื่องอะไรนี่คิดมาดี ดำเนินเรื่องเรียบง่าย เรื่อย ๆ เเต่ก็น่าตื่นเต้นอยู่ตลอดเวลายิ่งตอนจบบทนี่ก็สามารถปิดบทได้อย่างสวยงามเเละเชื่อมโยงไปยังบทต่อไปได้ดี เเละส่วนตัวชอบการบรรยายสภาพเเวดล้อมรอบๆตัวของตัวละคร บรรยายเกี่ยวกับอาคารบ้านช่องนี่ชอบมากถือเป็นจุดขายของนิยายเเฟนตาซีเลยทีเดียว 

 

การบรรยายไม่รู้ว่ารู้สึกไปคนเดียวหรือเปล่าว่าเหมือนกับไมค์เขียนให้มันดูสละสลวยพยายามใช้คำให้ผู้อ่านนึกภาพตามออก เเต่พอเราอ่านเหมือนรู้สึกว่ามันติกด ๆ ขัดๆเหมือนเเผ่นสะดุดยังไงก็ไม่รู้ ตรงช่วงที่บอก 'ดินเเดนศิวิไลซ์ของจอมเวท นครที่เต็มไปด้วยตึกรามบ้านช่องสีขาสะอาดบริสุทธิ์ประดุจเหมือนสลักเสลาขึ้นจากงาช้าง'  ไม่รู้ว่ารู้สึกไปคนเดียวหรือเปล่าเเต่ที่อ่านก็คิดว่าน่าจะเป็นตรง ประดุจเหมือน ละมั้งที่ทำให้ตรงช่วงนั้นมันสะดุดไปทั้งประโยคเลย ถ้าเปลี่ยนจากประดุจเหมือน เป็นคำอุปมาอย่างอื่นดีกว่า อ่านมาเรื่อยๆส่วนใหญ่จะไปสะดุดตรงพวกคำอุปมา อุปมัยนี่จะเยอะหน่อย ไม่ได้หมายความ่าใช้ผิดเเต่ยังใช้คำที่มันไม่สวยที่สุดอยู่ (ยังไงอธิบายไม่ถูก -0-) เอาเป็นว่ายกตัวอย่างเช่น ไมค์เลือกที่จะใช้คำว่าคล้าย ทั้งๆที่มันยังมีตัวเลือกที่ถ้าใส่เเล้วมันดูสวยอีกอย่างคำว่า ราว , ราวกับ

บางท่อนตรงคำบทสนทนา..เรจินาพูดกับเควทซัล ... 'มิฉะนั้นจะหาว่า ข้าไม่เกรงใจนะ' ตอนเเรกให้รู้สึกมีอำนาจเเต่พออ่านจบประโยคเจอคำว่านะ มันเหมือนกับเรจินาคนที่เป็นถึงสาวน้อยอัคคีมาขอร้อง เชิงกลัวเเล้วพยายามบอกว่า เธอต้องไปกับฉันนะ ไปกับฉันเถอะนะ อะไรทำนองนี้เลย 

สรุปเเบบย่อ ๆ เเล้วกันน้อในช่วงของการบรรยาย จากที่อ่านมาโดยรวมเเล้วเป็นการบรรยายที่ลื่นไหลพอสมควรเลย อ่านเเล้วรู้สึกภาพมันอยู่ในหัววิ่งวนอยู่ตลอดเวลา อ่านเเล้วรู้สึกอินเเต่ก็ยังมีบางช่วงที่บรรยายผิด ใช้คำผิด หรือใช้คำที่มันไม่คลิกที่สุด เเต่ก็ไม่ใช่ว่ามันจะผิดนี่จะเจอเป็นช่วง ๆ เเต่โดยรวมเเล้วการบรรยายก็ดีนะคะ เเต่นั่นเเหละยังมีการใช้คำผิดอยู่อย่างเช่น คล้ายๆร่ายเวทย์เเต่ไมค์ใช้คำว่า 'อุทาน' ทั้งๆที่คำอุทานมันเป็นพวก เห้ย ! อ้อ อ๋อ อนิจจา สัญญิงสัญญา อะไรทำนองนี้ เเละก็ยังเจอประปรายบ้างเล็กน้อย 

 

สรุปเลยก็เเล้วกันเน้อ .. เป็นนิยายเรื่องเเรกที่อ่านเเล้วรู้สึกไม่รู้จะวิจารณ์ยังไง ใช้คำอธิบายไม่ถูกเลยทีเดียว .. มีบางส่วนที่ยังไม่ได้เอ่ยถึงอย่างเช่นพวกชื่อเรื่องอะไรเพราะถือว่าเเต่งชื่อเรื่องมาน่าสนใจ .. ส่วนไหนที่ยังไม่ได้วิจารณ์ไปก็ถือว่าเป็นส่วนที่ดีก็เเล้วกันเน้ออ เเต่ก็ยังมีบางส่วนบ้างที่ต้องปรับปรุง ส่วนไหนที่วิจารณ์ผิดพลาดไปยังไงก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ >< เเละก็ขออนุญาตนิดนึงเพราะมีบางช่วงที่ใช้ภาษาอังกฤษคำไทยคำ ,, เพราะอย่างที่บอกไปนั่นเเหละคะ ไม่รู้จะใช้คำภาษาไทยว่าอะไรดี เพราะมันเยอะมากมายเหลือเกิน เเละสุดท้ายนี้ก็ขอเป็นส่วนหนึ่งในกำลังใจที่ส่งไปให้ไรท์เตอร์จนกว่าจะเเต่งนิยายเรื่องนี้จบนะคะ สู้ ๆ ค่ะ ^_____^ 

 

G  MINOR