WOLF HOWLING วิจารณ์นิยาย

ลำดับตอนที่ #5 : คืนหมาหอน : : THE TAROT OF ARCANA ฉีกตำนานไพ่ทารอท [ HOT ]

THE TAROT OF ARCANA ฉีกตำนานไพ่ทารอท

กราบสวัสดีงามๆ มาวิจารณ์นิยายตามเเบบฟอร์มที่ส่งไปเนอะ หวังว่าไรท์เตอร์จะมองเราเป็นเเค่ 'คนอ่าน' คนหนึ่งเท่านั้นเพียงพอเเล้ว เพราะเเท้จริงเค้าไม่ใช่นักวิจารณ์ได้โล่ทองคำอะไรเน้อ ~

ว่าด้วยโครงเรื่อง - โดยปกติที่อ่านนิยายเเฟนตาซีมาจะไม่ค่อยพบนิยายที่พูดถึงไพ่ทารอท ไพ่ทาโร่สักเท่าไหร่ เพราะคาดว่าผู้เเต่งอาจจะนึกไม่ถึงก็เป็นได้ โดยรวมส่วนของโครงเรื่องนี้อยู่ในเกณฑ์ค่อนข้างฉีกไปจากเรื่องอื่นในระดับหนึ่งเลยทีเดียว

ว่าด้วยการบรรยาย - การบรรยาย ไหลลื่นไม่ติดขัด น่าอ่านอ่านเเล้วรู้สึกลื่นปรื้ด ๆ ใช้คำสละสลวยไม่จำเจ ส่วนนี้เป็นส่วนสำคัญมากที่สุดของการเเต่งนิยายเเนวเเฟนตาซีเลยก็ว่าได้ (ถึงเเม้ว่าเเนวอื่นจะสำคัญก็ตามเเต่เเนวเเฟนตาซีเป็นเเนวที่ต้องใช้การบรรยายเยอะกว่าเเนวปกติ เลยสำคัญมากที่สุด) ไมค์ก็สามาถบรรยายได้ดีเลยทีเดียว เนื้อหารวดเร็วทันใจดีคะ ไม่เร็วหรือช้าจนเกินไปอยู่ในช่วงกำลังพอดีเลย เเละที่ชอบมากที่สุดคือที่ไรท์เตอร์ทิ้งปมในเเต่ละตอนเอาไว้จนมันน่าติดตามมากยิ่งขึ้น โดยรวมการบรรยายดีมาก มีเเฝงข้อคิดเอาไว้เล็กๆด้วย ส่วนนี้จะดีมากมายเพราะจากที่สังเกตมานิยายเเฟนตาซีมักจะเเฝงด้วยข้อคิดไม่มากก็น้อยซึ่งในเรื่องนี้ก็มี

ชมมาเยอะถึงคราวต้องติกันบ้างเน้อ ~

ว่าด้วยเรื่องความไม่ชัดเจน ไม่สมเหตุสมผล ไม่ตรงตามที่วางพล็อตไว้ตั้งเเต่เเรก – เจอมาปุ๊บอันเเรกเลยคือตอนที่เพรทเซลโดนเเกล้งโดยเพื่อนที่ตัวใหญ่กว่า ไมค์บอก ปลดพันธนาการจากของตกเเต่ง (ทำนองนี้) เเต่ก็จุดประเด็นสงสัยว่า เอ...จะปลดพันธนาการได้อย่างไรก็ในเมื่อถูกตรึงเเขนตรึงขาเอาไว้ ต่อมา..ช่วงที่ปูโร่จะพาเพรทเซลไปอาร์คาน่า..ที่บอกว่าบินไปทางด้านหลัง  เเค่บินไปทางด้านหลังจะพาเพรทเซลไปยังอาร์คาน่าได้เชียวหรือ ? ถ้าบอกว่า เกาะหลังเพื่อพาไปยังอาร์คาหรือลองอธิบายให้ชัดเจนกว่านี้จะดีเลย ต่อมา..การบรรยายถึงอาร์คาน่า..ความจริงตรงนี้ก็เสมือนจุดขายอีกจุดหนึ่งก็ว่าได้ เเต่ไรท์เตอร์กลับเลือกที่จะบรรยายเพียงน้อยนิดเท่านั้นจนเกิดความเสียดายเเละเกิดความสงสัยเกิดความอยากรู้อยากเห็นว่าเเท้จริงเเล้วเมืองอาร์คาน่ามันเป็นยังไงกันเเน่ ต่อมา..อายุ 15 โดยหลักความเป็นจริงไม่ใช่เด็กเเล้วเเต่กำลังอยู่ในช่วงวัยรุ่น คำนำหน้าขึ้นต้นว่า นาย ด้วยซ้ำไป เเต่ไมค์บรรยายราวกับว่าเขาเป็นเพียงเเค่เด็ก สังเกตง่ายๆเลยคือ นิสัย วัย 15 เขาจะไม่ค่อยเเกล้งด้วยวิธีเเบบนั้นกันเเล้วสำหรับเด็ก ๆ  น้อยสุดก็ชกต่อยขึ้นห้องปกครอง ดูเเล้วคือเพรทเซลยังไม่เหมาะที่จะเป็นเด็กอายุ 15 มากสุดเป็นได้เเค่ 12 ด้วยซ้ำ ไม่ใช่เพียงเพรทเซลเเต่เพื่อนเพรทเซลบนโลกยังเป็น ไรท์เตอร์จะบรรยายใช้คำที่บ่งบอกถึงความเป็นเด็กเยอะ เช่น ฟันซี่เล็ก เด็กหนุ่ม น้ำตาซึมนี่ไม่นับเพราะอาจเป็นคาเเร็คเตอร์ของเพรทเซล ทางที่ดีลองเปลี่ยนอายุให้ดูอ่อนลงกว่านี้จะดีกว่า (เข้าใจว่าบางทีไมค์อยากจะให้เป็นช่วงของวัยรุ่น แต่ไมค์ก็ลืมคิดไปเหมือนกันว่าพวกเขาเป็นวัยรุ่นไม่ใช่เด็กหนุ่ม) ต่อมา...คือการบรรยายถึงที่มา ตัวละคร จากที่ดูตอนเเรกคือมีพระอภัยมณีโผล่ออกมา เเต่ไปๆมาๆตัวละครหลักกลับกินพุดดิ้งเอาซะอย่างนั้นเลย คือความจริงถ้าอยากจะบอกว่าตัวละครภูมิลำเนามาจากประเทศไทย ก็น่าจะใส่ความเป็นไทยโดยใช้ข้าวเเทนพุดดิ้ง หรืยถ้าอยากให้ภูมิลำเนาตัวละครอยู่ในเเทบยุโรปก็ตัดพระอภัยมณีออกไปเเสดงความเป็นยุโรปให้ชัดเจนกันไปเลย สรุปแล้วการบรรยายไหลลื่นแต่ติดหลักความไม่สมเหตุสมผล ขัดจากหลักความเป็นจริง ขัดจากพล็อตที่วางเอาไว้

เเล้วก็ส่วนของการใช้คำ

โคร่ม --> โครม

เอิ่ออออล์ --> เอิ่กกกกก (อันนี้้เรอบ่อยจนจำเสียงได้ 5555)

ว่าด้วยคาแร็คเตอร์ ไมค์ได้บรรยายถึงคาแร็คเตอร์แต่ละตัวได้ดีเลยทีเดียว สามารถแบ่งแยกออกมาได้อย่างชัดเจนเลยในแต่ละตัว ปูโร่ก็น่ารักกกกก อยากเเพ็คเอากลับบ้านไปเลี้ยงมากมาย น่ารักจริงไรจริง *ชูป้ายไฟ I LOVE PURO ❤

สุดท้ายเหนื่อยมากกับการพิมเพราะพิมเอาในมือถือ #อารมณื์ค้างจากที่อ่านในคอมเเล้วอยากวิจารณ์เลยมาพิมในโทสับ เหนื่อย 5555 * แต่ก็ถือว่าคุ้มค่ากับการพิมครั้งนี้ เราชี้จุดบกพร่องไม่ได้มากอันนี้ก็ต้องขออภัยอย่างสูง หรือถ้าหากว่าพูดหรือพิมพ์อะไรไปไม่ถูกใจอะไรก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย หวังว่าจะไม่ถือโทษโกรธเคืองอะไรกันเนอะะ สุดท้ายเเล้วขอเป็นหนึ่งในกำลังใจส่งไปให้ไรท์เตอร์จนกว่านิยายเรื่องนี้จะจบ สู้ๆนะคะเป็นกำลังใจให้เสมอ :)

G  Minor!