เทพยุทธพลังแฮกเกอร์

ลำดับตอนที่ #3 : ระดับพลังไม่เพียงพอ

เมื่อเข้ามาในห้อง หันมองแม่นางเจียวโหยว หน้าตาหวานซึ้งหน้าอกล้นปริ อายุประมาณยี่สิบต้นๆ ก็พยักหน้าถูกใจ พอหันมามองอีกคน เจียวหลานมีท่าทางเขินอายเล็กน้อย อายุประมาณสิบเจ็ด สายตามีความสดใสอยากรู้อยากเห็น

เอี้ยอี้หนายเอาเงินมาวางบนโตะ ด้านหน้าของสองสาวคนละหนึ่งตำลึงทอง

"ข้าให้พิเศษแก่พวกเจ้า มอบความประทับใจให้แก่ข้าด้วย พาเพิ่งมาที่นี่เป็นครั้งแรก" และเอาเงินมาเรียงอีกสิบตำลึง ทั้งสองคนตาโตมาก มองเงินไม่วางตา แต่เจียวโหยวหันกลับมามองหน้าของเอี้ยอี้หนานสลับมองเงินทำให้ประทับใจเล็กน้อย เขียวหลานเหมือนจะไม่ค่อยได้เห็นเงินมากนักจึงประหม่ามากกว่าพี่สาวที่มากประสบการณ์อย่างเจียวโหยว

"สิบตำลึงนี้ แยกเป็น ค่าห้องพักและอาหารของเพื่อนข้า สองตำลึง ของข้าอีกเช่นกันสองตำลึง อีกหกตำลึงนี้..."

อี้หนานมองคนทั้งสอง "รบกวนแม่นางเจียวโหยวเรียก แม่เล้าเจียวมาคุยกับข้าที เมื่อครู่เพื่อนข้าอยู่ จึงไม่อยากโอ้อวดมากนัก อยากให้เขารู้ว่าข้าจ่ายเท่ากับเขา"

"ข้าน้อยทราบแล้ว โปรดรอสักครู่" เจียวโหยวเดินออกไปด้านนอก เพื่อรายงานเรื่องนี้แก่แม่เล้า

ผ่านไปสักครู่แม่เล้าจึงเข้ามา

"คุณชายเอี้ยนี่จริง ๆ เลย ไม่ส่งสัญญาณอะไร ให้ข้าสักนิด"

อี้หนานหัวเราะ "ข้าอยากให้เพื่อนที่มากับข้าสบายใจน่ะ ข้าอยากชวนแม่เล้าคุยซักครู่ อยากถามว่าที่นี่มีบริการพิเศษอะไรอีกไหม อ่ะ ๆ ข้าดื่มเหล้าไม่เก่ง ไม่ต้องเอามาเยอะ เอาพวกน้ำชามาจะสะดวกกว่า "

"ได้คะคุณชายเอี้ย" พอดีกับมีคนยกอาหารเข้ามา แม่เล้าเรียกและกระซิบ บอกให้เปลี่ยนเป็นน้ำชา

"อ๊ะ เอาเหล้ากานึงเล็ก ๆ ก็พอข้าอยากลองชิมดู" แม่เล้าพยักหน้า

"นายน้อยเรียกข้าเข้ามาคงไม่ใช่แค่นี้กระมัง"

"แน่นอนๆ " อี้หนานเลื่อนเก้าอี้เข้าใกล้แม่เล้า และกระซิบใกล้ๆ "มีสองสามเรื่องจะถามท่าน ข้าอยากรู้เรื่องค่าไถ่ตัวแม่นางทั้งสามคน ขาไม่ได้อยากไถ่ตัวนะ ข้าอยากเทียบราคา ท่านอย่าบอกพวกนางล่ะ"

แม่เล้าหยักหน้าพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ และกระซิบตอบ "เจียวโหยว อายุยี่สิบสองบริการที่นี่มาหกปีแล้ว ยังสาวยังสวยราคาจึงเท่านี้ ส่วนเจียวเสียไม่ต่างจากเจียวโหยวมากนักราคาเท่านี้ เจียวหลานเพิ่งเข้ามาได้ไม่ถึงปีถึงว่ารุ่นเล็ก ราคาจะแพงซักเล็กน้อยเพราะนางยังไม่เคยรับแขก ราคาจึงเท่านี้"

อี้หนานพยักหน้าแบบพอเข้าใจ สองคนตัวโตหลักสิบตำลึง แต่ตัวเล็กนี่หลักร้อยตำลึงถือว่าแพงมาก ๆ แต่ไม่ใช่ปัญหาของเขาอยู่แล้ว

"อันนี้ข้าถามพอเป็นกรณีศึกษา ข้าให้ท่าเลยหนึ่งตำลึงสำหรับคำถามที่จะขอเสียมารยาทถามต่อไปนี้ รบกวนตอบข้าด้วย... เบอร์หนึ่งของที่นี่ค่าหลับนอนและไถ่ตัวเท่าไหร่" แม่เล้าฟังคำถามก็หัวเราะ

"คำถามเล็กน้อยแค่นี้เองไม่เสียมารยาทแน่นอน แขกท่านอื่น ๆ ก็รู้ ค่าบริการเท่านี้ ค่าหลับนอนเท่านี้ ค่าไถ่ตัว...เท่านี้"

อี้หนานตาโตมาก "เหยด!! ราคาสมเป็นเบอร์หนึ่งจริง ๆ ไว้ข้ามาคนเดียว ข้าต้องลองขอบริการบ้างแล้ว แต่ค่าหลับนอนและค่าไถ่ตัวราคาถึงใกล้เคียงกันนักล่ะ"

"เจียวหงส์ เบอร์หนึ่งของเรา ขายบริการไม่ขายร่างกาย คุณชาย คุณท่านต่างมาพูดคุยและฟังบทเพลงของนาง กราบหลอนของนาง อาจเทียบเท่าบัณฑิตจองหงวน แต่หน้าตาและบทเพลงของนางล้วนไร้ที่ติ คุณชายสามารถเรียกมาบริการได้"

อี้หนานหัวเราะ"วันหลังเถอะวันหลัง วันนี้ข้าเครียมเงินมาเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และอาจทำให้แม่นางเจียวทั้งสองคนที่อยู่ด้านหลังผิดใจได้ คราวหน้าก็แล้วกันนะ"

"คุณชายเอี้ยสัญญากับข้าแล้วนะ"

"แน่นอนๆ " ราคาบริการของเบอร์หนึ่งชั่วยามละร้อยตำลึง ไถ่ตัวสาว ๆ พวกนี้ได้สบายเลย แถมค่าตัวทางหลักหมื่นตำลึง ไม่ธรรมดาเลยจริง ๆ

แม่เล้ามองเงินบนโต๊ะที่ยังอยู่ ห้าตำลึงทอง และเอ่ยคำโฆษณาบริการต่าง ๆ ให้อี้หนานฟัง อี้หนานจึงว่าจ้างนักดลตรีให้เข้ามาร้องเพลงให้ฟัง แต่ให้นักดลตรีร้องเพลงอยู่หลังม่าน เพราะไม่อยากให้กวนสมาธิ ให้ร้องต่อเนื่องสองชั่วยามผลัดกันหลายคน และสั่งผลไม้จากต่างถิ่นราคาแพง มีน้ำแข็งก้อนมาให้ด้วยอีกนานสนใจมาก จึงทราบว่าเป็นเพราะ ตู่แช่เย็นที่สลักอาคมเวทไว้

ต้องจ่ายผลึกพลังงานจึงทำงาน ได้ฟังก็สนใจมาก ราคาที่ทราบมาเกือบพันตำลึง แต่ที่แพงกว่าก็คือผลึกที่จ่ายพลังงาน ต่อเดือนต้องเสียค่าผลึกหลายร้อยตำลึง ครบปีก็แพงกว่าตู้แช่เย็นแล้ว อี้หนานสนใจมากจึงจ่ายเงินซื้อผลึกขนาดเล็กมาสองชิ้น ผลึกเป็นทรงข้าวหลามตัด สูงหนึ่งเซนติเมตร กว้างสองมิลลิเมตร ในราคาอันละสิบตำลึงทอง แม่เล้าบอกว่าเป็นผลึกที่ถูกที่สุดแล้ว

ทำให้เงินของอี้หนานตอนนี้กลายเป็น 2 ผลึกเล็ก 10 ตำลึงทอง 10 ตำลึงเงิน 35 อีแปะ

อี้หนานทำการโคลนนิ่งผลึกออกมาแต่มีเสียงส่งออกมาจากสมอง

'ระดับพลังไม่เพียงพอ'

อี้หนานแข็งค้างเลยทีเดียว ระดับพลังไม่พองั้นเหรอ เป็นเพราะแฮกเงินมากไป ผลึกต้องใช้พลังงานเยอะกว่า หรือว่าต้องเพิ่มระดับก่อนวะ

อี้หนานจึงลองแฮกตำลึงทองอีกรอบ แฮกไม่ได้จริง ๆ ด้วย ไม่มีเสียงอะไรออกมา ตอนนี้หน้าเขาซีดมาก ไม่รู้เกิดจากเหล้าที่ดื่มไปเมื่อกี้ ความเสียใจที่แฮกต่อไปไม่ได้ พลังในร่างหายถูกผลาญไปหมด หรือว่า เป็นเพราะวันนี้ไปฝึกในค่ายมาพอได้เวลาพึงจึงเพลียพาลหมดแรงกันไม่ทราบ

"ข้าอยากพักผ่อนแล้ว ตอนเช้ามืดก่อนตะวันขึ้นช่วยปลุกข้าด้วย ข้ามีงานตอนเช้า"

เมื่อให้พวกเธอกลับอี้หนานก็นอนลงบนเตียง และคิดถึงเรื่องที่ใช้พลังพิเศษที่ผ่านมา แฮกตัวเลข สามครั้งได้มั้ง แฮกเงินอีกแปะ แฮกตำลึงเงิน แฮกตำลึงทอง รวมกัน หกครั้ง แต่ตอนแฮกผลึกตอนแรกก็มีเสียงอยู่นี่หว่า อาจใช้พลังงานเยอะกว่าปกติก็เลยถูกดูดไปหมดละมั้ง หวังว่าหลับไปตื่นพลังจะฟื้นมาอีกครั้ง...

"คุณชายเอี้ย ตื่นเจ้าค่ะ คุณชายเอี้ย ตอนนี้เข้ายามเหม่าแล้ว (ตีห้า) คุณชายเตียวมารออยู่ด้านนอกแล้วเจ้าค่ะ"

ใครวะคุณชายเอี้ย... ออนั่นชื่อที่ตั้งเมื่อวานของกูนี่เอง เข้าเวรเช้าตอนหกโมง

"ตื่นแล้วๆ "

ลุกขึ้นมาอาบน้ำ เจียวโหยว มาชวยอาบด้วย เขินนิดๆ แน่ก็หน้าด้านเข้าไว้ พออาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็ออกเดินทางมาที่พักทหาร

กลิ่นน้ำหอมฟุ้งเรียกความสนใจของพี่น้องได้เป็นอย่างดี

"เมื่อวานเยี่ยอี้หนานพาข้าไปย้ายโคมแดงมา" เตียวหลงพูดอยากภูมิใจเล็ก ๆ และเอ่ยต่อ "ตอนนี้ข้าเป็นชายชาตรีแล้ว"

อี้หนานหันกลับมามองเตียวหลง เมื่อคืนเอ็งทำไปแล้วซินะ ร้ายกาจ!

พลางกอดคอเตียวหลงแล้วบอกให้เตี๊ยมกันว่าไปหาผู้หญิงถูก ๆ ในย่านโคมแดง เพราะชนะพนันได้เงินมาหนึ่งตำลึงทอง เตียวหลงก็หยักหน้ารับ

"ไอ้นี่ร้ายกาจจริง ๆ "อี้หนานหลางพูดเสียงดัง และต่อยไปที่หัวไหล่เตียวหลงเบาๆ

"อี้หนานเจ้ามีเงินเที่ยวด้วยเหรอ" เพื่อนทหารในห้องถาม

"เมื่อวานข้าไปเที่ยวกลางคืนมา มีโชคลาภนิดหน่อย ได้เงินจากการพนัน จึงชวนเตียวหลงไปพิสูจน์ความเป็นชาย" พูดพลางยืดอกเก๊กท่าพ่นลมหายใจออกมา

"พิสูจน์ความเป็นชาย" เตียวหลงก็มายืนข้างๆ แล้วทำตาม เรียกเสียงหัวเราะให้กับที่พักแห่งนี้

"มา ๆ เราไปเข้าเวรกัน ไหนลองเล่าลายละเอียกให้ฟังหน่อย"

"เรื่องนี้ต้องให้เตียวหลง เพราะข้าเป็นคนออกเงินให้เขา ดูสิสีหน้าแบบนี้ แสดงว่าเมื่อคืนนี้ครั้งแรกแน่นอน"ประโยตหลังพูดเสียงเบา

"ฮ่า ๆ "พอทหารคนนั้นได้ก็ก็มาตบหลังแล้วหันไปกอดคอเตียวหลง และกระซิบบางอย่างทำให้ เดียวหลงหน้าแดงและหยักหน้า

แล้วก็แยกย้ายกันประจำจุดต่าง ๆ

อี้หนานก็พูดคุยสอบถามรายละเอียกต่าง ๆ ต้าจงก็บอกเล่าพื้นที่เมืองรอบ ๆ ให้ฟัง ทางเข้าเมืองมีสามทาง ประตูตะวันออกไปเมืองหลวง ประตูทิศใต้ถ้าผ่านไปอีกหลายเมืองสามารถไปถึงทะเลได้

'เจ้าหลาง' คือชื่อของผู้ปกครองเมือง มียศเป็นอ๋อง

เมืองหัวอาน มีสามสำนักสี่ตระกูลใหญ่

สามสำนักได้แก่ สำนักกระบี่ดาวดึงส์ สำนักชิงชาน สำนักครามมังกร

สี่ตระกูลได้แก่ ตระกูลอู๋ขุนนางใหญ่แข่อู๋คือผู้นำตระกูล

ตระกูลเอี้ยกระกูลนักสู้โบราญ

ตระกูลจางตระกูลทำการค้าที่ใหญ่ที่สุด

ตระกูลหยงตระกูลนักสู้หน้าไฟมาแรงที่มีวรยุทธเก่งกล้าที่สุด

การเฝ้ายามก็ไม่มีอะไรมาก มีใบประกาศจับให้ดู ให้จำ ๆ เอาไว้ ใครหลบหน้าหลบตามีพิรุธก็ให้เรียก จวนสกุลใหญ่ๆ ส่วนมากสารถีจะคุ้นหน้าคุ้นตาจริงให้ผ่านแบบง่ายๆ ไม่ตรวจค้นอะไร แต่พวกรถม้าอื่น ๆ จะตรวจสอบคนเข้าเมืองให้แสดงหน้าให้ชัดเจนถึงผ่านได้ ไม่มีเหตุการณ์อะไรวุ่นวาย ก็ผ่านสบายๆ ไปอีกวันหนึ่ง งานง่าย ๆ เหมือนกันนะเนี่ย ลำบากแค่ตอนฝึกเท่านั้น ก็ถือว่าฝึกร่างกายไปละกัน

พอพักกลางวันด้วยความกังวลจึงทำการแฮกตำลึงทองมาอีกห้าร้อยตำลึงทองใส่กล่องยัดใต้เตียง พกไว้ร้อยตำลึงทองยี่สิบตำลึงเงินและสามสิบห้าอีแปะ แล้วเดินทางไปร้านแลกเงินแลกในละสิบตำลึงมาสิบใบ

"ตัวเขาขึ้นเยอะ อย่างน้อยพลังเราพอผ่านไปวันหนึ่งเหมือนมันจะรีเซ็ต ถึงแม้มันจะมีจำกัดแต่แค่นี้ก็พอกินตลอดชาติแล้ว ว๊า ฮะ ฮ่า ...แค่นี้ก็มีเงินพอไปชื่นชมสาวงามโคมแดงอันดับหนึ่งแล้ว จะให้ไปเปิดซิงกับสาวงามอันดับหนึ่งเงินก็ย่อมได้ แต่ถ้าทำจริง ๆ อำนาจหนุนหลังเรายังไม่พอ... ติดต่อตระกูลเอี้ยดีไหมนะ ค่อยๆ คิดแผนการไปก็แล้วกัน ตอนนี้คงไม่แฮกอะไรเดี๋ยวตอนกลางคืนค่อยดำเดินการก็แล้วกัน"

จะกินอาหารที่โรงเตี้ยม ตอนนี้ใส่ชุดทหาร กินง่ายๆ หน่อยก็แล้วกันเดี๋ยวจะข้ามหน้าข้ามตาคนอื่น

"เถ้าแก่ แก่ไก่ย่างครึ่งตัว บะหมี่หนึ่งจาน น้ำชาอย่างดีสองกา กลับบ้าน"

สั่งอาหารแอบไปกินตามซอยเล็ก ๆ แล้วเอาสำรับมาคืน น่าจะถอดชุดก่อนออกมา ทำพลาดไปหน่อย แต่เดี๋ยวก็จะซ้อมอีก เปลี่ยนเป็นซ้อมกะเช้า บ่ายให้คนเข้าแทนดีกว่าจะได้ทำอะไรสะดวกๆ

นั่งกินไก่เพลินๆ ก็นึกขึ้นมาได้จะลองแฮกตั๋วแลกเงินดู

'เลือกออฟเจค ตั๋วแลกเงิน ทำการแฮก'

'ตั๋วแลกเงินถูกเลือกเพื่อทำการแฮก'

'สแกนตัวเลขสิบ'

'ตัวเลขสิบที่อยุ่บนกระดาษ มีหนึ่ง' หืมง่ายดายขนาดนี้เขียว

'เลือกตัวเลขที่แสกนเจอ ทำการเปลี่ยนค่า เป็นหนึ่งพัน'

'ทำการเปลี่ยนค่า'

ตัวแลกเงินเปลี่ยนตัวอักษรกลายเป็นหนึ่งพัน ดูเหมือนว่าการแฮกข้อความตัวอักษรจะง่ายกว่า คงเป็นเพราะว่าระบุแต่ว่าคำว่าจำนวน มันมีตัวแปรเยอะเกินไปทำให้ต้องใช้การสลับตัวเลขไปมาหลายครั้ง ก็ไม่มีปัญหาจะกลัวก็แต่มันมีวิธีตรวจจับตั๋วแลกเงินนี่แหละ ถ้างั้นลองแฮกเพิ่มจำนวนตั๋วแลกเงินดูก็แล้วกัน

'ระดับพลังไม่เพียงพอ'

"...เหี้ยอะไรวะ!? เสกทองเสกได้ แต่เสกกระดาษพวกนี้เสกไม่ได้ซะงั้น ตั๋วพันตำลึงก็ไม่แน่ใจว่าใช้ได้รึเปล่า จะลองเอาไปเชคดูก็ไม่กล้า... เดี๋ยวซิ"

อี้หนานเดินไปที่ร้านตั๋วแลกเงิน

"เถ้าแก่ ช่วยตรวจสอบตั๋วแลกเงินนี่ให้หน่อย เหมือนมันจะมีปัญหา"

"ได้ๆ " อ่านไปซักพัก "ตั๋วแลกเงินนี้มีปัญหาจริง ๆ ท่านได้มาจากไหนเหรอ"

"หัวหน้าได้มาจากไหนไม่รู้ แค่ให้ข้าเอามาตรวจสอบ เจ้าก็เงียบๆ ไว้ก้อนล่ะ เดี๋ยวหัวหน้าของข้าจะตามจับแก๊งต้มตุ๋นนี่ไม่ได้"

"ได้ครับ ข้าจะปิดปากให้สนิท"

...เหี้ย รอดตัวไป แม่งมีวิธีตรวจสอบจริง ๆ ด้วย ใบนี้สิบตำลึงจะทิ้งก็เสียดายแฮกกลับ...แฮกไม่ได้!? พลังงานหมดอีกแล้วซิเนี่ย อะไรวะ ผลึกก็แฮกไม่ได้ ตั๋วแลกเงินนี่ก็แฮกไม่ได้ แต่ว่าแก้ตัวเลขได้ นี่มันยังไงกัน...

ผลึกให้พลังงาน ตั๋วแลกเงินอาจจะใส่พลังงานบางอย่างเอาไว้? อักขระเวท ละมั้งคิดว่านะ พอดราแฮกของที่มีพลังมากกว่าเรา มันก็เลยดูดพลังงานทั้งหมด...

เดี๋ยวนะดูดพลังงานงั้นเหรอ ครั้งที่แล้วแฮกผลึก ผ่านไปไม่ถึงชั่วโมงเราก็หลับเลย ครั้งนี้สงสัยว่าจะไม่รอดรีบกลับค่ายด่วนๆ แล้วก็ขอลาพักเนื่องจากไม่สบาย

คิดเสร็จแล้วก็ดำเนินการ หลับในห้องพยาบาลนี่ล่ะ ไม่โกง...

ตื่นมาอีกทีก็ค่ำแล้ว ลองแฮกตั๋วแลกเงินกลับเป็นสิบตำลึงสรุปว่าทำได้ไม่มีปัญหา พลังงานหมดหลับหกชั่วโมงพื้นหลังงาน ละมั้ง ตั้งสมมุติฐานเอาไว้ก่อน ปั๊มตำลึงทองไปแลกพวกนี้มาศึกษาเป็นวิธีที่สะดวกที่สุด ของที่มีพลังเวทแฝงเราแฮกไม่ได้ เป็นอันแน่นอนแล้วเสียงของระบบบอกเอาไว้ว่าระดับพลังงานไม่พอ เราคงต้องฝึกยุทธเอาละมั้งถึงจะปั๊มของที่มีพลังเวทได้ แล้วสรุปวันนึงเราปั๊มได้กี่ตำลึงทองวะ? ต้องลองสักหน่อย

...จะเอาทองแอบเก็บไว้ที่ไหนดี คนรวยนี่ลำบากจริง ๆ วันนี้ดึกแล้วไม่มีอะไรทำ พรุ่งนี้เข้ากะเช้า แล้วตอนบ้างจ้างเข้าเวรไปหาซื้อบ้านสะดวกกว่า แล้วค่อยศึกษาเรื่องสกุลเอี้ย

อี้หนานไปคุยแลกกะเวรยามกับนายทะเบียน พร้อมใบรับรองจากห้องพยาบาลจากอาการหน้ามืดจึงขาดฝึก ดำเนินการเรียบร้อยไม่มีปัญหา

ตอนนี้ยามอิ่ว... สอบถามได้คือราว ๆ หนึ่งทุ่ม ใช้พลังก็จะหลับไปอีกหกชั่วโมง ออกไปฆ่าเวลาย่านโคมแดงดีกว่ามีสาว ๆ ให้คุยทั้งคืน พอเกือบๆ เที่ยงคืนก็ใช้พลังให้หลับ ตื่นมาตอนเช้าค่อยว่ากัน