ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ครั้งสุดท้าย
\"เมื่อไหร่เราจะเลิกยุ่งเรื่องคาวๆอย่างนี้ซักที\"
น้ำเสียงที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี หญิงสาวยังคงนั่งทานข้าวต่อไปอย่างไม่สนใจเท่าไหร่
\"โสม.....\"
น้ำเสียงเรียกอย่างเริ่มไม่พอใจ
\"โธ่ คุณพ่อคะ โสมก็ไม่ได้ทำอย่างที่ข่าวเขากล่าวหานี่นา\"
\"แต่ลูกก็เล่นกับเขา........\"น้ำเสียงสั่งสอนเธอยังคงเจือไว้ด้วยความรัก \".........เล่นกับไฟระวังไฟมันจะเผาตัวลูกเอง.........\"
\"หนูก็แค่ไปทานดินเนอร์กับเขาเองน่า อีกอย่างเขาจะกล้าทำอะไรโสม\"ใบหน้าหวานบัดนี้บึ้งแก้มป่องที่สอนเธอทำราวกับเธอเป็นเด็กๆ เรื่องแค่นี้เธอดูแลตัวเองได้น่า
\"โสม พ่อไม่สามารถอยู่กับปรางได้ตลอดไปหรอกนะ\"ไตรภพพูดอย่างเหนื่อยใจ
\"อย่าพูดแบบนี้สิคะ คุณพ่อต้องอยู่กับโสมไปอีกนานค่ะ\"พลอยโสมลุกไปกอดร่างสูงใหญ่ที่เธอรัก
\"ถ้าถึงวันนั้นพ่อก็อยากฝากลูกไว้กับคนที่พ่อไว้ใจว่าเขาจะดูแลลูกได้\"ชายหนุ่มลูบผมสาวน้อยที่ไม่ว่าเธอจะโตเท่าไหร่ในสายตาเขาก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ดี
\"เอาหล่ะ เพื่อไม่ให้คุณพ่อจากหนูไปเร็ว คุณพ่อก็เลิกกินไก่นี่ได้แล้ว เป็นเก๊าท์แล้วยังกินสัตว์ปีกเนี่ยไม่ดีนะคะ\"พลอยโสมตักไก่ต้มของโปรดของไตรภพแล้วส่งยาที่เขาต้องกินเนประจำให้ เธอไม่รู้ว่ายานั่นแก้อะไรบ้าง แต่เวลาที่เขาลืมกินมันจะทำให้เขาเจ็บหน้าอก
\"เดี๋ยวสิโสม พ่อขอกินอีกชิ้นเดียว.............\"ไตรภพยิ้มขัน พลอยโสมแยกเขี้ยวอย่างหมั่นไส้ โดยไม่รู้เลยว่ารอยยิ้มครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้เห็นจากเขา
..............................................................................................................................................................................
ทาด๊าดี๊ท๋าม
เสียงทำนองบีโธเฟ่นหมายเลยเก้าดังขึ้น มือเรียวเล็กเปิดรับโทรศัพท์ เมื่อเห็นหมายเลขเข้า
\"สวัสดีค่ะคุณกฤต\"
เสียงหวานกรอกเสียงหวานไปทางปลายสายอย่างยั่วเย้า
สวัสดีครับคุณโสม คือว่าคุณโสมว่างรึเปล่าครับตอนนี้
\"นั่นก็แล้วแต่ว่าคุณกฤตอยากให้โสมทำอะไรค่ะ\" พลอยโสมถามอย่างท้าทาย ไม่ใช่เธอไม่ฟังบิดา แต่ไอ้เรื่องสนุกแบบนี้เธอก็อยากพลาดเหมือนกัน
ผมอยากชวนคุณโสมไปทานดินเนอร์กับผมเท่านั้นแหละครับ คุณโสมจะให้เกียรติผมได้ไหมครับ
\"เอ...........เอาไงนี่นะคะ\" หญิงสาวทำน้ำเสียงเหมือนลังเล ชายหนุ่มหน้าตาดีเข้าขั้น ระดับฐานะทางสังคมก็เท่าเทียมกับเธอ ตัวเลือกนี้ก็น่าสน \"ก็ได้ค่ะ คุณกฤตมารับปรางที่ห้างXXXนะคะ ปรางกำลังเดินช๊อปปิ้งอยู่\"
เพียงไม่นานเมื่อเธอวางสายรถแซ๊บสีเทาก็มาจอดรับเธอ พลอยโสมเข้าไปนั่งในรถอย่างไม่ได้สังเกตใบหน้าของชายหนุ่มที่ยิ้มอย่างมีเลศนัยบางอย่าง
............................................................................................................................................................................
\"โสมรู้สึกจะมึนนิดหน่อยแล้วค่ะ โสมอยากกลับบ้านแล้วค่ะ\" หญิงสาวจับที่หน้าผากตัวเอง กฤตเรียกพนักงานมาเก็บเงิน แล้วประคองร่างหญิงสาวออกไป ชายหนุ่มยิ้มอย่างสมใจว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเขา
ทุกอากัปกิกริยาของพลอยโสมและกฤตอยู่ในสายตาของชายหุ่มคนหนึ่งตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในมุมในสุดของร้านแต่ก็ยังเห็นทั้งสองคนได้เป็นอย่างดี
\"ครับ เดี๋ยวผมจะติดตามไปครับ\" ชายหนุ่มวางโทรศัพท์แล้วเดินออกไปที่รถขับออกตามรถสีเทาที่เพิ่งขับออกไป
...................................................................................................................................................................
\"นี่แกปล่อยฉันนะ!!!~\"
หญิงสาวกรี๊ดลั่นเมื่อสัมผัสหยาบโลนสัมผัสตามร่างกายเธอ พลอยโสมเพิ่งรู้สึกตัวว่าเธอหลับในรถของกฤตและเขาก็ขับไปทางที่ไม่ใช่บ้านของเธอ
\"น่าคุณโสมชอบเรื่องสนุกไม่ใช่รึไง เรื่องที่ผมจะทำเนียสนุกแน่รับรอง\" น้ำเสียงกระเส่ากับมือที่พยายามกดร่างหญิงสาวลงกับเบาะนุ่ม พลางบีบหน้าอกคู่งามอย่างเมามัน
\"หยุดนะ.......ถ้าแกทำอะไรฉัน.........แกได้เสียใจไปตลอดชีวิตแน่\" เสียงตะโกนลั่นข่มขู่ มือเรียวพยายามจะเปิดประตูรถ แต่ไม่สามารถทำได้ เธอทั้งทีบทั้งกัด แต่ก็ไม่สามารถจะดิ้นให้พ้นจากสัมผัสอันน่าขยะแขยงจนทำให้เธอคลื่นไส้ นี่ใช่มั๊ยเวลาที่เล่นกับไฟ แล้วไฟมันลวกมือ
\"ผมจะต้องเสียใจอะไรครับ ไม่ว่ายังไงคุณก็เป็นของผมนี่นา\" ลิ้นสากเลียใบหูเล็กอย่างหื่นกระหาย ใช่เขาจะต้องเสียใจอะไร ในเมื่อได้ตัวเธอมาแล้ว มีหรือที่เขาจะไม่ได้แต่งงานกับเธอ สมบัติตระกูลเพชรวัฏการมันมีน้อยเสียเมื่อไหร่หล่ะ
\"อย่านะ.........ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!
หญิงสาวกรีดร้องลั่นหวังจะมีคนได้ยิน แต่ใครมันจะไปได้ยินหล่ะ ก็ในเมื่อมันเปลี่ยวเสียขนาดนี้
\"ไม่มีใครมาช่วยหรอกครับ เป็นของผมเถอะคนดี\" ชายหนุ่มลูบผมนุ่ม สายตาที่จับจ้องเธอราวกับสัตว์ใหญ่กำงจะขย้ำสัตว์เล็ก
เพล้ง!!!
เสียงกระจกที่แตกลงอย่างง่ายดายกฤตหยุดการกระทำแล้วหันมามอง
มือแกร่งกระชากร่างสูงใหญ่ออกมาจากรถด้วยมือข้างเดียว เมื่อร่างนั้นลงมามืออีกข้างหนึ่งซัดเข้าที่หน้าจนเลือดกลบ ตามด้วยเท้าหนักที่เตะเข้าที่ท้องจนกฤตล้มลงไปกองกับพื้นพร้อมกระทือบว็
ร่างหญิงสาวสั่นด้วยความตะหนก
\"เมื่อไหร่คุณจะลงมา\"
เสียงทุ้มนั่นเรียกอย่างกวนๆ พลางเปิดประตูรถแล้วดึงข้อมือร่างบางให้ออกมา
\"เอ่อขะ....ขอบ...\"
\"ไม่นึกเลยนะครับว่าคุณจะมีรสนิยมชอบมีอะไรในรถ\"เสียงทุ้มขัดขึ้นก่นที่หญิงสาวจะเอ่ยจบ พลอยโสมแทบกรี๊ดเมื่อเขาพูดจาเหยียดหยามเธอ
\"เพี๊ยะ\"
\"ถึงคุณจะช่วยฉันไว้ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเหยียดหยามฉันได้\" เสียงหวานตวาดลั่น แต่ชายหนุ่มทำท่าไม่แยแสไม่ว่าเธอจะทำหน้าโกรธเพียงใดก็ตาม
\"นี่คุณมาขึ้นรถ\"
ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวให้มาขึ้นเราเขา ร่างระหงยืนนิ่ง เรื่องอะไรเธอจะต้องไปนั่งวรถกระป๋องแบบนั้น
\"ก็แล้วแต่คุณนะ ถ้าคุณอยากจะให้ไอ้หื่นคนอื่นมาทำกับคุณแบบเมื่อกี้\" ชายหนุ่มสตาร์ทรทและเหยียบรถออกตัว
\"นี่นายรอฉันก่อนนะ\"เสียงหวานตะโกนเรียกให้เขาจอด นี่เขาจะปล่อยเธอไว้คนเดียวรึไง
\"นายชื่ออะไรหล่ะ\"พลอยโสมถามชายหนุ่มที่ช่วยเธอไว้เมื่อเข้ามานั่งในรถ
\"ซักวันคุณจะได้รู้เอง\" คำตอบที่เหม่อนจะตรงคำถามแต่ไม่เป็นที่พอใจของหญิงสาว
\"นี่นาย ถ้าฉันไม่รู้จักชื่อนาย แล้วฉันจะส่งเงินไปให้นายได้ไง ตอนนี้ฉันพกเงินไม่เยอะหรอกนะ\" พลอยโสมพูดอย่างชี้แจง
\"เก็บเงินของคุณไว้เถอะ\" น้ำเสียงทุ้มเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม จนหญิงสาวรู้สึกได้ เธอรีบปิดปากตัวเองนิ่ง วันนี้เธอเหนื่อยที่จะต้องต่อสู้กับใครแล้ว คอยดูเถอะอย่าให้เธอเจอเขาอีกที เขาต้องเจอฤทธิ์เธอแน่
.............................................................................................................................................................
รถค่อนข้างเก่าจอดที่หน้าบ้านเธอได้อย่างพอดี หญิงสาวลงจากรถโดยไม่ขอบคุณ ร่างของชายหนุ่มที่ไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ว่าเป็นใคร ยืนรอเธอที่หน้าบ้าน
\"ลูกไปไหนของลูกมา\" เสียงที่ปกติจะเย็นเรียบคราวนี้ออกจะกระด้าง เมื่อเห็นสถาพเสื้อผ้าที่ขาดหลุดรุ่ยของหญิงสาว
\"ไปกินข้าวมาค่ะ\"หญิงสาวตอบอย่างขอไปทีเรื่องอะไรเธอจะต้องยอมบอกว่าเธอเกือบพลาดเพราะความยโสของเธอ พร้อมกับเดินเข้าบ้านอย่างไม่สนใจ
\"โสม หยุดคุยกับพ่อเดี๊ยวนี้นะ.....\"ไตรภพตวาดลั่น จนเขารู้สึกว่าหายใจติดขัด แต่เขาก็ยังพยายามจะเอ่ยต่อไป\"สะ....โสม.....\"
\"พ่อ\"
เสียงร้องลั่นเมื่อร่างของพ่อเธอล้มลงเมื่อสิ้นเสียงเรียกชื่อเธอ หญิงสาวตะลึงกับภาพตรงหน้า
พ่อ......พ่อ.................................. เสียงเรียกที่เขาได้ยินราวกับไกลออกไป ไกลออกไป
น้ำเสียงที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างดี หญิงสาวยังคงนั่งทานข้าวต่อไปอย่างไม่สนใจเท่าไหร่
\"โสม.....\"
น้ำเสียงเรียกอย่างเริ่มไม่พอใจ
\"โธ่ คุณพ่อคะ โสมก็ไม่ได้ทำอย่างที่ข่าวเขากล่าวหานี่นา\"
\"แต่ลูกก็เล่นกับเขา........\"น้ำเสียงสั่งสอนเธอยังคงเจือไว้ด้วยความรัก \".........เล่นกับไฟระวังไฟมันจะเผาตัวลูกเอง.........\"
\"หนูก็แค่ไปทานดินเนอร์กับเขาเองน่า อีกอย่างเขาจะกล้าทำอะไรโสม\"ใบหน้าหวานบัดนี้บึ้งแก้มป่องที่สอนเธอทำราวกับเธอเป็นเด็กๆ เรื่องแค่นี้เธอดูแลตัวเองได้น่า
\"โสม พ่อไม่สามารถอยู่กับปรางได้ตลอดไปหรอกนะ\"ไตรภพพูดอย่างเหนื่อยใจ
\"อย่าพูดแบบนี้สิคะ คุณพ่อต้องอยู่กับโสมไปอีกนานค่ะ\"พลอยโสมลุกไปกอดร่างสูงใหญ่ที่เธอรัก
\"ถ้าถึงวันนั้นพ่อก็อยากฝากลูกไว้กับคนที่พ่อไว้ใจว่าเขาจะดูแลลูกได้\"ชายหนุ่มลูบผมสาวน้อยที่ไม่ว่าเธอจะโตเท่าไหร่ในสายตาเขาก็ยังเป็นเด็กน้อยอยู่ดี
\"เอาหล่ะ เพื่อไม่ให้คุณพ่อจากหนูไปเร็ว คุณพ่อก็เลิกกินไก่นี่ได้แล้ว เป็นเก๊าท์แล้วยังกินสัตว์ปีกเนี่ยไม่ดีนะคะ\"พลอยโสมตักไก่ต้มของโปรดของไตรภพแล้วส่งยาที่เขาต้องกินเนประจำให้ เธอไม่รู้ว่ายานั่นแก้อะไรบ้าง แต่เวลาที่เขาลืมกินมันจะทำให้เขาเจ็บหน้าอก
\"เดี๋ยวสิโสม พ่อขอกินอีกชิ้นเดียว.............\"ไตรภพยิ้มขัน พลอยโสมแยกเขี้ยวอย่างหมั่นไส้ โดยไม่รู้เลยว่ารอยยิ้มครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะได้เห็นจากเขา
..............................................................................................................................................................................
ทาด๊าดี๊ท๋าม
เสียงทำนองบีโธเฟ่นหมายเลยเก้าดังขึ้น มือเรียวเล็กเปิดรับโทรศัพท์ เมื่อเห็นหมายเลขเข้า
\"สวัสดีค่ะคุณกฤต\"
เสียงหวานกรอกเสียงหวานไปทางปลายสายอย่างยั่วเย้า
สวัสดีครับคุณโสม คือว่าคุณโสมว่างรึเปล่าครับตอนนี้
\"นั่นก็แล้วแต่ว่าคุณกฤตอยากให้โสมทำอะไรค่ะ\" พลอยโสมถามอย่างท้าทาย ไม่ใช่เธอไม่ฟังบิดา แต่ไอ้เรื่องสนุกแบบนี้เธอก็อยากพลาดเหมือนกัน
ผมอยากชวนคุณโสมไปทานดินเนอร์กับผมเท่านั้นแหละครับ คุณโสมจะให้เกียรติผมได้ไหมครับ
\"เอ...........เอาไงนี่นะคะ\" หญิงสาวทำน้ำเสียงเหมือนลังเล ชายหนุ่มหน้าตาดีเข้าขั้น ระดับฐานะทางสังคมก็เท่าเทียมกับเธอ ตัวเลือกนี้ก็น่าสน \"ก็ได้ค่ะ คุณกฤตมารับปรางที่ห้างXXXนะคะ ปรางกำลังเดินช๊อปปิ้งอยู่\"
เพียงไม่นานเมื่อเธอวางสายรถแซ๊บสีเทาก็มาจอดรับเธอ พลอยโสมเข้าไปนั่งในรถอย่างไม่ได้สังเกตใบหน้าของชายหนุ่มที่ยิ้มอย่างมีเลศนัยบางอย่าง
............................................................................................................................................................................
\"โสมรู้สึกจะมึนนิดหน่อยแล้วค่ะ โสมอยากกลับบ้านแล้วค่ะ\" หญิงสาวจับที่หน้าผากตัวเอง กฤตเรียกพนักงานมาเก็บเงิน แล้วประคองร่างหญิงสาวออกไป ชายหนุ่มยิ้มอย่างสมใจว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนของเขา
ทุกอากัปกิกริยาของพลอยโสมและกฤตอยู่ในสายตาของชายหุ่มคนหนึ่งตลอดเวลาที่นั่งอยู่ในมุมในสุดของร้านแต่ก็ยังเห็นทั้งสองคนได้เป็นอย่างดี
\"ครับ เดี๋ยวผมจะติดตามไปครับ\" ชายหนุ่มวางโทรศัพท์แล้วเดินออกไปที่รถขับออกตามรถสีเทาที่เพิ่งขับออกไป
...................................................................................................................................................................
\"นี่แกปล่อยฉันนะ!!!~\"
หญิงสาวกรี๊ดลั่นเมื่อสัมผัสหยาบโลนสัมผัสตามร่างกายเธอ พลอยโสมเพิ่งรู้สึกตัวว่าเธอหลับในรถของกฤตและเขาก็ขับไปทางที่ไม่ใช่บ้านของเธอ
\"น่าคุณโสมชอบเรื่องสนุกไม่ใช่รึไง เรื่องที่ผมจะทำเนียสนุกแน่รับรอง\" น้ำเสียงกระเส่ากับมือที่พยายามกดร่างหญิงสาวลงกับเบาะนุ่ม พลางบีบหน้าอกคู่งามอย่างเมามัน
\"หยุดนะ.......ถ้าแกทำอะไรฉัน.........แกได้เสียใจไปตลอดชีวิตแน่\" เสียงตะโกนลั่นข่มขู่ มือเรียวพยายามจะเปิดประตูรถ แต่ไม่สามารถทำได้ เธอทั้งทีบทั้งกัด แต่ก็ไม่สามารถจะดิ้นให้พ้นจากสัมผัสอันน่าขยะแขยงจนทำให้เธอคลื่นไส้ นี่ใช่มั๊ยเวลาที่เล่นกับไฟ แล้วไฟมันลวกมือ
\"ผมจะต้องเสียใจอะไรครับ ไม่ว่ายังไงคุณก็เป็นของผมนี่นา\" ลิ้นสากเลียใบหูเล็กอย่างหื่นกระหาย ใช่เขาจะต้องเสียใจอะไร ในเมื่อได้ตัวเธอมาแล้ว มีหรือที่เขาจะไม่ได้แต่งงานกับเธอ สมบัติตระกูลเพชรวัฏการมันมีน้อยเสียเมื่อไหร่หล่ะ
\"อย่านะ.........ใครก็ได้ช่วยด้วย!!!
หญิงสาวกรีดร้องลั่นหวังจะมีคนได้ยิน แต่ใครมันจะไปได้ยินหล่ะ ก็ในเมื่อมันเปลี่ยวเสียขนาดนี้
\"ไม่มีใครมาช่วยหรอกครับ เป็นของผมเถอะคนดี\" ชายหนุ่มลูบผมนุ่ม สายตาที่จับจ้องเธอราวกับสัตว์ใหญ่กำงจะขย้ำสัตว์เล็ก
เพล้ง!!!
เสียงกระจกที่แตกลงอย่างง่ายดายกฤตหยุดการกระทำแล้วหันมามอง
มือแกร่งกระชากร่างสูงใหญ่ออกมาจากรถด้วยมือข้างเดียว เมื่อร่างนั้นลงมามืออีกข้างหนึ่งซัดเข้าที่หน้าจนเลือดกลบ ตามด้วยเท้าหนักที่เตะเข้าที่ท้องจนกฤตล้มลงไปกองกับพื้นพร้อมกระทือบว็
ร่างหญิงสาวสั่นด้วยความตะหนก
\"เมื่อไหร่คุณจะลงมา\"
เสียงทุ้มนั่นเรียกอย่างกวนๆ พลางเปิดประตูรถแล้วดึงข้อมือร่างบางให้ออกมา
\"เอ่อขะ....ขอบ...\"
\"ไม่นึกเลยนะครับว่าคุณจะมีรสนิยมชอบมีอะไรในรถ\"เสียงทุ้มขัดขึ้นก่นที่หญิงสาวจะเอ่ยจบ พลอยโสมแทบกรี๊ดเมื่อเขาพูดจาเหยียดหยามเธอ
\"เพี๊ยะ\"
\"ถึงคุณจะช่วยฉันไว้ก็ไม่ได้หมายความว่าคุณจะเหยียดหยามฉันได้\" เสียงหวานตวาดลั่น แต่ชายหนุ่มทำท่าไม่แยแสไม่ว่าเธอจะทำหน้าโกรธเพียงใดก็ตาม
\"นี่คุณมาขึ้นรถ\"
ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวให้มาขึ้นเราเขา ร่างระหงยืนนิ่ง เรื่องอะไรเธอจะต้องไปนั่งวรถกระป๋องแบบนั้น
\"ก็แล้วแต่คุณนะ ถ้าคุณอยากจะให้ไอ้หื่นคนอื่นมาทำกับคุณแบบเมื่อกี้\" ชายหนุ่มสตาร์ทรทและเหยียบรถออกตัว
\"นี่นายรอฉันก่อนนะ\"เสียงหวานตะโกนเรียกให้เขาจอด นี่เขาจะปล่อยเธอไว้คนเดียวรึไง
\"นายชื่ออะไรหล่ะ\"พลอยโสมถามชายหนุ่มที่ช่วยเธอไว้เมื่อเข้ามานั่งในรถ
\"ซักวันคุณจะได้รู้เอง\" คำตอบที่เหม่อนจะตรงคำถามแต่ไม่เป็นที่พอใจของหญิงสาว
\"นี่นาย ถ้าฉันไม่รู้จักชื่อนาย แล้วฉันจะส่งเงินไปให้นายได้ไง ตอนนี้ฉันพกเงินไม่เยอะหรอกนะ\" พลอยโสมพูดอย่างชี้แจง
\"เก็บเงินของคุณไว้เถอะ\" น้ำเสียงทุ้มเปลี่ยนเป็นน้ำเสียงเหี้ยมเกรียม จนหญิงสาวรู้สึกได้ เธอรีบปิดปากตัวเองนิ่ง วันนี้เธอเหนื่อยที่จะต้องต่อสู้กับใครแล้ว คอยดูเถอะอย่าให้เธอเจอเขาอีกที เขาต้องเจอฤทธิ์เธอแน่
.............................................................................................................................................................
รถค่อนข้างเก่าจอดที่หน้าบ้านเธอได้อย่างพอดี หญิงสาวลงจากรถโดยไม่ขอบคุณ ร่างของชายหนุ่มที่ไม่ต้องเห็นหน้าก็รู้ว่าเป็นใคร ยืนรอเธอที่หน้าบ้าน
\"ลูกไปไหนของลูกมา\" เสียงที่ปกติจะเย็นเรียบคราวนี้ออกจะกระด้าง เมื่อเห็นสถาพเสื้อผ้าที่ขาดหลุดรุ่ยของหญิงสาว
\"ไปกินข้าวมาค่ะ\"หญิงสาวตอบอย่างขอไปทีเรื่องอะไรเธอจะต้องยอมบอกว่าเธอเกือบพลาดเพราะความยโสของเธอ พร้อมกับเดินเข้าบ้านอย่างไม่สนใจ
\"โสม หยุดคุยกับพ่อเดี๊ยวนี้นะ.....\"ไตรภพตวาดลั่น จนเขารู้สึกว่าหายใจติดขัด แต่เขาก็ยังพยายามจะเอ่ยต่อไป\"สะ....โสม.....\"
\"พ่อ\"
เสียงร้องลั่นเมื่อร่างของพ่อเธอล้มลงเมื่อสิ้นเสียงเรียกชื่อเธอ หญิงสาวตะลึงกับภาพตรงหน้า
พ่อ......พ่อ.................................. เสียงเรียกที่เขาได้ยินราวกับไกลออกไป ไกลออกไป
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น