คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Day : วันไหว้ครู
Day
วันไหว้ครู
"วันนี้ ขอให้นักเรียนทุกห้องทุกระดับสายชั้น ขึ้นซ้อมสำหรับพิธีไหว้ครูวันพรุ่งนี้ด้วย จะมีรุ่นพี่มอหกคอยเช็คชื่อ ใครลงจากหอประชุมก่อนหักคะแนนจิตพิสัย!" สิ้นเสียงคำขาดของคุณครูฝ่ายปกครองของเช้าวันนี้ ทำให้ผมรู้สึกว่าวันนี้ต้องเป็นอะไรที่หน้าเบื่อสุดๆแน่นอนเลย
"ถ้าหัวหน้าไม่ขึ้นนี่ ถือว่าไม่ผิดใช่มั้ย?" ทีซีเดินมาข้างๆผมพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ
"อะไรของนาย!? หัวหน้ากับรองต้องไปถือพานไม่ใช่รึไง ต้องขึ้นเท่านั้นแหละ"
"บอสๆ รองเรียก"
"ครับๆ คุณวริศชยา"
"ว'ริษยา'"
"ไอ้เดย์!"
"มาดิๆๆ"
เหมาะกับเธอดีออก ฉันไม่ได้ตั้งใจจะแกล้งนะ ก็มันอ่านยากนี่ (หรือผมไม่เก่งภาษาไทยเอง -0-?)
"มีวันไหนมั้ยที่ไม่กวนกัน" พายหน้ามุ้ยเดินมาหลังจากที่ได้ยินประกาศจากหน้าเสาธง
"ฉันคุยกับทีซีอยู่ดีๆนะพาย ไอ้บ้าเดย์ก็มากวนอ่ะ"
ก็เธอมันน่าแกล้งนี่ "ไย้ย้าเยยันย้อยายวนย่ะ"
"ไอ้เดย์!!! นายตายแน่!!!"
"อะไรกันสองคนนี้ -0-" ทีซี&พาย
'ช่างเป็นเช้าที่สดชื่นแจ่มใสอะไรเยี่ยงนี้นะ!' ยัยวริษยา เอ้ย วริศรา คงจะคิดแบบนี้สินะ (ได้ข่าวว่าชื่อวริศชยา?) ช่างเถอะ!! แต่สำหรับผม ช่างเป็นเช้าที่สดใจจริงๆ
"เฮ้ย รด.น่ะ อาจารย์ให้ไปถือธงวันไหว้ครูรึป่าว?"
"ไม่หนิ กูไม่เห็นอาจารย์บอกอะไรเลยนะ"
"มึงจะไปรู้อะไร!?"
"เอ้า มึงก็ลองไปถามห้อง A ดิ!"
"เออแปป เดี๋ยวพวกกูมา มึงรอดูเลย"
"เออสัส พวกมึงไปกันเลย กูไม่ไป แล้วมาบอกกูด้วย"
"เออๆ ป่ะๆๆพวกมึงไปหาพวกห้อง A กัน"
ผมเรียนรด.ครับ ห้องผมมีผู้ชายทั้งหมด 9 คน (เลขสวยดีนะ) เป็นรด. 6 คน ตอนนี้ 5 คนนั้นไปหาแนวร่วมกับห้อง A แล้ว แต่ผมก็ไม่เห็นพวกผู้ชายอีก 3 คนเลย สงสัยยังกินข้าวอยู่ที่โรงอาหาร ในห้องตอนนี้เลยมีแค่ผมที่เป็นผู้ชายคนเดียว
"วันนี้ไม่ต้องไปซ้อมกันดีกว่า พวกแกว่าไง"
"จะดีหร๊อ!? เดี๋ยวเค้าก็หาว่าห้องเรียนพิเศษเป็นเด็กเส้น"
"ไม่ต้องซ้อมเราก็ไปร่วมได้นี่ เราอยู่โรงเรียนนี้มาสี่ปีแล้วนะ"
"แล้วพวกหัวหน้ากับรองล่ะ?"
"ไปสิ ไปเอาหน้า - -"
"ฉันว่าไม่ต้องไปหรอก"
"นี่สรุปพวกเธอจะไม่ขึ้นไปซ้อมหรอ?" ผมถามขึ้นขณะที่สงสัยมานาน
"นายคิดว่าไงละ? ไม่ต้องขึ้นดีมั้ย?"
"ก็ดีนะ แล้วพวกที่ทำพานที่โรงอาหารล่ะ?"
"ก็ทำไปไง"
"งั้นเราก็ต้องเคลียร์ห้องให้เรียบร้อย"
"อะไรล่ะที่ว่าต้องเคลียร์?"
ผมยิ้มอย่างมีเลศนัย ห้องโฮมรูมของพวกเราเป็นกระจกทึบอยู่แล้ว บวกกับแอร์ที่เย็นฉ่ำสุดๆทำให้พวกเราไม่อยากที่จะไปไหนเลย
ผมเริ่มจากการจัดวางกระเป๋าไปไว้หลังห้อง แล้วนำรองเท้านักเรียนของเพื่อนๆมาไว้ในห้อง ผมกับปิดไฟทุกดวง แค่นี้ถ้าพวกอาจารย์เดินตรวจดูตามตึกก็จะไม่เห็นพวกเราแล้ว
"ปิดท้ายด้วยการ ล็อคห้อง! ปั๊บ!"
"เย้!!!"
แล้วพวกเราก็จะได้ลั้นล้ากันแล้วครับทีนี้ หึๆๆ -..-
"เดย์ รู้มั้ยฉันสามารถทำนายอนาคตนายได้"
อะไรของยัยนี่ มาแนวไหนเนี่ย? "ไม่ต้องมาทำนาย อนาคตฉันดีอยู่แล้ว"
"ไม่! นายต้องฟัง!"
ก่อนที่จะโวยวายไปมากกว่านี้... "ว่ามาๆ"
"ลองหลับตาดูสิ ><"
"อื้ม" ผมหลับตาตามที่เธอพูด
"ลืมตาได้"
"แล้ว?"
"นายเห็นอะไรมั้ยตอนหลับตา?"
"มันมืดไปหมด ใครจะเห็น"
"ใช่ ฉันก็ไม่เห็น เพราะอนาคตนายน่ะ มันมืดมน!"
ยัยตัวแสบ - -! "หรออออ!!!"
"ย่ะ!"
"มานี่เลย!!" ผมต้องโขกกะโหลกยัยนี่ซะที วันนี้ขอเหอะ!!
"เฮ้ยเดี๋ยว ข้อความมือถือเข้า!"
"อย่ามาๆ ไม่เนียนๆ"
"เฮ้ยจริงๆ!"
ผมรีบฉุดมือถือมาจากมือยัยนั่น "ไหนๆ!?"
"เฮ้ย เอามานะ!"
"ไม่!"
- Massages -
090-436xxxx : ถ้าจะส่งพานของห้องประกวด ต้องเอามาที่นี่ก่อนสี่โมงเย็นนะ บอสฝากเลช่วยดูแลหน่อยนะ (รองส่งจากมือถือบอสเองจ้า)
"ใครส่งมา"
"พายน่ะ"
"เอามาดูดิ"
ผมคืนมือถือให้ยัยนั่นอย่างว่าง่ายก่อนจะเขกกะโหลกยัยนั่นไปทีนึง โป๊ก!
"โอ้ยยย!"
วิ่งสิครับคราวนี้ "เฮ้ยๆๆ หยุดๆๆๆ"
"อะไร ไม่ต้องมาเนียน!"
"บอกเพื่อนก่อน"
"นายก็ไปบอกเพื่อนที่โรงอาหารเส่! เพื่อนไปทำพานอยู่ที่นั่นไม่ใช่รึไง!"
"เรื่องอะไรที่ฉันต้องทำ?"
"เชอะ ฉันไปเองก็ได้!"
"แต่ใกล้จะบ่ายแล้วนะ อาจารย์อาจจะเดินตรวจ"
"ก็เนียนๆเป็นพวกทำพานไปสิ"
"เฮ้ยเหม่งๆ!"
"เอ้าซัน แกมาไงวะ?"
"เดินมา -.-"
"หัวเถิกๆๆๆๆๆๆ"
"ไอ้บ้าเดย์!!"
ซันชายน์หัวเถิกมาทำอะไรที่ห้องเรา? "มาทำไม?"
"ไม่อยากขึ้นซ้อม เห็นว่าของพวกเธอจะไม่ขึ้น ก็เลยมารวมตัวด้วย"
"ย่ะ ฉันไม่ขึ้นหรอก น่าเบื่อขนาดนั้น"
เห็นด้วยสุดๆ
"แล้วพวกเธอจะไปไหนกัน?"
"จะไปหาเพื่อนที่โรงอาหารอ่ะ"
พวกที่ไหนกัน ยัยนั่นไปคนเดียวต่างหาก... "เธอไปคนเดียว ฉันไม่เกี่ยว"
"รู้แล้วหน่า
"เอามือถือมาเล่นก่อน"
"เออๆ อย่าค้นรูปมั่วนะเว้ย"
"จะค้น -0-!"
"เชิญญญญญญญ"
ยัยนั่นเดินออกจากห้องไปแล้ว ผมกำลังจะจัดแจงปิดประตูแล้วล็อคให้เรียบร้อย
"ปิดไฟอย่างกะอะไร เพื่อนก็พากันเงียบซะ" ซันชายน์
"อยากอยู่ก็อย่าพูดมากหน่า"
ในขณะที่ผมกำลังจะล็อคประตูห้อง จู่ๆยัยนั่นก็โผล่มา เร็วแรงทะลุโลกจริงๆ
"เฮ้! อยู่ด้วยยยย"
ยัยนี่เคยสุงสิงห้องตัวเองมั้ยเนี่ย จู่ๆก็เปิดประตูพรวดพราดเข้ามา "อะไรอีกละเนี่ย - -?"
"อยู่ด้วยๆ"
"ไม่!"
ใช่ๆ ผมเห็นด้วยกับซันชายน์สุดๆ ยัยตัวป่วน! "กลับไปอยู่ห้องตัวเองเลยไป๊"
"ให้เค้าอยู่ด้วยน้า T^T"
'จีฟจีฟ' สาวมั่นตัวเล็ก(?) เธอเคยอยู่ห้องเดียวกันกับพวกเราสมัยมอต้น แต่ตอนนี้ตกไปอยู่ห้อง C แล้ว จะผิดมั้ยถ้าผมคิดว่ายัยนี่น่ะชอบผม (ป่าวหลงตัวเองนะ -.-)
"หยุดทำหน้าตาน่าเกลียดแล้วเดินเข้ามาเร็วๆ"
แหม ยิ้มหน้าลอยเลยนะ...
แต่เอ๊ะ! ยัยตัวแสบนั่นเมื่อไหร่จะมา? โรงอาหารเดินไม่กี่สิบก้าวก็ถึง ไปไหนอีกละทีนี้ โทรหา.. เอ้า มือถืออยู่กับซันชายน์? "เดี๋ยวฉันมานะ อย่าลืมล็อคห้องละ" ผมบอกซันชายน์ให้รับหน้าที่ต่อ
"นายจะไปไหนอ่ะ?"
"ไป.. ไป.. ไปเข้าห้องน้ำๆ"
"อะไรคิดนานจัง -.- ไปเถอะๆ เดี๋ยวดูให้"
ทันใดนั้นพวกผู้ชายห้องผมก็วิ่งกันเข้ามาพอดี "เฮ้ยๆ กูเห็นอาจารย์อยู่หน้าฝ่าย เดี๋ยวคงเดินตรวจตราลงมาเรื่อยๆ"
ซวยแล้วไง...
"เฮ้ยเดย์ มึงจะรีบไปไหนวะ!!?"
ผมวิ่งมาถึงที่โรงอาหารแล้ว อะไรกัน แค่ยัยนั่นอยู่กับเพื่อนๆ แล้วเนียนทำพานไปก็ไม่เสียหายนี่ ห้องละไม่เกินห้าคน ห้องเราก็ทำกันอยู่แค่สามสี่คนอยู่แล้ว แล้วทำไมขาผมมันถึงวิ่งมาถึงนี่ได้ละ จะกังวลอะไรเนี่ยไอ้เดย์เอ้ย!
"เฮ้ย แอริสล่ะ?" ผมตะโกนคำถามใส่เพื่อนในขณะที่ยังวิ่งไปไม่ถึงที่โต๊ะทำพายของห้อง
"ไปตั้งแต่สิบนาทีที่แล้วได้มั้ง"
ให้ตายสิ! ผมรีบวิ่งย้อนกลับทันที อยู่ไหนกันนะ วิ่งมาทำไมไม่เจอหรือสวนทางกันเลยล่ะ? หรือว่าจะเป็น... ห้องน้ำหรอ?
ผมมาถึงหน้าห้องน้ำที่อยู่ไม่ไกลมาก ยัยนั่นก็เดินออกมาจากห้องน้ำพอดี "นี่!"
"อะไรวิ่งหน้าตาตื่นมา!"
"ยัยโง่เอ้ย อาจารย์จะมาแล้ว!"
ยัยนั่นทำหน้าตาตื่นอย่างชัดเจน พร้อมกับออกสตาร์ทตัววิ่งนำหน้าผมไปแล้ว
วิ่งมาได้ซักพัก จู่ๆ ยัยนั่นก็หยุดอยู่ตรงมุมข้างๆตึกห้องโฮมรูม "อะไรอีกเล่า!?"
"ชู่ววว!! อาจารย์ยืนอยู่หน้าห้อง..."
"พวกนั้นลืมล็อคประตูแน่ๆ!"
ผมเห็นพวกเพื่อนๆทยอยออกมาจากห้องทีละคนๆ แล้วอาจารย์ก็รีบขึ้นไปชั้นสอง ในขณะที่พวกนั้นบ่นไปเดินไป แย่แล้วพวกเรา เสียชื่อห้องเรียนพิเศษหมด
"เพราะฉันเลยนะเนี่ย"
"อะไร?"
"ถ้านายไม่มาตามฉัน ทั้งฉันแล้วก็นายก็อาจจะโดนเทศน์แบบพวกเพื่อนๆ"
"อะไร ใครไปตามเธอ?"
"เอ้า ที่นายวิ่งหน้าตื่นมาขนาดนั้น นายไม่ได้จะมาตามฉันหรอกหรอ?"
"ฉะ..ฉันไปเข้าห้องน้ำ! แล้ว แล้วก็เจอเธอพอดี!"
"งั้นหรอกหรอ..."
"เออสิ ใครจะไปตามเธอกัน ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉันซะหน่อย..."
ความคิดเห็น