คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : บทสรุป
"โอเค..ว่ามา"ฉันนั่งลงบนพื้นหญ้าซึ่งเป็นสวนด้านหลังของสถานที่จัดงานแถลงข่าววันนี้
"ก็..อยากคุยให้มันจบๆไปจะได้ไม่มีเรื่องค้างคากัน"
"อ่าหะ.."
"เธอ...ต้องการอะไรกันแน่??"
"ถ้าบอกไป นายจะจัดการให้ตามนี้ไหมละ"
"...ก็ต้องขอคิดดูก่อน"
"นายเข้าวงมา เพื่ออะไรกันแน่??"ฉันหันหน้าไปเผชิญหน้ากับคู่กรณี
"เพื่อเป็นนักร้องตามที่ใฝ่ฝันเอาไว้"
"ทำไมนายถึงเข้ามาทีหลัง?"
"ฉันยังบอกไม่ได้จริงๆ"
"อยากรุ้นักมันคือเหตุผลบ้าบออะไรที่ทำให้นายบอกฉันไม่ได้!!"
"สักพัก ฉันจะบอกเธอเอง"
"โอเค..แล้วทำไมนายถึงชอบแกล้งฉันนักนะ"
"ฉันสนิทกับเธอตอนเด็กๆ ฉันเลยนึกถึงเธอตอนเด็กๆที่ฉันคอยแกล้งเธอเสมอๆ ฉันเป็นคนที่จะเล่น จะแกล้งกับคนที่ฉันชอบหรือนิสัยดีจริงๆ"
"..."
"ฉันไม่โทษหรอกที่เธอจำฉันไม่ได้ เพราะในตอนนั้นฉันมัน ไม่ดีเอง"เขาเริ่มเงยหน้ามองขึ้นฟ้า
"...."
"แต่ฉันอยากให้เธอรู้เอาไว้ ตลอดระยะเวลาหลายปีมานี้ที่เราไม่ได้เจอกัน เธออาจจำฉันไม่ได้ แต่ฉันจำเธอ และนึกถึงเธอตลอดเวลานะ"
"..."
"เฮ้อ~ นี่ฉันมาบ่นอะไรให้เธอฟังเนี่ย ตลกเป็นบ้าเลย ห้าๆๆ"ทำไมฉันถึงรู้สึกคุ้นการหัวเราะฝืนๆแบบนี้จังนะ
"จะถามไรต่อ ก็ถามมาได้เลยนะ"
"ในตอนนั้น ฉันกับนายสนิทกันมากเลยหรอ?"
"ก็..ระดับนึงละ ไปเล่นบ้านกันบ่อยๆอาจพราะพ่อแม่ฉันไม่ค่อยอยู่บ้านก็เลยมักไปเล่นที่บ้านเธอนะ"
"ตอนเจอกันครั้งแรก เจอกันได้ยังไง?"
"ห้าๆๆ ตอนนั้นฮามากเลย ฉันอยู่บ้านคนเดียวไม่มีอะไรทำจึงออกมาเดินตรงสวนหน้าบ้านแล้วเห็นมะม่วงน่ากินเลยกะจะปีนไปเก็บแต่เห็นเธอปีนต้นไม้อยู่ที่ข้างบ้านฉัน เธอจึงปีนข้ามมาที่บ้านฉันจะเก็บมะม่วงให้..."
"แล้วไงต่อ???"
"ห้าๆๆ เธอก้าวพลาดจึงตกลงมาที่สวนบ้านฉัน ตอนนั้นหน้าเธอฮาเอามากๆเลยฉันหัวเราะไม่หยุดเลยทีเดียว แต่เธอเริ่มร้องไห้ฉันเลยเข้าไปดูแล้วก้ได้รู้จักเธอตั้งแต่ตอนนั้น"
"อืมม...แล้วฉันจะเชื่อได้ไงว่านายไม่โกหก-*-"
"เอ่อ...ไปถามพี่สาวเธอสิ"
"พี่ฉันก็รู้จักนายหรอ??"
"แน่นอน พี่สาวเธอไม่ลืมฉันเหมือนเธอหรอก-3-"
"มั่นใจจังนะว่าพี่สาวฉันจะจำนายได้"
"ก็คนมันหล่อซะขนาดนี้ ใครจะจำไม่ได้บ้างละ;)"
"ฉันไง= ="
"เธอนี่...."
"ฉันจะกลับแล้ว นายละ??"ฉันลุกขึ้นยืน
"ก็ต้องกลับเหมือนกัน"ผุ้ชายตรงหน้าลุกขึ้นตาม ฉันจึงเดินกลับไปยังสถานที่จัดงาน
"นี่ๆๆ เดินซะไม่กลัวปาปารัสซี่หรอ??"
"กลัวทำไม ไม่ได้ทำอะไรผิดสักหน่อย"ฉันยังคงเดินต่อไป การที่เดินกลางแจ้งโดยไม่มีแว่นกันเเดดหรือหมวกพลางตัวนี่ผิดหรือไง- -
"แต่ตอนนี้เธออยู่กับฉันสองคนนะ เธอเป็นผุ้หญิง ฉันเป็นผู้ชายด้วย"
"อืม แล้วไง?"
"ก็เขาอาจเขียนข่าวแบบผิดๆไง"
"คนไม่ได้ทำอะไรผิดจะไปกลัวทำไม"ฉันเดินเลี้ยวเข้าอาคารไปยังห้องพัก
"เย็นชาชะมัด..."
"อืม- -"
"-0-;;;"
ความคิดเห็น