ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ปฏิบัติการSaranghaeของเหล่าคาซู

    ลำดับตอนที่ #3 : ปะทะ

    • อัปเดตล่าสุด 4 ก.พ. 53


    "เนปเสร็จยัง"
    "เสร็จแล้วคะ..เร่งจังเลยอะ"
    "กว่าจะเสร็จได้พวกผู้ชายซ้อมกันแล้ว"พี่ฟาร์บ่นเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าห้องเปลี่ยนชุดไป...ตอนนี้เราซ้อมเต้นกันนะคะ เพราะเดี๋ยวเราจะต้องขึ้นแสดงในรายการเพลงอีกประมาณ2วันจากนี้
    "แคเรียเห็นเสื้อหนาวพี่ไหมอะ...อันที่มีฮูทอะ"ฉันถามแคเรียที่นั่งเปลี่ยนรองเท้าอยู่บนโซฟาข้างๆของที่วางกองไว้อย่างมั่วมากมาย-*-
    "สีขาวอันนั้นหรอคะ...ไม่เห็นหนิคะ"
    "ไปไหนนะ...พี่ก็ว่าพี่วางไว้บนโซฟานะ"
    "อ่ะ!!!...อันนั้นหรือป่าวคะ"แคเรียร้องขึ้นฉันจึงหันไปมองตามที่เด็กสาวชี้ไป...0-0มันถูกนายเอสเพรซโซ่สมาชิกใหม่เหยียบอยู่
    "นายเอสอย่าขยับนะ0.0"ไม่ทันขาดคำมันถูกเอสลากไปกับเท้าแล้ว T.Tเหยียบซ้ำไม่มีชิ้นดี จากขาวไปเป็นดำเลย
    "นายเอส!!!"ฉันตะโกนอย่างสุดเสียงเพราะเสียงเพลงที่เราซ้อมอยู่มันดังมาก
    "เกิดอะไรขึ้นเนป...เสียงดังจริง"พี่ไฮท์ถามพร้อมเดินไปปิดเสียง
    "เรียกทำไม"นายเอสถามอย่างเซ็งๆ ฉันเซ็งกว่านายอีกนะเฟ้ย
    "ดูที่เท้านายสิ-0-"เอสมองไปที่เท้าตัวเองอย่างงงๆ
    "ผ้าขี้ริ้วที่ไหนมาอยู่ตรงนี้เนี่ย"เอสหยิบขึ้นมา...0.0ว่าไงนะ!!นายเรียกเสื้อกันหนาวฉันว่าอะไรนะ
    "นายเรียกเสื้อกันหนาวฉันว่าอะไรนะ...ผ้าขี้ริ้วงั้นหรอ!!!"
    "เสื้อกันหนาวเธอหรอ!?!?"เสื้อกันหนาวที่ฉันรักกลายเป็นผ้าขี้ริ้วเพราะหมอนี่คนเดียว..มันเป็นของขวัญที่ฉันรักมากเลยนะ!!!..เอสเพรซโซ่ นายตายแน่!!!
    "รสนิยมต่ำจังนี่มันคล้ายๆผ้าขี้ริ้วบ้านฉันเลยแหะ"-*-
    "ฉันชอบของฉัน...เอามานึ่นะ"
    "มาเอาเองสิ"เอสเพราซโซ่โยนเสื้อกันหนาวฉันออกไป...ข้างนอก!!!
    "ทำไรนะ!!!"ฉันวิ่งตามไปเก็บทันที...พอดีว่าเราเปิดหน้าต่างไว้นะให้ระบายอากาศนิดนึงเพราะเราเพิ่งกินข้าวเที่ยง
    "ให้ตายสิอย่างงี้ก็ใช้ไม่ได้นะสิ"ฉันว่าอย่างอารมณ์เสีย
    "นายต้องตายเอสเพรซโซ่!!!"ฉันไม่เคยให้ใครมาทำฉันอยู่ฝ่ายเดียวหรอกนะ
    "ซ้ายอีกนิดฟาร์...โอเคเลย"ตอนนี้เรากำลังซ้อมเพลงที่จะใช้ในงานแสดงเพลงอยู่คะ...พวกสตาฟฟ์เต้นเลยมาฃ่วยดูให้พวกเราว่ามีตรงไหนต้องแก้ไขหรือเปล่า
    "วันนี้นอนหอกันใช่ไหม"พี่ไฮท์ถามตอนนี้เราพักกันก่อนนะ ซ้อมติดต่อกันมา3ชม.แล้วเหนื่อยชะมัดเลย
    "คงงั้นแหละคะ...ตอนนี้5ทุ่มแล้วกลับบ้านที่บ้านคงต้อนรับหรอก"แคเรีย..พูดในเจ็บใช้ได้เลยแหะ-0-
    "เรามาซ้อมรวมกันอีกรอบเป็นไง"เทมเพลเสนอความเห็น
    "รวมพวกเรากับสตาฟฟ์ใช่มะ..โอเค"พี่เอกซ์เห็นด้วย
    "งั้นก็ตามนี้นะทุกคน"
    "ตามนี้ก็ได้คะแต่ว่าขอพักก่อนนะคะไม่ไหวแล้ว"แล้วเราก็ซ้อมแบบเต็มที่รวมเหมือนจริงอีกหนึ่งรอบ
    "จริงสิพรุ่งนี้มีแถลงข่าวสมาชิกใหม่คือเอสเพรซโซ่นะ...10โมงเจอกันหน้าหอพัก"พี่เดียร์ว่า
    "ไม่ไปได้ม้า~เราไม่ได้อยากได้สมาชิกใหม่สักหน่อย"ฉันว่าขึ้นอย่างหน่ายๆ
    "ให้เกียรติเอสหน่อยสิเนป"พี่อลาซเอ็ด
    "แล้วทีเขาเคยให้เกียรติเนปบ้างไหมละ"
    "..."
    "เสื้อกันหนาวเนปเขาเหยียบจนดำก็ไม่ขอโทษสักคำ..แล้วยังว่าว่าเนปรสนิยมต่ำ..เปรียบเทียบเสื้อกันหนาวเนปว่าเหมือนผ้าขี้ริ้วบ้านเขา!!!"ฉันระบายอารมณ์ร่ายยาวออกมา
    "...."
    "นอกจากนี้นะ...แทนที่เขาจะคืนดีๆกลับไม่!.."
    "..."
    "เขาโยนออกไปข้างนอก!!!...นอกจากจะไม่ให้เกียรติแล้วยังขยี้มันซะไม่มีดี!!!"
    "..."
    "ขอถามสักคำได้ไหม...ฉันไปทำอะไรให้นายงั้นหรอ"
    "...."
    "สมาชิกใหม่ตอนแรกก้อไม่อยากได้พออยู่แล้วนะ.."
    "...เนป พอเหอะ"พี่ฟาร์จับแขนฉันเอาไว้แต่ฉันสะบัดออกอย่างอารมณ์เสียสุดๆ
    "พอมาเจอนิสัยแบบนี้...เนปไม่มีทางรับคนแบบนี้เข้าวงได้หรอก!!!"ฉันเดินหนีทันที ฉันวิ่งออกจากสตูดิโอซ้อมโดยไม่สนใจเสียงเรียกของหลายๆคน และไม่คิดหันกลับไปมองอีกเลย...




    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×