ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Gunrit 38* SF

    ลำดับตอนที่ #15 : SF ไม่มีตรงกลาง

    • อัปเดตล่าสุด 1 ส.ค. 54




      ไม่มีตรงกลาง



                        31/7/2011

            หลายเดือนแล้วเหมือนกันที่ทั้งสองคนแทบจะไม่ได้ขึ้นมินิคอนด้วยกันเลยและวันนี้ก็เป็นวันดีที่ได้มารวมกัน

    สร้างความสนุสนานอีกครั้ง

    “ริท วันนี้ร้องเพลงไรบ้าง” กันที่เห็นริทนั่งอ่านกระดาษเนื้อเพลงอยู่บนรถก็เอ่ยถาม


    “ใช่สิ โทรมาว่ารักและชอบก็จีบ”ริทพูดจบก็ก้มไปมองกระดาษอีกครั้ง


    “ยังร้องไม่ได้อีกหรอ เพลงตัวเองเลยนะ” กันเอ่ยถาม


    “เพลงตัวเองร้องได้แต่เพลงพี่บี้อ่ะดิกลัวร้องผิด”ริทตอบแต่สายตายังจ้องอยูที่เดิม


    “เพลงนี้ด้วย” ริทวางกระดาษเนื้อเพลงบนตักของกัน


    “เพลงนี้ก็เคยร้องแล้วนี่” กันถาม


    “เคยร้องแล้วก็จริงแต่ยังไม่เคยร้องคู่กับกันนี่” ริทตอบ


    “จะกลัวอะไรนักหนาล่ะ” กันพูดจบก็ฉวยมือของริทมากุมไว้ที่หน้าตักจนทำให้ริทเงยหน้ามามองคนข้างๆ


    “กันอยู่ข้างๆถ้าร้องไม่ได้เดี๋ยวช่วยแก้ไขเอง”กันพูดขึ้นก็บีบมือให้กำลังใจแต่ไม่ได้คำตอบใดกลับมาจากริทนอก

    จากมีแรงบีบจากมือเล็กเป็นคำตอบ


    “อย่าเครียดมากดิ เงียบอย่างนี้เหงานะเว้ย” กันพูดขึ้น


    “ก็กันเป๊ะทุกอย่างแล้วนี่”ริทหันมาเถียง


    “งั้นมาซ้อมร้องเพลงด้วยกันเลยดีกว่า”กันพูดจบก็ขึ้นนำทันทีโดยทีมืออีกข้างถือเนื้อเพลงในมือและอีกข้างกุมมือ

    ของริทไว้แน่นแต่ก็มีแรงบีบเป็นระยะเพื่อให้กำลังใจกันและกัน

    จะบอกอีกทีว่าฉันรักเธอจะบอกให้ฟังว่าฉันค้นเจอ
    ความหมายของการมีชีวิตอยู่ก็รู้จากเธอไม่ใช่ใคร

    จะบอกอีกทีถ้าไม่เชื่อกันจะบอกอีกทีว่าความสำคัญ
    เธอนั้นเป็นที่หนึ่ง เหนือผู้ใดและไม่มีใครนอกจากเธอ
    อย่ากลัวกับคนที่เขามานินทาอย่ากลัวว่าในแววตาฉันมีใคร
    เชื่อในรักเรา เชื่อในหัวใจที่ฉันให้เธอได้ไหม

    ใครจะพยายามแทรกกลางระหว่างเรารู้ไว้นะว่าเขาไม่มีวันเข้ามาได้
    จะไม่มีตรงกลางที่เหลือว่างเผื่อใคร

    ถ้าใจเรายังผูกกันใครจะพยายามยุยงให้สั่นคลอน
    รู้ไว้นะทุกครั้งฉันนอนหลับตาฝัน
    เห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนานจนถึงวันที่ฉัน…แต่งงานกับเธอ

    จับผิดระแวงกันทุกวี่วัน
    นั่นมันยิ่งทำให้ความสัมพันธ์มันเริ่มที่จะจืดจางหายไป
    แค่ไว้ใจกันได้ไหมเธอ..อย่ากลัวกับคนที่เขามานินทา
    อย่ากลัวว่าในแววตาฉันมีใครเชื่อในรักเรา
    เชื่อในหัวใจที่ฉันให้เธอได้ไหม
    ใครจะพยายามแทรกกลางระหว่างเรา

    รู้ไว้นะว่าเขาไม่มีวันเข้ามาได้
    จะไม่มีตรงกลางที่เหลือว่างเผื่อใคร
    ถ้าใจเรายังผูกกันใครจะพยายามยุยงให้สั่นคลอน

    รู้ไว้นะทุกครั้งฉันนอนหลับตาฝันเห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนาน
    จนถึงวันที่ฉัน…แต่งงานกับเธอ
    ใครจะพยายามแทรกกลางระหว่างเรารู้ไว้นะว่าเขาไม่มีวันเข้ามาได้
    จะไม่มีตรงกลางที่เหลือว่างเผื่อใคร

    ถ้าใจเรายังผูกกันใครจะพยายามยุยงให้สั่นคลอน
    รู้ไว้นะทุกครั้งฉันนอนหลับตาฝัน

    เห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนาน

    จนถึงวันที่ฉัน…แต่งงานกับเธอ




    คนสองคนช่วยกันซ้อมเพลงที่จะร้องคู่ด้วยกันวันนี้พอร้องจบกระดาษเนื้อเพลงจากตักกันที่กันเผลอวางโดยไม่จับ
    ตกลงที่พื้นทำให้กันต้องก้มไปเก็บก่อนที่จะฉวยโอกาสบรรจงจูบไปที่หลังมือของริท

    “เฮ้ย!” ริทอุทานด้วยความตกใจเล็กน้อยแต่ก็ก้มหน้าลงมายิ้มให้แต่ก็ไม่มีคำพูดใดจากกันเหมือนกันนอกจานั่งกุม

    มือริทเอาไว้ให้แน่นกว่าเดิม




               เมื่อมาถึงงานทั้งคู่ก็ถึงกับตกใจเพราะว่าบรรดาแฟนคลับมาเยอะมากมายจนทั้งคู่อดตื่นเต้นไม่ได้และแล้ว

    งานในวันนี้ก็เริ่มต้นขึ้นและริทเป็นคนที่มาเปิดเวทีก่อนที่นำมาด้วยเพลง ใช่สิ โทรมาว่ารักซึ่งเพลงนี้มีอุปกรณ์มา

    เล่นเพื่อเข้าเพลงด้วยคือโทรศัพท์ที่ทำเป็นมีคนโทรเข้ามาแล้วตกใจก่อนที่จะพูดว่า  ”โทรมาว่ารักนี่นะ” ก่อนที่

    อินโทลเพลงนี้จะขึ้นและก็ตามด้วยเพลงชอบก็จีบตามลำดับก่อนที่จะทักทายแฟนคลับแต่ก็แอบโปรโมทละคร

    เรื่องแรกของตัวเองด้วยก่อนที่ส่งเวทีให้กับเดอะดาดวงที่ 6 พร้อมกับออกมาร้องเพลง เรือนแพ แพ้คำว่ารัก ทุ้มอยู่

    ในใจแต่ก่อนที่จะเข้าเพลงนี้ก็ทำเอาบรรดาแฟนคลับตายแดดิ้นด้วยประโยคทื่ว่า”เรือนแพจำแลงรัก”โดย

    เฉพาะชาวห้องลับ และตบท้ายด้วยข้างๆหัวใจที่แฟนคลับร้องตามกันได้ทุกคนและทักทายแฟนคลับเล็กน้อยจน

    กระทั่งรองเดอะดาวออกมาด้วยความน่ารักทำแฟนคลับทุกคนกรี๊ดเป็นบ้าเป็นหลังและมันเป็นช่วงที่แฟนคลับทุก

    คนตั้งหน้าตั้งตารอดูเพราะเวลาที่2คนนี้ขึ้นเวทีด้วยกันล่ะก็ต้องสร้างความสนุกสนานเป็นแน่แท้ซึ่งมันก็เป็นจริง

    เพราะแอบทับถมเรื่องละครกันเล็กน้อย ต่างกัดกันเรื่องละครอย่างสนุกสนานแถมยังสอนวิธีผสมสีแบบใหม่ด้วย

    ทฤษฎีที่ว่า สีฟ้าผสมสีเขียวเป็นสีชมพู  ก่อนที่ส่งท้ายด้วยเพลงไม่มีตรงกลางโดยเฉพาะท่อนที่ว่า

    ” เห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนาน จนถึงวันที่ฉัน…แต่งงานกับเธอ” แฟนคลับแทบจะกรี๊ดจนสลบเพราะส่ง

    สายตากันจนแฟนคลับอิจฉาแต่ก่อนที่จะเข้าเพลงนี้ก็เล่นซบกันจนห้องลับกรี๊ดคอแทบแตกจนกระทั่งจบงานต่าง

    ก็สร้างความสุข ความสนุกสนาน ให้กับบรรดาแฟนคลับเป็นอย่างมาก



    “วันนี้มีความสุขเนอะ” กันเอ่ยขึ้นมาขณะที่นั่วรถกลับไปยังตึกGMM


    “ใช่ ริทมีความสุขมากๆ มีความสุขที่ได้เจอแฟนคลับ”ริทพูดขึ้น


    “มีความสุขที่ได้เจอแฟนคลับ  คิดถึงแฟนคลับอย่างเดียวหรอ” กันแกล้งถาม


    “ก็มีความสุขที่ได้ร้องเพลงด้วย”ริทหันมาตอบก่อนที่ยิ้มให้และหันไปมองรอบนอกที่ตอนนี้รถติดอย่างแน่นขนัด


    “กับกัน” เสียงของริทที่ตามมาต่อท้ายเหมือนจะรู้ว่าคนข้างๆกำลังหน้าหงิกเพราะน้อยใจและก็ทำให้เดอะดาวยิ้ม

    แก้มแทบปริด้วยเช่นกัน


    “รถติดมากอ่ะ ง่วงจัง นอนดีกว่า” ริทแกล้งพูดเสียงดังเพื่อให้คนในรถได้ยินเพราะรถคันนี้ไม่ได้มีแต่กันกับริทแต่มี

    พี่แนนมาด้วย ริทไถลตัวให้หัวอยู่ตรงเบาะพอดีก่อนจะจะดึงมือกันมากุมไว้


    “ฮือ” กันหันไปมองหน้าพร้อมกับตกใจเล็กน้อย


    “กัน” ริทเรียกกันเบาๆ


    คิดถึง  ริทค่อยๆบรรจงเขียนอักษรทีละตัวลงไปบนฝ่ามือของกัน


    รัก       เป็นอีกคำที่ริทค่อยๆเขียนและยิ้มอย่างเขินๆก่อนที่จะนั่งตะแคงตัวมาทางกันที่นั่งอยู่ข้างๆและดึงแขนของ

    กันเข้ามากอดไว้และค่อยหลับตาลงพร้อมกับรอยยิ้ม


    “ริท ริท ถึงแล้ว” กันปลุกริทให้ตื่น


    “ถึงแล้วหรอ โห้ นานอ่ะ” ริทพูดจบก็ดึงข้อมือกันมามองนาฬิกา


    “ ง่วงสุดๆ” ริทที่เดินเข้าห้องมาก็บ่นขึ้นทันที


    “นอนมาตลอดทางยังจะง่วงอีกหรอ”กันเอ่ยถาม


    “มันเมื่อยตัวอ่ะ”ริทหันมาตอบอย่างงอแงก่อนที่จะเดินไปยังห้องนอน


    “แล้วใครใช้ให้นอนละครับ”กันเดินเข้ามากอดริทจากทางด้านหลัง


    “ก็มันง่วงจริงๆนะ รถก็ติด ฝนยังตกอีกต่างหาก” ริทตอบ


    “งั้นมานั่งนี่” กันดึงมือตามแรงเดินของตัวเองก่อนที่จะนั่งลงปลายเตียงและให้ริทนั่งตรงพื้นที่ช่องว่างระหว่าง

    กลางพร้อมกับกอดริทไว้


    จะบอกอีกทีว่าฉันรักเธอจะบอกให้ฟังว่าฉันค้นเจอความหมายของการมีชีวิตอยู่ก็รู้จากเธอไม่ใช่ใคร


    “ดีใจที่เกิดมาแล้วได้เจอริท”


    นี่คือทำนองแห่งความหลังระหว่างเราได้ยินเมื่อไรยิ่งนึกถึงวันเก่าเนิ่นนานแค่ไหนแต่เพลงนี้ของเรายังทุ้มอยู่ในใจ

    “ดีใจที่ได้มีความทรงจำดีๆให้คิดถึงเวลาที่เราห่างกัน”


    จะบอกอีกทีถ้าไม่เชื่อกันจะบอกอีกทีว่าความสำคัญเธอนั้นเป็นที่หนึ่ง เหนือผู้ใดและไม่มีใครนอกจากเธอ

    “ดีใจที่ได้รักริท ดีใจที่มีริทเป็นคนสำคัญ”


    เพลงแห่งความรักที่เธอร้องเป็นอย่างไรวันที่เงียบเหงาเธอจะคิดถึงเพลงของใครตั้งแต่จากกันวันนี้เธอเป็นไงฉันอยากจะรู้

    “ถ้าเราต้องจากกันแล้ว เราคงจะต้องนึกถึงบทเพลงทุกเพลงที่ร้องร่วมกันนะ”


    อย่ากลัวกับคนที่เขามานินทาอย่ากลัวว่าในแววตาฉันมีใครเชื่อในรักเรา เชื่อในหัวใจที่ฉันให้เธอได้ไหม


    “แค่ริทเชื่อใจกันและกันเสมอก็พอแล้วไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม”


    เมื่อนาฬิกามันไม่เคยขี้เกียจ..เดินและวันเวลาทำให้ทุกๆสิ่งเปลี่ยนไปแต่ความทรงจำดีๆทุกอย่างยังคง…เก็บไว้


    “มันจะอยู่ในความทรงจำของริทเสมอ”


    ใครจะพยายามแทรกกลางระหว่างเรารู้ไว้นะว่าเขาไม่มีวันเข้ามาได้จะไม่มีตรงกลางที่เหลือว่างเผื่อใคร


    “และจะไม่มีใครเข้ามาทำลายรักของเราด้วย”


    ยังคงมีแต่เธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนยังมีแต่เธอเหมือนเดิมไม่เคยเปลี่ยนไปยิ่งเวลาอ้างว้างทีไร ในใจก็ยิ่งโหยหา

    “กันจำไว้นะว่าริทจะมีแต่กันตลอดไป”


    ถ้าใจเรายังผูกกันใครจะพยายามยุยงให้สั่นคลอน รู้ไว้นะทุกครั้งฉันนอนหลับตาฝัน เห็นแค่ภาพเรารักกันยาวนานจนถึงวันที่ฉัน…แต่งงานกับเธอ


    “และริทก็ต้องจำด้วยนะว่าเราจะรักกันตลอดไปรักจนตัวตาย”


    ยังคงมีบทเพลง ของเราเมื่อวันวานได้ยินเมื่อไร หัวใจยังเป็นอย่างนี้ให้เวลามันหมุนไปนานเป็นปีแต่เพลงนี้ยังทุ้มในใจ

    “รักจนวันตายไม่พอต้องจดจำทุกสิ่งอย่างให้มันอยู่ในใจตลอดไป ให้มันดังก้องในใจเหมือนเพลงทุกเพลงที่ร้อง

    ด้วยกันด้วยนะ”



    เพลง 2 บทเพลงที่คนทั้งคู่สลับกันร้องอย่างมีความสุขมันก็เป็นอีกครั้งหนึ่งที่ทำให้หัวใจและความทรงจำได้บันทึกความสุขนี้ลงไปให้เต็มร้องไปนั่งกอดกันไปจนพระจันทร์ที่สาดส่องลงมาคงอิจฉาไม่น้อย



    “รักกันครับ” ริทบอกรักอย่างเขินๆเพราะก็นานแล้วเหมือนกันที่ไม่ได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้


    “กันรักริทมากกว่า”กันบอกก่อนที่กอดริทแน่นกว่าเดิม


    “ริทรักกันมากกว่าหรอก”ริทหันกลับมาเถียง


    “กันรักริทมากกว่ามากๆ”กันก็เถียงกลับไป


    “กัน !  ก็ริทบอกว่าริทรักกันมากกว่าไง” ริทหันมาดุโดยหันมาทั้งตัว


    “กันรักริทมากกว่า”กันเถียงกลับไปเหมือนเดิมแต่หน้าเจ้าเล่ห์


    “ริทรักกันมากกว่า ได้ยินไหมมม...มะ” คราวนี้ริทตะโกนออกมาเลยแต่ไม่ทันที่หมดประโยคก็ถูกคนตรงหน้าชิม

    ความหวานจากปากไปเสียแล้วก็ไม่รู้ว่าจะเนิ่นนานแค่ไหน นานจนจากนั่งอยู่ปลายเตียงกลับกลายเป็นถูกตรึงกับที่

    นอนสีขาว


    “อืม” ร่างข้างใต้ครางในลำคอจึงออกแรงผลักให้คนตัวพ่อออกห่าง


    “จะทำไร” ริทรีบถามขึ้นมาทันที


    “จะยืนยันว่าไม่มีตรงกลางระหว่างเราจริงๆ”กันตอบพร้อมกับบอกรักด้วยภาษากายอีกครั้ง ตลอดทั้งคืนคนทั้งคู่

    ผลัดกันบอกรักอยู่อย่างนั้นและมันคงจะยืนยันได้อย่างแน่นอนระหว่างคนทั้งคู่จริงๆเพราะแสงพระจันทร์ที่สาดส่อง

    มาไปสะท้อนยังผนังห้องและสะท้อนกลับมาว่า “ไม่มีตรงกลาง” ระหว่างคนทั้งคู่เพราะเนื้อแนบเนื้ออย่างสนิทไม่


    เหลือช่องว่างใดๆทั้งสิ้น

    .........................................................................................................................................................

    Writer  Talk

    ญ มาอัพ SF ก่อนจะหายไปนาน เพราะเมื่อวานจริงๆเลยถึงผิดคำพูดว่าจะหายไปสักพัก หวังว่าคงชอบ

    นะคะ

    ญ จำไม่ได้ว่าตอนก่อนจะเข้าเพลง โทรมาว่ารัก ริทพูดอย่างนี้หรือเปล่าเพราะกำลังเพ้อมากมายจนลืม


    เรือนแพจำแลงรักไปหาดูได้จากช่องไหนอ่ะ^^ สงสัยว่าเราคงไม่ได้ดูเนออะให้เค้าทั้งคู่ดูกันสองคนเนอะ 555


    ปล. ขอบคุณกันริทที่ทำให้พวกเรามีความสุข

    ขอบคุณแฟนคลับกันริททุกคนที่ร่วมพลังกันอีกครั้ง

    ขอบคุณทฤษฎีที่ว่า ฟ้า + เขียว = ชมพู ^^

    งานนี้คงทำให้เพ้ออีก 38 เดือน 555

    รักกันสุดริท รักริทเหมือนกัน



    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×