Gunrit 38* SF

ลำดับตอนที่ #7 : SF ของขวัญ

 ของขวัญ

 

   Bang Awards

31/5/2011

             วันนี้เป็นอีกวันที่ทั้งสองคนออกงานด้วยกันร่วมกับเพื่อนๆ พี่ๆน้องๆ เดอะดาวและวันนี้ทั้งคู่ก็ได้รับการ

เสนอชื่อเข้าชิงรางวัลด้วยคนตัวยุ่งที่เข้าชิงคือรางวัลสาขาศิลปินมาใหม่ถูกใจกดไลค์  Favorite New Corner

และตัวพ่อเข้าชิงสาขาเพลงร้องไห้โฮกและทั้งคู่ก็คว้ารางวัลมาได้ทั้งคู่รางวัลที่ได้มาคือตัวการันตีความสำเร็จอีก

ขั้นของทั้งคู่ว่าพวกเขาเองก็ขึ้นมาอยู่ในระดับชั้นแนวหน้าของการบันเทิงไทยเสียแล้วและหลังจากที่คว้รางวัลมา

ได้ก็มีการแสดงจากบรรดาดวงดาวทั้งหมดบนเวทีก็มีการเล่นมุข แซวแกล้งกันบนเวทีอย่างสนุกสนานเพื่อสร้าง

สีสันให้กับงานได้เป็นอย่างมากหลังจากงานเลิกทั้งคู่และบรรดาดวงดาวก็ขึ้นรถมายังตึกเพื่อแยกย้ายกันกลับไป

พักผ่อนแต่ทว่าพี่ชายคนโตโทรมาว่าจะรีบกลับมาฉลองรางวัลแห่งความสำเร็จด้วยจึงทำให้คนตัวพ่อต้องนอนที่

คอนโดโดยปริยายแต่ระหว่างทางการเดินทางกลับโดยรถตู้คันเดิมมีจำนวนคนเท่าเดิม กัน ริท เซนเท่านั่น


มีแต่ความเงียบปกคลุมเพราะคนข้างหลังหลับไปเรียบร้อยแล้วส่วนอีก2 คนก็นั่งมองรางวัลในมือ

“กัน...เป็นอะไรเงียบจังตั้งแต่ขึ้นมาบนรถแล้ว” ริทเอ่ยถามคนนั่งเงียบ

“..................”

“สงสัยจะร้องไห้โฮกอยู่ในใจมั่ง ดีใจจัด” ริทเอ่ยแซวอย่างขำๆ

“.......................”

“ไอ้ดำถ้ามึงไม่พูดมึงจะได้ร้องไห้โฮกตามรางวัลที่มึงได้มาแน่” ริทเริ่มหงุดหงิดที่คนตัวพ่อไม่ยอมพูดไม่ยอมตอบ

อะไรกลับมาเลย

“มีไร” กันตอบกลับมานิ่งๆแต่มันกับทำให้คนที่กำลังมีความสุขจุกไปถึงหัวใจ

“เดี๋ยวนี้ริทจะคุยกับกันต้องมีสาเหตุด้วยใช่มั้ย” ริทพูดพร้อมกับจ้องหน้าคนตรงหน้า

“กัน...ขอโทษ พอดีง่วงๆอ่ะ” กันขอโทษเพราะริทอาการไม่ดีและจำต้องโกหกว่าง่วงที่จริงเขากำลังน้อยใจ นอยด์

คนตัวยุ่งนั่นเอง

“ ง่วงหรอ” ริทถามพร้อมกับชะโงกหน้าไปยิ้มให้

“นิดหน่อยน่ะ” กันตอบ

“งั้นนอน” ริทพูดพร้อมกับดึงตัวกันให้ลงมาหนุนตักตัวเอง


“เฮ้ย...ไม่ใช่คอนโด.....ไม่อยากนอนทับที่ใคร” ประโยคแรกเสียงดังฟังชัดแต่ประโยคหลังกันกัดฟัดพูด ดูเหมือน

จะไม่ได้ยินแต่คนข้างๆได้ยินไปเรียบร้อยแล้ว

“กัน...หมายความว่าไง”  ริทถามอย่างสงสัย

“เปล่า” กันตอบเสียงเรียบ

“คุยกันให้รู้เรื่อง” คำขึ้นต้นประโยคดังแต่ถัดมากลับต้องลดเสียงลงเพราะเกรงใจคนที่นอนหลับอยู่ข้างหลัง

“ก็เห็นมีคนมานั่งจองที่ไว้แล้วนี่ ก็เลยไม่อยากทับที่ของใคร” กันพูดจาอย่างประชดประชัน

“ห๊ะ! อ๋อรู้แล้วที่นั่งเงียบไม่ใช่ว่าง่วงหรอกแต่กำลังน้อยใจ นอยด์ อยู่ใช่ไหม” ริทหันไปถามพร้อมกับยิ้มชอบใจ

“......................”

“หึงอ่ะดิ” ริทเข้าไปกระแซะพร้อมกับแซวออกมาเบาๆ

“........................”

“กัน ....กัน...กัน” ริทยังแกล้งคนตัวพ่อโดยการเรียกชื่อพร้อมกับดึงแขนไปมา

“ถึงแล้ว ถอยดิ” คนตัวพ่อเห็นว่าถึงตึกแล้วจึงเปลี่ยนเรื่องทำเป็นรีบจะลงจากรถเพื่อกลบเกลื่อนความเขิน

“เอ้า เขินอ่ะดิ รีบใหญ่เลยนะ” ริทลงจากรถได้ก็แซวคนที่รีบเดินไปทางคอนโดทันที

“ริท..กันมันเป็นอะไร” เซนถามด้วยความสงสัย

“มันบ้า” ริทตอบกลับไปอย่างมีความสุข

“เออ งั้นกลับก่อนนะ ฝากลาไอ้กันด้วย” เซนลาเพื่อนเพื่อแยกกลับไปพักผ่อน

“.......................” ไม่มีคำตอบใดกลับมานอกจากรอยยิ้มที่ส่งให้พร้อมกับนึกถึงหน้าคนตัวพ่อที่ป่านนี้ไปรออยู่ที่

ห้องเรียบร้อยแล้วก็อดยิ้มออกมาไม่ได้
.
.
.
.
.

 

“โอ๊ยยยยย เจ็บนะ” ริทเห็นกันที่เดินมาคอนโดโดยไม่รอเจ้าของห้องนั่งอยู่ที่โซฟาเงียบๆก็เดินมานอนหนุนตัก

คนตัวพ่อและทันทีที่ริทนอนลงก็โดนกันบีบจมูกเข้าให้ถึงกลับร้องลั่นด้วยความเจ็บ


“ เดี๋ยวนี้นิสัยไม่ดีเลยนึกว่าจะมีกุญแจห้องของคนอื่นเขาแล้วจะมาถือวิสาสะเข้ามาโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ไง

เนี่ย” ริทแกล้งบ่นแต่มือยังคงจับจมูกตัวเองที่โดนกันบีบเข้าใก้อย่างแรงเมื่อกี้


“งั้น...อยู่ไปคนเดียวแล้วกัน” กันผลักหัวริทขึ้นจากตักพร้อมกับจะลุกหนีแต่ก็โดนคนตัวยุ่งดึงไว้

“มาคุยก่อนว่าเป็นอะไร” ริทพูดขึ้นเพื่อหยุดการเดินหนีของกันและกับฉุดมือให้มานั่งลงที่เดิมพร้อมกับตัวเองที่

ต้องลุกขึ้นนั่ง

“ทำไมน้อยใจริทหรอที่วันนี้เนียร์มันมานั่งตักริทอ่ะ” ริทเข้าเรื่องทันทีที่เห็นว่ากันนั่งเงียบและคงไม่เอ่ยปากถาม

หรอก

“รู้แล้วถามทำไม” กันตอบอย่างเสียงเย็นชา

“เนียร์มันก็น้องร่วมเวทีเดียวกันอย่าคิดมากน่ะ” ริทอธิบาย

“จะเป็นใครก็ช่างแต่กันไม่ชอบ” กันตอบออกมาพร้อมกับจ้องหน้าคนอธิยาย

“ห่วงหรอ....หึง.. เอ้ย!” ริทยังถามไม่จบคำก็ต้องตกใจเพราะกันดึงร่างของเขาไปนั่งตัก

“ทั้งห่วง ทั้งหึง ทั้งรักอย่าไปทำอย่างนี้กับใครอีกนะและก็อย่าให้ใครมาทำอย่างนี้กับริทด้วย” กันพูดพร้อมกับ

กอดริทไว้แน่นก่อนที่จะก้มมาหอมแก้มริท

“โอเคครับจะไม่ไปทำอย่างนี้กับใครและจะไม่ให้ใครมาทำอย่างนี้กับริททั้งนั้น” ริทให้คำมั่นพร้อมกับหันไปกอดกัน

“ รักริทนะ” กันบอกรักริท

“รักเหมือนกัน” ริทเองก็บอกรักกันพร้อมกับหอมแก้มกันเช่นกัน
.

.

.
.


“ครับพี่โน่” ริทรับโทรศัพท์ที่พี่ชายคนโตโทรเข้ามา


“สวัสดีศิลปินมาใหม่ถูกใจคลิกไลค์ครับ” โตโน่แซวน้อง

“กดไลค์เถอะ” ริทเถียงกลับไปทันทีที่พี่ชายของเขาพูดชื่อรางวัลผิด

“พี่จะเรียกคลิกจะทำไมครับคุณชายเตี้ย” โตโน่ตอบเสียงเข้มเพราะจะเรียกอย่างนี้จะทำไม

“ถึงไหนแล้วครับ” ริทถามเพราะว่าวันนี้โตโน่มีคิวถ่ายละคร

“เจ้าของรางวัลเพลงร้อไห้โฮกอยู่ด้วยใช่มั้ย” โตโน่กลับยิงคำถามมาแทน

“อยู่ครับ” ริทตอบ

“ฝากบอกมันด้วยวันนี้พี่ไม่ได้กลับไปฉลองด้วยอย่างที่บอกไว้แล้วแหละเพราะมีถ่ายซ่อมอีกว่ะ” โตโน่อธิบาย

“เอ้า อดฉลองด้วยกันเลย” ริทตอบกลับไปอย่างเสียดาย

“วันหลังแล้วกันไอ้น้อง” โตโน่บอกอย่างเสียดายเหมือนกัน

“คืนนี้ก็ฉลองไปกับไอ้กันไปก่อนแล้วกันระวังจะโดนคลิกไลค์นะคร้าบบบบ” โตโน่พูดแซวน้องชาย

“มันหรอจะคลิกไลค์ริท ริทจะฟรีคลิกมันต่างหาก” ริทตอบกลับไปพร้อมกับหน้าทะเล้นใส่คนที่เดินออกมาจาก

ห้องน้ำแต่กลับโดนคนที่กำลังนินทาชี้หน้าคาดโทษเพราะเขาเองก็ได้ยินว่าริทพูดอะไร

“เอ้ย! ไม่ใช่พูดผิดๆๆระวังจะโดนกดไลค์นะคร้าบไอ้น้อง” โตโน่ยังคงแซวน้องชายคนนี้ไม่รู้ว่าริทขนลุกเพราะคำ

ขู่ของพี่ชายหรือเพราะกันรั้งร่างของเขาขึ้นมาตักบนตักอีกครั้งพร้อมกับกอดริทไว้แน่น

“ไอ้พี่บ้า” ริทต่อว่าพี่ชายด้วยความเขินหรือเพราะกันเองก็กดจมูกไปที่แก้มของริทเช่นกัน

“ยินดีด้วยนะ คุณชายเตี้ย ที่ได้รับรางวัลฝากยินดีกับคุณชายดำด้วย อย่าลืมบอกล่ะว่าพี่ไม่ได้กลับไปฉลองแค่นี้

ก่อนนะ” โตโน่ย้ำพร้อมกับแสดงความยินดีกับน้องชายของเขาทั้งคู่

“ครับ” ริทรับคำก่อนที่จะกดวางสายไป

“พี่โตโน่โทรมาว่าไง” กันถามคนในอ้อมกอด

“พี่โตโน่โทรมาแสดงความยินดีและก็บอกว่าวันนี้ไม่ได้กลับมานะต้องถ่ายซ่อมน่ะ” ริทอธิบาย

“เสียดายเนอะ เออ แล้วที่บอกว่าจะฟรีคลิก จะฟรีคลิกใคร” กันเริ่มยิงตรงไปที่คำพูดที่ได้ยินริทพูดกับพี่ชาย

“เปล่า ริทพูดเล่นเฉย” ริทรีบแก้ตัว

“แต่กันได้ยินนะว่าริทจะฟรีคลิกกันอ่ะ” กันยังคงไม่เลิกแกล้งคนในอ้อมกอด

“ริทก็พูดอย่างนั่นแหละริทไม่กล้าทำอะไรกันหรอก” ริทตอบอย่างอย่างยอมรับผิดเพราะที่จริงเขาก็แค่อวดเก่ง

ตอนที่กันไม่อยู่เท่านั้นแหละแต่เอาเข้าจริงริทไม่กล้า ไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำไป

“แน่นอนอยู่แล้วเพราะริทก็รู้ว่าใครกันแน่ที่เป็นคนทำ” กันแกล้งด้วยการกระซิบข้างหูโดยเน้นคำสุดท้าย

“นี่.......แหนะ” ริทยกมือขึ้นบีบจมูกของกันบ้าง

“โอ้ยยยยย” กันร้องลั่น


“ยังจะมาย้ำอีกนะ” ริทพูดต่อด้วยความเขิน

“ก็มันจริงนี่” กันตอบพร้อมกับจับจมูกตัวเอง

“ริท” กันเรียกด้วยสียงนุ่ม

“หืม” ริทขานรับ

“ยินดีด้วยนะครับกับรางวัลศิลปินมาใหม่ถูกใจกดไลค์”  กันแสดงความยินดีพร้อมกับกอดริทไว้

“ยินดีด้วยนะครับกับรางวัลเพลงร้องไห้โฮก” ริทเองก็แสดงความยินดีกับกันเช่นกันพร้อมกับแตะริมฝีปากตัวเอง

เบาๆที่ริมฝีปากของกัน

“วันนี้กันยังไม่มีของขวัญมาให้นะครับ” กันพูดขึ้นพร้อมกับกอดริทให้แน่นกว่าเดิม

“ริทไม่อยากได้ของขวัญอะไรเลยแค่ขอให้กันเชื่อใจ ไว้ใจ เข้าใจริทก็พอแล้ว” ริทอธิบายความต้องการจริงๆออก

มา

“นอกจากทั้งหมดที่ริทพูดออกมากันขอรักริทด้วยนะครับ” กันถามกลับไป

“ตามสบายเลยครับ ริทอนุญาต” ริทตอบ

“กัน” ริทเรียกกันเบาๆ

“ครับ” กันขานรับก่อนที่จะชะโงกหน้าไปมองคนในอ้อมกอด

“ริทรักกันครับ” ปะโยคบอกรักที่ดังขึ้นที่บอกออกไปไม่มีคำว่ารักตอบกลับมาหรือคำพูดใดๆตอบกลับมาเพราะ

ตอนนี้คนตัวยุ่งกำลังเป็นฝ่ายเริ่มการแลกเปลี่ยนความหวานความอบอุ่นด้วยริมฝีปากเสียเองคนตัวพ่อก็ตกใจไม่

น้อยเพราะไม่บ่อยครั้งนักหรือแทบจะไม่เคยเกิดขึ้นเลยสักครั้งที่คนในอ้อมกอดจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนและคนตัวพ่อก็

เปลี่ยนเป็นฝ่ายเริ่มก่อนบ้างทันทีโดยที่ไม่มีการหยุดพักเพื่อหายใจหรือหยุดพักให้คนที่เป็นฝ่ายเริ่มก่อนตั้งสติเลย

“อื้อ” เสียงทักท้วงในลำคอดังขึ้นเพื่อบ่งบอกว่าคนตัวยุ่งคนนีกำลังจะขาดใจ

“เหนื่อยแล้วอ่ะดิก็อย่างนี้แหละอยากริจะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเอง” กันถอนริมฝีปากออกแล้วก็พูดแซวทันที

“ไอ้บ้า ! ไปดีกว่า” ริทเขินโดยการหยิกไปที่แขนของกันพร้อมกันลุกหนี

“จะไปไหน” กันตะโกนถาม

“ไปอาบน้ำนอน ง่วงแล้ว” ริทหันกลับมาตอบ


“ จะไปอาบทำไมเดี๋ยวค่อยอาบตอนเช้าเลยทีเดียว” กันเดินตามหลังริทไปติดๆพร้อมกับรั้งร่างของริทเอาไว้

“ไม่เอา” ริทเถียงพร้อมกับพยายามดึงตัวเองให้หลุดจากการรั้งของกัน

“เดี๋ยวกันยังไม่ได้บอกริทเลยว่ากันคิดอย่างไรกับริท” กันบอกพร้อมกับน้ำเสียงสีหน้าเจ้าเล่ห์

“ไม่อยากรู้แล้ว ไม่ต้อง...” พูดยังไม่ทันจบก็โดนคนตัวพ่อฉวยโอกาสด้วยการประกบริมฝีปากและตามด้วยการ

บอกรักภาษากายโดยคนที่เป็นฝ่ายเริ่มเมื่อก่อนหน้าที่ยินยอมโดยไม่ขัดขืนแม้แต่น้อยจาการยืนแลกความหวาน

กันเมื่อครู่ก็กลายมาเป็นการทับทาบร่างกายต่อร่างกายหัวใจต่อหัวใจที่ยินดีดำเนินเรื่องราวการบอกรักทางภาษา

กายไปพร้อมๆกัน

   ไม่รู้ว่าพี่ชายคนโตที่บอกว่ามีถ่ายซ่อมฉากที่ไม่ผ่านจริงหรือจะรู้ว่าเจ้าของรางวัลสาขาศิลปินมาใหม่ถูกใจกด

ไลค์คนนี้จะโดนเจ้าของร่างกายและหัวใจกดไลค์กันแน่ถึงไม่ได้กลับมาฉลองกับน้องชายทั้งสองคน

.
.
.
.
.

และ.
.
.
.
.
.
.
.
.

ปล่อยให้น้องฉลองกันสองคน
...................................................................................................................................................................................

Writer  Talk

หญิงเอา  SF มาขั้นอีกแล้วเนื้อเรื่องทั้งหมดเป็นการจิตนาการเท่านั้นและขออนุญาตพาดพิงถึงบุคคลที่ 3 ที่ 4

SF ตอนนี้คงถูกใจรีดเดอร์ทุกคนนะคะ ^^ 

ยินดีกับความสำเร็จของ กันริทด้วยนะคะ