คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ (หรือมันสั้น)
“มิณทร์ ฉันกินน้ำไม่เย็น นายไปเอาน้ำเย็นมาให้ฉันได้ยังไง” บนโซฟาตัวกว้างมีผู้ชายนั่งเอนหลังเอนหลังหลับตาอยู่ ร่างบางเดินกลับไปเปลี่ยนแก้วน้ำมาให้คุณชายของบ้าน ร่างสูงวางมือบนโซฟาสสองทีเป็นสัญญานให้ร่างบางขึ้นมานั่งบนโซฟา ร่างบางที่กำลังลุกขึ้นเพื่อจะนั่งลงบนโซฟากลับถูกฉุดข้อมือให้นั่งลงบนตักของร่างสูงแทน
“เหนื่อยไหมครับ” ร่าสูงซบหน้าลงกลับไหล่ของร่างบางที่อยู่บนตักตัวเอง
“อืม” ร่างสูงตอบรับในลำคอ
“งั้นก็ไปพักผ่อนเถอะครับ” ร่างบางลุกขึ้นแล้วฉุดมือของร่างสูงให้ขึ้นไปนอนบนห้อง เมื่อร่างบางส่งร่างสูงถึงห้องร่างบางก็รีบไปเตรียมน้ำให้อาบทันที
“อาบน้ำได้เลยนะครับ ผมเตรียมน้ำอุ่นๆไว้ให้แล้ว ต้องการอะไรเรียกผมได้เลยครับ”
ผมเป็นใคร คนใช้เหรอใกล้เคียงครับ คนงานเหรอเฮ้ยมันไกลตัวผมไปนะ ผมอายุนิดเดียวเอง พ่อบ้าน ผมเป็นทุกอย่างนั่นแหละครับ ทั้งคนใช้ คนงานพ่อบ้าน บอดิการ์ด และเพื่อน เจ๋งอ่ะดิ ผมกับคุณชายนี่รู้จักกันตั้งแต่เด็กๆแล้วล่ะ ผมได้รับการดูแลเลี้ยงดูจากคุณพ่อบุญธรรม ก็พ่อของคุณชายนั่นแหละ แต่คุณพ่อท่านเสียไปแล้วล่ะดังนั้นเลยเป็นหน้าที่ของผมที่ต้องคอยอยู่เป็นเพื่อและดูแลคุณชาย ส่วนคุณแม่ของคุณชายผมก็ยังไม่เคยเห็นเหมือนกันรู้แค่ว่าครอบครัวมีปัญหาตั้งแต่คุณชายยังเด็กๆเนี่ยแหละ แรงสั่นเล็กๆจากกระเป๋ากางเกง ทำให้ผมต้องรีบคว้าขึ้นมา ทันทีที่เห็นเบอร์ที่ขึ้นอยู่บนจอก็ต้องขมวดคิ้วทันที
“คุณชาย โทรมาทำไมเนี่ย ก็อยู่บ้านเดียวกันกดกริ่งเรียกก็ได้นี่ครับ”
“ไม่เอา ฉันอยากได้ยินเสียงนาย”
“แล้วคุณชายมีอะไรเหรอครับ”
“มานอนเป็นเพื่อนฉันหน่อยสิ”
“เอ่อ...”
“น่า นะๆ”
“ก็ได้ครับ” ปลายสายทำเสียงอ้อนๆจนผมใจอ่อนตอบตกลงไป มันไม่บ่อยครั้งหรอกนะครับที่ผมจะต้องนอนเป็นเพื่อนคุณชาย ผมเดินไปยังห้องตัวเองเพื่อไปเก็บผ้าห่มหมอนมาที่ห้องของคุณชาย ผมเข้ามายังห้องของคุณชายแล้วก็ปูผ้าลงข้างๆเตียงของคุณชายแล้วก็ล้มตัวลงนอน ฟรึ่บ~
“อือคุณชายครับไปนอนบนเตียงสิจะมาเบียดผมทำไมเนี่ย” คุณชายหันมาล็อกคอผมไว้ พร้อมกับเอาหน้าซุกไว้บนหัวผม
“ขอโทษนะที่วันนี้ไม่อยู่บ้านน่ะ” คุณชายพูดทั้งๆที่หน้ายังซุกอยู่บนหัวผม
“ขอโทษผมทำไมล่ะครับ”
“ก็วันนี้น่ะมันเป็นวันเกิดของนายนี่นา”
“....”
“สุขสันต์วันเกิดนะ เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปเที่ยว” คุณชายเท้าเท้าแขนขึ้นมาคุยกับผมผมก็ได้แต่ยิ้มๆแล้วยักคิ้วกลับไปให้คุณชาย
“ขึ้นไปนอนข้างบนได้แล้วครับเบียดผมอยู่นั่นแหละ” คุณชายซุกหน้าลงบนหัวผมเหมือนเดิม ก่อนที่จะตอบกลับมา
“ไม่เอาหรอก ฝันดีนะมิณทร์”
“เฮ้อ ฝันดีครับ คุณชาย”
ความคิดเห็น