รวบรวมไว้ให้อ่านนะ

ลำดับตอนที่ #3 : ต้นส้มแสนรัก ภาค 2

  

     ความเจ็บปวดของคนเรานั้นมันเป็นสิ่งที่น่ากลัวเหลือเกิน  ทำไมความเจ็บปวดอันรุนแรงจึงไม่เกิดแค่เพียงครั้งเดียวแล้วก็ผ่านไปเร็วๆเหมือนตอนที่มันเกิดก็ไม่รู้

...............................................................................................................................................................................



    \"มัสเซอร์เพลิเซียเป็นคนดีมีเมตตา  ส่วนผมมันคนไม่ดี  สำหรับเขาแล้วนั้นทุกสิ่งทุกอย่างดีงามหมด  เอาละครับ  มัสเซอร์  ผมจะลืม  จะพยายยามลืม  เพราะผมไม่ค่อยจะเชื่อเรื่องการให้อภัย\"

    \"การลืมกับการให้อภัยนี่มันต่างกันอย่างไรรึ\"

    \"การให้อภัยก็คือการลืมทุกสิ่งทุกอย่าง  แต่บ่อยครั้งเราจะทำได้ก็แค่ลืมเท่านั้น  ดังนั้นเราจึงกลับไปนึกถึงมันอีก\"

...............................................................................................................................................................................



    \"ทำไมล่ะ  อดัม  ทำไมต้องไปจากฉันด้วย\"

    \"เป็นเพราะเวลา  หรือไม่ก็เพราะตัวเราเองนี่แหละ  เพราะเวลานั้นไม่มีอยู่จริงหรอก  คนเราต่างหากที่อายุต้องล่วงเลยผ่านไป  เมื่อแก่ตัวขึ้น  คนเราก็เปลี่ยนไป  เมื่อภาระหน้าที่สิ้นสุดลงเวลาที่จะต้องแยกจากกันก็มาถึงพอดี\"

..............................................................................................................................................................................



    \"พ่อหนูน้อยเอ๋ย  ชีวิตมันก็เป็นแบบนี้แหละคนเราต้องพลัดพรากจากกันอยู่ตลอดเวลา  เพียงแต่หัวใจของพวกเขาไม่เคยลืมความคิดคำนึงเสียใจไม่เคยตายจากไปเท่านั้น  สิ่งต่างๆสามารถดำรงอยู่ในความรักของพวกเราได้เสมอ  แม้พวกเขาจะต้อง แยกจากกันเมื่อถึงเวลาก็ตาม\"

..............................................................................................................................................................................

    

    ทำไมการคิดฝันถึงสิ่งที่สวยงามจึงก่อให้เกิดความรู้สึกที่ดีๆได้ถึงปานนี้ด้วยนะ

..............................................................................................................................................................................



    \".......ความสุขนี่มันเป็นยังไงของมันกันนะ  ใครรู้บ้างความสุขมันก็เหมือนกับกาลเวลา  มันหยุดนิ่งอยู่กับที่  มนุษย์ต่างหากล่ะที่เป็นผู้เดินผ่านไป  ผ่านไป.......\"  





จากเรื่อง   ต้นส้มแสนรัก  ภาค 2

โจเซ่  วาสคอนเซลอส   เขียน