รวบรวมไว้ให้อ่านนะ

ลำดับตอนที่ #1 : เชอร์ล็อก โฮลมส์ ตอนแรงพยาบาท (A Study In Scarlet)

\"  ผมถือว่าสมองคนเรานั้นเป็นเหมือนห้องพัสดุว่างเปล่าเล็กๆที่มีมาแต่เดิม  คุณต้องเอาเครื่องประดับเท่าที่คุณเลือกเข้าเก็บไว้   วิสัยคนโง่เจออะไรเข้าก็เก็บทุกชนิด  จนความรู้ที่จะเป็นประโยชน์แก่เขากลับล้นออกไป  อย่างดีก็พัลวันพัลเกกับความรู้อื่นๆ จน ยากที่จะหยิบขึ้นใช้ได้  เดี๋ยวนี้คนที่ทำงานอย่างช่ำชองนั้นน่ะ  เขาระวังมากจริงๆว่าจะเอาอะไรเขาบรรจุในสมองห้องวัสดุของเขาบ้าง  เขาจะไม่เอาอะไร เก็บไว้เลยนอกจากเครื่องมือที่จะชช่วยในการทำงานของเขาเท่านั้น  แล้วก็มีที่เก็บไว้มากด้วย เป็นระเบียบเรียบร้อยที่สุดด้วย  การคิดว่าห้องน้อยนั้นมีผนังยืดหยุ่นอาจจะขยายไปถึงไหนก็ได้นั้นไม่ถูก  เมื่ออาศัยเก็บหนักๆ เข้าก็ถึงคราหนึ่งที่เอาความรู้สุมเติมลงไปอย่างหนึ่ง  คุณก็จะลืมอะไรลางอย่างที่รู้อยู่ก่อนเสียทุกทีไป  เพราะฉะนั้นการที่ไม่เอา ความรู้ที่ไร้ประโยชน์เข้าไปดันความรู้ที่เป็นประโยชน์ให้ล้นออกไปเสียนั้นจึงเป็นข้อสำคัญอย่างที่สุด \"



จากเรื่อง เชอร์ล็อก  โฮลมส์  ตอนแรงพยาบาท (A Study In Scarlet)



เซอร์อาร์เธอร์  โคแนน  ดอยล์   เขียน