คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : เส้นทางที่ 1 เริ่มเนื้อเรื่อง
ฟิ้วว! ฉึก! เสียงลูกธนูแหกอากาศพุ่งเข้าเป้าหมายที่อยู่ห่าง 50 เมตรอย่างตรงแปะ
“พอก่อนเคกลับบ้านได้”ชายใส่เสื้อที่เขียนว่าโค้ดพูดกับชายอีกคนที่ส่วนสูงกว่าหน่อยร่างกายกำยำไว้ผมสีดำใส่แว่นพร้อมกับคันธนูสมัยใหม่ที่ไว้ใช้แข่ง
“ครับ โค้ด”เคจึงเตรียมเก็บของแล้วไปอาบน้ำ พอเสร็จจากการทำชำระร่างกายตัวเองแล้วก็เดินไปรอรถประจำทางที่ป้ายรถประจำทาง เคยื่นรถสักพักเขาก็มองขึ้นไปฟ้าที่ตอนนี้มีเงาดำกำลังลอยผ่านร่างเขาไป
“ขอเชิญทุกท่านมาผจญภัยกับเรา มาร่วมค้นหาดินแดนที่ยังไม่ถูกพบเจอ ดินแดนที่จะทำให้พวกคุณตื่นเต้น เร้าใจ มาเป็นส่วนหนึ่งกับเรา เกม King Of Adventurer “เรือเหาะโฆษณาที่ตอนนี้เป็นรูปของเหล่านักผจญภัยนั่งจับกลุ่มรอบล้อมกองไฟแล้วก็ตัดไปที่ช่างตีเหล็กคนหนึ่งที่กำลังตีดาบแล้วก็ตัดไปอีกที่ตอนที่มีกลุ่มคนกำลังเผชิญหน้ากับมังกรดำตัวหนึ่ง
แต่สิ่งที่ทำให้นายเคหยุดดูค้างคือภาพของชายสวมฮูดที่กำลังง้างธนูยาวสมัยโบราณยิ่งเข้าไปที่ตาของมังกร”ว้าว!” เคยิ่งดูก็ยิ่งชอบเพราะที่ทำให้เคมายิ่งธนูก็คือประวัติศาสตร์ของชาวอังกฤษที่พ่อของเขาเล่าให้ฟังคือชายหนุ่มผู้เป็นปรักต่อกษัตริย์ของตนผู้มีชื่อว่า “โรบินฮูด”
ระหว่างทางกลับบ้านของเคซึ่งก็ใกล้จากสนามซ้อมพอสมควรเพราะสนามมันใหญ่จึงต้องมาตั้งแถวฉานเมือง ก็มีป้ายโฆษณาเกี่ยวกับเกม King Of Adventurer มากมายจนเคได้รู้ว่าเกมนี้จะเปิดให้ทดลองเล่นในอีก 3 วัน โดนจะให้ผู้เล่นเล่นเกมต่างๆถ้าผ่านก็จะได้ทดลองเป็นเวลา 5 ชั่วโมง
พอกลับถึงบ้านของตัวเองซึ่งอยู่ใจกลางเมืองเพราะพ่อของเขาคิดการไกลว่าที่นี้ต้องแพงขึ้นอย่างแน่นนอนพ่อเขาจึงซื้อทุกตารางวาที่ประกาศขายจนมีเนื้อที่พอสร้างโรมแรงระดับ 10 ดาว ซึ่งชั้นบนสุดซึ่งมีเพียง 4 ห้องซึ่งกินเนื้อที่ทั้งหมดของโรงแรมและหนึ่งในห้องนั้นเป็นของเคที่เป็นของขวัญวันเกมของเขาจากพ่อ
“ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับคุณสตีฟ เค”เสียงสมองกลดังขึ้นหลังจากที่เคเดินเข้ามาในห้องของตัว “สวัสดี อเล็ก”ห้องของเขาเป็นที่ไม่ค่อยมีเฟอร์นิเจอร์เท่าไรมีแต่เครื่องออกกำลังกับหนังสือเป็นส่วนใหญ่
“อเล็กเตรียมเครื่องออกกำลังให้พร้อมนะเดียวออกมา”เดินพูดพร้อมกับเดินหายไปในห้องแต่งตัวและออกมาพร้อมกับเสื้อออกกำลังกายที่ใส่เเค่เสื้อกล้ามกับกางเก่งขายาวออกวิ่งเตรียมร่างกายตามปกติ
3 วันผ่านไป
ภายในงานเปิดตัวของเกม King Of Adventurer ผู้คนต่างเบียดเสียดแย่งกันไปหน้าเวทีเพื่อดูท่านประธานบริษัท Gaia(ไกอา)มาเปิดงานและหนึ่งในนั้นก็คือเคที่พยายามทำตัวเป็นปลาไหลแทรกคนโน่นที่คนนี้ที่จนไปถึงหน้าเวที
“ขอเชิญท่านผู้มีเกียรติทุกท่านพบกับประธานบริษัทไกอาท่านอเลน โทนี” สปอตไลท์วนไปทั่วเวทีและไปหยุดที่กลางเวทีที่ค่อยๆเลื่อนชายสูงอายุคนหนึ่งดูภูมิฐานใส่สูทไว้หนวดเล็ดหน่อย
“ สวัสดีครับท่านผู้มีเกียรติทุกท่านผม อเลน โทนี ........” ประธานอเลนโทนีพูดไปตามพิธีจนพูดประโยคหนึ่งออกมา”ผมก็รบกวนเวลาของทุกท่านมานานแล้วผมประธานบริษัทขอเปิดงานเปิดเกม King Of Adventurer อย่างเป็นทางการณ บัดนี้ และอย่าลืมถ้าท่านไหนสามารถชนะเกมที่จัดในงานนี้ได้ภายใน 1000 คน คุณจะได้สิทธิในการทดลองเล่นเกมก่อนเปิดอย่างเป็นทางการ”
“เย้”เสียงของเหล่าผู้เข้างานตะโกนอย่างพร้อมเพียงพร้อมแยกย้ายไปตามเต็นท์งานต่างภายในตึกบริษัทมีหลายอย่างตามความสามารถเช่นฟันดาบที่ให้ใส่แว่นสามมิติสู้ ตกจ้าวปลาในบ่อที่เตรียมให้ วาดรูป เล่นดนตรี หลบสิ่งกีดขว้าง ชกนวมวัดพลัง ปาเป้า ทดสอบความรู้ เป็นต้น
นายเครีบเดินไปในที่เขาถนัดที่สุดคือยิงธนูรุ่นสมัยใหม่กันเหนียวแล้วเขาค่อยเล่นอย่างอื่นระหว่างทางก็มีคนมากมายที่พ่ายแพ้ในการชิงของรางวัลแต่พวกเขาก็ไม่หยุดเเค่นั้นวิ่งไปเต็นท์อื่นต่อแล้วก็ถึงคิวของเขา
“ท่านต่อไปเชิญมาทางนี้เลยครับ”พนันงานพูดกับเชิญให้เคเดินเข้าไปช่องที่ 13เคก็เดินตามไปที่บอกและข้างหน้าของเขาเป็นแว่น 4 มิติพร้อมกับแท่งเหล็กขนาด 1 ไม้บรรทัดกับถุงมือหนัง
“กติกาของเต็นท์นี้ง่ายครับ คือให้ยิงธนูเข้าเป้าต่างๆและแต่ละเป้าจะคะแนนไม่เท่ากันเป้าที่เลื่อนคุณยิงโดนครั้งเดียวเข้าได้รางวัลเลยครับส่วนเป้าที่ใกล้ที่สุดยิงให้ถูก 4 ครั้ง เป้าที่อยู่ตรงกลางยิงให้ถูก 3 ครั้ง เป้าที่ไกลที่สุดยิงให้ถูก 2ครั้ง ครับง่ายใช้ไหมครับส่วนเราให้ยิงได้ 5 ครั้ง เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาเราเริ่มเลยกันไหมครับ”
พนักงานพูดอย่างอารมณ์ดีแต่ใจจริงแล้วเขาอารมณ์เสียอย่างมากที่ต้องมาพูดอย่างนี้เป็น 10รอบเพราะไม่มีผู้เล่นคนไหนสามารถผ่านได้เลยเพราะถ้าผ่านเขาจะได้พาไปที่รับรางวัลและจะได้อู้ด้วย
“ครับ ครับ ได้ครับ” หลังจากนั้นเคก็เริ่มใส่แว่น 4 มิติก่อนแล้วหยิบถุงมือขึ้นมาสวมแล้วหยิบแท่งเหล็กขึ้นที่ตอนนี้เป็นธนูทั่วไป พอเตรียมตัวพร้อมแล้วเขาก็ทำใจให้สงบเริ่มหายใจช้าลงเลยๆและมองดูแรงลมข้างแว่น ง้างธนูพร้อมกับลูกธนูที่หัวเล็ก
“ฟิ้ว!”เสียงลูกธนูแหวกอากาศออกไปโดยไม่โดนอะไรเลย พนักงานชายคนนั้นก็รู้ทันที่เลยว่ากูต้องพูดอย่างนี้อีกกี่รอบและลูกที่ 2 3 4ก็ยังเป็นเหมือนเดิมไม่มีคำว่าโดนหรือว่าเฉียดสักนิด
“เริ่มจะชินมือและ”เคพูดอุทานกับตัวเองแต่พนักงานที่ฟังนั้นกลับคิดว่า”มึงทำไม่ได้ไม่พูดมากรีบยิงสะทีแล้วไปไกลตีนเลย”
“ฟิ้ว! ฉึก!”และลูกสุดท้ายนั้นกลับมีเสียงลูกธนูแหวกอากาศพร้อมกับเสียงลูกธนูที่พุ่งทะลุเป้าปักคาที่ตอนนี้กลับเลื่อนไปเลื่อนมาอยู่
“คุณพนักงานครับถ้าผมยิงโดนเป้าที่เลื่อยนั้นผมได้รางวัลเลยใช่ไหมครับ”เคถามเพื่อความแน่นใจ
“แน่นนอนสิครับแล้วเชิญมาทางนี้ด้วยครับ”พนักงานพูดอย่างดีใจพร้อมกับคิดในใจว่า”ไอ้หล่อนี้มันเก่งจริงนี้วา”พนักงานก็พาเคเข้าไปในตึกของบริษัทแล้วเข้าไปในห้องห้องหนึ่งที่น่าจะเป็นไว้จัดงานอะไรสักอย่างมีคนอยู่ประมาณ 50 คน อยู่กันเป็นกลุ่มบางแยกอยู่คนเดียว
“รอที่นี้นะครับพอคนมาครบแล้วเดี่ยวประธานจะมาบอกให้ทำอะไรต่อบางนะครับ”พนักงานโค้งทำความเคารพและกำลังจะเดินออกไปแต่เคก็พูดขึ้นมาว่า
“คือว่าผมจะไปเดินดูงานก่อนได้ไหมครับเพราะว่าผมยังไม่ได้ไปไหนเลยก็โดนคุณพามานี้”เคพูดแบบยิ้มๆ
“ไม่ได้หรอครับเพราะคุณเข้ามาแล้วจะออกไม่ได้จนกว่าจะจบงานครับ โชคดีนะครับ”และพนักงานก็เดินหายออกไปเคจึงเดินเข้าไปมุมห้องหนึ่งนั่งลงอย่าอารมณ์บ่อจอยและดูเหล่าคนผู้เก่งกาญในด้านต่างๆหัวเราะอย่างมีความสุขที่ได้ทดลองเกม
“สวัสดีครับผมชื่อสิงได้รางวัลจากเต็นท์การใช้ดาบครับคือผมมีข้อเสนอคือเรามาร่วมกลุ่มกันดีไหมครับแล้วออกเดินทางกันนะครับตอนนี้กลุ่มของผมรวบรวมได้ประมาณ 30 คนได้แล้วครับ”
“อ๋อ สวัสดีครับผมเคได้รางวัลจากการตกปลาครับ”เคพูดปิดบังนิดหน่อยเพราะเขานั้นไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายมากและอยากดูว่าพวกนี้จะเก่งแค่ไหนและที่สำคัญเขาไมชอบอยู่แนวหน้าที่ต้องออกไปสู้เขาชอบลอบโจมตีมากกว่า
“ชนใจไหมครับกลุ่มผมชอบที่จะสำรวจครับไม่มีผลประโยชน์ครับ”สิงพอได้ยินยังไงก็ยิ่งดูดีใจใหญ่เพราะจะได้มีคนหาเสบียงให้ด้วย
“ไม่ดีกว่าครับแต่ก็ขอบคุณที่เชิญนะครับ”เคคิดว่าอยากลองผจญภัยคนเดียวก่อน
“ไม่เป็นเป็นไรครับแต่ถ้าเปลื่ยนใจก็ติดต่อมาได้นะครับผมคงใช้ชื่อเดิมในเกมนะครับ"และสิงก็เดินเข้าไปร่วมกับกลุ่มตนเอง
เวลาผ่านไปประมาณ1ชั่วโมง
ผู้คนมากันครบ 1000 คนเคก็ยังอยู่ที่เดมอาจจะมีไปหยิบของมากินบ้างแต่ก็เดินกลับมาอยู่ที่เดิมตลอด
“ยินดีที่ได้พบกันอีกครั้งนะครับทุกท่านผมประธานบริษัทคนเก่าอเลนและขอแสดงความยินดีกับทุกท่านอีกครั้งนะครับ”เสียงอเลนดังมาจากกลางห้อง
“เพื่อความสุขของพวกท่านผมขอเปิดตัวเครื่องเกม King Of Adventurer ณ.บัดนี้”เคพอได้ยินแบบนั้นก็มีความคิดว่าไอ้แก่นี้มันจะพูดให้หรูหราทำไม
หลังจากนั้นพนักงานประธานบริษัทก็พาผู้เล่นทุกคนไปที่เครื่องตัวเองที่มีลักษณะเป็นทรงกลมรีสวยและทุกคนก็เดินเข้าไปประจำเครื่องของตัวเองและเข้าเกมไป
///ยินดีตอนรับเข้าสู่ King Of Adventurerจะเริ่มทำการสร้างตัวละครเลยไหมคะ///เสียงของNpcดังขึ้น
“เริ่มเลย”
///กรุณาตั้งชื่อด้วยคะ”
“โรบินฮูด”
///สามารถใช้ได้คะกรุณายืนยันด้วยคะ”
“ยืนยันครับ”
///ปรับแต่งหน้าตาไหมคะถ้าปรับแต่งคุณสามารถจินตนาการแล้วไปที่กระจกได้เลยคะแต่ไม่สามารถปรับเกิน 10 % คะ//
“ครับ”เคเดินไปที่กระจกและผมของเขาก็เปลื่ยนเป็นสีผมของเขาก็เริ่มกลายเป็นสีเขียวอ่อนยาวลงถึงหลังดวงตาก็กลายเป็นสีเขียวและใบหน้าก็ดูเรียวขึ้นเหมือนกับคนเจ้าเล่ห์
///ยืนยันไหมคะ///
###ต่อไปนี้ในเกมสของเรียกเคว่าโรบินฮูดนะครับ###
“ครับแต่ว่าสายตาของผมนี้มันเปลื่ยนไปหรอเปล่าครับ”โรบินฮูดถามเพราะเขาลองถอดแว่นออกมาหลังจากปรับหน้าตาและก็สังเกตเห็นความแตกต่างของสายตาที่กลับมาเป็นปกติเหมือนเดิมแล้วเขาก็หยิบมาใส่ไว้เหมือนเดิมเพราะเขาใส่แว่นมาตลอดถ้าอยู่ให้ถอดมันก็ไม่ชิน
///คะสายตาของผู้เล่นจะถูกปรับให้เท่ากันทุกคนคะเพราะจะได้มีความเสมอภาคกันทุกคนคะ///เสียงของNpcตอบออกมาแก้ความสงสัยของโรบินฮูด
///ขั้นตอนการสร้างตัวละครเสร็จสิ้นแล้วคะจะให้ทำการส่งตัวละครเลยไหมคะ///
“ครับ”
///ผู้เล่นโรบินฮูทกกรุณาเดินไปที่กรุณาเข้าไปประตูบานนั้นแล้วเลือกเครื่องแต่งกายด้วยคะ///โรบินฮูดเดินเข้าในห้องนั้นภายในห้องมีชุดต่างๆมากมายแต่เป็นผ้าทั้งหมดไม่ชุดเกราะเลย
โรบินฮูดเดินดูชุดที่เขาอยากได้คือชุดที่คล้ายกับโรบินฮูดแต่เดินสองสามรอบก็ไม่เจอจึงเลือกชุดยูกะตะของผู้ชายที่ข้างบนเป็นสีแดงของร่างเป็นสีขาวส่วนรองเท้าเขาจะเลือกเอารองเท้าหนังใส่มันก็แปลกแต่เขาก็ไปเอารองเท้าเกี๊ยะมาใส่แต่มันใช่ไม่ถนัดเลยเดินไปหยิบรองเท้าคีบที่ทำมาจากฟางมาใส่อาจจะไม่ถนัดหน่อยแต่ก็เบามากเหมือนกับไม่ได้ใส่อะไรไว้เลยเสร็จแล้วโรบินฮูดก็เดินออกไปนอกห้อง
///ผู้เล่นกรุณาสร้อยใส่นี้ไว้ด้วยคะ///สร้อยที่ให้มาเป็นสร้อยเงินมีจี้รูปรองเท้าบูทดูสวยทนทานดี โรบินฮูดรับไว้แล้วก็ใส่ทันที
///สร้อยเส้นนี้เป็นเครื่องมือคล้อยกับนาฬิกาสื่อสารของเกมอื่นแต่ทางเราเห็นว่านาฬิกานั้นมันจะดูล้ำยุคไปจึงเปลื่ยนเป็นสร้อยคะ///
///ขั้นตอนการร้างเสร็จแล้วคะจะส่งผู้เล่นเข้าไปในเกมภายใน 5 4 3 2 1 ทำการส่งตัวผู้เล่นโรบินฮูดเข้าเกมเสร็จสิ้น///
“ตูม ตูม ตูม”เสียงบางอย่างดังขึ้นเลื่อยภายในควันที่เกิดเสียงมีผู้คนมากมายเดินออกมาอย่างอลังการบางคนใส่ชุดทหารบางคนใส่ชุดจอมเวทย์บางคนใส่ชุดจอมยุทธ์แตกต่างกันมากมายและหนึ่งในนั้นคือโรบินฮูทที่เดินออกมาจากควันอย่างชิวๆไม่รีบร้อน
“ว้าว สวยดีนี่ ทำได้สมจริงดีด้วย”โรบินฮูทลองกระโดดไปมาขยับแขนไปมาและดูเมืองรอบที่ไม่น่าจะใหญ่มากแต่ก็มีคนเดินอยู่ถึง80%ของถนน เมืองนี้ให้บรรยากาศเป็นเมืองชนบทที่ดูอบอุ่นหน้าอยู่มีเสียงดนตรี เสียงหัวเราะดังขึ้นตลอดทางของโรบินฮูดที่เดินไปที่หอหนังสือ
ระหว่างทางเขาเห็นร้านต่างๆมากมายร้านที่มีชายชราตัวเล็กกำลังตีเหล็กที่โดนไฟจนเป็นสีแดง ร้านที่มีชายอ้วนอยู่หน้าร้านกำลังรับเงินจากลูกค้าที่มาซื้อของและหอนาฬิกาที่สูงตะงานตาและอีกมากมาย
"คนเยอะอีกและน่าเบื่อ"หอหนังสือที่ตอนนี้ทุกคนกำลังเดินมาศึกษาหาข้อมูลเพราะทางเกมไม่ได้บอกอะไรเกี่ยวกับเกมเลยบอกแต่ว่าสงสัยอะไรให้มาหอหนังสือ
โรบินฮูทเดินเข้าไปข้างในหอหนังสือเพื่อศึกษาเรื่องราวต่างๆภายในหอหนังสือถูกยกสูงประมาณตึก 5 ชั้นกับหน้าบานเกล็ดสีที่ทำให้หอสมุดดูอลังการปลอดโปร่งเหมะแก่การอ่านหนังสือมากแม้คนที่เข้ามาจะเยอะก็ตาม
หนังสือเล่มแรกที่โรบินฮูทหยิบคือระบบหลังพื้นฐานของเกมที่บอกว่าในเกมสแบ่งสายพลังออกเป็น2สาย สายแรกปราณเป็นที่อัดอยู่ข้างใน สายที่สองคือเวทมนตร์เป็นพลังห่อหุ้ม ถ้าจะให้เปรียบคือพลังปราณเหมือนก็ขนมปังใส่ไส้ ขนมปังคือร่างเราไส้คือปราณจะเก่งไม่เก่งขึ้นอยู่กับจะใส่อย่างพลังลงไปยังไงเพื่อให้มากที่สุด
ส่วนเวทมนตร์คือขนมชุบน้ำตาล ขนมคือร่างเรา เวทมนตร์คือน้ำตาลมันก็เหมือนกับปราณคือเราจะทำยังไงให้น้ำตาลติดขนมมากที่สุดโดยไม่หลุด
และเล่มต่อไปคือแผนที่ทวีปโดยทวีปแบ่งออกเป็น 7 ทวีปคือ 1.ทวีปกาเดียน(มนุษย์) 2.ทวีปเบวูล์ฟ(เอลฟ์) 3.ทวีปคาออส(ปีศาจ) 4.ทวีปแพนโดร่า(เทพ) 5.ทวีปทานาทอส(คนแคระ) 6.ทวีปแร็กนาร๊อก(มังกร) 7.ทวีปไวเวิร์น(พ่อมด)
และหนังสือต่างๆมากมายตามชั้นโรบินฮูทนั่งอ่านไปเลยๆโดยไม่สนใจสิ่งรอบข้างที่ผูคนเริ่มเดินออกไปที่ละเล็กละน้อยจนตอนนี้มีคนไม่ถึง 10 คน นั่งอ่านเหมือนกับเขาจนตอนนี้เขากำลังอ่านหนังสือเล่มสุดท้ายจบลง
///ผู้เล่นโรบินฮูทได้รับทักษะอ่านหนังสือระดับE///
-ทำให้ผู้เล่นสามารถอ่านหนังสือเร็วขึ้น1%ต่อ1ระดับ
///ผู้เล่นโรบินฮูทเลื่อนทักษะอ่านหนังสือระดับ1 2 3 4 5 6........99///
"อะไรวะมันจะเหลือไว้ทำไม1ระดับ"โรบินฮูทกล่าวออกมาอย่างหัวเสียเพราะจากหนังสือที่เขาอ่านมานั้นทักษะอาจจะมีการพัฒนาตอน 50 หรือก็ 100
"แต่ไม่เป็นไรชั้นสองยังมีไปอ่านต่อดีกว่า"การที่โรบินฮูทสามารถทนอ่านหนังสือได้นานขนาดนี้เพราะเขาเป็นพวกไม่มีอะไรทำก็จะอ่านหนังสือหรือออกกำลังจนบางครั้งเขาอ่านข้ามวันข้ามคืนเลยที่เดียว
ระหว่างที่โรบินฮูทกำลังก้าวเท้าขึ้นบันไดจู่ก็มีพลังอะไรบ้างอย่างดันเขากระเด็นออกจากบันไดและเสียงระบบก็ดังขึ้นมาว่า
///ผู้เล่นมีระดับทักษะการอ่านไม่ถึง 100 ไม่สามารถขึ้นชั้นสองได้คะ///
"ไอ้จัดง้าว"โรบินฮูทบ่นออกมาแบบภาษาท้องถิ่นของพ่อแม่ที่เคยได้ยินมาตอนที่พวกท่านโมโหโรบินฮูทจึงเดินออกมาจากหอหนังสือและเดินออกจากหอไปที่สมาคมโรแรน
โดยเมืองนี้แบ่งออกเป็น2สมาคม ทั้งสองเป็นสมาคมนักล่าเหมือนกันแต่ทางเกมส์จะให้เลือกได้เข้าแค่สมาคมเดียวเท่านั้น ส่วนที่เขาเลือกสมาคมนี้เพราะสมาคนนี้จะรับภาระภิจทางบกมากกว่าทางน้ำไม่เหมือนของสมาคมฟิตเชอร์ที่จะรับทางน้ำมากกว่าดังนั้นที่ดังของสองสมาคมนี้ถึงแต่ต่างกันสุดขั่วโดย
สมาคมฟิตเชอร์คุ้มท่าเรือ สมาคมโรแรนคุ้มทางเข้าเมือง
................................................................................................................................................................
ความคิดเห็น