คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ลาก่อนหวังว่าเราคงได้พบกันอีก
และแล้ววันเวลาก็ผ่านไป2สัปดาห์
"เคียวโกะจัง"สึนะนั่งเหมอลอยมองก้อนเมฆ(มันส่อนะเนี่ย)เพราะว่าวันพรุ่งนี้แล้วที่เขาโดนลอบสังหาร
ถึงแม้ว่าความจิงเขาจะไม่ตายแค่หลับก็เถอะแต่ทุกคนยกเว้นฮิบาริก็ไม่รู้ว่าเขายังไม่ตาย(เพราะมันไม่อยู่ในแผน)
"....คุง..ซือคุงจ๊ะ"
"เคียวโกะจังหรอ"
"จ๊ะ"
"มีอะไรหรอคับ"
"แล้วซือคุงล่ะมีอะไรไม่ใจรึปว่า"
"ก็ปว่าหรอกคับแค่มีอะไรให้คิดนิดหน่อยนะคับ"
"อืม..ไม่อยากพูดก็ไม่เป็นไรจ๊ะ"
เคียวโกะพูดจบแล้วก็เงียบไปเลยสึนะก็ไม่พูดอะไร
จนเวลาผ่านไป80นาที(มันส่อแปลกๆๆ)
(ถ้ายังไม่คิดจะพูดบ้างล่ะก็ตัดเงินเดือนแน่-มาเรีย)
(พูดแล้วค่ะ/คับอย่าตัดเงินเลยยิ่งน้อยๆๆอยู่-95/27)
"เคียวโกะจังพรุ่งนี้ไปเที่ยวกับฮารุมั้ย"สึนะหันมาพูดกับเคียวโกะ(เพราะกลัวโดนตัดเงินเดือน)
"แล้วซือคุงจะไปด้วยกันมั้ยจ๊ะ"เคียวโกะถามด้วยน้ำเสียงสุดแอ๊บ!!!!
Tsuna say
"พอดีผมไม่ว่างนะคับ"
"^-^จ๊ะ"นี้คงเป็นรอยยิ้มสุดท้ายที่เราจะได้เห็นแล้วสินะ..คิดแล้วเศร้าจังทั้งที่เดี๋ยวเราก็กลับมาแต่ทำไมถึงคิดว่าจะไม่ได้เห็นรอยยิ้ม
แบบนี้ของเคียวโกะจังไปอีกนานนะ(เพราะว่ากว่าแกจะรักกันอีกทีก็ท้ายเรื่องนั้นแหละถูกแล้ว-มาเรีย)
"งันก็ลาก่อนนะเคียวโกะหวังว่าเรา....ได้พบกันอีก"เสียงของผมเบาลงเรื่อยๆจนแทบไม่ได้ยิน
"อะไรนะจ๊ะ"
"ปว่าหรอกคับอย่าไปสนใจเลย"
End Tsuna say
หลังจากที่สึนะแยกกลับเคียวโกะก็เดินมาที่ห้องเมฆาเพื่อมาหาฮิบาริ
"คุณฮิบาริคับ"สึนะเรียกด้วยรอยยิ้ม
"มีอะไรอีกเจ้าสัตว์กินเนื้อ"ฮิบาริมองหน้าสึนะอย่างหงุดหงิดแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไร
"พรุ่งนี้แล้วสินะคับ"สึนะพูดด้วยน้ำเสียงสับสน
"จะเปลี่ยนใจรึไง"(เหมือนท่านฮิจะรู้ทัน-มาเรีย)
"ไม่คับผมไม่คิดจะเปลี่ยนใจอยู่แล้ว"
"งันแกก็เงียบไปซะ"
"ผมมีเรื่องขอร้องอีกเรื่องนะคับคุณฮิบาริจะว่าอะไรรึปว่า"
"ถ้าเป็นคำขอของนายฉันเต็มใจทำอยู่แล้ว"
"คับ..คือผมอยากให้ช่วยปิดสาวๆเรื่องที่ผมจะไปวันพรุ่งด้วยนะคับ"
"มันก็ได้นะฉันก็ไม่ขัดอะไรหรอก"
"พอดีผมกลัวว่าพอเห็นเคียวโกะห้ามแล้วผม.ผมจะไม่อยาก..ตาย"สึนะพูดจบแล้วก้มหน้าร้องไห้แบบไม่มีสะอึกสะอื้น
แตน้ำตาไหลอาบแก้ม
"ไม่เป็นไรหรอก..เชื่อสิ"ฮิบาริพูดจบก็เอามือลูบหัวสึนะ
"อึก..คะ.คับ"สึนะก็ร้องต่อไปประมาณ18นาทีก็หลับไป
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>ตัดมาที่คู่บางคู่<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
"ทะ..ท่านมคุโร่"
"โครมที่น่ารักของผมอาหารน่ากินมั้ยคับ"
"ค่ะ"
"โครมรักผมมั้ยคับ"
"ที่สุดเลยค่ะ^-^"
ถ้าใครมาได้ยิ้มคงยิ้มให้กับความหวานของคู่นี้แต่ไม่สำหรับคนบ้างคนนั้นก็คือ ฮิบาริ เคียวยะนั้นเอง(และ FC 1896ด้วย)
ฮิบาริชอบโครมมาโดยตลอดแต่ก็ไม่ได้พูดออกไปเพราะโครมเองก็ชอบมคุโร่มาก ฮิบาริเลยกลัวว่าโครมจะหนักใจ
เลยเลยไม่พูดออกมา ฮิบาริเข้าใจว่าโครมไม่คนของเขา แต่การจะตัดใจมันช่างยากจิงๆๆ
และฮิบาริก็ทำแค่ได้เพียงปกป้องรอยยิ้มของโครม แต่เขาก็ว่ามันมากพอแล้วถ้าแทบกับความรู้สึกของเขาที่มีให้โครม
ฮิบาริคิดอยู่เสมอว่าถ้าโครมมาจากมุคุโร่จะเป็นยังไง..แต่..แค่เพียงคิดภาพโครมตอนร้องไห้เขาก็หยุดความคิดทั้งหมด
............................................................................................................................................................................................................
ยาวไปนิดนะเนี่ย
แต่ก็ช่างเถอะ
ทานฮิน่าสงสารมากเลยแต่สำหรับเราสึนะก็น่าสงสารที่สุดอยู่ดี
ความคิดเห็น