ลิขิตร้อยรัก

 ลิขิตร้อยรัก

 

 

“ชีวิตผมมันไม่เคยมีเหตุผล ตั้งแต่วันแรกที่ผมได้พบคุณแล้วแหละตั้งโอ๋”


 

หมายเหตุ: นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจินตนาการของผู้เขียนเพื่อความบันเทิงเท่านั้น
เนื้อหา บุคคล และสถานที่ เป็นเรื่องที่ถูกสมมติขึ้นมาทั้งสิ้น
โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ดังนั้นหากชื่อ นามสกุล หรือสถานที่ในนิยายเรื่องนี้ได้พาดพิงถึงผู้ใด ผู้เขียนก็ต้องขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วยนะคะ

           นายแพทย์หนุ่มโสดอนาคตไกล พ่วงตำแหน่งนายแพทย์ประจำโรงพยาบาลและบุตรชายเจ้าของโรงพยาบาลไว้ในคนคนเดียว ชีวิตที่ดูเหมือนจะสวยหรูต้องมาสะดุพลันเพราะเขาดันไปตกหลุมรักเภสัชกรสาวสวย แต่ไม่โสด
อะไรในชีวิตที่ดูเหมือนะจะง่ายดายไปเสียทุกอย่างกลับต้องมาวุ่นวายเพียงเพราะอยากได้ใจผู้หญิงคนนี้คนเดียว

            ผู้หญิงธรรมดาๆ คนนึงที่ไม่ได้คิดฝันว่าชีวิตต้องพิเศษกว่าใคร ขอเพียงแค่มีใครสักคนที่รักเธอจริงๆ ก็พอ ชีวิตที่แสนเรียบง่ายเหมือนคนธรรมดาทั่วไป มีสุขบ้างทุกบ้างคลัเคล้ากันไป แต่อาจจะทุกข์มากกว่านิดหน่อย กลับต้องเปลี่ยนไปเพราะมีผู้ชายที่แสนดีอย่างคุณหมอสุดหล่อเข้ามาพัวพัน
 

เธอ เป็นผู้หญิงคนแรกและคนเดียวที่ทำให้ความมั่นใจในการจีบสาวของเขาลดลง ทำได้เพียงมองอยู่ห่างๆ เป็นห่วงอยู่ไกลๆ ทำให้ชีวิตที่แสนจะสุขสบายต้องเปลี่ยนไปไม่ต่างอะไรกับพระเอกนิยายน้ำเน่า

แต่เพราะรัก เขาจึงยอมทำทุกอย่าง ทำจนกว่าเธอจะมองเห็นค่าเขาสักวัน
 

เรื่องราวที่เหมือนจะง่ายกลับวุ่นวายในเมื่อเธอมีแฟนอยู่แล้ว และเขาก็เป็นที่หมายปองของผู้หญิงอื่นอีกมากมาย

            เขาจะมีวิธีใกล้ชิดเธออย่างไร
เธอจะใจอ่อนมองมาที่ผู้ชายดีๆ อย่างเขาหรือไม่
เรื่องราววุ่นวายจะลงเอ่ยอย่างไร
ติดตามได้ใน ....ลิขิตร้อยรัก

              

           “ที่ผมเลิกยุ่งกับคุณไม่ได้ก็เพราะผมรักคุณไงตั้งโอ๋!”
            เขาโพร่งออกไปโดยไม่สนใจว่าจะมีผลดีหรือผลร้ายอย่างไร เขารู้เพียงแค่เวลานี้ วินาทีนี้ ขอให้เขาได้บอกความในใจที่อัดอั้นในใจมานานก็พอ

            “คุณหมอ!”

            ใบหน้าเรียวเล็กหันขวับไปตามเสียงทุ้มนั่น คำตอบนี้ไม่ได้สิ่งที่หล่อนคาดหวังเลยสักนิด ทำไมนะ ทำไมหล่อนไม่เคยเอะใจเลยสักนิดว่าสิ่งที่เขาคอยทำให้หล่อน ดีกับหล่อนเสมอมันจะหมายถึงความรัก
 

            “มันอาจฟังดูโง่ ดูไม่มีเหตุผล แต่นั่นมันก็เป็นสิ่งที่ผมรู้สึก”
 

            “คุณหมอพูดอะไรออกมารู้ตัวหรือเปล่าคะ คุณหมอมีสติอยู่หรือเปล่า”
            หญิงสาวหน้าแดงก่ำ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความตกใจ ความเขินอายหรืออาการตั้งตัวไม่ทันที่ทำให้หล่อนเป็นแบบนี้ แต่หล่อนก็ยังไม่คาดคิดอยู่ดีว่าเขาจะบอกรักออกมาง่ายๆ แบบนี้
 

            “ผมรู้ตัวทุกอย่างว่าผมกำลังพูดกำลังทำอะไรอยู่ ผมรักโอ๋ รักมานานแล้ว ผมไม่ได้ทุกครั้งที่ต้องเห็นโอ๋ต้องมาเสียใจกับไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้น ทนไม่ได้ที่เห็นโอ๋ต้องมาเสียใจกับคนที่เขาไม่ได้เห็นค่าในตัวโอ๋เลย”
            ร่างสูงยืดตัวตรง คำพูดที่ถูกเอ่ยออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำทำให้คนฟังมั่นใจว่าเขาไม่ได้ล้อเล่น แต่กลับเป็นความรู้สึกจากใจของเขาจริงๆ