ภูวินทอดมองร่างไร้วิญญาณของเเมวสุดรัก ด้วยความเศร้าสร้อย ขนฟูฟองสีเทาที่เคยคลอเคลียตอนนี้ถูกกลบฝังอยู่ใต้ดิน
บนเนินดินมีดอกลิลลี่สีขาวช่อใหญ่ว่างประดับอยู่เบื้องหน้า
ดวงหน้าค่อย ๆเเนบไปกับหน้าดินหยาดนํ้าตาสีใสไหลพรากผ่านพวงเเก้ม มือเรียวสวยลูดดินกอบกำไว้ในอุ้งมือ เสียงสะอื้นเบา ๆลอยค้างกลางอากาศ
เหนือผาลอบมองดวงหน้าเศร้าหมองเปรอะเปรื้อนหยาดนํ้าตา จมูกได้รูปขึ้นสีระเรื่อสูบนํ้ามูกที่ไหลหลากออกไม่เเพ้นํ้าตา อย่างอาวรณ์
เหนือผานั่งชันเข่าข้างกายภูวินมือข้างซ้ายลอยคว้างกลางอากาศหวังจะลูบหัวปลอบประโยนเเต่ก็ถูกชักกลับละทิ้งความหวังดีไว้เพียงครึ่ง ๆ กลาง ๆ
#เหนือภู
เหนือผาภูวิน
ฝากเรื่องราวน้อย ๆ ไว้ในดวงใจด้วยนะคะ
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น