(Fic EXO) Secret Diary- KrisYeol HunHan

ลำดับตอนที่ #1 : InTro

กรุงโซล ประเทศเกาหลี

เช้าวันที่แสนจะสดใส เสียงหมู่นกการ้องจิ๊บจิ๊บอยู่ตามกิ่งไม้ เสียงของหญิงสาวที่ได้ชื่อว่าพี่สาวกำลังผัดข้าวผัดที่ส่งเสียงดังก๊องแก็ง หรือแม่แต่กระทั่งเสียงนาฬิกาปลุก ก็ไม่ได้ทำให้หญิงสาวในชุดนอนลายหมีริลัคคุมะตื่นขึ้นเลยแม้แต่น้อย กลับกันมือบางของเธอกลับหญิงหมอนที่หนุนอยู่นั้นขึ้นมาปิดหูเพราะเสียงเคาะประตู

"ปาร์คชานยอล นี่มันสายแล้ว ตื่น!!"และเสียงปลุกของมารดาหรือคุณปาร์ค กาอิน ทำให้เจ้าของชื่อกระเด้งตัวลุกขึ้นจากเตียงด้วยความตกใจ ใบหน้าหวานหันไปดูนาฬากาก่อนจะพบว่าเหลืออีกครึ่งชั่วโมงก็จะแปดโมงเช้าแล้ว ตายๆ หายนะกำลังจะเกิดขึ้นชัดๆ ไวกว่าความคิดหญิงสาวก็รีบวิ่งไปที่ตู้เสื้อผ้า หยิบชุดนักเรียนที่รีดจนเรียบออกมาใส่ 

"ไม่ทานข้าวก่อนหรอ"เมื่อเห็นน้องสาวในชุดนักเรียน ปาร์ค ยูราพี่สาวก็เอ่ยถาม ใบหน้าที่ถอดแบบมาจากพี่สาวแทบจะทุกอย่างส่ายหน้าแล้วรีบใส่ร้องเท้านักเรียนที่วางอยู่ชั้นวางรองเท้า เมื่อเสร็จแล้วก็ใส่เกียร์หมารีบวิ่งไปยังรั้วโรงเรียนนานาชาติโซลด้วยความรวดเร็ว หวังว่าจะทัน...ได้แต่ภาวนาในใจ

แต่เพราะระยะทางของโรงเรียนกับบ้านของเธอนั้นอยู่ไกลกันมากพอควร จึงเป็นเรื่องยากที่ชานยอลจะมาถึงอาณาเขตของโรงเรียนได้ทันก่อนแปดโมงเช้า ครูฝ่ายปกครองและกรรมการสภานักเรียนยืนออกกันอยู่หน้าโรงเรียนเพื่อดักรอนักเรียนที่มาสาย 

ตายๆ วันนี้มันวันซวยอะไรของเธอนะ ได้แต่คิดพลางหาทางเข้าไปในโรงเรียนโดยไม่ต้องถูกเซ็นชื่อลงในบัญชีหนังหมา หลายคนอาจจะสงสัยว่าทำไมเธอต้องกลัวขนาดนั้นด้วย เพราะว่าอะไรอย่างนั้นหรอ ตั้งแต่เปิดเทอมจนตอนนี้เธอจะเรียนจบม.ปลายปีสุดท้ายนั้น เธอมาสายจนหมดโควต้าแล้ว ขึ้นถ้าครั้งนี้มีชื่อเธอในบัญชีหนังหมามีหวัง ถูกครูฮีชอลลากไปบำเพ็ญประโยชน์แน่ๆ และไม่มีทางที่เธอจะไป เพราะปีที่แล้วเธอเข็ดมาก 

และในระหว่างนั้นเองดวงตากลมโตที่ใครหลายๆคนต่างหลงใหลนั้นก็เหลือบไปเห็นกลุ่มเพื่อนชายที่มาไม่ทันเข้าแถวกำลังปีนข้ามรั้วโรงเรียนพอดี อ่า ในที่สุดแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ก็ส่องนำทางมาให้ปาร์คชานยอลแล้ว ขายาวๆที่ได้มาจากผู้เป็นพ่อบวกกับกินนมที่แย่งพี่สาวกินตอนเด็กนั้นรีบวิ่งไปยังข้างโรงเรียน 

ตุ๊บ

"โอ๊ย เจ็บชะมัด"เสียงหวานบ่นออกมาก่อนจะลุกขึ้นปัดเศษดินเศษหญ้าที่ติดอยู่กระโปรงออก "เห๊ย แม่ร่วง" อุทานออกมาด้วยความตกใจเมื่อเห็นเพื่อนสนิทของตัวเองยืนอยู่ตรงหน้า 

"อีปาร์ค มาสายอีกแล้วนะ" เสียงแหลมๆของเพื่อนทำให้ชานยอลได้แต่ทำหน้าแหยง ฮานิ หรือเพื่อนสนิทของชานยอล หยิบกระเป๋าสะพายของเพื่อนขึ้นมาก่อนจะเดินนำเข้าห้อง และระหว่างที่เดินไปที่ห้องประจำชั้นของตนนั้น ชานยอลก็ได้ยินเสียงเพื่อนคุยกันเรื่องแนะแนวการเข้ามหาวิทยาลัย ก็แหงล่ะตอนนี้พวกเธออยู่ม.ปลายปีสุดท้ายแล้ว ก็ต้องเข้าเรียนต่อในระดับอุดมศึกษา

เธอก็แพลนๆไว้แล้วล่ะว่าจะเรียนคณะไหน แต่ปัญหาที่ใหญ่กว่านั้นคือจะสอบติดไหมก็เป็นอีกเรื่อง "เออ แล้วนิแกจะลงคณะไหนวะ"ฮานินั่งลงที่เก้าอี้ก่อนจะหันไปถามชานยล 

"ว่าจะเข้านิเทศน่ะ"

"เจริญ เรียนสายวิทย์แต่กระแดะไปเรียนต่อนิเทศ" ไม่อยากจะบอกเลยว่า ตอนเลือกสายเรียนต่อนั้น ไม่ได้คิดว่าตัวเองชอบวิทยาศาสตร์อะไรนี่หรอก เรียนตามเพื่อนล้วนๆ "ฉันว่าฉันจะเรียนพยาบาลน่ะ แกว่าโอป่ะ"ฮานิพูดพร้อมกับหมุนตัวให้เพื่อนตัวสูงของเธอดู 

"อย่าเถอะ สงสารคนไข้"พูดจบก็ระเบิดหัวเราะออกมา มันก็จริงอย่างที่เขาพูดไหมล่ะ แค่ตัวมันเองมันยังเอาไม่รอดเลย แค่เดินไปหน้าห้องนี่ไม่อยากจะบอก ได้แผลเกือบทั่วตัวเพราะแม่นางนั้นซุ่มซ่ามยิ่งกว่าอะไรดี น่าถ้าขืนไปเรียนพยาบาลไม่อยากจะคิดเลยว่านางจะทำแผลให้คนไข้หรือทำแผลใหตัวเองกันแน่

"ดูถูกกันเข้าไป..."ฮานิกอดอกฉับพร้อมเชิดหน้าใส่เพื่อน และในระหว่างนั้นเอง จุนอิน หัวหน้าห้องก็เดินเข้ามาบอกเพื่อนๆว่าไม่ได้เรียนในช่วงเช้าเพราะทางโรงเรียนให้ไปเข้าฟังการแนะแนวที่ทางมหาวิทยาลัยจะเข้ามาแนะแนวคณะเรียนต่อให้กับนักเรียน 

"อะไรวะ อุตส่าห์รีบวิ่งมาไม่ได้เรียนเฉยเลย"บ่นออกมาเซ็งๆ แต่ก็เดินไปยังหอประชุมแต่โดยดี 

++++++++

"คริส ...เราชอบนาย" หญิงสาวในชุดนักศึกษาดูสะอาดสะอ้าน ถือกล่องช็อคโกแลตนั้นยื่นมันให้กับชายหนุ่มร่างสูง ก่อนจะหน้าเจือนเมื่อชายหนุ่มส่ายหน้าไม่ยอมรับช็อคโกแลคกล่องนั้น "ทำไมล่ะ คริสไม่ชอบหรอ"เธอถามเสียงสั่น หลายเดือนก่อนนั้นเธอและคริสไปเข้าค่ายด้วยกันที่หมู่บ้านแห่งหนึ่ง เพราะความที่คริสนั้นทั้งเก่ง รวย เป็นที่ชื่นชอบของสาวแก่แม่หม้าย เกย์หน้าหวาน ตุ๊ด หรือเพศอื่นๆ 

และไอรีนก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนเหล่านั้นที่ชื่นชอบคริส จนวันนี้เธอรวบรวมความกล้ามาบอกรักชายหนุ่ม แต่กลับต้องผิดหวังเมื่อดูแล้ว คริสคงจะปฏิเสธเธอแน่ๆ

"ฉันไม่ได้ชอบเธอ"คริสบอกเสียงเรียบก่อนจะหันหลังจะเดินหนี 

"ทำไมล่ะ ทำไมคริสถึงไม่ชอบเรา"เพราะเธอเป็นถึงดาวคณะนิเทศนศาสตร์ที่ใครๆก็ต่างชอบและอยากได้เป็นแฟน แล้วทำไมคริสถึงปฏเสธเธออย่างไร้เยื่อใยแบบนี้ "บอกเรามาสิ เราต้องทำยังไงคริสถึงจะชอบเรา"

"... ฉันไม่ชอบผู้หญิง" 

"นี่ครับ ถ้าน้องสงสัยสอบถามพี่ได้นะครับ"ชานยอลรับใบปลิวนั้นมาดูก่อนจะอ่านดูรายละเอียดเกี่ยวกับการสมัครสอบ ฮานิที่ยืนอยู่ข้างๆนั้นสะกิดร่างบางเพราะเธอสนใจคณะพยาบาลศาสตร์จริงๆ ชานยอลยิ้มให้กับรุ่นพี่นักศึกษาคนนั้นก่อนจะเดินตามร่างของเพื่อนที่เดินนำไปยังโต๊ะของคณะพยาบาลศาสตร์และในระหว่างนั้นเอง ชานยอลก็ต้องร้องออกมาเมื่ออยู่ๆไปชนกับคนที่เดินมาพอดี

"โอ๊ย"

"เป็นอะไรหรือเปล่าครับ"

"ชนขนาดนี้ ไม่เจ็บหรอมะ..มั้ง"แล้วก็ต้องอ้าปากค้างเมื่อเห็นชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า "หล่อจัง"

"อีปาร์ค!!"ฮานิรีบไปพยุงเพื่อนขึ้นมา ร่างสูงยิ้มให้กับทั้งคู่ ดวงตากลมมองตามแผนหลังหนาของคนในชุดนักศึกษา ก่อนจะร้องบอกเพื่อน

"ฉันรู้แล้วว่ะ ว่าจะเรียนต่อคณะไหนดี"