แสนดี อบอุ่น ซื่อสัตย์ ซื่อตรง และรักนางเอกเพียงคนเดียว
แถมยังมีสโลแกน
"เจ้าคือโลกทั้งใบของข้า"ติดอยู่บนหน้าอีก
แต่สุดท้ายนก!!
แล้วยังต้องตายอย่างอนาจเพื่อนางเอกอีก
สวรรค์จะเกลียดกันเกินไปไหมเฮ้ย!!
โอ้ว ไม่ไม่ไม่!
มันไม่ใช่!
เธอรับไม่ได้!
มันไม่ควรเป็นอย่างนี้!!
ไม่ทราบว่าเป็นเพราะจิตอธิฐานผสมกับจิตสังหารนิดๆครั้งนั้นหรือเปล่า ที่ทำให้ เธอได้ตั๋วทัวร์โลกยุคโบราญฟรี แบบไปไม่มีตั๋วกลับ
แต่เดี๋ยวก่อนนนนน ข้ามมิติมาทั้งทีอย่างน้อยควรมีอะไรดีๆ มีผู้หล่อๆแวะเวียนเข้ามาในชีวิตบ้างสิ
แล้วนี่อะไร!? ไหงการข้ามมิติมาครั้งนี้ ทำไมมาในรูปแบบ ชดใช้กรรม อย่างนี้ล่ะ
เป็นแม่สื่อก็ง่วงเป็นนะ
"ข้ามาเพื่อท่านนะ"
"เพื่อข้า?"
"ใช่"
".... ว่ากันตามจริง จนถึงบัดนี้ข้ายังไม่เห็นว่าเจ้าทำประโยชน์อันใดนอกจากกิน"
ฉึก!
"..นอน.."
ฉึก!
"และยุ่งเรื่องบนเตียงของข้าเลยสักครั้ง"
ฉึก ฉึก ฉึก!
;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
อันนิยายเรื่องนี้ไม่มีความเกี่ยวเนื่องกับประวัติศาสตร์ใดๆทั้งสิ้น ทุกสิ่งเกิดขึ้นเพราะกิเลสผู้แต่งล้วนๆ
เคยเป็นไหมที่ดูละครหรืออ่านนิยายเจอตัวละครตัวหนึ่งที่ทำให้เราคิดว่า
มันไม่ควรจบแบบนี้ แบบน่าสงสารจนอยากยื่นมือเข้าไปช่วย
หรืออยากโอบกอด เราว่าทุกคนมีมุมนี้กันทั้งนั้นนะ
แรงบันดาลใจเรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะไปดูหนังเรื่องหนึ่งแล้วดันร้องไห้หนักมาก
ที่แบบ ไม่ได้ร้องไห้เพราะพระนางแต่อย่างใด ร้องเพราะตัวละครตันนี้แหละ5555
เราชอบบุคลิกตัวละครตัวนี้ อารามกับรู้สึกเข้าใจสิ่งที่ตัวละครตัวนี้คิด และทำ(ประมาณเคยเจอสถานการณ์เดี๋ยวกัน)
จนความรู้สึกหนึ่งผุดขึ้นมาว่า ทำไมไม่มีใครช่วยคนๆนี้เลย
ทุ่มเทให้คนอื่น วิ่งหาความรัก แต่กลับไม่มีใครยื่นมือมาให้เขาจับสักคน สุดท้ายก็ตายอย่างโดดเดี่ยว
สวรรค์จะใจร้ายอะไรขนาดนั้น
วันหนึ่งก็เลยเอาหล่ะ ไม่มีใครช่วย เจ้จะเนรมิตให้เอง5555
มะโนเอาว่าตัวเองเป็นนางเอก(กิเลสไรท์นะค่ะทุกคนนนน)
แต่ขอทำความเข้าใจนะจ๊ะ ไรท์ประทับใจในบุคคลิกความเป็นมาของตัวละครตัวนี้เท่านั้นเลยเอามาเป็นพระเอกของไรท์
จะเรียกว่ายืมเขามาก็ได้ 555 (อันนี้ก้มลงกราบ ยอมรับจริงๆ) แต่ส่วนอื่นในเนื้อเรื่องไรท์เขียนเองเด้อ เข้าใจตรงกันนะ
สถานการณ์ทั้งหมดเขียนขึ้นเองไม่มีการลอกเลียนแบบจ๊ะ
ความคิดเห็น