คำโปรยปกหน้า
แม้แผนการมากมายอาจนำมาซึ่งความลวงหลอก
หากแต่ ความรัก กลับมิเคยลวงใจผู้ใด
รักหนึ่ง เทือกเขาสูงมิอาจกางกั้น
ทว่าอีกรัก มิอาจเอื้อมคว้า จันทรา มาครอบครอง
คำโปรยปกหลัง
สิ่งที่โดดเด่นสะดุดตาที่สุดในเวลานั้นก็คือ พระวรกายสูงโปร่ง
ในฉลองพระองค์อาภรณ์สีดำสนิททั้งชุด
กังสดาลชะงักฝีเท้าไปวูบหนึ่ง... หล่อนเตรียมพร้อมมาแล้วทั้งกายและใจ
ว่าตนเองจะต้องพบเจอสิ่งใดบ้าง และควรรับมือกับสิ่งเหล่านั้นอย่างไร
ทว่า... ดวงพระเนตรคมกริบสีดำดุจถ่านคู่นั้นอยู่นอกเหนือการตระเตรียมของหล่อน !
ตลอดชีวิตของหญิงสาว สายตาแต่ละคู่ที่เคยจ้องมองหล่อนนั้น
บางครั้งดูถูกเหยียดหยาม บางครั้งโลมเลียหยาบคาย
และบางครั้งกระหายหมายแข่งขัน
แต่ไม่เคยมีสายตาคู่ใดเหมือนกับพระเนตรของมหาบุรุษผู้นี้...
พระเนตรที่ราวกับจะสามารถทะลุเข้าไปถึง 'หัวใจที่ขาดวิ่น' ของหล่อนได้ !
ถึงกระนั้น ดวงตาของหล่อนก็สานสบอย่างคงมั่น
ขณะที่เท้าทั้งสองก้าวเดินไปหยุดถวายบังคมเบื้องพระพักตร์อย่างสง่างาม
พระวรกายสูงจึงทรงโค้งลงรับการคำนับของหล่อนเช่นกัน
'หล่อน' ที่ทรงเข้าพระทัยว่า คือ 'เจ้าหญิงรัชทายาทแห่งปาลัตตี'
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น