ชี้โพรงให้ความรัก - นิยาย ชี้โพรงให้ความรัก : Dek-D.com - Writer
×

    ชี้โพรงให้ความรัก

    เขามีคนรักอยู่แล้ว ส่วนเธอเป็นม่ายสาวมีลูกติด แถมยังมีคนรักเก่าที่ยังไม่ยอมรามือเรื่องหัวใจ เรื่องราวยิ่งยุ่งเหยิงเมื่อทั้งคู่ต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกันด้วยความจำเป็น งานนี้ยิ่งแก้ปม ปมกลับยิ่งรัดแน่

    ผู้เข้าชมรวม

    55

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    3

    ผู้เข้าชมรวม


    55

    ความคิดเห็น


    0

    คนติดตาม


    2
    จำนวนตอน :  0 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  3 ส.ค. 58 / 05:15 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ





    ชี้โพรงให้ความรัก

    โดย กบิลว่าน





                   ตัวอย่าง

                    “โอบเอวพี่

                    “คะ!?”

                    “ช้าครามกรอกตาหงุดหงิดก่อนจะเป็นคนคว้ามือของหญิงสาวทั้งสองข้างแล้วดึงมาวางบนสะโพกตัวเอง โดยไม่สนในสีหน้าตกตะลึงของละมุนแม้แต่น้อย เมื่ออยู่ในท่าที่พอใจแล้วร่างสูงจึงโน้มตัวลงมากระซิบข้างหู  อดใจไว้หน่อยก็ดี อย่าเผลอขยำล่ะ ก้นพี่ยิ่งแน่นๆอยู่

                    “ขะ ขยำเหรอคะ มุนไม่...”

                    “ช่างเถอะร่างสูงไม่สนใจตาที่แทบจะถลนออกมาจากอีกฝ่าย ก่อนจะเบียดตัวเข้ามาใกล้หญิงสาวมากขึ้น แต่ก็ยังปราณีพอให้เหลือช่องว่างระหว่างทั้งคู่เพื่อเห็นแก่หน้าคนในอ้อมแขน อยู่เฉยๆ

                    ละมุนสับสนว่าตนเองกำลังอยู่ในสถานการณ์แบบไหน แต่ก็ไม่กล้าขยับตามที่เขาสั่ง เธอไม่รู้ว่าเขาเห็นอะไรถึงมาคว้ามือเธอให้วางบนก้นแน่นๆของเขา เอ้ย ไม่ใช่...ถึงเธอไม่อยากพูดถึงแต่มันก็...เอ้อ ช่างเถอะ

                    “ดื้อด้านชิบ...”

                    “อะไรนะคะละมุนได้ยินเขาสบถชัดเจนถึงแม้ว่ามันจะเบามากก็ตาม นั่นเพราะเธออยู่ใกล้กับเขามากเกินไป แต่ไม่ทันที่ละมุนจะคิดไปได้มากกว่านั้น  ครามก็ดันตัวเองออกห่างจากตัวเล็กน้อย ละมุนแอบโล่งอกในใจ คิดว่าเรื่องนี้คงจะจบแล้ว แต่เธอคิดผิด!

                    “อ๊ะ!”

                    ทุกอย่างเกิดขึ้นรวดเร็วเกินเธอจะตั้งรับทัน สติเธอกระเจิงไปไกลตั้งแต่ริมฝีปากร้อนๆของเขาฉกลงมาทาบทับบนริมฝีปากของเธอ ครามไม่ได้ขยับริมฝีปากรุกเร้าแต่นั่นก็มากพอแล้วที่จะทำให้หัวใจเธอเต้นแรง กลไกป้องกันตัวเริ่มทำงาน เธอเกร็งตัวและพยายามดันเขาออกแต่แน่ล่ะว่ามันไม่เป็นผล

                    “นิ่งซะครามผละริมฝีปากออกโดยไม่ยอมขยับร่างกายออกห่างจากนั้นก็กระซิบแผ่วเบาแนบริมฝีปาก ทีนี้หลับตา

                    เขาจะบ้าเหรอ! ใครมันไปจะหลับตาลง ละมุนจ้องตาครามเหมือนเขาเสียสติ แต่คนดื้อดึงอย่างเขามีหรือจะยอม ครามยิ้มมุมปากเหมือนคนมองทุกอย่างออก เขาแนบจมูกไปชนจมูกของหญิงสาวเบาๆ

                    “ไม่หลับตาก็ดีจะได้เห็นชัดๆว่าพี่ทำอะไรได้บ้างคนเจ้าเล่ห์ยิ้มร้ายแล้วพูดต่ออย่างถือดีด้วยเพราะมีประการณ์มาโชกโชนกว่า

                    “อย่าง...กัดปาก แล้วค่อยใส่ลิ้น...”

                    “พอค่ะพอหญิงสาวละล่ำละลักพูดพร้อมหลับตาปี๋หวังให้คนเอาแต่ใจจะยอมถอยห่างเสียที "หลับแล้วๆ มุนหลับตาแล้ว เพราะงั้นพี่ครามก็ควร...อื้อ!”

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น