ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    รักใสๆ ของยัยจอมเปิ่น

    ลำดับตอนที่ #1 : ตื่นเต้นกับพรุ่งนี้จังเลย

    • อัปเดตล่าสุด 30 ธ.ค. 49


    เย้!!>o< ตื่นเต้นจังเลย พรุ่งนี้ฉันจะได้เข้าไปสัมผัสกับโรงเรียนใหม่ เพื่อนใหม่ๆ ชีวิตใหม่ และโลกใบใหม่ (เว่อๆ)


    ฉันรีบเข้านอนแต่หัวค่ำ ตั้งนาฬิกาปลุกเอาไว้ 7 โมง กะว่าพรุ่งนี้ฉันตื่นมาจะได้ตื่นไปพบกับโลกที่สวยงาม (และผู้ชายหล่อๆ) อิอิ =.,=


    อ้อ ฉันลืมแนะนำตัวเองไปใช่มั้ยเนี่ย..
    อะแฮ่ม!! ฉันชื่อ ข้าวฟ่างล่ะ ชื่อฉันเพราะใช่มั้ยละ ฉันภูมิใจกับชื่อตัวเองจังเลย ฉันมีพี่ชายที่น่ารักมั่กมากอยู่คนนึง พี่แกชื่อ ข้าวตู เขารักฉันมั่กมาก(ใช้หางตาของมัน)คอยดูแลฉันเสมอแหละ(เหมือนคิดไปเอง)


    พี่ตูอะ เป็นผู้ชายที่หล่อมากๆๆๆๆ เลยนะ คิ้วเข้ม เท่ห์ สมาร์ท เรื่องเรียนก็งั้นๆ (แค่ 3.91 เอง จิ๊บๆ) อยู่แก๊งที่ใหญ่ที่สุดในโรงเรียนด้วยแหละ มีสาวๆรุมล้อม รุมตอมรุมทึ้ง ตอมหัวตอมหางเต็มไปหมด(น่าอิจฉาที่สุด)


    และพรุ่งนี้ ฮ่าๆ ฉันก็จะได้เข้าไปอยู่โรงเรียนเดียวกับพี่ตูสุดที่รักของฉันแล้ว..>..< (หมูหมุน= = = >>>เอ๊ะ! มีจุดประสงค์อะไรรึป่าวเนี่ย)


    พี่ตูบอกว่า เพื่อนพี่มีแต่คนหล่อๆ ทั้งนั้นเลย (แต่ฉันไม่ได้มีจุดประสงค์อะไรนะ)(หมูหมุน = = = >>>รีบแก้ตัวเชียว)


    พอและๆ ฉันรีบเข้านอนดีก่า จะได้รีบตื่นไปโรงเรียนแต่เช้า ลัน ลันลา....

     

    รุ่งเช้า....

    ....ติ๊ก .. ตอก.. ติ๊ก .. ตอก ... กริ๊งๆๆๆ..........
    โอ๊ย!! อารายยยยย..กานฟะเนี่ยยยย... จารีบปลุกไปหนายยย..ฟะ..คนจาหลาบจานอนนนน...!!! -_-'' นอนต่อดีก่า.....


    "ไอ้น้องฟ่างโว้ย!!! ขี้เซาอยู่ได้ตื่นได้แล้ว วันนี้พี่ต้องไปแต่เช้าน้า.. " เสียงไอ้บ้าพี่ชายสุดที่รักของฉันอีกแล้ว..(=..=)


    "รู้แล้วล่ะน่า ตื่นแล้ว ๆ ไอ้พี่ตูบ้า" พอสิ้นเสียงของตัวฉันเอง ฉันก็นอนต่อ...
    (สังเกตจากคำที่ไอ้พี่ชายสุดที่เลิฟที่สุดของฉันมันพูดกับฉันสิ แล้วคุณจะรู้ว่ามันร้ากฉันแค่ไหน)


    ฉันพยายามจะนอนต่อให้ได้นานที่สุด และแล้ว...
    มัน มัน มันอีกแล้วT_T มันมาดึงผ้าห่มฉันทิ้ง แล้วมันก็ ก็ ก็ ก็ถีบฉันตกเตียง เสียงดังสนั่นหวั่นไหวไปทั้งบ้านเลย ดูสิว่ามันรักฉันขนาดไหน ฮือๆ...T_T


    ฉันเลยต้องจำใจไปอาบน้ำแต่งตัวแต่โดยดี ไม่อย่างนั้นฉันต้องตายคามือมันแน่ๆ


    พอฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จ มันก็ลากฉันขึ้นรถชอปเปอร์สุดรักสุดหวงของมัน โดยไม่ให้ฉันกินข้าวกินน้ำเลยซักกะคำเดียว (ไอ้พี่เวง)


    เย้ๆๆๆ ฉันจะได้ไปสัมผัสกับโรงเรียนใหม่ของฉันซักกะที หัวใจของฉันมันตื่นเต้นยังไงก็ไม่รู้ (โปรดติมตามตอนต่อไป)

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×