ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ผมอกหักครับ
“หวัดดีทุกคน ๆ กำลังทำอะไรกันอยู่เหรอ” ดอกหญ้าเอ่ยทักเพื่อนทุกคนและก็เดินไปที่โต๊ะประจำกลุ่มของพวกเธอที่ตอนนี้ที่โต๊ะเพื่อนๆๆของเธอทั้ง 6 คนกำลังนั่งคุยกันอยู่แล้ว
“ป่าว.....หรอกดอกหญ้าพวกเราไม่ได้ทำอะไรกันอยู่หรอกพวกเราแค่นั่งคุยกันเล่นๆๆน่ะ”
เสียงๆๆหนึ่งเอ่ยบอกดอกหญ้า
“ดอกหญ้ามีอะไรจะคุยกับพวกเราเหรอ”
เสียงของเพื่อนคนเดิมถามขึ้นมาอีกครั้ง
“คือว่า.....เราจะมาถามว่าเย็นนี้ทุกคนว่างมั้ย”
ดอกหญ้าเอ่ยถามเพื่อนๆๆๆ
“ว่าง......”เสียงของคนทั้งโต๊ะตอบออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
“ทำไมเหรอไอ้หญ้า”
ตา......เอ่ยถามขึ้นมาพร้อมกับเตรียมพร้อมรับฟังคำตอบที่ดอกหญ้าจะบอกอย่างตั้งใจ
“คือ.....ว่าเราอยากชวนทุกคนไปงานเลี้ยงต้อนรับพี่กล้าพี่ชายเรากันนะ”
“ถ้าเกิดทุกคนทุกคนกลัวว่าจะกลับบ้านดึก ทุกคนๆๆนอนบ้านเรากันให้หมดเลยนะ”
ดอกหญ้าเอ่ยชวนเพื่อนๆๆทุกคนและรอฟังคำตอบจากพวกเพื่อนทั้ง 6 คน ของเธอ
“อืม......ตกลงเราทั้งหมดจะไปงานเลี้ยงตอนรับพี่ชายของแก่ไอ้หญ้า และพวกเราก็จะนอนที่บ้านของแก่ด้วย”
1 ใน 6 สาว ในกลุ่ม เพื่อนๆๆ ของดอกหญ้าเอ่ยให้คำตอบแก่ดอกหญ้าหลังจากที่ประชุมกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เฮ้ย.......พวกแก่อาจารย์เยาว์มาศมาแล้ววะ ไปเรียนกันเถอะวะแล้วก็ผูกโบว์ที่ผมด้วยนะพวกแก่ เดียวแก่จับหักคะแนนจิตพิสัยกันหมดนะโว้ย ฐานแต่งตัวไม่เรียบร้อย แล้วอย่าหาว่าข้าไม่เตือน”
ทิพย์เอ่ย.....บอกพวกเพื่อนๆๆๆๆทุกคนและก็ลุกขึ้นผูกโบว์ให้กับตาล
อาจารย์เยาว์มาศเป็นอาจารย์ที่เอียบมากที่สุดในแผนกคอมพิวเตอร์ธุรกิจถ้าเกิดนักศึกษาคนไหนที่แก่สอนไม่ผูกโบว์ที่ผมแก่จับหักคะแนนจิตพิสัยหมดทุกคนเลยแหละ
และอาจารย์เยาว์มาศคนนี้แหละที่เพื่อนของดอกหญ้าต่างพากันกลัวแต่ก็ต่อหน้าเท่านั้นแหละที่กลัวแก่แต่พอลับหลังแก่เท่านั้นแหละยัยพวกนั้นต่างพากันเมาส์แก่แหลกไปข้างหนึ่งกันเลยแหละ
“เอ้า......ผูกกันเสร็จยังวะเร็วเข้าสิพวกแก่อาจารย์เยาว์มาศเข้าห้องไปแล้วนะโว้ย”
เมื่อมีเสียงเตือนขึ้นอีกครั้งทุกคนๆๆๆต่างพากันวิ่งแจ้นเข้าห้องกันทันที
“เฮ้ย.....ไอ้หญ้าพี่ชายแก่หน้าตาเป็นยังไงวะหล่อปะ”
ปุ๋ย.....เอ่ยถามขึ้นขณะที่ทุกคนกำลังนั่งทานข้าวกันที่โรงอาหารของวิทยาลัย
“เราก็บอกไม่ถูกเหมือนกันวะ.....อยากดูรูปก่อนไหมวะก่อนจะได้ไปดูตัวจริงๆๆคืนนี้”
ดอกหญ้าพูดเสร็จก็หยิบรูปพี่ชายของตัวเองในกระเป๋าสตางค์ส่งให้เพื่อนๆๆๆดู
“ว่าว ........หล่อวะแก่ไอ้หญ้านี้พี่ชายแกจริงเหรอวะ หล่อยังกับพระเอกหนังเลยวะ”
“อืม......จริงๆๆคลานตามหลังกันมาเลยแหละ”
พวกเพื่อนทุกคนต่างพากันตกตะลึงในความหล่อและความเท่ของพี่ชายดอกหญ้า
“พี่ชายแกมีแฟนยังวะไอ้หญ้า”
ตา......เอ่ยถามขึ้น
“ทำไมวะไอ้ตา......แก่จะเปลี่ยนจากชอบผู้ทอมมาชอบผู้ชายแล้วเหรอวะ”
ตาลเพื่อนอีกคนในกลุ่มเอ่ยขัดขึ้น เพราะกลัวว่าจะเสียเพื่อนร่วมแก่งที่ชอบผู้หญิงเหมือนกันไปเอ่ยขัดขึ้น
“เอ่อวะ....ได้หล่อๆๆๆๆอย่างพี่ชายไอ้หญ้าข้าก็จะยอมเปลี่ยนวะ”
“ยังไม่มีหรอกไอ้ตา.....เท่าที่เรารู้น่ะ”
“จริง ๆๆ เหรอไอ้หญ้า”
“จริง ๆๆสิ งั้นคืนนี้ไปถามกันเอาไหมวะ”
บรรยากาศงานเลี้ยงต้อนรับชาติกล้า หลานชายคนเดียวของท่านผู้ว่าวันชัยจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่จวนผู้ว่า
ในช่วงหัวค่ำยังไม่ค่อยจะมีแขกมากสักเท่าไร จะมีก็เพียงแต่กลุ่มเพื่อนๆๆของดอกหญ้าเท่านั้นแหละ ที่กำลังเดินไปเดินมากันอย่างสนุกสนาน
ฝ่ายภาคิน.....และภานุ ก็ได้รับเชิญมาร่วมงานนี้ด้วยเช่นกัน
“เฮ้ย ........ไอ้คินแกว่าหลานชายของท่านผู้ว่าหน้าตาเป็นจะเป็นยังไงวะจะหล่อกว่าข้าได้ไหมวะ แต่ข้าว่าต้องหล่อน้อยกว่าข้าวะ”
“โธ้......ไอ้บ้าไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะแก”
ภาคินด่าเพื่อนไปหนึ่งคำและก็ตอบคำถามของเพื่อน
“ ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันวะ ไม่เคยเห็นหน้าเห็น เห็นพ่อกับข้าบอกว่าเค้าไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็กๆๆโน้น”
ขณะที่ทั้งสองคนกับกำลังยืนคุยเรื่องของชาติกล้ากันอยู่นั้นก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น
“ไง.....ตาคิน มานานแล้วเหรอ”
ท่านผู้ว่าทักทายภาคินเมื่อเห็นเค้ากำลังยืนคุยอยู่กับชายหนุ่มอีกคน
อ้าว....น้าชัยสวัสดีครับ
“ผมก็เพิ่งจะมาเหมือนกันแหละครับ”
“เอ่อ.....นี้ภานุเพื่อนผมครับน้าชัย เพิ่งจะย้ายมาเป็นตำรวจที่นี้เมื่อไม่กี้วันมานี้เองครับ”
“สวัสดีครับท่านผู้ว่า”
ชายหนุ่มคนที่ถูกเอ่ยแนะนำยกมือไหว้ท่านผู้ว่าวันชัย
“ไม่ต้องเรียกว่าท่านผู้ว่าหรอกพ่อหนุ่มเรียกว่าน้าวันชัยเหมือนกับที่ภาคินเรียกเถอะ”
ท่านผู้ว่าบอกพร้อมกับยิ้มให้กับชายหนุ่มเพื่อนของภาคิน
ครับ ขอบคุณครับ
“แล้วนี้เราสองคนได้เจอกับตากล้าหรือยังล่ะตาคิน”
ผู้ว่าวันชัยเอ่ยพร้อมกับกวักมือเรียกลูกน้องของตัวเองให้ไปตามชาติกล้ามา
เดียวนะน้าใช้ให้คนไปตามตากล้ามาแล้วเดียวจะแนะนำให้รู้จักกันไว้
“อ้าว........โน้นมาพอดีเลย”
“ตากล้า....ทางนี้”
ท่านผู้ว่ากวักมือเรียกหลานชายของตัวเอง
ตากล้า.....นี้ภาคิน เป็นนายอำเภอของที่นี้ และก็เป็นลูกชายของเพื่อนลุงเองและนั้นก็หมวดภานุเพื่อนของภาคินเค้า
ชาติกล้าหันไปยิ้มให้กับคนทั้งสองและก็แสดงความรู้จักกันด้วยการจับมือกัน
ยินดีที่ได้รู้จักครับ นายอำเภอภาคิน และก็หมวดภานุด้วยครับ
ชายกล้าทักทายคนทั้งสอง
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ
งั้นก็ตามสบายนะครับผมขอตัวไปรับแขกก่อนครับ
เมื่อชาติกล้าเดินจากไปแล้ว
ชายหนุ่มทั้งสองต่างหันหน้ามาสบตากัน
“นั้น.....มันไอ้หนุ่มคนเมื่อวานที่กอดกับผู้หญิงคนที่แกแอบปิ้งนี้ว้า ไอ้คิน”
ภานุเป็นคนเอ่ยขึ้น
“เอ่อ วะ......แล้วทำไมถึงได้มาเป็นหลานชายของน้าชัยได้วะ”
“เอาถามข้าแล้วข้าจะไปถามใคร่วะ”
ภานุถามกลับบ้าง
“เอ่อๆๆๆ พอเถอะวะไม่ต้องคิดแล้วเดียวค่อยสืบเอาก็ได้วะ เดียวข้าสืบให้แกเอง ไปหาอะไรดื่มแก่เซ้งดีกว่าวะ”
ภานุเอ่ยชวนเพื่อนของตัวเองไปหาอะไรดื่ม แต่ทั้งสองต้องหยุดเดิน
เมื่อภาคินได้แหลบไปเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆๆๆคนที่เขาจำได้ขึ้นใจเลยว่าคนนั้นเป็นใคร
“เธอมาทำอะไรที่นี้วะไอ้นุ”
ภาคินหันไปถามเพื่อน
“เขาก็มางานเลี้ยงต้อนรับแฟนของเค้าสิวะถามได้”
ชายหนุ่มตอบคำถามของเพื่อนเสร็จแล้วขอเสนอความคิดเห็นขึ้นมา
“ทำไมแกไม่เข้าไปทักเขาสิวะ”
ภาคินลังเลนิดหน่อยกับคำแนะนำของเพื่อนแต่ก็ยอมเดินไปในที่สุด
“หวัดดีครับดอกหญ้า”
ภาคินเอ่ยทักดอกหญ้า
“นายภาคิน นายมาอยู่ที่นี้ได้ไงนะ”
ดอกหญ้าถามกลับออกไปด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่าคนที่ทักหล่อนเป็นภาคิน แต่ภาคิน กลับคิดไปอีกทางหนึ่ง
“เขากลับคิดไปว่าดอกหญ้าไม่เต็มใจจะคุยกับเขา”
เขาก็เลยตอบแบบพาลๆๆออกไป
“ทำไมเหรอครับคนอย่างผมจะมางานอย่างนี้ไม่เหรอคับ”
ดอกหญ้ามองผู้ชายตรงหน้าที่ก่อนหน้านี้ใบหน้ายังยิ้มแย้มอยู่แต่พอมาตอนนี้ใบหน้ากลับบึงขึ้นมาอย่างสงสัย
“นายเป็นอะไรของนายนะ”
ดอกหญ้าถามออกไป
แต่ไม่ทันที่ดอกหญ้าจะได้ได้รับฟังคำตอบจากภาคินเธอก็ได้ยินเสียงเรียกเธอขึ้น
“คุณหญ้าครับคุณกล้าให้ผมมาเชิญคุณหญ้าไปทางโน้นหน่อยครับ”
“อืม....เดียวตามไปนะ”
“งั้นฉันไปก่อนนะ”
ดอกหญ้ากล่าวลาภาคิน
“โธ้เว้ย.......พอแฟนมาถามหน่อยก็วิ่งแจ้นไปเลยนะแม่คุณ กลัวแฟนจะหายหรือไงวะ มั่นไส้จริงเลยโว้ย”
เฮ้ย...ไอ้นุกลับบ้านกันเถอะโว้ย ไปหาเหล้าดื่มย้อมใจกันเถอะวะ
ภาคินเอ่ยชวนเพื่อนของตัวเองเสร็จก็เดินออกจากงานไปที่รถของตัวเองทันที
“ป่าว.....หรอกดอกหญ้าพวกเราไม่ได้ทำอะไรกันอยู่หรอกพวกเราแค่นั่งคุยกันเล่นๆๆน่ะ”
เสียงๆๆหนึ่งเอ่ยบอกดอกหญ้า
“ดอกหญ้ามีอะไรจะคุยกับพวกเราเหรอ”
เสียงของเพื่อนคนเดิมถามขึ้นมาอีกครั้ง
“คือว่า.....เราจะมาถามว่าเย็นนี้ทุกคนว่างมั้ย”
ดอกหญ้าเอ่ยถามเพื่อนๆๆๆ
“ว่าง......”เสียงของคนทั้งโต๊ะตอบออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
“ทำไมเหรอไอ้หญ้า”
ตา......เอ่ยถามขึ้นมาพร้อมกับเตรียมพร้อมรับฟังคำตอบที่ดอกหญ้าจะบอกอย่างตั้งใจ
“คือ.....ว่าเราอยากชวนทุกคนไปงานเลี้ยงต้อนรับพี่กล้าพี่ชายเรากันนะ”
“ถ้าเกิดทุกคนทุกคนกลัวว่าจะกลับบ้านดึก ทุกคนๆๆนอนบ้านเรากันให้หมดเลยนะ”
ดอกหญ้าเอ่ยชวนเพื่อนๆๆทุกคนและรอฟังคำตอบจากพวกเพื่อนทั้ง 6 คน ของเธอ
“อืม......ตกลงเราทั้งหมดจะไปงานเลี้ยงตอนรับพี่ชายของแก่ไอ้หญ้า และพวกเราก็จะนอนที่บ้านของแก่ด้วย”
1 ใน 6 สาว ในกลุ่ม เพื่อนๆๆ ของดอกหญ้าเอ่ยให้คำตอบแก่ดอกหญ้าหลังจากที่ประชุมกันเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“เฮ้ย.......พวกแก่อาจารย์เยาว์มาศมาแล้ววะ ไปเรียนกันเถอะวะแล้วก็ผูกโบว์ที่ผมด้วยนะพวกแก่ เดียวแก่จับหักคะแนนจิตพิสัยกันหมดนะโว้ย ฐานแต่งตัวไม่เรียบร้อย แล้วอย่าหาว่าข้าไม่เตือน”
ทิพย์เอ่ย.....บอกพวกเพื่อนๆๆๆๆทุกคนและก็ลุกขึ้นผูกโบว์ให้กับตาล
อาจารย์เยาว์มาศเป็นอาจารย์ที่เอียบมากที่สุดในแผนกคอมพิวเตอร์ธุรกิจถ้าเกิดนักศึกษาคนไหนที่แก่สอนไม่ผูกโบว์ที่ผมแก่จับหักคะแนนจิตพิสัยหมดทุกคนเลยแหละ
และอาจารย์เยาว์มาศคนนี้แหละที่เพื่อนของดอกหญ้าต่างพากันกลัวแต่ก็ต่อหน้าเท่านั้นแหละที่กลัวแก่แต่พอลับหลังแก่เท่านั้นแหละยัยพวกนั้นต่างพากันเมาส์แก่แหลกไปข้างหนึ่งกันเลยแหละ
“เอ้า......ผูกกันเสร็จยังวะเร็วเข้าสิพวกแก่อาจารย์เยาว์มาศเข้าห้องไปแล้วนะโว้ย”
เมื่อมีเสียงเตือนขึ้นอีกครั้งทุกคนๆๆๆต่างพากันวิ่งแจ้นเข้าห้องกันทันที
“เฮ้ย.....ไอ้หญ้าพี่ชายแก่หน้าตาเป็นยังไงวะหล่อปะ”
ปุ๋ย.....เอ่ยถามขึ้นขณะที่ทุกคนกำลังนั่งทานข้าวกันที่โรงอาหารของวิทยาลัย
“เราก็บอกไม่ถูกเหมือนกันวะ.....อยากดูรูปก่อนไหมวะก่อนจะได้ไปดูตัวจริงๆๆคืนนี้”
ดอกหญ้าพูดเสร็จก็หยิบรูปพี่ชายของตัวเองในกระเป๋าสตางค์ส่งให้เพื่อนๆๆๆดู
“ว่าว ........หล่อวะแก่ไอ้หญ้านี้พี่ชายแกจริงเหรอวะ หล่อยังกับพระเอกหนังเลยวะ”
“อืม......จริงๆๆคลานตามหลังกันมาเลยแหละ”
พวกเพื่อนทุกคนต่างพากันตกตะลึงในความหล่อและความเท่ของพี่ชายดอกหญ้า
“พี่ชายแกมีแฟนยังวะไอ้หญ้า”
ตา......เอ่ยถามขึ้น
“ทำไมวะไอ้ตา......แก่จะเปลี่ยนจากชอบผู้ทอมมาชอบผู้ชายแล้วเหรอวะ”
ตาลเพื่อนอีกคนในกลุ่มเอ่ยขัดขึ้น เพราะกลัวว่าจะเสียเพื่อนร่วมแก่งที่ชอบผู้หญิงเหมือนกันไปเอ่ยขัดขึ้น
“เอ่อวะ....ได้หล่อๆๆๆๆอย่างพี่ชายไอ้หญ้าข้าก็จะยอมเปลี่ยนวะ”
“ยังไม่มีหรอกไอ้ตา.....เท่าที่เรารู้น่ะ”
“จริง ๆๆ เหรอไอ้หญ้า”
“จริง ๆๆสิ งั้นคืนนี้ไปถามกันเอาไหมวะ”
บรรยากาศงานเลี้ยงต้อนรับชาติกล้า หลานชายคนเดียวของท่านผู้ว่าวันชัยจัดขึ้นอย่างใหญ่โตที่จวนผู้ว่า
ในช่วงหัวค่ำยังไม่ค่อยจะมีแขกมากสักเท่าไร จะมีก็เพียงแต่กลุ่มเพื่อนๆๆของดอกหญ้าเท่านั้นแหละ ที่กำลังเดินไปเดินมากันอย่างสนุกสนาน
ฝ่ายภาคิน.....และภานุ ก็ได้รับเชิญมาร่วมงานนี้ด้วยเช่นกัน
“เฮ้ย ........ไอ้คินแกว่าหลานชายของท่านผู้ว่าหน้าตาเป็นจะเป็นยังไงวะจะหล่อกว่าข้าได้ไหมวะ แต่ข้าว่าต้องหล่อน้อยกว่าข้าวะ”
“โธ้......ไอ้บ้าไม่ค่อยจะหลงตัวเองเลยนะแก”
ภาคินด่าเพื่อนไปหนึ่งคำและก็ตอบคำถามของเพื่อน
“ ข้าก็ไม่รู้เหมือนกันวะ ไม่เคยเห็นหน้าเห็น เห็นพ่อกับข้าบอกว่าเค้าไปเรียนเมืองนอกตั้งแต่เด็กๆๆโน้น”
ขณะที่ทั้งสองคนกับกำลังยืนคุยเรื่องของชาติกล้ากันอยู่นั้นก็มีเสียงๆหนึ่งดังขึ้น
“ไง.....ตาคิน มานานแล้วเหรอ”
ท่านผู้ว่าทักทายภาคินเมื่อเห็นเค้ากำลังยืนคุยอยู่กับชายหนุ่มอีกคน
อ้าว....น้าชัยสวัสดีครับ
“ผมก็เพิ่งจะมาเหมือนกันแหละครับ”
“เอ่อ.....นี้ภานุเพื่อนผมครับน้าชัย เพิ่งจะย้ายมาเป็นตำรวจที่นี้เมื่อไม่กี้วันมานี้เองครับ”
“สวัสดีครับท่านผู้ว่า”
ชายหนุ่มคนที่ถูกเอ่ยแนะนำยกมือไหว้ท่านผู้ว่าวันชัย
“ไม่ต้องเรียกว่าท่านผู้ว่าหรอกพ่อหนุ่มเรียกว่าน้าวันชัยเหมือนกับที่ภาคินเรียกเถอะ”
ท่านผู้ว่าบอกพร้อมกับยิ้มให้กับชายหนุ่มเพื่อนของภาคิน
ครับ ขอบคุณครับ
“แล้วนี้เราสองคนได้เจอกับตากล้าหรือยังล่ะตาคิน”
ผู้ว่าวันชัยเอ่ยพร้อมกับกวักมือเรียกลูกน้องของตัวเองให้ไปตามชาติกล้ามา
เดียวนะน้าใช้ให้คนไปตามตากล้ามาแล้วเดียวจะแนะนำให้รู้จักกันไว้
“อ้าว........โน้นมาพอดีเลย”
“ตากล้า....ทางนี้”
ท่านผู้ว่ากวักมือเรียกหลานชายของตัวเอง
ตากล้า.....นี้ภาคิน เป็นนายอำเภอของที่นี้ และก็เป็นลูกชายของเพื่อนลุงเองและนั้นก็หมวดภานุเพื่อนของภาคินเค้า
ชาติกล้าหันไปยิ้มให้กับคนทั้งสองและก็แสดงความรู้จักกันด้วยการจับมือกัน
ยินดีที่ได้รู้จักครับ นายอำเภอภาคิน และก็หมวดภานุด้วยครับ
ชายกล้าทักทายคนทั้งสอง
ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันครับ
งั้นก็ตามสบายนะครับผมขอตัวไปรับแขกก่อนครับ
เมื่อชาติกล้าเดินจากไปแล้ว
ชายหนุ่มทั้งสองต่างหันหน้ามาสบตากัน
“นั้น.....มันไอ้หนุ่มคนเมื่อวานที่กอดกับผู้หญิงคนที่แกแอบปิ้งนี้ว้า ไอ้คิน”
ภานุเป็นคนเอ่ยขึ้น
“เอ่อ วะ......แล้วทำไมถึงได้มาเป็นหลานชายของน้าชัยได้วะ”
“เอาถามข้าแล้วข้าจะไปถามใคร่วะ”
ภานุถามกลับบ้าง
“เอ่อๆๆๆ พอเถอะวะไม่ต้องคิดแล้วเดียวค่อยสืบเอาก็ได้วะ เดียวข้าสืบให้แกเอง ไปหาอะไรดื่มแก่เซ้งดีกว่าวะ”
ภานุเอ่ยชวนเพื่อนของตัวเองไปหาอะไรดื่ม แต่ทั้งสองต้องหยุดเดิน
เมื่อภาคินได้แหลบไปเห็นผู้หญิงตัวเล็กๆๆๆคนที่เขาจำได้ขึ้นใจเลยว่าคนนั้นเป็นใคร
“เธอมาทำอะไรที่นี้วะไอ้นุ”
ภาคินหันไปถามเพื่อน
“เขาก็มางานเลี้ยงต้อนรับแฟนของเค้าสิวะถามได้”
ชายหนุ่มตอบคำถามของเพื่อนเสร็จแล้วขอเสนอความคิดเห็นขึ้นมา
“ทำไมแกไม่เข้าไปทักเขาสิวะ”
ภาคินลังเลนิดหน่อยกับคำแนะนำของเพื่อนแต่ก็ยอมเดินไปในที่สุด
“หวัดดีครับดอกหญ้า”
ภาคินเอ่ยทักดอกหญ้า
“นายภาคิน นายมาอยู่ที่นี้ได้ไงนะ”
ดอกหญ้าถามกลับออกไปด้วยความสงสัยเมื่อเห็นว่าคนที่ทักหล่อนเป็นภาคิน แต่ภาคิน กลับคิดไปอีกทางหนึ่ง
“เขากลับคิดไปว่าดอกหญ้าไม่เต็มใจจะคุยกับเขา”
เขาก็เลยตอบแบบพาลๆๆออกไป
“ทำไมเหรอครับคนอย่างผมจะมางานอย่างนี้ไม่เหรอคับ”
ดอกหญ้ามองผู้ชายตรงหน้าที่ก่อนหน้านี้ใบหน้ายังยิ้มแย้มอยู่แต่พอมาตอนนี้ใบหน้ากลับบึงขึ้นมาอย่างสงสัย
“นายเป็นอะไรของนายนะ”
ดอกหญ้าถามออกไป
แต่ไม่ทันที่ดอกหญ้าจะได้ได้รับฟังคำตอบจากภาคินเธอก็ได้ยินเสียงเรียกเธอขึ้น
“คุณหญ้าครับคุณกล้าให้ผมมาเชิญคุณหญ้าไปทางโน้นหน่อยครับ”
“อืม....เดียวตามไปนะ”
“งั้นฉันไปก่อนนะ”
ดอกหญ้ากล่าวลาภาคิน
“โธ้เว้ย.......พอแฟนมาถามหน่อยก็วิ่งแจ้นไปเลยนะแม่คุณ กลัวแฟนจะหายหรือไงวะ มั่นไส้จริงเลยโว้ย”
เฮ้ย...ไอ้นุกลับบ้านกันเถอะโว้ย ไปหาเหล้าดื่มย้อมใจกันเถอะวะ
ภาคินเอ่ยชวนเพื่อนของตัวเองเสร็จก็เดินออกจากงานไปที่รถของตัวเองทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น