ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : EP 007 เมืองดีเซกเกอร์ (tumgoqwe)
กลุกๆๆๆๆ ปึง !!
ทั่วทั้งบริเวณเงียบสงัด ทุกๆสายตายจับจ้องมาอยู่ที่จุดเดียวกันราวกับว่านัยน์ตาเหล่านั้นจะสามารถมองทะลุทะลวงผ่านเข้าไปในวัตถุนั้นได้ สายตาสองสามคู่สบตากันไปมาอย่างไม่แน่ใจก่อนที่มือข้างหนึ่งจะยื่นออกมา
“ คู่ ” นัยน์ตาสีน้ำตาลเข้มหรี่ลงอย่างมั่นใจ เธรสวางทองคำหนึ่งแท่งขนาดเท่าตะเกียบลงข้างๆแก้วไม้ที่ครอบลูกเต๋าอยู่สองลูก ราวกับว่าแผ่นดินรวมกันเป็นปึกแผ่นเมื่อ ผู้ร่วมเล่นคนอื่นๆพร้อมใจกันแทง “คี่” หมดทุกคน จนเจ้ามือขมวดคิ้ว
“ไม่เล่นแล้วเว้ย ขืนเป็นงี้ข้าก็มีแต่เสียกับเสียสิวะ !! ” ชายตัวใหญ่ ผิวสีผู้เป็นเจ้ามือทุบโต๊ะ เขาได้ทองคำมาหนึ่งแท่ง แต่ต้องเสียเงินสองพันเกลเลียน ซึ่งสามารถนำไปซื้อทองคำได้ถึงสองแท่ง แต่นักพนันคนอื่นๆก็ไม่ได้โวยวายอะไรเพราะวันนี้พวกเขาได้กำไรมามากพอแล้ว เธรสหยิบเหยือกเบียร์มาซดอย่างหัวเสีย เขาไม่เคยชนะพนันด้วยเงินทองเลยสักครั้ง แต่มันก็เลิกไม่ได้ หากนักล่าสมบัติไม่ออกล่าก็ไม่ใช่นักล่าสมบัติ ฉันใดก็ฉันนั้น เธรสที่ไม่เล่นพนันก็ไม่ใช่เธรสสิ
“ว่าแต่...แกจะไปไหนต่อ” นักพนันคนหนึ่งถามขึ้น จริงๆเราก็ไม่ได้รู้จักกันหรอก แต่ด้วยความที่คนแบบพวกเราส่วนใหญ่จะเดินทางไปทั่ว ทำให้บ่อยครั้งก็มาพบกันที่ร้านเหล้าบ่อยๆ เพราะร้านเหล้าจะมีห้องพักให้เช่าในราคาที่ถูกเสมอ
“ไม่รู้”เธรสตอบห้วนๆ เขายังหัวเสียอยู่กับเงินที่เสียไปจำนวนมากในวงพนัน ก็คงจะมีเบียร์เหยือกใหญ่ๆนี่ล่ะที่คอยย้อมใจของเขาให้กลับมาแช่มชื่นอีกครั้ง แต่ไม่ทันที่เขาจะยกเหยือกใบยักษ์ขึ้นมาถึงปาก หูเหยือกก็ดันหักลงทำให้เบียร์ที่เหลือกว่าครึ่งของเขาซึมลงไปกับพื้นทรายจนหมด เธรสนั่งค้างในท่าที่กำลังซดเบียร์อย่างเอร็ดอร่อย ในมือข้างขวาจับหูเหยือกอย่างสั่นเทา เสื้อผ้าแพรสีน้ำตาลมีรอยเย็บชุ่มไปด้วยเบียร์เย็นๆ ตัวเหยือกลงไปจูบกับพื้นทรายอย่างน่าอนาถ
“ ก๊าก ฮ่าๆๆๆ แม่ งไอ้หมูนี่โคตรซวยเลยเว้ยเฮ้ย ” หมูคือฉายาที่นักเดินทางทั้งหลายใช้เรียกเขา เรื่องเล่าของนักล่าสมบัติดวงซวยที่ไม่เคยชนะพนันสักครั้ง
เมืองดีเซกเกอร์เป็นโอเอซิสกลางทะเลทราย ที่นี่มีน้ำเพียงพอต่อการดำรงชีวิต มีอาหาร แต่ถึงอย่างไรการออกมาเดินตัวเปียกๆกลางเมืองทะเลทรายตอนกลางคืนมันก็ยังหนาวอยู่ดี ท่ามกลางแสงไฟสลัวๆ กับเงามืดจากบ้านหลังต่างๆซ้อนทับกันไปมาดูน่ากลัว เธรสเดินไปยังบึงน้ำจืดท้ายหมู่บ้านเพื่อล้างตัวที่เหนียวเหนอะหนะ มือสากๆช้อนน้ำขึ้นมาล้างใบหน้าก่อนที่จะหยิบเอากระเพาะของสัตว์ที่ตัดเย็บอย่างดีสำหรับใส่น้ำดื่ม กรอกน้ำจนเต็มแล้วเทลงบนหัวปล่อยให้น้ำชะล้างร่างกาย ส่วนมืออีกข้างก็ชักมีดสั้นจ่อคอหอยผู้มาเยือนยามค่ำคืนไว้เรียบร้อย
“ เฮ้ๆ ” ผู้มาเยือนร้องทักแล้วค่อยๆดันมีดออกจากคอหอยเบาๆ
“ มีธุระอะไรมัททิว ” เธรสก้มลงกรอกน้ำอีกครั้ง มัททิวตัวเตี้ยและอวบอ้วนผิวคล้ำ มักจะสวมเสื้อผ้าหรูๆอยู่เสมอ จุดเด่นคือไฝตรงใต้ตาขวาและหนวดยาวม้วน เขาเป็นพ่อค้าที่ชอบขายของในราคาที่สูงผิดปกติ แต่ของที่เขานำมาเสนอล้วนเป็นของดีหรือไม่ก็ของแปลกๆทั้งนั้น
“งานน่ะ จะรับหรือเปล่าเงินดีน้า” มัททิวหยิบถุงเงินออกมาโยนเล่น เสียงกรุ๊งกริ๊งบ่งบอกได้ถึงจำนวนของมันที่มากพอจะทำให้เธรสหันมามอง เขาหงายมือขึ้น ขณะที่มัททิวก็ส่งเงินให้อย่างรู้งาน มืออีกข้างลูบหนวดที่ม้วนขึ้นด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
“ นี่เป็นหนึ่งในสี่ของเงินทั้งหมด อีกสามส่วนจะให้หลังจากที่แกทำงานเรียบร้อย” เธรสหรี่ตาลงเงินในถุงนั้นมีราวๆห้าพันเกลเลียน ถ้ารวมอีกสามส่วน ก็2หมื่น เยอะมากพอจะซื้อที่ดินแปลงใหญ่ๆสักผืน งานอะไรกันที่จะได้เงินเยอะขนาดนี้ แต่ขึ้นชื่อว่างานจากมัททิว ไม่เคยมีงานไหนที่ไม่เสี่ยงตาย
“ เป็นอันว่าตกลง แล้วเนื้อหาของงานล่ะ” นักล่าสมบัติกล่าวขณะที่เอาถุงเงินห้อยไว้ที่เข็มขัด
“ แกต้องไปพบกับคนๆหนึ่งที่ชายแดนตะวันออก เขาคือแม่ทัพแห่งป้อมเอสเทีย นามว่า บรันเนอร์ แล้วเขาจะบอกรายละเอียดกับแกทีหลัง ข้าอนุญาติให้แกเอาวิบรีทไปใช้ได้ตามใจชอบ ” เธรสขมวดคิ้ว วิบรีทเป็นมอนสเตอร์ชนิดหนึ่ง มีสี่ขาวิ่งได้เร็วมาก ลำตัวใหญ่กว่าม้าเต็มไปด้วยเกล็ดแข็งๆ สูงกว่าม้าเล็กน้อย ส่วนหัวยื่นออกมาคล้ายแรด ปากเป็นจงอยเหมือนนก มีเขาขนาดใหญ่สามข้างยืนไปด้านหน้า แข็งแรงมาก นิสัยไม่ดุร้าย เขาของมันขายได้ราคาสูง และราคาของวิบรีทหนึ่งตัวไม่รวมเขาตกประมาณ สองพันห้าร้อยเกลเลียน ซึ่งดูจากราคาแล้ว คนอย่างมัททิวไม่น่าจะให้มาฟรีๆ
“ โอ๊ะ ไม่มีอะไรหรอกน่า ข้าก็แค่อารมณ์ดี แล้วเห็นว่าแกก็ทำงานให้ข้ามานาน เอาล่ะรีบๆไปได้แล้วทำงานเสร็จอย่าลืมมารับเงินกับข้าที่มิดแลนด์ล่ะถ้าช้าข้าอาจจะลืมก็ได้” มัททิวแสยะยิ้ม เขาดีดนิ้วหนึ่งครั้ง ลูกน้องของเขาจูงหรือเรียกให้ถูกว่าลากจะดีกว่า วิบรีทตัวนี้ดูจะขี้เกียจเอามากๆทีเดียว เธรสต้องกระตุ้นมันอยู่นานกว่ามันจะยอมออกวิ่ง เขาออกจากดีเซกเกอร์ก่อนที่ดวงอาทิตย์จะโผล่พ้นฟ้า มุ่งหน้าไปทางตะวันออก สู่ป้อมเอสเทีย ปราการทิศตะวันออกแห่งกราดิออส
แสงแดดแผดเผาสรรพสิ่งที่อยู่เบื้องล่างอย่างไม่เคยปราณี ความร้อนสุดจะทนนี้อาจจะทำให้คนเป็นบ้าไปได้ง่ายๆแต่ไม่ใช่กับเธรส เขาพ้นเขตทะเลทรายมาหลังจากที่อาทิตย์ขึ้นได้ครู่เดียว ความเร็วของวิบรีทถือว่าเร็วกว่าม้ามาก เพียงแต่เจ้าวิบรีทตัวนี้ช่างขี้เกียจนัก ถ้าไม่ใช่เพราะมันหยุดพักบ่อยๆป่านนี้เขาคงจะใกล้ถึงปราการเอสเทียแล้ว กระเพาะสัตว์ถูกจุ่มลงไปในแม่น้ำก่อนที่น้ำเย็นๆจะไหลลงคอของนักล่าสมบัติ
อาาาาาาาาา ชื่นใจ ชายหนุ่มกวาดสายตาไปรอบๆ ต้นไม้ขึ้นอย่างหนาตา แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคมากนัก ลำธารนี้มีสัตว์ขนาดเล็กแวะเวียนมาดื่มน้ำบ่อยๆ ซึ่งถือว่าเป็นปกติดีไม่มีอะไรน่าห่วงในป่าแห่งนี้ ตะวันเริ่มสาดแสงทะลวงแนวใบไม้ลงมาเฉียงๆ บ่งบอกว่าเขาพักมามากพอแล้ว และก็ได้เวลาไปย้ายก้นหนาๆของวิบรีทขี้เกียจตัวนี้ออกจากแม่น้ำเสียที
เธรสกระโดดขึ้นไปบนหลังของวิบรีทแต่เกล็ดแข็งๆที่เปียกน้ำทำให้เขาลื่นล้มลงไปตัวเปียกน้ำ วิบรีทส่งเสียงฟืดฟาดในรูจมูกอย่างพออกพอใจ ฮึ่ม!! ดูมันเยาะเย้ยเข้า ชายหนุ่มกระโดดขึ้นไปบนร่างของวิบรีทอีกครั้ง แต่เจ้าวิบรีทกลับทิ้งตัวลง ทำให้เธรสตกลงไปในน้ำอีกครั้ง
ฟืดฟาดดดดด
“ อ้ากกกกก แกจะทำแบบนี้อักนานมั้ยยย ห๊ะ !! ” เธรสถีบเข้าที่ท้องของมันหลายครั้ง แต่ก็ไม่สามารถทำให้เกล็ดแข็งๆนั่นกระเทือนได้เลย ที่เจ็บน่าจะเป็นเท้าของชายหนุ่มเสียมากกว่า หลังจากพยายามปลุกปล้ำกับเจ้าวิบรีทอยู่หลายครั้งในที่สุดมันก็ยอมออกวิ่งอีกครั้ง
บรึ้ม !! บรึ้ม !!
เสียงระเบิดดังขึ้นติดต่อกันเป็นพักๆ ทำให้ชายหนุ่มเร่งควบฝีเท้าของวิบรีทให้เร็วยิ่งขึ้น พริบตาเขาก็พ้นออกจากแนวป่าสู่ทุ่งหญ้าสีเหลืองอ่อนกว้างสุดลูกหูลูกตา ไกลออกไปมองเห็นปราการหินขนาดใหญ่ตั้งตระหง่านอยู่ ตลอดแนวชายแดนฝั่งตะวันออกจะเป็นหน้าผาสูงทอดยาวจรดภูเขา พ้นเขตหน้าผาสูงออกไปจะเป็นแนวหุบเขามีหมอกหนาและเต็มไปด้วยสัตว์ดุร้ายและยากที่จะเคลื่อนกำลังพลจำนวนมาก ทางเดียวที่จะออกเขตชายแดนนี้คือต้องผ่านช่องเขาที่ลาดลงไปสู่พื้นด้านล่างซึ่งด้านบนสุดเป็นที่ตั้งของปราการหินเอสเทียที่น่าภาคภูมิใจของจักรวรรดิกลาดิออส คนด้านนอกหากจะเข้ามาก็ต้องผ่านปราการนี้เช่นกัน คงจะไม่มีใครเสี่ยงปีนหน้าผาสูงชันขึ้นมาแน่ๆ
เสียงระเบิดยังดังอยู่เป็นระยะๆ แรงระเบิดส่งให้ดินด้านล่างแนวหน้าผาฟุ้งขึ้นมา เธรสควบวิบรีทให้เร็วขึ้น ดูเหมือนว่าเสียงดังๆจะปลุกสัญชาติญาณของมันให้วิ่ง ไม่ต้องถามก็รู้ว่าใครที่กำลังรบกับปราการเอสเทีย ศัตรูหนึ่งเดียวจากทิศตะวันออก กลุ่มต่อต้านการปกครองของจักรวรรดิกลาดิออส ที่นำโดยกลุ่มผู้นำจากเผ่าต่างๆภายใต้ปีกแห่งพิราบขาว อาณาจักรเล็กๆที่มากด้วยวีรบุรุษผู้แข็งแกร่ง ฟรีด้อมจูนิตี้ !!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น