[จบ] มัจจุราชลงทัณฑ์รัก [Yaoi]
ดังคำที่โบราณกล่าวไว้ยามมองคนอย่ามองดูแค่ภายนอกแล้วตัดสินทันทีว่าเขาเป็นเช่นไร บางคราแม้อีกฝ่ายจะแต่งตัวดูดีดีเลิศเพียงใดหากแต่จิตใจหยาบช้าก็ไม่ต่างจากสัตว์เดรัจฉาน
ผู้เข้าชมรวม
18,146
ผู้เข้าชมเดือนนี้
31
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ดาวน์โหลดได้ที่นี่
สวัสดีค่า เจี๊ยะบ่จ่ายเจ้าเก่าเจ้าเดิมเพิ่มเดิมคือไม่มีสติ?
ในที่สุดก็ได้ฤกษ์อันเชิญเจ้าเข้าทรง Comeback ได้สักที ว่าไปนั้น....เล่นซะเยอะเชียว ฮาฮาๆ
หลังจากที่ห่างหายไปน๊านนนน...นานกลับมาคราวนี้ต้องมีนิยายเรื่องใหม่มาให้ได้อ่านกันแน่นอนค่า
ซึ่งมาคราวนี้ก็ข้ามมาฝั่งไทยกันบ้าง
ปล่อยลงเกาะนั่งชมวิวทะเลฟังเสียงคลื่นไปกับหนุ่มๆ
ที่กำลังเดินอวดกล้ามเนื้อตามชายหาด อา...รู้สึกถึงความหื่น
แต่ประเด็นมันไม่ได้อยู่ที่ตรงนั้น!?
เพราะเจี๊ยะบ่จ่ายจะพาเข้าป่าไปอีกฝั่งเฝ้าดูฉากละครในกระท่อมกลางป่าแทน จะช้าอยู่ไยมาเริ่มต้นด้วยบทนำของคู่รักคู่ใหม่กันโลด
Let
Go…
ครั้งแรกที่นเรศเจอเจ้าจันทร์
“คุณปล่อยผมไปเถอะ
ผมไม่ได้ทำอะไรผิดเราไม่เคยรู้จักกันด้วยซ้ำ คุณเข้าใจผิด”
“หึหึ ใช่...กูไม่เคยรู้จักมึง
แต่มึงรู้จักน้องสาวกูแน่ เพราะความเลวระยำตำบอนของมึงที่ไข่แล้วทิ้งไว้ในท้องน้องสาวกูยังไงวะ”
เขาส่งเสียงรอดไรฟันพร้อมกับบดกรามแน่นจนได้ยินเสียงให้อีกคนได้หวาดหวั่น
ฝ่ามือหนาข้างที่ว่างยื่นเข้ากำลำคอเรียวออกแรงกดเต็มแรงดวงตาคุโชนเต็มไปด้วยเพลิงแค้น
อยากจะฆ่า...อยากจะฆ่ามันให้ตายด้วยสองมือของเขา
ลำคอเล็กที่เขาอยากจะบีบให้แหลกละเอียดคามือเสียตอนนี้ให้มันรู้แล้วรู้รอด
ครั้งต่อมา
เป็นเพราะครั้งแรกที่ทำงามหน้าเอาไว้เยอะ
ทำผิดหรือ แค้นหรือ เขาเป็นคนทำเองทั้งหมด ยัดเยียดความผิด กระทำความเลว
บังคับข่มเหงรังแกอีกฝ่าย เป็นเพราะสิ่งเหล่านั้นทุกวันนี้นเรศจึงต้องหันมาปรึกษาศัตรูอย่าง
ณัฐธัญ เจ้าน้องเขยที่เคยทำเลวพอๆ กับเขา เพื่อหาทางที่จะ...จีบเมียตัวเอง
มันเป็นงานระดับช้าง และไม่ใช่ช้างธรรมดาแต่เป็นช้างแมมมอธ
เพราะเจ้าจันทร์ดันเป็นพวกทางสายกลาง เมื่อไม่โกรธ ไม่เกลียด ก็จะไม่มีรักเช่นเดียวกัน
งานนี้นเรศทุ่มสุดตัวงัดเอากลเม็ดสารพัดวิชาจีบมาใช้กับเมีย
เพื่อให้ครอบครัวเป็นครอบครัว นเรศบอกกับตัวเอง เขาจะต้องจีบเมียให้ได้
เจี๊ยะบ่จ่ายมีเพจแล้วนะคะ
ผลงานอื่นๆ ของ เจี๊ยะบ่จ่าย ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เจี๊ยะบ่จ่าย
ความคิดเห็น