ผลิดอกออกรัก The love blossom
แค่เขากระตุกข้อมือเธอด้วยแรงที่มากกว่าหลายเท่าพิมพ์วดีก็ล้มตึงกลับมานอนอยู่ในอ้อมแขนเขาดังเดิมแล้ว “ว้าย!” “เบาๆสิอยากให้นมผ่องรู้หรือไง” “เห็นหน้าเงียบๆเจ้าเล่ห์ไม่เบานะ” “เจ้าเล่ห์กับเธอคนเดียวนะ"
ผู้เข้าชมรวม
2,804
ผู้เข้าชมเดือนนี้
41
ผู้เข้าชมรวม
แท็กนิยาย
ความรักแสนหวาน ความละมุนของความรัก เรื่องราวที่ตราตรึงใจ อันตรายที่จะตามคร่าเอาชีวิตทุกวินาที
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ผลิดอกออกรัก The love blossom
พอล่าพิมพ์วดี นางเอกตัวท๊อปของวงการมีอันต้องดับสลายเพียงชั่วข้ามคืนเมื่อกิ๊กของแฟนหนุ่มหอบท้องป่องๆมากราบแทบเท้าเธอกลางรายการสดของให้เธอคือสามีให้ โดยที่สามีของผู้หญิงคนนั้นคือแฟนของพิมพ์วดี พิมพ์วดีถูกสังคมแอนตี้จนถึงขั้นต้องหนีหัวซุกหัวซุน
แต่ความรักครั้งใหม่เริ่ม “ผลิดอก” อีกครั้งเมื่อเธอได้พบกับหนุ่มหน้าหล่อราวรูปปั้นผู้เป็นรักแรกพบคนที่เกือบจะขับรถชนเธอตาย
เมื่อฟ้าอุตสาห์ส่งเทพบุตรมาหาเธอจะปล่อยเขาเดินผ่านไปเฉยๆได้ยังไงกัน
พิมพ์วดีลงทุนโกหกเขาว่าตัวเองความจำเสื่อซึ่งมันก็เป็นเรื่องที่ผู้ชายคนนี้เป็นตาทึ่มที่ไม่รู้จักเธอมาก่อน
ออกรัก
นิยามว่าความใกล้ชิดเป็นบ่อเกิดแห่งความรักนี่มันใช้ได้ในกรณีของเธอจริงๆ
แสงแดดยามสายที่สาดส่องเข้ามาปลุกให้คุณชายกันทรากรตื่นจากห้วงนิทรา
รู้สึกปวดตุบๆที่ศีรษะในขณะเดียวกันก็รู้สึกว่าแขนของตัวเองกอดอะไรที่นุ่มนิ่มเอาไว้
เขาไม่ผลักเธอออกจากอ้อมกอดอย่างที่ควรจะทำ แต่กอดไว้อย่างนั้น
ตอนที่ถูกพวกโจรมันตีหัวแตกเขาคิดว่าจะไม่ได้กลับมาหาผู้หญิงคนนี้อีกแล้ว
ทำไมกันทำไมคนที่เขาคิดถึงเวลาตกอยู่ในอันตรายถึงได้เปลี่ยนจากหม่อมแม่มาเป็นผู้หญิงคนนี้
เขาจุมพิตเบาๆที่กลุ่มผมนุ่มดำสนิทของเธอ
ผู้ชายที่อ่อนไหวต่อเรื่องของความรักอย่างหม่อมเจ้ากันทรากร
สามิภักดิ์ มีหรือจะทานทนต่อเสน่ห์ของเธอได้
The love
blossom
“เต้นรำกัน” ชายหนุ่มโค้งตัวแล้วยื่นมือให้เธอ
พิมพ์วดียิ้มแก้มแทบแตก
“อะไรกันคะเนี่ยอยู่ดีๆมาชวนเต้นรำ”
“เต้นเป็นไหม”
เขาถามเสียงอ่อน
“พอได้ค่ะตอนมอปลายเคยเรียน”
เธอลุกขึ้นถอนสายบัวแล้วส่งมือให้เขา
เสียงเพลงดังคลอขึ้นเบาๆ
ทั้งสองก็เริ่มขยับเขยื้อนตัวกันไปด้วยจังหวะบีกิน(Begin)ที่ใช้สำหรับเพลงนี้
พรมลิขิตบรรดาชักพา ดลให้มาพบกันกันทันใด
ก่อนนี้อยู่กันแสนไกลพรมลิขิตดลจิตใจฉันจึงได้มาใกล้กับเธอ
“ผู้ชายชาววังเขาโรแมมติกแบบคุณต้นทุกคนไหมคะ”
เอ่อใช่หรอเธอเป็นเนื้อคู่ควรอุ้มชูเลี้ยงดูบำเรอ
แต่ครั้งแรกเมื่อพบเธอใจนึกเชื่อเมื่อแรกเจอฉันและเธอคือคู่สร้างมา
“ไม่หรอกไม่มีใครโรแมนติกเท่าฉัน”
เนื้อคู่ถึงอยู่แสนไกลคงไม่คลาดคลามุ่งหวังสมดังอุราไม่ว่าใครใคร
“ยอตัวเองเป็นด้วยหรือคะคุณชาย”
หากไม่ใช่คู่ครองแท้จริงจะแอบอิงรักยิ่งปานใด
ยากนักที่จะสมใจคงพบเหตุอาเพศภัยพลัดกันไปทำให้คลาดคลา......
“ไม่ได้ยอนะพูดความจริง”
เราสองคนต้องเป็นเนื้อคู่จึงชื่นชูรักใคร่บูชา
นี่เพราะว่าบุญหนุนพาพรมลิขิตขีดเส้นมาชี้ชะตาให้มาร่วมกัน
“งั้นพริ้งก็เป็นผู้หญิงที่โชคดีมาก”
คนบางคนต้องเป็นเนื้อคู่เพียงแต่ดูรู้ชื่อโดยพลัน
ก็รู้สึกนึกรักกันจนฝันใฝ่ใจผูกพันแม้ไม่ทันจะเห็นรูปกาย
“เพิ่งรู้เหรอ”
ฉันเชื่อเพราะเมื่อพบเธอฉันเพ้อมากมาย
เฝ้าหลงพะวงมิวายไม่หน่ายกมล
พรมลิขิตบรรดาทุกอย่าง
เป็นผู้วางหนทางปวงชนได้ลิขิตชีวิตคนนำเนื้อคู่มาเปรอะปนซ้ำยังดลเธอให้กับฉัน.....
เพลงพรมลิขิต-สุทราภรณ์
“ไม่เอาแล้วเบื่อคนหลงตัวเอง”
พอเพลงจบพิมพ์วดีทำท่าจะผละออกแต่กันทรากรกลับไม่ยอมปล่อยมือที่เกาะเอวเธออยู่
เขารั้งตัวเขาเข้ามาชิดตัวเอง
พิมพ์วดีตกใจ
กรอกตาไปมาอย่างทำอะไรไม่ถูกใบหน้าหล่อเหลาราวรูปปั้นก้มต่ำลงมาใกล้เธอเรื่อยๆ
“คิดว่าฉันจะทำอะไร”
เขาพูดในระยะประชิดแบบปรายจมูกจรดกัน
พิมพ์วดีหน้าแดง
“ไม่รู้....” คำพูดของเธอถูกกลืนหายไปเมื่อริมฝีปากหนาประกบลงมา
เธอหลับตายอมรับจุมพิตแผ่วเบาที่ส่งมา
เหมือนโลกหยุดหมุนเหมือนทุกอย่างหยุดลงในวินาทีนั้นเธอหูอื้อตาลายใจเต้นแรงแทบจะทะลุออกมาเต้นนอกอก
เมื่อเขาผละเธอรู้สึกเหมือนถูกสูบวิญญาณ
“ฉันจองเธอแล้ว”
คำพูดของเขาดึงสติเธอกลับมา
“หน้าไม่อาย”
เธอยิ้มเขินๆแล้วเดินหลบขึ้นบันใดไป
พิมพ์วดีโฉบเข้าห้องเขาแอบหยิบเอาโน๊ตบุ๊คออกมาตั้งใจจะคุยกับพี่ฮันนี่แต่ดันมาเจอเขาอีกตอนเขาขึ้นบันใดมา
“เอาไปใช้รู้พาสเวิร์ดแล้วหรือ”
พิมพ์วดีชะงักฝีเท้าแล้วหันกลับมาสายตาเป็นคำถาม
“Love
you phring”
“อะไรกันคะอยู่ดีก็บอกได้แบบนี้เลยหรอ”
เธอรู้สึกว่าช่วงนี้เขาขยันหามุขเลี่ยนๆมาหยอดตลอดเลย จนบางทีเธอตั้งรับแทบไม่ทัน
“หมายถึงพาสเวิร์ดโน้ตบุ๊ค”
“คนบ้า” ด่าเสร็จเธอก็ชิ่งเข้าห้อง
อุปสรรค์แห่งรักแท้
“ผู้หญิงอย่างพิมพ์วดีไม่คู่ควรกับชายทุกประการ
ไม่มีค่าพอที่ชายจะไปรักด้วยซ้ำ ย่าไม่ยอมหรอกหากได้ผู้หญิงเต้นกินรำกินเช่นนั้นมาเป็นสะใภ้ราชสกุลเรามิต้องอับอายไปสิบชั่วโคตรหรือ
“หากไม่ได้รักกับพิมพ์วดีแล้วชายยินดีโกนหัวบวชตลอดชีวิตค่ะหม่อมย่า”
“ชายจะทำอย่างนี้กับย่าแบบนี้ไม่ได้นะแต่เล็กจนโตชายเคยขึ้นเสียใส่ย่าอย่างนี้เสียเมื่อไหร่หรือว่าคบกับคนถ่อยจนเสียคนไปแล้ว
นู่นย่าไปทาบทามหม่อมเจ้าหญิงกนกเลขาไว้ให้แล้ว หญิงกวางเพิ่งจบการศึกษา
มาจากสวีเดน คู่ควรกับชายทุกอย่างทั้งชาติตระกูล หน้าที่การงาน แล้วก็การศึกษา”
“ชายจะบวช!!”
.........................................................
ความรัก ความลับ ความแตกต่าง
ฝากติตามด้วยนะคะ อาจะได้อัพทุกวันหรือมาวันเว้นวัน แต่ยังไงก็อัพให้อ่านกันจนจบค่ะ
ผลิดอกออกรัก The love blossom.
by. ว นิ ษ า
นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจิตนาการของผู้เขียนตัวละครหรือบุคลในเรื่องที่กล่าวถึงไม่มีตัวตนอยู่จริง
นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธ์เฉาพาะ ว นิ ษ า เท่านั้นห้ามผู้ใดคัดลอกตอนใดตอนหนึ่ง หรือนำไปเผยแพร่ต่อโดยมิได้รับอนุญาตมิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามกฎหมาย โดยไม่จำเป็นที่ ว นิ ษ า จะต้องแจ้งให้ทราบก่อน
........................................................................
ผลงานอื่นๆ ของ -รักดี- ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ -รักดี-
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น