ลำดับตอนที่ #7
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : Chapter 4 ความเสียใจ
Chapter 4
"โรมาริโอ้ช่วยเฝ้าเคียวยะแทนฉันด้วยนะ...เดี๋ยวฉันมา..."
"ครับ... แล้วบอสจะไปไหนล่ะครับ"
"...จะไปดูเดม่อนน่ะ.."
ดีโน่พูดตอบผู้เป็นลูกน้องคนสนิท ก่อนที่จะเดินออกไปจากหน้าห้องของฮิบาริอยู่ และปล่อยให้โรมาริโอ้ยืนงงไปอย่างนั้น
"เป็นไงบ้างเดม่อน...."
"ก็ดีล่ะ... แต่ก็รู้สึกเจ็บแปล็บๆที่ท้องน่ะนะ..."
"...แล้วเรื่อง...อเลาดิ.. นายจะทำอย่างไง..."
"นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้พวกมิฟิโอเล่ไปง่ายๆรึไง... พวกมันเอาตัวอเลาดิไปนะ...จะเอาอเลาดิไปทำอะไรมั่งก็ไม่รู้!!!"
"...เดม่อน..."
ณ ฐานทัพมิฟิโอเล่
"นี่ตื่นได้แล้วน้า~ ~"
"อืม..."
อเลาดิครางออกมาเบาๆเมื่อมีคนมารบกวนการนอน(?) ของเขา ก่อนที่จะค่อยลืมตาขึ้นมา อเลาดิกระพริบตา 2-3 ที เพื่อปรับแสงตา พอลืมตาขึ้นมาก็ผุดขึ้นมาแต่ก็ต้องล้มลงไปนอนใหม่เมื่อรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมา
"นี่ๆ ..อย่าเพิ่งลุกสิ"
ผู้เป็นบอสแห่งมิฟิเล่พูดขึ้น เมื่อเห็นว่าอเลาดิลุกพรวดพลาดขึ้นมาและกลับลงไปนอนอย่างเดิม ...แต่พอเบียคุรันเดินเข้าไปใกล้อเลาดิ อเลาดิก็กระเทิบหนีออกไปจนสุดขอบเตียง เมื่อเห็นอย่างนั้นเบียคุรันก็ขึ้นไปบนเตียงและเข้าไปใกล้อเลาดิ แต่อเลาดิก็กระเทิบหนีอีก แต่เบียคุรันก็ยิ่งเข้าใกล้อเลาดิมากขึ้น
"นี่..คุณจะเข้าใกล้ผมมาทำไม!!"
อเลาดิพูดขึ้นเมื่ออีกฝ่ายกระเทิบเข้าใกล้ตัวเองทุกครั้งที่เขากระเทิบหนี จนเขาทนไม่ไหวเลยต้องพูดถาม แต่เบียคุรันไม่ตอบอะไรแต่ใช้มือบีบกรามอีกฝ่ายให้เชิดหน้าขึ้น และสบนัยตาสีฟ้าอ่อนนั้นอย่างสนใจ
"ก็ไม่ทำไม...ก็แค่อยากจะดูใกล้ๆว่า...นี่น่ะหรอ 'คนรัก' ของ เดม่อน สเปด~ ~"
เบียคุรันพูดก่อนที่จะสบัดมือออกอย่างแรง เป็นผลทำให้หน้าของอเลาดิสบัดตามมือนั้นอย่างแรงเช่นกัน ทำให้รอยที่โดนบีบเมื่อกี้ชัดขึ้นจนน่ากลัว ก่อนที่อเลาดิจะตั้งสติและจ้องนัยตาสีม่วงอ่อนอย่างอาฆาตร ฝ่ายเบียคุรันเองก็จ้องนัยตาสีฟ้าอ่อนนั้นเหมือนกันแต่เป็นสายตาสมเพช ก่อนที่จะกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์
"มานี่ดีกว่านะ!!"
เบียคุรันพูดก่อนที่จะดึงแขนอเลาดิอย่างแรงเพื่อให้ลงมาจากเตียง แต่อเลาดิก็สบัดมือของเบียคุรันออก
"เห~ ~ ! เธอเนี่ยนะ...ไม่รู้จักสถานะของตัวเองเลยนะ... อเลาดิคุง"
"อย่ามายุ่งกับผม!!!"
อเลาดิบอก ก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียงและลงจากเตียงเพื่อที่จะหนีไปจากเบียคุรันเท่าที่จะทำได้ แต่ทว่าเบียคุรันกลับมาาขวางหน้าไว้ และขว้าข้อมือของอเลาดิและเหวี่ยงอเลาดิลงกับเตียงอย่างเดิม
"อุก...!"
"ไง~ ~ ...ทีนี้จะอยู่เฉยๆได้รึยัง!!"
เบียคุรันพูดกับคนที่ล้มตัวนอน เมื่อเขายื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ซึ่งฝ่ายอเลาดิก็เอนหลังจนแนบชิดกับพื้นเตียง ถึงจะหันหน้าหนีเบียคุรันอย่างไร เบียคุรันก็ยิ่งตามดื้อเพื่อไม่ให้อเลาดิหันหน้าหนีอีก
"ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ!!...เบียคุรัน!!"
"ม่าย~ ~ ~ปล่อย~ ~ ~ ..."
อเลาดิไม่พูดอะไร แต่ทำหน้าดุๆส่งไปให้เบียคุรันแทน แต่เบียคุรันก็ไม่สะโทกสะท้านอะไรเลย กลับทำหน้าเล่นๆกับอเลาดิอีกต่างหาก
....เดม่อน....คุณอยู่ไหน......
.....ทำไมถึง....ไม่มาช่วยผมล่ะ.........
.......เดม่อน........
-----------------------------
วันนี้เค้ามาแต่งให้เสร็จแล้วน้า~ ~ ~ ...เค้าต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าก่อนนะ พอดีว่าตอน NC น่ะนะ เค้าต้องขอเลื่อนไปก่อนนะ ...พอดีว่าเค้ามาดูๆเนื้อเรื่องแล้วนะเหมือนมันยังไม่ลงตัวอ่ะ เค้าเลยต้องขอเลื่อนการลงตอน NC ไปก่อนน้า~ ~ ~ ~ ~ ~
"ครับ... แล้วบอสจะไปไหนล่ะครับ"
"...จะไปดูเดม่อนน่ะ.."
ดีโน่พูดตอบผู้เป็นลูกน้องคนสนิท ก่อนที่จะเดินออกไปจากหน้าห้องของฮิบาริอยู่ และปล่อยให้โรมาริโอ้ยืนงงไปอย่างนั้น
"เป็นไงบ้างเดม่อน...."
"ก็ดีล่ะ... แต่ก็รู้สึกเจ็บแปล็บๆที่ท้องน่ะนะ..."
"...แล้วเรื่อง...อเลาดิ.. นายจะทำอย่างไง..."
"นายคิดว่าฉันจะปล่อยให้พวกมิฟิโอเล่ไปง่ายๆรึไง... พวกมันเอาตัวอเลาดิไปนะ...จะเอาอเลาดิไปทำอะไรมั่งก็ไม่รู้!!!"
"...เดม่อน..."
ณ ฐานทัพมิฟิโอเล่
"นี่ตื่นได้แล้วน้า~ ~"
"อืม..."
อเลาดิครางออกมาเบาๆเมื่อมีคนมารบกวนการนอน(?) ของเขา ก่อนที่จะค่อยลืมตาขึ้นมา อเลาดิกระพริบตา 2-3 ที เพื่อปรับแสงตา พอลืมตาขึ้นมาก็ผุดขึ้นมาแต่ก็ต้องล้มลงไปนอนใหม่เมื่อรู้สึกปวดหัวจี๊ดขึ้นมา
"นี่ๆ ..อย่าเพิ่งลุกสิ"
ผู้เป็นบอสแห่งมิฟิเล่พูดขึ้น เมื่อเห็นว่าอเลาดิลุกพรวดพลาดขึ้นมาและกลับลงไปนอนอย่างเดิม ...แต่พอเบียคุรันเดินเข้าไปใกล้อเลาดิ อเลาดิก็กระเทิบหนีออกไปจนสุดขอบเตียง เมื่อเห็นอย่างนั้นเบียคุรันก็ขึ้นไปบนเตียงและเข้าไปใกล้อเลาดิ แต่อเลาดิก็กระเทิบหนีอีก แต่เบียคุรันก็ยิ่งเข้าใกล้อเลาดิมากขึ้น
"นี่..คุณจะเข้าใกล้ผมมาทำไม!!"
อเลาดิพูดขึ้นเมื่ออีกฝ่ายกระเทิบเข้าใกล้ตัวเองทุกครั้งที่เขากระเทิบหนี จนเขาทนไม่ไหวเลยต้องพูดถาม แต่เบียคุรันไม่ตอบอะไรแต่ใช้มือบีบกรามอีกฝ่ายให้เชิดหน้าขึ้น และสบนัยตาสีฟ้าอ่อนนั้นอย่างสนใจ
"ก็ไม่ทำไม...ก็แค่อยากจะดูใกล้ๆว่า...นี่น่ะหรอ 'คนรัก' ของ เดม่อน สเปด~ ~"
เบียคุรันพูดก่อนที่จะสบัดมือออกอย่างแรง เป็นผลทำให้หน้าของอเลาดิสบัดตามมือนั้นอย่างแรงเช่นกัน ทำให้รอยที่โดนบีบเมื่อกี้ชัดขึ้นจนน่ากลัว ก่อนที่อเลาดิจะตั้งสติและจ้องนัยตาสีม่วงอ่อนอย่างอาฆาตร ฝ่ายเบียคุรันเองก็จ้องนัยตาสีฟ้าอ่อนนั้นเหมือนกันแต่เป็นสายตาสมเพช ก่อนที่จะกระตุกยิ้มขึ้นมาอย่างเจ้าเล่ห์
"มานี่ดีกว่านะ!!"
เบียคุรันพูดก่อนที่จะดึงแขนอเลาดิอย่างแรงเพื่อให้ลงมาจากเตียง แต่อเลาดิก็สบัดมือของเบียคุรันออก
"เห~ ~ ! เธอเนี่ยนะ...ไม่รู้จักสถานะของตัวเองเลยนะ... อเลาดิคุง"
"อย่ามายุ่งกับผม!!!"
อเลาดิบอก ก่อนที่จะลุกขึ้นจากเตียงและลงจากเตียงเพื่อที่จะหนีไปจากเบียคุรันเท่าที่จะทำได้ แต่ทว่าเบียคุรันกลับมาาขวางหน้าไว้ และขว้าข้อมือของอเลาดิและเหวี่ยงอเลาดิลงกับเตียงอย่างเดิม
"อุก...!"
"ไง~ ~ ...ทีนี้จะอยู่เฉยๆได้รึยัง!!"
เบียคุรันพูดกับคนที่ล้มตัวนอน เมื่อเขายื่นหน้าเข้าไปใกล้อีกฝ่าย ซึ่งฝ่ายอเลาดิก็เอนหลังจนแนบชิดกับพื้นเตียง ถึงจะหันหน้าหนีเบียคุรันอย่างไร เบียคุรันก็ยิ่งตามดื้อเพื่อไม่ให้อเลาดิหันหน้าหนีอีก
"ปล่อยผมเดี๋ยวนี้นะ!!...เบียคุรัน!!"
"ม่าย~ ~ ~ปล่อย~ ~ ~ ..."
อเลาดิไม่พูดอะไร แต่ทำหน้าดุๆส่งไปให้เบียคุรันแทน แต่เบียคุรันก็ไม่สะโทกสะท้านอะไรเลย กลับทำหน้าเล่นๆกับอเลาดิอีกต่างหาก
....เดม่อน....คุณอยู่ไหน......
.....ทำไมถึง....ไม่มาช่วยผมล่ะ.........
.......เดม่อน........
-----------------------------
วันนี้เค้ามาแต่งให้เสร็จแล้วน้า~ ~ ~ ...เค้าต้องขอโทษไว้ล่วงหน้าก่อนนะ พอดีว่าตอน NC น่ะนะ เค้าต้องขอเลื่อนไปก่อนนะ ...พอดีว่าเค้ามาดูๆเนื้อเรื่องแล้วนะเหมือนมันยังไม่ลงตัวอ่ะ เค้าเลยต้องขอเลื่อนการลงตอน NC ไปก่อนน้า~ ~ ~ ~ ~ ~
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น