คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : EP.1 กีฬาสี 1/2
ภา ้อย (ภา่อเพื่อนพระนาาอาถรรพ์ลานเียร์)
ผมหัวใล้มเหลวาารสารภาพรัรั้แรไป แ่ในวันเียวันใรบานที่ผมไ้เอในห้อพยาบาล็ทำให้หัวใผมลับมาเ้นแรอีรั้
ภา...
" พวมึเี๋ยวูมานะ "
ผมะโนบอเพื่อนในทีมที่อนนี้ำลัแ่ัวเพื่อลสนามแ่
" เออๆ "
เสียเพื่อนในทีมบอผม่อนะหันลับไปผูผ้าพันอสีเหลือึ่เป็นสีประำะเรา่อ
วันนี้ผมลแ่ฟุบอลในานีฬาสีอมหาลัยเหมือนับทุๆปีที่ผ่านมา ปิผมไม่อบเล่นีฬาในานมหาลัยเท่าไหร่เพราะนูะเยอะว่าปิแล้วผม็ไม่อบเสียเียร์เสียหวีร้ออนที่อยู่ามอบสนามนั มันทำให้ผมไม่มีสมาธิ
แ่เมื่อหลายปีที่แล้วใรบานที่นั่เียร์ฟุบอล้าสนามทำให้ผมอยาลแ่ึ้นมา ผมแ่อยาโเ่นในสายเธอแล้ว็อยาให้เธอสนใผมเหมือนับผู้หินอื่นๆบ้า แล้ว็เป็นุเริ่ม้นให้ผมลแ่ฟุบอลทุๆปีอานีฬาสีมหาลัย
" เอ่อ น้อรับ "
เ็ผู้หิัวเล็ๆเหมือนเ็มอ้นำลันั่รูลูิ้นเ้าปาอย่าเอร็อร่อยใ้้นไม้รหน้า ผมำไ้ว่าเธอรู้ัับเือนหนาวผู้หิที่ผมแอบอบแล้ว็แอบมอเธอมานานหลายปีแล้ววันนี้ผม็ะไปสารภาพรัับเธอ ูท่าทาแล้วเ็นนี้็เหมือนะสนิทับเือนหนาวมานะผมเยเห็นเือนหนาวอบื้ออไปให้บ่อยๆ เพราะผมแอบมอเือนหนาวอยู่ไล่ะ
" ่ะ พี่มีอะไรหรอะ "
นัวเล็ที่เี้ยวลูิ้นนแ้มุ่ยถามึ้น
" เอ่อ เรารู้ัเือนหนาวใ่มั้ย "
ผมถาม
" ่ะ หนูเป็นหลานรหัสป้าหนาว "
นัวเล็พยัหน้าเบาๆพลามอมาที่อไม้่อโที่ผมถืออยู่ หลานรหัสเลยหรอวะ
" พี่ื่อภานะ เรียนหมออยู่ปีห "
" ไม่ไ้อยารู้ัะหน่อยมาบอื่อทำไม "
อ้าวเวรรรม
" พี่อยาให้เรา่วยอะไรหน่อยไ้มั้ย "
" แลับอะไระ "
นัวเล็เอียอถาม เออนั่นสิ
" พี่มี่า้าให้เรา "
ผมเสนอ
" แบบนี้่อยหน้าสนใหน่อย "
นัวเล็โยนถุลูิ้นลถัยะ่อนะหันมามอผม้วยสีหน้าที่เริ่มสนใึ้น
" พี่อยาุยับป้ารหัสเรา ให้ป้าเรามาเอพี่หลัอัรรย์ไ้มั้ย "
ผมรีบบอ
" ่า้าล่ะ "
" สอร้อยเป่าว "
" พันนึสิะ เรียนหมอ่าเทอมแพนะ้อมีัเยอะสิ "
รระไหนเนี่ยยัยัวเล็
" พันนึ็พันนึ "
ผมบอ
" ั้น่ายมา่อนเี๋ยวถินะไปบอป้าให้ แล้วพี่็ไปรอหลัอัรรย์ไ้เลย "
นัวเล็เปลี่ยนสรรพนามพลาหรี่ามอผมไป้วย มือเล็ยื่นมาระิรอรับ่า้า้วยท่าทาน่าหมั่นเี้ยวเอาวะไหนๆ็ไหนๆแล้ว
.
.
.
" เอ่อุ... "
เสียอนที่ผมแอบอบมานานหลายปีเอ่ยึ้นเมื่อเินมาหยุอยู่รหน้าผม หัวใผมเ้นระรัวนแทบะทะลุออมาอรนี้ให้ไ้ ทำไมน่ารันานี้วะ แอบมอไลๆว่าน่ารัแล้วพอมาเอัวริใล้ๆแบบนี้็ายสิรับ
" เือนหนาวใ่มั้ยรับ "
ผมถามนรหน้าพลาเินเ้าไปใล้ๆ ในใ็่มอารม์ื่นเ้นเอาไว้ วามรู้สึเหมือนปลื้มไออลสันแล้วพอมาเอัวริ็ทำอะไรไม่ถูเป็นแบบนั้นเลย
" ใ่่ะ "
นรหน้าอบพร้อมับส่ยิ้มวนใละลายมาให้ผม หัวใผมยิ่เพิ่มอัราารเ้นเร็วึ้นไปอี
" อโทษนะรับที่ผมรบวนเวลา แ่ที่ผมนัเือนหนาวมา็เพราะว่าผมมีบาอย่าอยาะบอ "
ผมรีบพูออไป่อนที่หัวใะเ้นทะลุออมา ไหนๆ็เรียนปีสุท้ายแล้วถ้าบออนนี้แล้วเาไม่อบเรา็ไม่เป็นไร อีไม่ี่เือน็เรียนบไม่ไ้เอันหรอ ผมิในใ
" .......... "
" ผมแอบอบเือนหนาวมานานแล้วรับ ไ้แ่มออยู่ห่าๆไม่ล้าเ้าหาสัที "
อย่าเอาแ่เียบสิรับ
" .......... "
" ผมแอบมอเือนหนาวอนที่แวะไปหาอาารย์หมอที่โรพยาบาลบ่อยๆ อยาเ้าไปุย้วยหลายรั้แ่็ไม่ล้า มีอยู่วันหนึ่ผมเห็นเือนหนาวอยู่ที่ห้อพยาบาลอมอเรา ผมอยาเ้าไป่วยนะแ่ผมลัวทำัวไม่ถูเลยไ้แ่ยืนมอห่าๆ "
ผมบอนรหน้า เือนหนาวเธอเป็นลูสาวออาารย์หมอึ่ทำหน้าที่สอนนัศึษาแพทย์ที่เ้าไปึ้นวอร์ในโรพยาบาลอมหาลัยและผม็เป็นหนึ่ในลูศิษย์ออาารย์หมอ ผมแอบเห็นเธอแวะไปหาอาารย์หมอบ่อยๆและนั่นยิ่ทำให้ผมไม่ล้าเ้าไปีบเธอ
" .......... "
" แ่อนนี้ผมรวบรวมวามล้าทั้หมที่มีไ้แล้วนะรับ ผมอบเือนหนาวนะ เราบันไ้มั้ย "
ผมรีบสารภาพวามรู้สึทั้หมที่มีออไปและนรหน้าไ้แ่ยืนฟัอย่าอึ้ๆ ผม็อึ้เหมือนัน็เธอเอาแ่เียบอย่าเียว หรือเธอะเลียผมไปแล้ววะ ไม่อบ็ปิเสธมาเลยนะรับผมรับไ้แ่อย่าเลียผม็พอ
" หนาว็มีอะไรที่อยาะบอหมอภาเหมือนันนะะ "
นรหน้าพูยิ้มๆ
" หนาว็แอบอบหมอภามานานแล้วเหมือนัน่ะ "
ึ ั ึ ั Yes!!
" ผมีใมาเลยนะรับ "
ผมยิ้มนแ้มแทบแมือไม้สั่นไปหม พอรู้ว่านที่เราแอบอบเา็อบเราเหมือนันือมันโรีอะ
" แ่อนนี้...หนาวมีแฟนแล้ว่ะ เาีับหนาวมา เาัเนับหนาวมาและเรา็รัันมาเลยล่ะ่ะ "
อ้าว...
" อ่ารับ อหัแล้วสินะ "
ผมพูเสียแผ่วพลาเาหัวแ้เินไป้วย แ่็ไม่เป็นหรอรับเธอบอแบบนี้็ีแล้วัเนีผมอบนะผู้หิแบบนี้หายา เพราะส่วนมาะบอใร่อใรว่าไม่มีแฟน
" ็ไม่รู้สิะ ฮ่าฮ่า แ่อนนี้หนาวไม่ไ้ิอะไรับหมอภาแล้วนะะ มีแฟนแล้วรัแฟนมา "
นรหน้าพู่อพลาำไป้วยึ่ผม็ไ้แ่ยิ้มาม ูเธอมีวามสุเวลาที่พูถึแฟนเธอนะ
" ั้นไม่เป็นไรรับ ผมอให้เือนหนาวับแฟนรัันนานๆนะรับ "
" อบุ่ะ "
" ไหนๆอไม้นี้ผม็ั้ใเอามาให้เือนหนาวแล้ว...ั้นเือนหนาว่วยรับมันไว้ไ้มั้ยรับ ิว่ารับไว้ในานะรุ่นพี่หรือเพื่อนนหนึ่็ไ้ "
ผมบอพลายื่น่ออุหลาบสีาว่อโให้เธอ อย่าน้อยทุอย่า็บ้วยีล่ะว้าัเน ไม่ยืเยื้อ ไม่ให้วามหวัถึแม้ว่าใผมะ...พั!! ็เถอะ แ่ไม่เป็นไรผมยัไม่ไ้ถลำลึนานั้นแป๊บเียวเี๋ยว็หาย
" ั้นผมอัว่อนนะรับ อบุเือนหนาวมาที่มาเอผม "
" ่ะ "
หลัาที่ผมสารภาพรัับเือนหนาวไปผม็รู้สึโล่นะที่ไม่้อเ็บอะไรไว้อีแล้ว ลอเวลาหลายปีที่ผ่านมามันทำให้ผมอึอัพอสมวร อยาพูแ่ไม่ล้า อยาบอแ่็อาย อีอย่าะโทษใร็ไม่ไ้หรอผมเอแหละที่บอรัเธอ้าไป
" มา่อนแท้ๆ แอบรั่อนแท้ๆ แ่็แพ้นที่มาทีหลัที่ัเนว่านะมึ "
ผมพรึมพรำับัวเอพลานั่ล้าอบสนามเพื่อรอแ่ในรอบถัไป
" ไมึไหนบอว่าวันนี้ะไปบออบเา ทำไมทำหน้าเหมือนิห่ามาแบบนั้น "
เพื่อนในลุ่มที่รู้ว่าผมอบเือนหนาวถามึ้น
" สารภาพรัับเาไปแล้ว แล้วเา็อบู้วยนะ "
ผมบอมัน
" ็ีแล้วนี่หว่า ไ้่าวว่านนี้ไม่มีใรีบิเลยสัน "
เพื่อนผมว่า
" แู่บอเา้าไปว่ะ อนนี้เามีแฟนแล้วแถมยับอูอี้วยนะว่าเารัแฟนเามา "
ผมบอมันเ็ๆ
" อ้าวเวร "
" ูบอเา้าเินไปว่ะ "
" เออ้าแ่็่าแมร่เหอะ เอาไว้่อยแ้ัวใหม่ับน่อไปแล้วัน "
มันบไหล่ปลอบผมเบาๆ
" อืมู็ว่าั้น "
" น่อไปมึ็อย่า้าล่ะ อบ็ีบ รั็รุ ะไ้ไม่เป็นแบบนี้ "
" อืมู็ว่าั้นแหละ "
ผมเห็น้วยับมัน
" ั้น็แสว่าไอ้เ็วิศวะนนั้นเป็นแฟนนที่มึแอบอบริๆสินะ ูเห็นเาลือัน "
เพื่อนผมบุ้ยปาไปทาอัรรย์อสีฟ้าที่ั้อยู่อีฝั่อสนาม
" นไหนวะ "
ผมหันไปถาม
" ็นั่นไ นั่หอยเป็นหอยป่วยอยู่น่ะ "
เพื่อนผมว่า นนี้ื่อไวน์นี่หว่าัพอสมวรผมเห็นแวะไปหาอาารย์หมอบ่อยๆิว่าเป็นหลานหรือเป็นลูอาารย์ะอี ว่าที่ลูเยเอหรอเนี่ย ทำไมิไม่ไ้วะ
" ปินนี้มันะระริระรี้นะออะแรๆ้วย้ำ แ่วันนี้มันูหอยเหมือนหอยโนยาเลยมึ "
เพื่อนผมพู่อยิ้มๆ
" เา็ูเหมาะับเือนหนาวีนะมึ "
ผมว่า
" เออเหมาะ แล้วนี่มึรู้ยัว่านั่อไปเราับเา้อแ่ัน "
อะไรอีวะเนี่ย
" ูะมีแรแ่ไ้ยัไวะเพิ่โนัำลัใไปเมื่อี้ แล้วนี่้อมาแ่ับเาอี "
ผมหันไปบอมันเ็ๆ
ิามผลานบับ E-BOOK ไ้ที่ MEB หรือลิลิ้์นี้ไ้เลยนะะ
อเสียนามมาาอาถรรพ์ลานเียร์หน่อย่าาา ปล.อบอย่าลืมเป็นำลัใให้ไรท์้วยน้าาาา
ความคิดเห็น