คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : เหนื่อยจริง!
เหนื่อยจริง!
วันนี้ฉันไม่ตื่นสาย...มาตรงนัดพอดิบพอดี!
“เอาล่ะ...ฉันจะให้เธอไปรดน้ำต้นไม้บ้านฉัน”
โอ้! งานนี้ง่ายกว่าบวกเลขเสียอีก
“สวนนายอยู่ข้างหลังใช่ไหม”
“ใช่ อ๋อ! เช็ดพวกเฟอร์นิเจอร์ด้วยนะ”
“ได้คะคุณชาย-_-^^”
ฉันเดินไปด้านหลังบ้าน
แอ๊ด!
ฉันผลักประตูสู่หลังบ้านก็พบกับสวนขนาดปานกลาง มีโต๊ะ-เก้าอี้ และสระว่ายน้ำทางริม ฉันเดินหาก๊อกน้ำเพื่อจะใส่สายยางมารดน้ำต้นไม้ โอ๊ะ! นั่นไง
มีความสุขจริงๆกับการรดน้ำต้นไม้เนี่ย วันนี้ใกล้วันสงการณ์แล้ว ช่วงสงการณ์ขอนายเมสเสจหยุดดีกว่า จะได้เล่นน้ำสักหน่อย
“เอ่อ...หนูน้ำจะท่วมตรงนี้แล้ว”
อยู่ๆก็มีลุงแก่ๆน่าตาคล้ายพวกคนสวนมาทัก เอ๊ะo_O! น้ำจะท่วมแล้วจริงๆด้วย
ฉันเลยรีบย้ายสายยางไปทางอื่น แล้วหันมาหาคุณลุง
“ขอบคุณคะคุณลุง...ถ้าไม่ได้ลุงนะสวนนี้คงได้กลายเป็นอควาเลี่ยมไปแล้วละคะ”
ฉันพูดขำๆ
“หนูเป็นคนงานใหม่หรอ”
คุณลุงคนสวนถาม
“ใช่แล้วค่า!”
“ลุงเป็นคนงานคนแรกของที่นี้เลยนะ...หนูเป็นคนที่เท่าไรละ”
“โห!ลุงทำงานมานานแล้วสิคะ...หนูคนที่201ค่า”
ฉันคุยกับลุงไป...รถน้ำไป เพลินดี-_-;
“ลุงมาทำงานทั้งแต่คุณชายยังเล็กๆอยู่เลย”
เอ๊ะ! คุณชาย? เมสเสจหรอ เออเนอะ
“อ๋อ..ค่ะ”
“ม๊ะๆ...ลุงช่วยรด”
ลุงแกมีน้ำใจไปเอาสายยางอีกอันมาช่วยรดน้ำต้นไม้ รดไป..คุยไป..รดไป..คุยไป
จนตอนนี้เกือบ10โมงแล้ว และใกล้เสร็จหมดแล้วด้วย ตอนนี้งานรดน้ำต้นไม้ได้หมดลง กลายเป็นนั่งถูเฟอร์นิเจอร์แทน ฮู้ว! รอยดำๆนี้เช็ดออกยากจริงๆ
แควก!
o_Oโอ้โน!!! ผ้าขี้ริ้วขาด ทำไมมันจึงขาดได้ ฉันลองลูบๆเกาอี้ไม้แถวที่ทำเจ้าผ้าขี้ริ้วขาด
ฉึก!
ฉันรู้แล้วว่ามันคืออะไรT^T มันคือเสี้ยนนั้นเอง แต่แทนที่ตอนนี้มันจะอยู่บนเกาอี้แล้วรอผ้าขี้ริ้วผืนที่สอง ตอนนี้มันกับมาอยู่บนนิ้วของฉัน!!! อ๊าก!! ทำไมฉันโง่อย่างนี้!
ฉันรีบดึงเสี้ยนออก อู้!! เจ็บๆๆๆ ฉันพยายามดึงเท่าไรก็ดึงไม่ออก แต่โชคดีไม่นานมันก็หลุด แต่ทำไมฉันยังรู้สึกเจ็บอยู่อีกนะ ฉันก็จองนิ้วอันสวยงามของฉันใหม่อีกหน ก็ปรากฏภาพงามคือ เสี้ยน บ่ได้มีแค่อันเดียว!! วัน ทู ทรี โฟร์ ฟ้าย...โอ้มายกอร์ด 5 อัน!! T^T ซวยจริงๆ วันนี้ [เธอซวยทุกวันแหละ:p] ฉันค่อยๆใช้เล็บอันน้อยนิดของฉันดึงออกทีละอัน จนหมด
ตอนนี้ถึงเวลากินข้าวเที่ยง^^
“เมสเสจ!ข้าวเที่ยงฉันละ”
ฉันถามเมสเสจที่นั่งอยู่บนโซฟาสุดหรูอลังการของเขา พร้อมหนังสือในมือหนึ่งเล่ม
“ก็ไปกินเองสิ-_-^”
“ขี้เกียจ”
“ฉันให้พักคนละ1ชั่วโมง-_-^^เธอก็ไปหาอะไรกินเองสิฉันจะอ่านหนังสือ”
ชิ-^-ฉันไม่ง้อหรอกหาอะไรกินเองก็ได้
ฉันเดินออกมาจากบ้านเมสเสจแล้วก็เดินไปเรื่อยๆจนพบร้านเก่าๆมีป้ายเขียนว่า ‘ทุกอย่างยี่สิบ’ อืม...น่าสนใจมากแต่ร้านเก่าแก่โบราณไปนิด พอฉันไปนั่งก็ไม่มีพนักงานหรือใครมาถามว่า ‘รับอะไรดีคะ’ เลยสักคน สงสัยต้องเดินไปสั่งเองแล้วล่ะมั้ง
“ขอกระเพาไก่กับไข่ดาวค่ะ”
“จ๊ะๆไปรอที่โต๊ะเลยเสร็จแล้วค่อยมาเอา”
-_-? เดินมาเอา? หมายความว่าไม่มีใครเสิร์ฟอาหารให้ใช่มั้ย
ฉันเดินไปนั่งที่โต๊ะ
เอ๊ะ! นั่นมันรังมดหรือพื้นที่ทำด้วยมดกัน?
มดเต็มไปหมด นี้คงไม่ใช่Ant Worldหรอกนะ-_-;
จิ๊ดดดดด....จิ๊ดดดดด
คงไม่ใช่เสียงโทรศัพท์ฉันหรอนะ ฉันเงยหน้าไปข้างบนก็ปรากฏภาพจิ้งจกขนาดเล็ก10ตัว!!! แม่เจ้า!! ร้านนี้เปิดได้อย่างไรกัน
เมื่อไรจะทำอาหารเสร็จเนี่ย!!
“เสร็จแล้วค่า”
ฉันส่งธนาบัตรใบสีเสียวไปให้แม่ค้าแล้วฉันก็ยืนกินข้าวตรงนั้นเลย
“อ้าว!อีหนูทำไมไม่ไปนั่งกินละ”
ป้าก็ลองนั่งดูสิ-_-^^
“อ๋อ...!พอดีขาชานะค่ะ”
“อ๋อ”
ฉันรีบกินแล้วออกมาจากร้านอย่างรวดเร็วแล้วก็กลับไปที่บ้านเมสเสจ
อีก2วันเป็นวันสงกรานต์ ฉะนั้น ฉันจะต้องขอหยุดให้ได้
ตอนนี้ฉันเห็นเมสเสจนั่งในท่าเดิมที่เดิมและหนังสือเล่มเดิม-_-
“เมสเสจสงกรานต์นี้ฉันขอหยุดนะ”
“ไม่!”
“ฉันยืนยันที่จะหยุด”
“ไม่ ...เธอต้องไปเล่นน้ำกับฉัน”
หุหุ เล่นน้ำเรอะ คลอเดียคนนี้ไม่เกี่ยงคะ แถมได้เล่นน้ำในวันที่ไม่ต้องทำอะไร ชดวันก็ไม่ต้อง สบายจริงๆ -.,-
“เอางั้นหรอ”
“อย่าเพิ่งกวน....จะกลับบ้าน จะทำอะไรก็ทำไป พรุ่งนี้มาสิบโมงแล้วกัน”
“อ๋อ!ได้ค่ะคุณชาย!-_-^^”
ฉันหาเศษเงินในกระเป๋า มีประมาณสองร้อยกว่าๆ หางานทำเพิ่มดีกว่า ฉันนั่งรถออกไปแถวที่มีคนเดินเยอะๆ แล้วก็ลงมามองหาป้ายรับสมัครงาน
นั่นไงเจอป้ายหนึ่งแล้ว ‘รับสมัครพนักงานเสิร์ฟหน้าตาดี1ทุ่ม-เที่ยงคืน เงินดี’
น่าสนใจ! แต่งานทำดึกจัง ช่างเหอะ! ฉันเดินเข้าไปในร้านแล้วบอกที่เคาเตอร์
“มาสมัครงานค่า”
“งั้นมาคุยข้างในคะ”
พอฉันเดินเข้าไปข้างในก็มีคนหนึ่งนั่งอยู่
“นั่งสิ”
เธอบอก
“คะๆ”
“หน้าตาใช้ได้ในระดับหนึ่ง...ฉันขอถามก่อนว่าเธออยากเป็นเด็กเสิร์ฟจริงๆหรือเปล่า”
“จริงคะ”
ต้องสตอไปก่อน
“เสิร์ฟอะไรก็ได้...ใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“อืม...งั้นก็โอเคเพราะบางเมนูมันหนักมากๆ”
“หนูแข็งแรงมากคะ^^”
“โอเคฉันรับเธอเข้าทำงานไปกรอกใบตรงนู้นเลย...มาทำงานได้เลยวันนี้”
เย้!!! ได้งานแล้ว!!! เรื่องอะไรที่ฉันต้องกลับบ้านแล้วมาที่นี้ ฉันกะว่าจะเดินแถวๆนี้ไปเรื่อยๆ เพราะเหลืออีกประมาณ4ชั่วโมง
ฉันว่าน่าจะทำงานนี้ไปสักพักจนกว่าจะได้งานที่ดีกว่านี้
ชีวิตฉันนี้เหนื่อยจริงๆT^T
ความคิดเห็น