ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : บทนำ
1
บทนำ
“ฉันชอบนาย”
กรี๊ดดดดด!! กว่าจะบอกได้ เล่นเอาเหนื่อยมาก
“แต่ฉันไม่ชอบเธอ”
อะไรกัน ฮื่อๆๆๆ สงสาร
“แต่ว่า....”
แต่ว่าอะไรล่ะพูดสิT^T
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ได้ชอบเธอ”
ฮื่อๆๆๆๆ สงสารนางเอก ถ้าเป็นฉันนะ ฉันจะเลิกชอบมันนานแล้วล่ะ
เอ่อ....ไม่ต้อง งง หรอกค่ะ ฉันกำลังนั่งดูซีรี่เกาหลีอยู่ที่ห้องนั่งเล่น เหนื่อยมากเลยกว่าจะมาถึงตอนนี้ ต้องติดตามทุกวันเสาร์ ตอนตีสองถึงตีสี่ ง่วงก็ง่วง เซ็งก็เซ็ง
ติ๊ด!
“แม่!!....ปิดทำไม”
“ไปนอนได้แล้วไปพรุ่งนี้ต้องไปรับพี่แกที่สนามบินอีก”
“พี่ลงกี่โมงแม่”
“6โมง”
“นี่กี่โมง”
“ตีสามครึ่ง”
“ใช่แล้วแม่....ขออีกครึ่งชั่วโมงแล้วกัน”
“ไม่ได้!!”
“ชิ!..ก็ได้ๆๆหนูไปนอนก็ได้”
“ก็แค่นั้น”
ฉันเดินขึ้นข้างบินไปที่ห้องฉัน เตรียมชุดไปรับพี่ดีกว่าแล้วก็อาบน้ำแต่งตัวมันเลย
ฉันเดินเข้าไปในห้องน้ำแล้วก็อาบน้ำสบู่กลิ่นสตอเบอร์รี่แล้วก็ออกมาแต่งตัว
พี่ชอบสีฟ้า งั้นตัวนี้แล้วกันสีชมพู 5555 ล้อเล่น สีฟ้าล่ะ
โอ๊ะลืมแนะนำ ฉันชื่อ ซันเดย์ส่วนพี่ฉันชื่อ ดังกิ้น
เข้าเรื่องค่ะ พี่ฉันไปอยู่จีนมา3ปีแล้วค่ะ แปแปลว่าฉันไม่ได้เจอ พี่ดังกิ้น มาสามปีแล้ว ดีใจๆๆๆมากๆ ส่วนใหญ่ฉันจะคุยกับพี่ทางface book
พี่ฉันยังโสดค่า ขนาดหน้าตาสวยขนาดนั้น เฮ้อๆๆ เซ็งๆๆ ทำไมฉันไม่สวยเหมือนพี่บ้างน้า น่าอิจฉาจริงๆ
คิดเพลินก็ล่วงเวลามาตีสี่ครึ่งแล้ว ลงไปด้านล่างดีกว่า
“แม่ไปยัง”
ก่อนที่จะลงฉันก็ไปถามแม่ก่อนเลย
“ลงไปก่อนเลย เดี๋ยวแม่ตามไป”
ไม่ต้อง งงค่ะทำไมฉันไม่ถามถึงพ่อ
พ่อฉันยังไม่เสียนะค่ะ แค่ไปทำงานที่ต่างประเทศเท่านั้น
ฉันใส่ร้องเท้ารอแม่ สักพักแม่ก็ลงมา
“ไปเร็วแม่...”
“อือๆ”
ฉันคิดว่าพี่ของฉันน่าจะสวยขึ้น และ สวยมากกว่าฉัน เอาเถอะฉันไม่ได้สวยอะไรมาก
“ถึงแล้วลูก...นั้นไงเครื่องบินลงพอดี”
“ค่ะๆ”
ฉันเดินตามแม่ไปรอพี่ออกมา
(-_-)<<<<(o_O)(OoO)(-O-)
มีผู้หญิงสวยเดินออกมาคนมองกันตรึม
เอ่อ...ฉันคิดว่าฉันรู้จักนะ
หน้ารูปไข่ ตาสีดำ ผมสีน้ำตาลธรรมชาติ ผิวขาวจัด ปากสีชมพูเข้ารูป หุ่นดูดี สูงร้อย175 น้ำหนักคง46 นั่นแหละ พี่ฉัน อืม....ถ้าเทียบกับฉันนะ หน้ารูปไข่ เช่นกัน ตาของฉันเป็นสีดำ อือ..เหมือนกัน ผมของฉันสีน้ำตาลแดง อือ..ใกล้เคียง สีผิว...ฉันขาวกว่าเล็กน้อย ปากของฉันไม่ใช่สีชมพู แต่เป็นสีแดง ด้วยลิป หุ่นฉันหรอ สูง170 น้ำหนัก 43 อื้อ...ค่อนค่างจะใช้ได้อยู่ ถ้าฉันใส่ส้นสูงอ่ะนะ
“พี่คะทางนี้ๆ”
พี่ดังกิ้นหันมาแล้วเดินมากอดฉัน ฉันก็กอดตอบ
“พี่คิดถึงซันเดย์จริงๆ”
“คิดถึงพี่เหมือนกันคะ”
“แล้วแม่ล่ะ-^-”
แม่ทำน่าตางอน ฮ่าๆๆๆ แม่ฉันฮ่าไหมล่ะ
“กิ้นก็คิดถึงแม่คะ”
ชวนแม่ไปห้างดีกว่า
“แม่พาพี่ดังกิ้นไปห้างสิ”
“อือๆ...ไปกันเถอะ”
ถ้าถึงห้างเมื่อไรนะฉันแอบชิ่งไปซื้อไหมพรมมาถักผ้าพันคอให้คนที่แอบชอบมาตั้ง6ปี
[30นาทีผ่านไป]
“แม่หนูจะไปซื้อของมาทำรายงานไปก่อนนะ”
ฉันจึงรีบเดินไปร้านไหมพรม
สีอะไรดีน้า
‘เออ...เพลย์ชอบสีดำกับเทาแล้วก็ขาว’
ฉันจำคำที่ ‘ดับเบิล’ เพื่อนสนิทฉันบอกได้
อันนี้แล้วกัน สีดำ เทา ขาว ฉันจังหยิบมาสี่ก้อน พร้อมกับไม้ โครเช กับที่ถักผ้าพันคอ
ส่วนใหญ่เขาจะถักกับนิดติ้ง แต่ฉันคิดว่า โครเช ถักสวยกว่า มันทำได้หลายลาย เช่น ลายหัวใจ ต่างๆนาๆ
“ทั้งหมด 160”
“นี่คะ”
ฉันเดินออกมาจากร้านแล้วไปเจอหนังสือเล่มหนึ่ง
‘ให้เขารักเราได้’
น่าสนใจดี ฉันจึงหยิบมาแล้วซื้อมาซะเลย
ลองอ่านดีกว่าฉันไปที่ร้าน เค เอฟ ซี แล้วก็สั่งนักเกตตั้งไว้แล้วอ่านหนังสือ
‘ข้อแรกนะคะ อย่าพยายามมองเขามากเกินไปเพราะเขาอาจจะรู้ได้ว่าเราแอบชอบเขาอยู่ ดังนั้นเขาจะไม่สนใจคุณ‘
งั้นจากมอง10ครั้งต่อวันก็ลดลงเหลือ5สินะ
‘สองคะ อย่าพยายามให้เขาเห็นหน้าจนบ่อยเกินไป เพราะเขาจะคิดว่าคุณนั้นไม่มีค่า’
ข้อนี้ฉันไม่เห็นด้วยนะ ถ้าไม่ให้เขาเห็นหน้าบ่อยแล้วเขาจะจำหน้าเราได้งั้นหรอ
ฉันเก็บมันใส่ถุงเหมือนเดิม ตั้งใจว่าจะไม่ทำตาม
ฉันแอบมองไปโต๊ะข้างๆ เขาถือหนังสือเล่มเดียวกับฉันเลย
“นี่แก...จำหนังสือเล่มนี่ได้ปะ”
“หูย...จำได้สิ...ตอนแรกแกไม่เชื่อ...แล้วเป็นไง...ถึงไหนแล้ว”
“อยากบอกว่า..”
ว่ามันไม่จริงสินะ
“ว่าอะไร”
“ว่ามันได้ผลนะสิ....ตอนนี้พี่เค้าชอบฉันแล้วล่ะ ฉันไม่ต้องบอกรักเขาก่อนด้วยซ้ำ เขามาบอกฉันเองเลยล่ะ สุดยอดจริงๆ”
ไม่เชื่อๆๆๆ ไม่มีทางเชื่อ สงสัยฉันคงต้องลองบ้างแล้วล่ะ
)Heart To heart to heart)
“ซันเดย์พูดสายค่ะ”
(แม่เองลูก...แม่กับพี่จะกลับแล้วนะ)
“อ๋อ...กลับก่อนเลยค่ะ”
(กลับเองระวังตัวด้วย)
“ค่ะๆ”
ฉันรีบกินนักเกตแล้วช๊อปปิ้งเสื้อเล็กๆน้อยๆ
วันนี้ฉันคิดว่าจะรีบถักผ้าพันคอให้เสร็จเร็วๆ
ซื้อที่ห้อของขวัญเลยดีกว่า
เอาที่ห่อสีขาวแล้วกันเหลืออันสุดท้ายพอดี
หมับ!
“นี่ฉันหยิบก่อนนะคะ”
“ผมสิหยิบก่อน”
พอฉันมองดูหน้าเหงื่อตกพับๆ
“เอ่อ..เอาไปเลยค่ะ”
ฉันปล่อยกระดาษห่อของขวัญสีขาวแล้วหยิบสีชมพูมาแทนแล้วรีบจ่ายเงิน
ทันทีคนคนนั้นไม่ใช่คนที่ฉันชอบหรอกแต่เป็นเพื่อนสนิทเพลย์ที่อยู่อีกห้องหนึ่ง ถึงว่าเขาไม่รู้จักฉัน
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น