ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : No name
4
(Massage: Talk)
ปานนี้ยัยโจรจะทำงานถึงไหนแล้วเนี้ย ขึ้นไปดูหน่อยดีกว่า ห้องนอนมีแค่ ห้า หก ห้องเองนี้ ให้ทำงานง่ายๆแล้วน่ะ งั้นขอดูผลงานหน่อยแล้วกัน เริ่มจากห้องผมห้องแรกเลยดีกว่า
“คร๊อก......ฟี้......คร๊อก....”
ยังไงทันเปิดประตู อยู่ๆเสียงเหมือนลมหายใจหมูก็ดังขึ้น อะไรวะ ยัยนั้นเล่นเอาหมูเข้ามาในห้องผมเลยหรอ พอเปิดประตูเข้าไปก็เจอกับ ยัยโจร นอนหลับอยู่บนโซฟาตัวโปรด
ซ่า!!!
คงงงสิว่าเสียงอะไร(ใช่) เสียงผมสาดน้ำใส่ ‘คลอเดีย’
“เฮ้ย...!!!ใครสาดน้ำกัน!!!นี่วันสงกรานหรือไง”
“ไม่ใช่ มันเป็นวันที่เธอต้องทำความสะอาดห้องนอน”
“อ๋อ....@_<”
เจ้าตัวทำหน้างงๆ
“ทำเสร็จทั้งหมดแล้วยัง”
“เสร็จหมดแล้ว”
ทำโคตรเร็วเลยอ่ะ
“ฉันกลับล่ะน่ะ”
ยัยโจรพูด
“อ้าว.......ถ้าเธอไม่กลับแล้วจะอยู่ไหนล่ะ หรือว่าจะนอนที่บ้านฉัน แต่เผอิญเหลือแค่ห้องเดียวคือคอกม้า”
ไม่นานก็ผ่านไป
ตอนนี้ผมมาที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งผมก็ได้เจอกับสาวสวยคนหนึ่งเข้า
อะแหมเข้าไปทักหน่อยดีกว่า
“สวัสดี เธอชื่ออะไรหรือคนสวย”
“คลอเฮีย....!!”
คลอเฮียงั้นหรอชื่อแปลกๆว่ะ ช่างมันเหอะ
“ผมเมสเสจ”
“โอ๊ย...!!!นายไม่ต้องบอกฉันก็รู้ จำฉันไม่ได้หรอ คนใช้คนที่201ของนายไง-_-“
“คลอเดีย...!!O_O”
“ไม่ต้องเรียกฉันรู้ว่าตัวเองสวย-_-“
-_-^^ดูมันพูดเข้า
“มาไมมันกันยัยโจรพันห้า”
“มาหาเงินใช้หนี้นายไง”
อยู่ๆผมก็เหลือบไปเห็นสร้อยทองเข้า
“ทำไมไม่เอาทองที่ใส่ไปขาย”
“มันเป็นสมบัตร ของแม่ฉัน”
“ขายๆไปก็จบ”
“ไม่ได้ย่ะ”
“ของแม่เธอจริงหรือเปล่าก็ไม่รู้ นั่นแน่ไปขโมยมาล่ะสิ”
“จะบ้าเรอะ”
“อ้าวหรอนึกว่าขโมยมา:p”
“นายเห็นฉันเป็นคนยังไงกัน”
“เป็นคนใช้ที่ต้องล้างห้องน้ำ”
“-_-^^”
“จากกันแค่นี้น่ะยัยโจร”
“อืม”
จากนั้นยัยโจรก็เดินไปที่บาร์ มันเป็นจุดที่ผมกำลังจะไป
“อ้าว.....ตามมาทำไมย่ะ”
“เปล่าฉันมากินบาคาดี้”
“แข่งกันไหมถ้าฉันกินมากกว่าหนึ่งขวดนายต้องเลี้ยง”
“ได้”
จากนั้นเราก็กินไปสองขวดแล้วเห็นอาการยัยโจรเริ่มมึน
(Claudia: talk)
อยู่ๆก็มีนิชคุณมาปรากฏตรงหน้าฉัน
“กริ๊ดๆๆๆ>_<นิชคุณ”
นิชคุณ แห่ง 2p.w. ไง
“นิชคุณอะไรของเธอ”
ต๊าย!! นิชคุณล่าสมัยไม่รู้จักตัวเองน่าสงสาร
“ฮือๆๆ”
“เอา.!ร้องไห้ทำไมอีกเนี่ย”
“ก็นิชคุณเชยอ่ะ เค้าสงสาร”
ไม่เป็นไรขอลายเซ็นแทนก็ได้
“ขอลายเซ็นหน่อยจิ”
“จะบ้าเรอะ”
“อย่าใจร้ายสิ เดี๋ยวเค้าจะประจาน”
“ประจานอะไร”
“ว่านิชคุณหล่อO-O หื้อ.....ไหนๆก็เจอนิชคุณแล้วเต้นเพลง ไอย์ บี แบล๊ค ให้ดูหน่อย”
“เพลงบ้าอะไรวะ....แปลไทยแล้วแปลว่า ‘ฉันดำ’”
“จะบ้าหรอนิชคุณ ต้องแปลว่าฉันกลับมาสิ”
โอ้โห....นิชคุณของฉันดันแปลไทยไม่เก่งเพราะอยู่ต่างประเทศนานไป แต่ไม่เป็นไรยังไงก็จะมีแฟนคลับผู้น่ารักช่วยแปลเอง
“น้า.....เต้นให้ดูหน่อยสิO^O”
“จะบ้าไปแล้วหรอเธอนะ......ฉันเองเมสเสจ”
“บ้า!หน้าตาเจ้านายของฉันจะเหมือนนิชได้อย่างไรกัน”
“-_-^^”
“okay.....งั้นฉันไปแล้วนะนิช”
ฉันเดินโซเซขึ้นรถ
กึกๆ...+
รถล๊อกทำไงดี
เอ๊ะ! ลืมไปว่าฉันไม่มีรถนี่
-///-โคตรอายเลยอ่ะ
ไปหานายเมสเสจดีกว่าจะได้ขอกลับด้วย
ฉันเดินถอยหลังแล้วไปชนกับนิช
“เธอเมามากไหมเนี่ย”
“กริ๊ด....! ดาราตามฉันมา”
“ฉันเมสเสจเว้ยไม่ใช่นิชอะไรนั้น”
“อื้อ...เรียกว่าเมสเสจก็ด้ายยยย”
นิชคุณบอกให้ฉันเรียกเขาว่าเมสเสจ
“ดีมาก”
“ฉันไปหาเจ้านายฉันก่อนน่ะอยากกลับบ้านเต็มทน”
“ฉันนี่และเจ้านายของเธอบอกที่อยู่บ้านมาซะ จะได้ส่ง”
“ถนนหนทาง ซอย ผม”
“เกี่ยวอะไรเนี่ย!!เอ้า...รีบบอกเร็วๆ”
“ก็ถนนหนทางแล้วก็ซอยที่ชื่อผมไงเหล้า...เย็นจัง”
ตอนนี้ฉันอยู่บนรถ เมสเสจ
อ๊า....!!เย็นจัง หลับดีกว่า
คร๊อก.......................!!ฟี้............................!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น