12อาทิตย์ 12วลี 12เรื่องราว #Phrasetober2020

ลำดับตอนที่ #3 : [Go For Broke] Why you X her

Go For Broke - ทุ่มสุดตัว เพื่อสำเร็จเป้าหมายแล้วพร้อมจะรับทุกความเสี่ยง

+++++++++++++

วันนี้คือวันที่ดีที่สุดในชีวิต…อย่างน้อยแก้วก็คิดแบบนั้น

บางทีวันนี้ไม่ใช่วันที่ดีที่สุด วันที่ดีที่สุดน่าจะเป็นวันที่ภรรยาของเขาคลอดลูกคนแรก วันที่หัดลูกเดินได้ วันที่จูงมือลูกไปโรงเรียนวันแรก หรืออาจจะเป็นวันที่ลูกของพวกเขาเรียนจบก็ได้

แต่วันเหล่านั้นยังมาไม่ถึงเร็วๆนี้ ดังนั้นเขาขอนับวันนี้เป็นวันที่ดีที่สุดก่อนแล้วกัน

"แก้ว ยินดีด้วยนะเว้ย"

"รักกันนานๆนะพัพฟ์"

ใช่แล้ว วันนี้คือวันแต่งงาน

หลังจากที่แก้วและพัพฟ์คบกันมานานหลายปี ในที่สุดเมื่ออะไรหลายๆอย่างลงตัวจึงได้ตกลงแต่งงานกัน และเชิญเพื่อนๆสมัยเรียนมากมายมาร่วมงาน

ตัวงานแต่งจัดในโรงแรมหรู ตกแต่งด้วยช่อดอกไม้และลูกโป่งมากมาย เสิร์ฟอาหารให้แขกทุกคน ขนมหวานและชาแขกสามารถเลือกเองตามใจชอบแบบบุฟเฟ่ต์

เจ้าสาววันนี้อยู่ในชุดเดรสสีม่วงอ่อน ประดับประดาด้วยดอกมะลิและผ้าชีฟองสีขาว และสวมมุงกุฎดอกไวโอเล็ต เธองดงามราวเทพธิดา

"แก้ว"

แล้วตอนนั้น เสียงเล็กๆเรียกความสนใจให้ละสายตาจากว่าที่ภรรยา

"ไงพาย ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"

 เธอคนนี้เป็นเพื่อนของแก้วและพัพฟ์ แต่ก็เป็นแค่ช่วงเวลาสั้นๆ เพราะไม่นานเธอก็ย้ายออกไป

 ตอนนี้เธออยู่ในชุดเดรสเรียบๆสีเลือดหมู และจี้รูปกุหลาบแดงบนสร้องสีเงินช่างดูเด่นสะดุดตา

อย่างไรก็ตาม วันนี้พัพฟ์สวยสุด

"ยินดีด้วยนะ"

เพื่อนพายยิ้มออกมา แต่ไม่รู้ทำไมดวงตาของเธอเศร้าๆ

ทำไมถึงทำหน้าเศร้าในวันรื่นเริงแบบนี้ล่ะ?

แก้วไม่เข้าใจ และเขาก็ไม่เข้าใจยิ่งไปอีกเมื่อหันไปเห็นพัพฟ์ที่มองมาด้วยสายตาไม่พอใจ

. . .

"พัพฟ์ไม่อยากให้แก้วไปยุ่งกับผู้หญิงคนนั้นเลย"

"..ทำไม?"

แก้วไม่เข้าใจ..เมื่อก่อนก็ดูสนิทกันดีไม่ใช่เหรอ? หรือว่ามีเรื่องอะไรหลังจากนั้นที่เขาไม่รู้

"พ..พาย" เจ้าสาวของเขาทำหน้าลำบากใจ ก่อนที่เธอจะยอมพูดออกมา "เคยชอบแก้วเมื่อตอนมัธยมไงล่ะ"

ห๊ะ?

"พัพฟ์รู้ว่าพัพฟ์ทำตัวขี้หึงเกินเหตุ ผ่านมาเป็นสิบปีพายคงเลิกชอบแก้วไปนานแล้ว แต่ว่าพัพฟ์กลัว.." น้ำตาหนึ่งหยดไหลจากดวงตา เธอเครียดจนเริ่มร้องไห้ "ถ้าหากว่าพายยังชอบแก้วอยู่จะเป็นยังไง..ถ้าหากแก้วทิ้งพัพฟ์ไปล่ะ..พัพฟ์…"

เขาดึงเธอเข้ามากอด

"ไม่เป็นไรแล้ว..ไม่เป็นไร" ลูบหลังเธอเบาๆ จูบเธอที่ขมับ "แก้วรักพัพฟ์เสมอและจะรักตลอดไป ไม่มีใครมาแทนที่พัพฟ์ได้หรอก"

ปลอบจนกว่าสภาพอารมณ์จะปกติดีก่อนจะแยกย้ายกัน แก้วเดินกลับเข้างานส่วนสาวเจ้าเดินไปทางห้องน้ำ เจ้าสาวแสนสวยจะให้ไปปรากฎในงานด้วยใบหน้าเปื้อนน้ำตาคงไม่ได้

ถ้าแก้วย้อนเวลากลับไปได้…เขาจะไปกับเธอด้วย

ปัง!!!!!

ทุกสิ่งทุกอย่างพลันเงียบงัน

เสียงไม่ได้มาจากในงาน

 ทุกคนเริ่มเลิกลั่ก กลัวการที่จะออกไปข้างนอก และแก้วพึ่งนึกได้ว่าเจ้าสาวไม่ได้อยู่ที่นี่ รีบวิ่งออกไป

"……………"

ข้างนอกนั่น ตรงทางเดิน

เธอผู้งดงามนอนอยู่ตรงนั้น ชุดแสนสวยของเธอชโลมไปด้วยเลือด และในมือกำจี้ห้องคอรูปกุหลาบไว้

. . .

ตำรวจไม่สามารถหาตัวคนร้ายให้ได้ คนที่ต้องการให้เธอตายมีอิทธิพลในโลกแห่งความมืดมากเกินไป

ทำไมต้องเป็นเธอ ทำไมต้องเป็นพัพฟ์ ทำไมต้องเป็นคนรักของผมด้วย

พัพฟ์ทำผิดอะไร ไปฆ่าใครที่ไหนมาหรือไง

ไหนว่าคนดีจะต้องได้ดีไง แล้วทำไมคนดีที่ควรมีชีวิตดีๆถึงต้องตายวะ

บาดแผลที่ได้รับมันทรมาณเกินไป

แก้วเก็บตัวอยู่กับบ้าน ปิดตัวต่อทุกคนแม้ว่าครอบครัวและเพื่อนๆจะพยายามเข้าหาเขามากแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย

ถ้าหากว่ากฎหมายไม่ยุติธรรมล่ะก็

ถ้าหากพระเจ้ายังคงปล่อยให้พวกชั่วช้าสามานย์ลอยหน้าลอยตามีชีวิตล่ะก็

ผม..จะไปตัดสินชะตาชีวิตมันเอง

และแล้ว แก้วก็ก้าวเท้าเข้าไปในโลกที่หันหลังกลับไม่ได้

. . .

ในโลกมืดนั้นเต็มไปด้วยอิทธิพล เส้นสาย และผลประโยชน์มากมายที่ต่อให้ลงมือฆ่าหรือจ้างคนไปฆ่าใครซักคนหนึ่ง แม้แต่กฎหมายของโลกบนดินก็จัดการไม่ได้

แต่ว่าอิทธิพลเหล่านั้นไม่แน่นอน ไม่มีใครรู้ว่าจะถูกส่งนักฆ่ามาเป่ากบาลตอนไหน แต่ก็ใช่ว่านักฆ่าทุกคนจะกล้าไปฆ่าพวกผู้มีอิทธิพลเหล่านั้น ดังนั้นอิทธิพลในโลกใต้ดินนี้ช่างไม่มีความแน่นอนแม้แต่นิดเดียว

จากประสบการณ์ของแก้วแล้ว…บางช่วงอำนาจเปลี่ยนมือแทบทุกวัน บางช่วงคนมีอำนาจเองก็คุมอำนาจไปยาวๆ เจ้าของผู้มีอิทธิพลที่ส่งคนไปฆ่าคนรักของแก้วในวันแต่งงานก็โดนคนวงในด้วยกันเองเก็บไปแล้ว

เหตุผลว่าทำไมคนรักของเขาต้องตาย….ก็ตายไปพร้อมกับมัน

แต่ไฟแค้นในใจ ไม่ได้ตายไปพร้อมกันด้วย

วันที่รู้ข่าวนั้นแก้วสติแตกมากๆ คนที่เขาอยากต่อยหน้ามันแล้วตะคอกถามว่าทำไมได้ตายไปแล้ว เขาสติแตกจนเผลอฆ่าเพื่อนร่วมงานที่รับจ๊อบคนขนของเถื่อนด้วยกัน ฆ่าคนและสัตว์ที่ถูกจับมาขาย ฆ่า ฆ่า และฆ่า หลังจากนั้นเขาก็เปลี่ยนสายจากลักลอบขนของเถื่อนไปเป็นนักฆ่าแทน

ทำไมต้องเป็นเธอ ทำไมและทำไม

ยังคงคิดเช่นนั้นวนซ้ำไปมา ขณะที่ลงมือฆ่าชายผู้เป็นนักการเมืองที่ต่อต้านการคอร์รัปชั่น และลูกสาวของเขาที่วิ่งมาเห็นพอดี

ทำไมโลกใบนี้ถึงไม่ยุติธรรม

ช่างน่าขำนัก..ทั้งๆที่ปฎิญาณตนไว้ว่าจะทวงหาความยุติธรรม

แต่ตอนนี้กลับฆ่าใครก็ได้ที่ถูกจ้างมา เพื่อเงินและระบายความแค้นอันมากมายไม่หมดสิ้น

. . .

ในที่สุดวันที่ได้ชำระแค้นก็มาถึง

วันที่เขาถูกจ้างให้มาฆ่าหัวหน้าแก๊งมาเฟีย และพบว่าฆาตกรที่ฆ่าพัพฟ์ถูกจ้างมาเป็นบอดี้การ์ดให้เป้าหมาย

"พาย"

"ไง" เธอคนนั้นยิ้ม..ไม่มีเศษเสี้ยงของความรู้สึกผิดปรากฎแม้แต่นิดเดียว "ไม่ได้เจอกันนาน ดูเสียสติกว่าที่คาดไว้นะ"

แก้วลืมเป้าหมายเสียสนิท เขาพุ่งไปไล่แทงเพื่อนเก่าอย่างไม่ลดละ เธอคนนั้นก็ไม่ได้ยอมแพ้คว้ามีดมาป้องกันไว้ ตีรันฟันแทงกันไม่สนใจใคร

"ทำไมแกต้องฆ่าพัพฟ์! เธอทำผิดอะไร!!"

"แล้วผู้บริสุทธที่นายฆ่าไป พวกเขาทำผิดอะไรล่ะ?"

บทสรุปของการต่อสู้นี้คือความตาย…มีดปักลงที่หัวใจเธอ และร่างของเธอก็กระเด็นตกตึกไป

…นี่คือความรู้สึกของการได้แก้แค้นเหรอ?

ทำไมรู้สึกว่างเปล่าแบบนี้กัน?

ตอนที่แทงหัวใจของเธอ เขาเห็นพาย…ยิ้ม

เหมือนกับว่าได้รับการปลดปล่อยจากโลกที่แสนโสมมใบนี้

. . .

เรื่องที่ว่าทำไมเธอนั้นต้องตายไม่ได้รับการแถลงไข

แต่นั่นไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว

ชีวิตของเขาตอนนี้ช่างว่างเปล่า ไม่อาจย้อนกลับไปวันวานที่เคยมีความสุขกับเพื่อนและครอบครัวได้ ถลำลึกเกินกว่าจะออกไปหาแสงสว่าง ได้แต่รับงานของนักฆ่าต่อไป

ได้แต่หวังว่าจะถูกปลดปล่อยในซักวัน

"นี่เป็นเป้าหมายใหม่ของนาย"

เอกสารถูกยื่นมา รายละเอียดเป็นชายคนหนึ่งที่เคยเป็นบอสใหญ่ในการขนยาเสพติด ทว่าตอนนี้ออกจากวงการ เนียนชีวิตแบบคนบนดิน และตอนนี้กำลังจะแต่งงาน..

แต่งงาน

เขาชะงักเมื่อเห็นชื่อว่าที่เจ้าสาว…นั่นน้องรหัสสมัยเรียนมหาลัยนี่นา

ความทรงจำย้อนคิดถึงงานแต่งที่เละไม่เป็นท่าของตัวเอง กับเพื่อนเก่าที่ชื่อพายคนนั้น

แล้วตอบรับสัญญาจ้างนี่…เพื่อหวังว่าจะมีใครซักคนมาปลดปล่อยเขาจากนรกนี่ซักที

+++++++++++++

ตอนคิดพล็อต คนเขียนรู้สึกว่าชะตาชีวิตแก้วน่าสงสาร ลงมาโลกใต้ดินหลังแก้แค้นชีวิตก็ว่างเปล่า แต่ถ้าอยู่ข้างบนก็จะจมกับความรู้สึกว่าโลกไม่ยุติธรรมตลอดชีวิต จะเขียนเรื่องไปทางไหนก็หาHappy End ไม่ได้เลย.. (ฝั่งเฮนรี่ยังพอหาทางได้)

แต่พอเขียนจริง ลงดีเทล ลงรายละเอียด…ก็พบว่าโอกาสที่แก้วจะหาทางออกที่ดีกับตัวเองได้มีเพียบเลยนี่หว่า มากกว่าเฮนรี่อีก

คนเขียนตัดช่วงเฉลยประวัติพัพฟ์ออกไป แต่ว่าจากตอนท้ายน่าจะพอเดาๆกันได้ ประวัติพายกับประวัติแก้วจริงๆแล้วก็คล้ายกัน ตอนแรกตั้งใจให้แก้วกับพายวนลูปด้วยซ้ำ

ส่วนตอนหน้า…ขอไม่รับปาก มาเมื่อไหร่ก็เมื่อนั้นแหล่ะ ;;w;;  เรื่องนี้เองวางพล็อตเตรียมเขียนแล้วงานในชีวิตจริงก็โผล่มาSay Hi

ปล - ชื่อเรื่องนั้น X มาจากคำว่า Kill เราเคยเห็นในเกมเดอะวิชเฮ้าส์ใช้Xแทนคำว่าฆ่า ก็เลยเอามาใช้ ไม่ได้มีความเรทในเนื้อเรื่องแต่อย่างใด แล้วกันสปอยคนที่ยังไม่ได้เข้ามาอ่านอ่ะ แฮะๆ