ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Triple H Riches ϟ ไขรหัสรัก ฉบับลึกลับ

    ลำดับตอนที่ #4 : One king , One duchess

    • อัปเดตล่าสุด 25 ก.ค. 56





    ‘3 ราชา…3 ขุนนาง…3 ไพร่ และอีก 3 คำใบ้ที่พวกเขาต้องตามหา

    สิ่งสุดท้ายที่ได้มาคือรหัสลับที่เชื่อมโยงทุกอย่างไว้ด้วยกัน

     

    บทที่ 1

    ราชาและขุนนาง

     
    - Million Part -

                เฮฟินท์แห่งทริปเปิลเอชเหอะปัญญาอ่อนสิ้นดี หนุ่มร่างสูงสบถอย่างไม่สบอารมณ์ เขาขยำรูปถ่ายในมือก่อนจะเขวี้ยงทิ้งอย่างไม่ใยดี

                เขาคนนี้ก็คือ 'ไมอามี่' รุ่นพี่หรือเพื่อนเพียงคนเดียวของฉัน

                "ตั้งชื่อแก๊งซะเหมือนพวกเด็กวัยรุ่นที่ชอบยกพวกต่อยตีชาวบ้านไม่มีผิด" ฉันออกความคิดเห็น รู้สึกไม่ถูกชะตากับอีตานี่ตั้งแต่ยังไม่ทันเจอตัวจริงซะแล้วสิ

                    "แล้วเธอจะทำยังไงต่อไป"

                "ฉันวางแผนเอาไว้เรียบร้อยแล้วล่ะ ฝากนายจัดการเรื่องที่โรงเรียนอย่างเดียวก็พอ"

                "เข้าใจแล้ว...เธอรีบไปเถอะ ได้เวลาทำงานแล้วไม่ใช่เหรอ"

                "เอ้อไปละ"

                ฉันโบกมือลาไมอามี่แล้วเดินไปยังลานจอดรถอย่างไม่เร่งรีบแต่อย่างใด ในขณะเดียวกันสมองของฉันก็นึกถึงเรื่องของเขาขึ้นมา

               

                ฉันอยากรู้จริง ๆ ว่าคนอย่างนายมันจะแน่สักแค่ไหน...เฮฟินท์!

     

                - Hefint Part -

                กรุ๊ง...กริ๊ง...

                กระดิ่งจากประตูหน้าร้านคอฟฟี่ช็อปดังกระทบกันเบา ๆ กลิ่นกาแฟที่เพิ่งคั่วเสร็จใหม่ ๆ ลอยตลบอบอวลไปทั่วร้าน ความรู้สึกที่คุ้นชินทำให้บรรยากาศชวนผ่อนคลายสบายอารมณ์ ผมเดินเข้าไปด้านในเลือกนั่งโต๊ะตัวริมสุดซึ่งเป็นที่ประจำแต่ทว่าวันนี้มันกลับไม่ว่างเหมือนทุกวัน

                เมื่อมองจากด้านหลังไม่สามารถระบุได้เลยว่าคนคนนี้เป็นผู้หญิงหรือผู้ชาย แต่เรื่องเพศนั่นไม่ใช่ประเด็นสักหน่อยผมสาบานได้เลยว่าจะไม่ปรี๊ดแตกถ้าหากบนโต๊ะนั้นไม่มีป้ายแปะไว้ว่า'จองแล้ว'!!!

                ไม่ว่ามันจะเป็นสิ่งมีชีวิตหน้าไหนก็ต้องตายที่บังอาจเสนอหน้ามาแย่งพื้นที่ส่วนตัวของผม!!!

                ปัง!

                ผมทุบโต๊ะเสียงดังลั่น ไม่สงไม่สนเรื่องมารยาทมันแล้วโว้ย หงุดหงิดหงุดหงิด!!!

                "อ่านหนังสือไม่ออกหรือไงฮะ!? ป้ายมันก็บอกอยู่ว่าจองแล้ว ๆ ยังจะกล้านั่งอีกเรอะ!"

                "ทำบ้าอะไรของนาย กาแฟฉันกระฉอกหมดแล้ว"

               

                กระฉอก...? สงสัยผมจะทุบโต๊ะแรงเกินไปเลยทำให้กาแฟในแก้วของเธอหกล่ะมั้ง เฮ้ย!!! มันใช่เวลามาห่วงเรื่องนี้ที่ไหนเล่า!

               

                "นาย!?!" คู่กรณีเงยหน้าขึ้นสบตาผมพอดี ใบหน้าของเธอทำให้ผมนึกถึงใครบางคนเมื่อหลายปีก่อน...

                ใบหน้าแบบนี้...หรือว่าจะเป็น...

     

                "ในที่สุดเราก็ได้เจอกันสักทีนะ...ราชันภักติดี"

                ผมหลุดจากภวังค์เมื่อได้ยินคำคำนั้น ทำไมเธอคนนี้ถึงรู้จักผม หรือว่านี่จะเป็น...

                'ขุนนางภักติดี'ที่ผมตามหา!?!

     

               

               

     

               

    © Tenpoints !
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×