คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Prologue
Trust needs to be earned .
ความเชื่อใจ ไม่ได้ให้กันฟรีๆ
พ่อมักจะสอนผมด้วยประโยคนี้มาเสมอ เท่าที่ผมพอจะจำได้คือพ่อเป็นนักการเมืองตั้งแต่ผมยังเด็ก และจนปัจจุบัน พ่อก็เป็นบุคคลสำคัญของประเทศไปแล้ว. . .
คนทั้งประเทศรู้จักพ่อผมในนามประธานาธิบดีชเวซีวอน
ชเวจุนฮง เป็นบุตรชายหัวแก้วหัวแหวนคนเดียวของท่านประธานาธิบดีชเว แต่เด็กหนุ่มวัยยี่สิบเอ็ดปีก็ไม่ได้มีชีวิตที่แปลกต่างไปจากคนอื่นเท่าไหร่นัก
ตื่นนอนตอนเช้า ทานข้าวที่บ้านกับแม่ ขับรถไปเรียนที่มหาวิทยาลัย เที่ยวเล่นกับเพื่อนสนิท ไปไนท์คลับหรือนอนค้างบ้านเพื่อน ทั้งหมดนี้คือสิ่งที่จุนฮงทำได้เหมือนเช่นคนอื่นๆ คนที่เป็นพ่อกล่าวว่าการจะจ้างบอดี้การ์ดมาคุ้มครองลูกตัวเองตลอดยี่สิบสี่ชั่วโมงน่ะมันมีเพียงแต่ในละครเท่านั้น...
ท่านประธานาธิบดีสอนให้จุนฮงเรียนศิลปะป้องกันตัว พร้อมๆกับสอนให้มีความรู้ด้านวิชาการ และในปัจจุบันบุตรชายคนเดียวเป็นถึงนักศึกษาเภสัชศาสตร์ที่กำลังไปได้ดีกับเส้นทางสายนี้และคิดว่าอนาคตเขาก็คงเป็นนักวิจัยยาอยู่ที่บริษัทใดบริษัทหนึ่งในประเทศเกาหลีใต้ ทำทั้งหมดทุกอย่างด้วยความสามารถ ไม่มีเส้นสายจากไหนมาช่วยเหลือ บิดาสอนให้รู้จักพยายามด้วยตัวเอง และไม่ให้คิดว่าตนเป็นใหญ่คับฟ้าไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่ผิด
จำได้ลางๆว่าตอนอยู่มอปลายปีสองจุนฮงเคยโดนตีหลังจากที่ทำให้ทางบ้านเป็นห่วงจนแทบจะเรียกหน่วยปฏิบัติการพิเศษจากกรมตำรวจออกตามหาตัวเพราะคิดว่าลูกชายอาจจะโดนจับตัวไปเรียกค่าไถ่ ทั้งๆที่คุณหนูของบ้านเพียงแค่ไปค้างบ้านเพื่อนโดยไม่ได้บอกล่วงหน้าเท่านั้น
ผมคิดมาตลอดว่าชีวิตผมก็คงสุขสบายและเรียบง่ายแบบนี้ไปตลอดกาล โดยที่ไม่รู้มาก่อนเลยว่านั่นคือความคิดที่ผิดมหันต์. . .
There is no pleasure without pain .
ไม่มีสุขใดที่ไร้ทุกข์
ผมใช้ชีวิตด้วยคติประจำใจนี้มาตลอดยี่สิบหกปี ฝ่าฟันกับอุปสรรคและความยากลำบากต่างๆจนมีวันนี้ที่ได้รับโอกาสเข้าเป็นบุคลากรซึ่งทำงานภายใต้องค์กรใหญ่ของรัฐบาล หน่วยงานซึ่งอยู่เบื้องหลังความสงบสุขของประเทศชาติ
National Security Service (NSS)
หน่วยงานรักษาความมั่นคงของชาติ
บังยงกุก เป็นน้องคนสุดท้องจากลูกทั้งหมดสามคน เขามีพี่สาวคนโตคือกาฮี และยงนัมพี่ชายฝาแฝดที่เกิดก่อนหน้าเพียงไม่กี่นาที บ่อยครั้งที่พ่อกับแม่มักจะรักพี่ๆมากกว่า บุตรชายคนเล็กจึงใฝ่ฝันว่าสักวันจะต้องเป็นลูกที่ทำให้พ่อแม่ภูมิใจให้ได้
ด้วยความพยายามอย่างเต็มที่ ยงกุกเรียนจบตำรวจด้วยอายุเพียงยี่สิบเอ็ดปีและสอบผ่านราชการได้อย่างรวดเร็ว หลังปฏิบัติงานพิทักษ์สันติราชได้เพียงสามปีแต่ได้โอกาสทำผลงานคดีใหญ่มากมาย เขาจึงโดนเรียกตัวเข้าพิจารณาเป็นเจ้าหน้าที่องค์กรสำคัญของประเทศ ชายหนุ่มได้มาทำงานเป็นสมาชิกของหน่วยงานระดับชาติด้วยศักยภาพที่โดดเด่นของตนเอง บังยงกุกเชี่ยวชาญในการใช้อาวุธและศิลปะการต่อสู้เกือบทุกแขนง มีความสามารถในการสื่อสารภาษาต่างประเทศได้หลากหลายและดีเยี่ยม ด้วยความเป็นเลิศในทุกๆด้านจึงทำให้เจ้าหน้าที่หนุ่มเป็นที่ต้องการตัวของหลายๆหน่วยงานทั้งในและนอกประเทศอย่างไร้ข้อกังขา
ความอยากเป็นที่ภาคภูมิใจของครอบครัวบังคับให้ต้องอดทนและต่อสู้เพื่อให้มาอยู่ถึงจุดนี้ มีหน้าที่การงานที่มั่นคงตั้งแต่ยังหนุ่มแน่น มีเงินส่งไปเลี้ยงพ่อแม่ให้ท่านอยู่อย่างสุขสบาย ส่วนตัวเขาเองก็ทำงานเพื่อประเทศชาติต่อไปโดยที่ไม่ได้ทำให้ตัวเองหรือใครๆเดือดร้อน แม้ว่าครอบครัวมักจะบอกว่างานที่ทำอยู่มันเหมือนกับเอาชีวิตไปแขวนไว้บนเส้นด้าย แต่นั่นคือความภาคภูมิใจทั้งหมดที่เขามี
ผมคิดมาตลอดว่างานที่ทำอยู่คงไม่ทำให้ผมต้องตายตั้งแต่อายุยังไม่ถึงสามสิบ แต่ชีวิตผมคงไม่มีทางสงบสุขอยู่แล้ว ซึ่งนั่นเป็นสิ่งที่ถูกต้องตลอดมา หรืออาจจะตลอดไป. . .
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
wahneun♥ :
สวัสดีค่ะ Orz
เป็นอินโทรฟิคที่ถูกแก้มาประมาณสามล้านรอบได้
และเปลี่ยนเนื้อหาทุกครั้งที่แก้ด้วยนะ! เพราะฉะนั้นต้องรบกวนอ่านใหม่นะคะทุกคนนนน
เป็นฟิคที่เปิดมาเกือบปีแล้วแต่ยังย่ำอยู่กับที่ ; A ;
มีคนรออ่านมั๊ย ไม่รู้ 55555555555
แต่ขอบคุณคนที่ยังรออยู่นะคะ :D
#trustbangzelo
ความคิดเห็น