ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Like a rain : เพลงรักกลางสายฝน

    ลำดับตอนที่ #1 : ม่านสายตา ม่านสายฝน

    • อัปเดตล่าสุด 17 ต.ค. 53


    ณ วันๆหนึ่ง กลางฤดูฝนอันแสนโหดร้าย 
    "เบส!! เบส ลงมาช่วยแม่ขายข้าวก่อนได้มั๊ย หยุดเล่นซักสามสิบนาทีมันจะขาดใจตายมั๊ยขอถามเถอะ!"เสียงหญิงวัยกลางคนดังแหวกอากาศขึ้นมันไดมาชั้นบนของบ้าน หักเลี้ยวบันไดเป็นเสียด้วย.. และเข้ามากระแทกโสตประสาทของเด็กหนุ่มผู้กำลังเล่นเกมส์ออนไลน์บนคอมพิวเตอร์อย่างเมามันส์ ทั้งยังเปิดหน้าจอแชทไว้อีก 2 หน้าจอ เด็กหนุ่มถอดเฮดโฟนออกอย่างหัวเสียเล็กน้อย ก่อนจะรัวคียืบอร์ดร่ำลาเพื่อนอย่างรวดเร็วและดีดตัวเองลงไปชั้นล่าง

    "มาแล้วๆ อะไรนักหนาเนี่ยแม่ ลูกจ้างก็มีใช้ ยังจะใช้ลูกจริงๆอีก"เบสว่า
    "ลูกจ้างมันจะไปรู้ใจแม่ดีเท่าลูกแท้ๆอย่างแกได้ไง เอ้า ไปตักข้าวเสริฟโต๊ะ 10 โถนึง"แม่สั่ง

    บ้านของเบสเปิดร้านขายอาหารตามสั่ง เนื่องด้วยเป็นร้านที่เปิดมานาน ทำให้มีลูกค้าทุกระดับ แถมเยอะเสียด้วย จนมีคนแซวๆว่าแม่ของเบสใส่กัญชาลงในกับข้าวหรือเปล่า กินแล้วต้องกินอีก แถมกินแล้วต้องบอกต่อ เพราะอาหารอร่อยมาก แม่เบสบอกได้เพียงว่า เป็นสูตรที่สืบทอดกันในตระกูล ใครเลียนแบบก็ไม่เหมือน

    เบสเป็นลูกชายคนเดียวของบ้าน เพราะพี่สาวสองคนที่เรียนหมอกับเภสัชได้ทุนไปเรียนต่อที่อเมริกา ที่บ้านจึงเหลือแค่เบสกับแม่ และลูกจ้าง ที่เป็นญาติห่างๆสองสามคน เบสจัดเป็นคนที่ถือได้ว่าหน้าตาดีในระดับหนึ่ง ผมสีดำตัดรองทรงตามมาตรฐานนักเรียนไทย ดวงตาคู่หวานดีดำแกมน้ำตาล ขนตาหนางอนและปากสีชมพูได้รูป อีกทั้งผิวขาวเนียนราวหญิงสาว ทำให้มีเพื่อนแซวว่าเขาเป็นตุ๊ดตั้งแต่เด็ก ซึ่งมันก็เป้นเรื่องที่ทำให้เขาได้วิ่งไล่เตะเพื่อนทุกครั้งไป 

    เบสเดินตามความยาวร้านมาถึงโต๊ะ 10 ที่อยู่เกือบสุดร้าน มีเด็กหนุ่มนั่งอยู่ 2 คนและเด็กสาวอีก 2 ชายหนุ่มทั้ง 2 ตัดผมรองทรง และท่าทางจะเป็นเด็กนักเรียน เด็กสาวทั้งสองคนเช่นกัน คนหนึ่งมัดผม แต่งตัวลุยๆ อีกคนหนึ่งปล่อยผมสยายและแต่งตัวแบบผู้ดี แถมหน้าตาสะสวยเสียด้วย เหมือนทุกคนเพิ่งกลับมาจากการเรียนพิเศษ คนทั้งหมดหันมามองเบสทันทีที่เขาถือโถข้าวเดินมา เพราะบนโต๊ะนั้น มีกับข้าวพร้อมทุกอย่าง ขาดแต่ข้าว และดูจากท่าทาง พวกเขาคงดื่มน้ำรอข้าวโถนี้มานานแล้ว

    "ทำไมช้าอย่างนี้อ่ะน้อง พี่สั่งไปนานมากแล้วนะ อาหารอร่อย แต่บริการไม่ได้เรื่อง ก็ไม่ไหวนะ"เด็กสาวที่มัดผมโวย
    "ขออภัยด้วยนะครับ พอดีว่าวันนี้ลูกค้าร้านเราเยอะจริงๆ เด็กในร้านทำงานกันไม่ทันอ่ะครับ"เบสบอก ซึ่งก็เป้นจริงดังว่า เพราะวันนี้ฝนตกหนัก ลูกค้าที่เข้ามาหลบฝน ก็จะถือโอกาสทานข้าวไปเลย เพราะเป็นเวลาใกล้เที่ยงพอดี

    "แล้วทำไมไม่รูจักรับมือครับ? พี่ว่าร้านน้องก็เปิดมานานแล้วนะ ทำไมไม่มีการเตรียมพร้อมเรื่องนี้ล่ะ ถ้าพวกพี่เดินออกจากร้านไปจะเป็นไรมะ?"เด็กหนุ่มอีกคนเริ่มโวยตาม

    เด็กหนุ่มอีกคนที่นิ่งมาตลอดมองมาทางเบสว่าจะเอายังไง อันที่จริง...เขามองตั้งแต่เบสเดินมาถึงโต๊ะแล้วต่างหาก..

    "ไอ้ป้อม แล้วแกจะโวยวายหาส้นตึกอะไร น้องเค้าก็เอาข้าวมาให้แล้วนี่ไง หิวนักก็เซ่นหัวซะ"เด็กสาวที่หน้าตาสะสวยพูด

    เบสวางข้าวลงกับโต๊ะ แล้วพูดว่า "พี่จะไม่กิน ผมไม่ว่าไรหรอกครับ จะเดินออกไปเลยก็ไม่ว่า เพราะขาดลูกค้าแย่ๆ ไปอีกสักคนสองคน ร้านผมคงไม่เจ๊งหรอกครับ บางที คนเราหัดให้อภัยคนอื่น แล้วก็ยอมรับความจริงซะมั่งก็ดีนะครับ อย่างคิดว่าตนเองถูกซะอย่างเดียว"แล้วเบสก็เดินออกมา ปล่อยให้ทั้งสามคนมองอย่างมึนๆ เหมือนโดนต่อยหน้า 


    ...ยกเว้นสายตาคู่หนึ่งที่ยังมองเบสด้วยอาการแปลกๆ

    หลังจากนั้น เบสก็ไม่ได้สนใจคนดต๊ะนั้นอีกเลย ปล่อยให้ลูกจ้างคนอื่นไปดูแลแทน เพราะไม่อยากมีปากเสียง จนกระทั่งเวลาผ่านไปซักพักหนึ่ง ก็พบว่าทั้งโต๊ะเช็คบิลออกไปแล้ว เบสจึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

    "เบส ขอบใจมากนะลูก วันนี้ช่วยแม่ได้เยอะเชียว ..เอ้อ เปิดเทอมวันไหนนะ อีกสองสามวันใช่มั๊ย เตรียมของรึยัง มีอะไรขาดรึเปล่า"แม่พูดเมื่อถึงเวลาเก็บร้าน เบสกำลังเก็บถาดรวบรวมคนเอาไปล้าง
    "ครบหมดแล้วฮะแม่ ขาดแค่.."เบสเคาะหัวสองสามที "ในนี้อ่ะแม่ ไม่มีอะไรเลย ว่างเปล่า ฮ่าๆ" เบสพูด และก็หัวเราะ
    "เดี๋ยวเถอะไอ้ลูกคนนี้ ขนาดไม่มีแกยังสอบผ่านน่ะนะ ถ้ามีครบแกไม่ติดโอลิมปิคไปแล้วเรอะ ฮ่าๆ"แม่เล่นบ้าง
    "โห.. เยอะอ่ะแม่ ไม่ไหวหรอก ประครองเกรดทุกวันนี้ก็จะตายแล้ว ..ขอไปอาบน้ำก่อนนะแม่ อยากเล่นเกมส์ต่อ ยังไม่ถึงเป้าหมายที่วางไว้วันนี้เลย หุหุ"เบสบอกแล้วพุ่งตัวไปห้องน้ำทันที
    "อ้าว..ไอ้ลูกคนนี้ เก็บของยังไม่ทันเสร็จ หึหึ"แม่พูด และยิ้มกับตัวเอง

    เบสอาบน้ำเสร็จแล้วก็ลงมือเปิดคอมทันที หลังจาดล็อกอินเข้าเกมส์เรียบร้อย ก็..ปล่อยบอท - -" ใช่ เลเวลสูงๆที่เคยเล่นมา ไม่เคยเล่นด้วยฝีมือตัวเองเลย เขามักจะปล่อยบอทจนเลเวลสูงๆ ได้ของเมพๆ แล้วจึงลงมือเล่น เหตุผลน่ะหรือ...ขี้เกียจเล่นนั่นเอง (ไม่ดีนะครับ ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง -คนเขียน)   ระหว่างปล่อยบอทไปเรื่อยๆ เขาก็เปิดเอ็มเล่นปกติ ดูว่ามีสาวๆคนไหนล็อกอินเข้ามามั่ง..ซึ่งหนึ่งในนั้น
    คือ..

    "น้องข้าวฟ่าง!!"เบสอุทาน น้องข้าวฟ่างเป็นดาวโรงเรียน เพิ่งเข้ามา ม.4 น่ารักมาก และเป็นที่หมายปองของหนุ่มๆในโรงเรียน เบสถือว่าโชคดีมากที่น้องเค้ายอมให้เมล์มา ..หรือจะกล่าวอีกอย่างก็คือ เบสใช้อำนาจสภานักเรียนม.6 ขอเมล์น้องเค้ามา(เลวบริสุทธุ์-คนเขียน) เบสจึงไม่รอช้าเปิดหน้าแชทของน้องเค้าเข้ามาคุยทันที

    The BeST !! says: ดีครับ^^
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : ดีค่ะพี่เบส
    The BeST !! says: ทำไรอยู่ครับเนี่ย
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : เล่นคอมค่ะ 55+
    The BeST !! says: กวนนะเรา
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : คนนะคะ ไม่ใช่ทุเรียน จะกวนได้ไง อิอิ
    The BeST !! says: อ่านะ..จะเปิดเทอม 2 แล้ว พร้อมยังคั๊บ!
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : ยังไม่พร้อมค่ะ เกรดเทอมที่แล้วไม่ค่อยสวยเลย
    The BeST !! says: ไม่สวยเหมือนน้องช่ายมะ คิคิ
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : แสนรู้นะคะเนี่ย อิอิ
    The BeST !! says: โฮ่งๆ!! -- - เอ้ย - -" พี่ไม่ใช่หมา
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : 55+ ล้อเล่นค่ะ
    The BeST !! says: อ่านะ
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< says : อุ๊ย พี่เบสคะ เดี๋ยวข้าวฟ่างไปก่อนนะคะ พอดีเปิดคอมมาเช็คเมล์ นี่ดึกแล้ว กลับไปเรียนพรุ่งนี้ไม่ทันอ่ะคะ บายนะคะ ฝันดีค่ะ
    The BeST !! says: อ่าคับ โอเคครับ บายครับ ^^/
    ข้าวฟ่าง - สวย เริ่ด เชิ่ด โสดดีมั๊ย >w< is sign out

    ถึงจะเป็นการสนทนาที่รวดเร็วปานจรวดนาซ่า แต่มันก็ทำให้เบสนอนหลับฝันดีทั้งคืนเลยทีเดียว..

    ..อีกฝากหนึ่งของเมือง ใครบางคนกำลังมองดูร้านรวงที่กำลังปิดไฟ ท่ามกลางสายฝนที่โปรยปราย จิตใจของเด็กหนุ่มสับสนยิ่งนัก..  เกิดอะไรขึ้นกับเค้ากันนะ..
    "คุณแม็คคะ ดิฉันตั้งนมไว้ที่โต๊ะนะคะ" เสียงหญิงคนหนึ่งดังขึ้น
    "วันนี้ไม่มียาเหรอป้ามิ่ง" แม็คถาม ดวงตาสีเทายังคงจ้องฝ่าสายฝนไปอย่างไร้จุดหมาย
    "ไม่มีหรอกค่ะ" ป้ามิ่งตอบ เธอเป็นหญิงอายุราวๆ 30 ปี แต่งกายด้วยชุดนอนสีขาว 
    "อืม..งั้นขอบคุณมากครับ ป้าไปนอนเถอะ" แม็คบอก พร้อมกับหันไปยิ้มให้ป้ามิ่ง และเดินไปหยิบนมดื่มเมื่อป้าเดินออกไปแล้ว จากนั้นก็ล้มตัวลงนอน 

    แม็คเป็นคนร่างสูงโปร่ง มีมัดกล้ามเล็กน้อย เพราะว่าเขาออกกำลังกายมากไม่ได้เนื่องจากโรคประจำตัว ผมสีดำอ่อนๆ ใบหน้าคมเข้มเกลี้ยงเกลา และด้วยความเป็นพี่ ม.6 อีกทั้งยังเป็นประธานนักเรียน ประธานเชียร์  ทำให้แม็คเป็นที่หมายปองของสาวๆในโรงเรียนมากี่สุดคนหนึ่ง  ...แม้คบกับผู้หญิงมาแล้วหลายคน แต่ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหน ก็ไม่อาจทำให้เขาใจเต้นได้มากเท่ากับคนที่ได้เจอมาวันนี้..



    ...ที่ร้านอาหารตามสั่งชานเมือง !!

    To be continue...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×