คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : EP.1 [Eustass Kids Episode] :: เพื่อนบ้านคนใหม่
[Eustass Kid’s Episode] :: เพื่อนบ้านคนใหม่
[Eustass kid side]
ทุกๆเช้าอันสงบของผม ไม่มีอะไรดีไปกว่าการนอนกลิ้งเกลือกอยู่บนเตียงคิงไซส์นุ่มๆ นอนแช่น้ำอุ่นอย่างเพลิดเพลิน รดน้ำต้นไม้และทำสวน อาบแสงแดดอบอุ่นยามเช้าภายในบ้านอย่างสงบสุข แต่ตอนนี้ มันคงเป็นเพียงแค่ฝันเพราะเสาร์นี้และนับจากนี้เป็นต้นไปจะไม่สงบสุขอย่างเคยแล้วน่ะสิ!
:: 9.00 AM ::
ซ่าาา จ๋อม!
เฮ้อ แช่น้ำอุ่นตอนเช้านี่สบายจริงๆเล้ยย แล้วผมก็ชอบเล่นโทรศัพท์ระหว่างแช่น้ำอีกด้วย จนมันติดเป็นส่วนหนึ่งของกิจวัตรประจำวันไปเลยล่ะ
ตื่อรึ๊ง! ตื่อรึ๊ง!
หืม? ใครโทรมาน่ะ......ทราฟาลก้า ลอว์ ที่อยู่ข้างบ้านเองเรอะ? อะไรของมันฟะ ไม่อยากคุยกับหมอนี่เล้ยยย - *-
“ไอ้คุณคิด รู้ยังว่าวันนี้จะมีคนย้ายมาอยู่ที่นี่ใหม่น่ะ??” ทราฟาลก้า
“ไม่รู้ว่ะ ใครวะ” ผม
“ -*- ”
“เฮ้ยๆ เดี๋ยวๆๆ แล้วเค้าจะมาอยู่บ้านหลังไหนวะ O__o?”
“หมู่บ้านทั้งหมู่บ้านว่างอยู่ที่เดียว ตรงข้ามบ้านแกน่ะแหล่ะ! ไอ้เบื๊อกเอ๊ยย -*- ”
เดี๋ยวนะ ....ตรงข้ามบ้านผม....
บ้านเก่าของเมออุสซี เมลดัตช์น่ะเหรอ O[]o!!?
บ้านเก่าของเน็ตไอดอลที่กำลังดังไปทั่วประเทศในตอนนี้ แถมยังเป็นไอดอลในใจอีกด้วย กว่าผมจะรู้ว่าเธออยู่ใกล้ตัวผมมากก( บ้านอยู่ตรงข้ามกัน!! ) ก็เมื่อตอนที่เธอย้ายออกไปเมื่อ 2 เดือนที่แล้ว ตอนนั้นก็ช็อคไม่หายอยู่นะ –w- แต่ช่างมันเถอะ เรื่องมันก็ผ่านไปแล้ว( //ปาดน้ำตา )
“ไอ้คุณคิด เงียบทำไม - - ” ทราฟาลก้า
“เปล่า” “แล้วรู้เรื่องนี้ได้ยังไง?” ผม
“ก็คุณเอเลนอร์ส่งจดหมายแจ้งคนในหมู่บ้านทุกคนเลย แกไม่เห็นเหรอ?”
ห๊ะ!? อะไรนะ O[]O!!?
“หมายความว่า คุณเอเลนอร์ส่งจดหมายบอกทุกคนหมด..ยกเว้นฉันคนเดียวเหรอ!!?” ผมพูดพลางลุกจากอ่างอาบน้ำและเช็ดตัวให้แห้ง
“ก็คงงั้น รึแกไม่ได้เช็คตู้จดหมาย?”
“ตื่นมา ฉันก็ลงไปเช็คดูแล้ว ไม่เห็นมีอะไรเลย”
“ช่างเถอะ~ ยังไงแกก็รู้เรื่องคนที่ย้ายมาแล้วนี่”
“เออๆ แค่นี้ล่ะกัน” ผม
กริ๊ก
จริงๆแล้ว รู้เรื่องพรรค์นี้ทีหลังไม่เท่าไหร่หรอก แต่ที่ผมติดใจอยู่ คือคุณเอเลนอร์ ซึ่งเป็นผู้บริหารหมู่บ้านเป็นคนรอบคอบ ไม่เคยสะเพร่าหรือขาดตกอะไรซักครั้ง ทำไมถึงมาผิดพลาดด้วยเรื่องแค่นี้? ผมเริ่มศรัทธาเธอน้อยลงไปอีก
“ฮัลโหล คุณเอเลนอร์เหรอครับ จดหมายที่แจ้งไปเรื่องคนที่ย้ายมาที่นี่ใหม่น่ะครับ คือ ผมยังไม่ได้รับจดหมายเลยครับ” การพูดอย่างสุภาพถือเป็นเรื่องที่ไม่ถนัดอย่างนึงสำหรับผม แต่มันจำเป็นมากที่จะใช้พูดกับคนที่อาวุโสกว่าผมถึง 10 ปี
“หืม? น้องชายเธอยังไม่เอาจดหมายไปให้อีกเหรอ?” เสียงนุ่มลึกตอบกลับมา
..น้องชาย....!??
“เอ่อ ผมไม่มีน้องนะครับ ใครเป็นคนอ้างว่าเป็นน้องชายผมเหรอครับ?”
“คนที่ย้ายมาใหม่ไงล่ะ”
คนที่ย้ายมาใหม่...
“ช่วยเล่าให้ฟังอย่างละเอียดหน่อย” ผม
“ชายคนนั้นเพิ่งมาถึงหมู่บ้าน แล้วเขาเห็นฉันกำลังส่งจดหมายอยู่ตรงหน้าซอยพอดี เขาบอกว่าเดี๋ยวเอาจดหมายไปให้พี่ชายที่อยู่ท้ายซอยให้ เพราะบ้านที่เขาจะมาอยู่ อยู่ตรงข้ามบ้านพี่ชายน่ะ”
“.........” ผม
“เห็นเขาบอกว่าเป็นพี่น้องร่วมสาบานกันด้วย”
ไปกันใหญ่แล้ว พี่น้งพี่น้องอะไรกัน.. -*-
“ยังไงก็ขอบคุณนะครับ ลาล่ะครับ” ผม
กริ๊ก
จากที่ฟังมา พอสรุปลักษณะของเจ้าคนที่ย้ายมาได้ดังนี้
1. มันเป็นผู้ชาย
2. มันมีพี่ชายอยู่ที่หมู่บ้านนี้ด้วยเช่นกัน
3. แล้วก็คิดว่าบ้านฉันเป็นบ้านพี่มัน -*-
4. และ...มันเฉิ่มเบ๊อะมาก!!!
ตู๊ด...ตู๊ด...ตู๊ด...
“ฮัลโหล ทราฟาลก้า..” ผม
“เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งโทรมา! ตอนนี้คนที่มาใหม่เขามาถึงบ้านฉันแล้ว!!” เสียงจากอีกฝั่งตอบกลับมา
ห๊ะ....!!? มาถึงแล้ว....O__o!?
ผมตัดสายทันที ใส่เสื้อผ้า หวีผม หยิบผ้าคาดผมมาคาดหัว ใส่รองเท้าผ้าใบสีน้ำเงินตัวเก่ง และวิ่งออกไปทางซ้าย ข้างบ้านผม ซึ่งเป็นบ้านของทราฟาลก้า ปกติผมไม่เข้าบ้านหมอนี่หรอกนะ ถ้าไม่จำเป็นหรือมีคนในบ้านมากกว่า 1 คนอ่ะนะ.....
กิ๊งก่องงง.....
“เข้าไปล่ะนะ” ผม
..แอ๊ดด...
“....”
“หือ? ใครน่ะ” เสียงหวานใสปรากฏขึ้นพร้อมกับร่างเล็กที่โผล่พรวดพราดออกมาจนเกือบจะตกใจ เด็กหนุ่มอายุประมาณ 19 ปี ตัวเตี้ยร่างเล็ก สวมเสื้อแขนยาวสีแดงเปิดอก และมีกล้ามมีเนื้อ ผิวสีเหลืองสว่างตามแบบฉบับคนเอเชีย ทำให้แลดูกำยำน้อยลง ดูท่าทางแล้วคงเป็นเจ้าคนที่จะย้ายมาอยู่ที่นี่
“...แก....”
“ฉันชื่อมังกี้ ดี ลูฟี่ เพิ่งย้ายมาใหม่ ยินดีที่ได้รู้จักนะ ^ ^”
“...แกเองสินะ...” ผม
“อะไรเหรอ ^w^?”
“ตอนเพิ่งมาถึงที่นี่ เจอผู้บริหารหมู่บ้านตรงปากซอยรึเปล่า?” ผม
“..เจอนะๆ ทำไมเหรอ ^w^?”
“เค้าฝากจดหมายให้แกไปส่งที่บ้านท้ายซอยใช่มั้ย?”
“ใช่ .___.”
“แล้วแกคิดว่าบ้านที่อยู่ท้ายซอยเป็นบ้านของพี่แกใช่มั้ย?”
“.....ใช่ .___.”
“แล้วก็ไม่ได้ส่งจดหมายให้บ้านท้ายซอย...ซึ่งมันเป็นบ้านของฉันใช่มั้ย?”
“ห๊ะ บ้านนายเหรอ O__o?!”
“แล้วทำไมไม่ส่งมาที่บ้านฉันฟะ!!?” ผมตวาดเสียงดัง
“..ฮึก...ฉันเพิ่งรู้ว่ามันไม่ใช่บ้านพี่ฉัน เลยหาบ้านพี่ไปทั่วหมู่บ้านเองเลย..ฮึก......” เอ๋..ร..ร้องไห้ =w=!?
“เฮ้ยๆ อย่าเพิ่งร้องไ...” ผม
“แงงงงงงงงง อุว๊ากกกกกกกกกกกก ฮืออออออออ ฮือออออๆๆ T[ ]T!!!” ไอ้เด็กนี่มันไม่ได้ร้องไห้จริงๆแน่ๆ แค่จงใจร้องเสียงดังเพื่อให้ทราฟาลก้าออกมาช่วยมากกว่า....ไม่ทันขาดคำ....-*-
“ไอ้คุณคิด! แกทำอะไรหมวกฟางคุงห๊ะ!!?” ร่างสูงผิวสีแทนวิ่งออกจากครัวแล้วกางแขนขึ้นบังเจ้าเปี๊ยกอย่างทันทีและรวดเร็ว
“ฉันตะคอกมันนิดๆหน่อยๆ แล้วมันก็บีบน้ำตาแหกปากร้องอย่างที่เห็น” ผมพูดเสียงเรียบ
“ได้ไง!? หมวกฟางคุงบอบบางจะตาย!!” ทราฟาลก้าพูดพลางผายมือไปยังเจ้าเปี๊ยกซึ่งยืนหดหัวหดตัวอยู่
“เนี่ยนะ? บอบบาง” ผมดึงตัวเจ้าเปี๊ยกพลางชี้ให้ดูกล้ามอกแน่นของมัน
“ปล่อยฉันไปนะ ฉ..ฉันกลัว Y__Y” เจ้านี่เริ่มหดหัวลงไปอีก
“ฟังนะ ฉันเกลียดคนซื่อบื้อและขี้แยอย่างนายที่สุด!!” ผมตะคอกใส่อย่างโมโห
“งืออออ…..T^T” เจ้านั่นยืนขดตัวสั่นๆขณะที่หดหัวเข้าไปใน.....ตัว!!? เฮ้ยยยยยย!! ผมไม่ได้บรรยายอะไรผิดหรอกนะ หมอนั่นหดหัว...เข้าไปในตัวจริงๆ! ยังกับเต่าแน่ะ O[ ]O!!
“!!?” ทราฟาลก้ายืนตะลึงชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยขึ้น
“นายเป็นผู้มีพลังจากผลปีศาจงั้นเหรอ..?”
“อือ...ใช่แล้วล่ะ ฉันกินผลโกมุ โกมุเข้าไป ทำให้ร่างกายเป็นยางน่ะ” ร่างเล็กเอ่ยเสียงแผ่ว
“ไม่ต้องกลัวไอ้กิ้งก่าหัวแดงนี่หรอก ถึงหมอนี่จะใจร้อน ขี้โวยวาย แต่ก็นิสัยดีนะ” ด..เดี๋ยวก่อน....-*-
“แกว่าใครกิ้งก่าหัวแดงห๊ะ!? ไอ้อัลปาก้า!!” ผม
“ทราฟาลก้าต่างหากโว้ยย!!”
“ฮ่าๆๆๆ” เสียงใสเปล่งเสียงหัวเราะลั่นทำให้การทะเลาะเพียงเล็กน้อยจบลง
“หมวกฟาง...” อัลปาก้า..เอ้ย ทราฟาลก้ายกมุมปากขึ้นยิ้มเล็กน้อย
“พวกนายตลกจัง เหมือนพวกเพื่อนๆฉันเลย” เจ้าเปี๊ยกหัวเราะร่า
“อ้อ หมวกฟาง รู้รึยัง ว่าฉันกับหมอนี่ก็เป็นผู้มีพลังจากผลปีศาจเหมือนกันน่ะ” ทราฟาลก้า
“หือ?” หมอนั่นมองอย่างสนใจ
“ฉันกินผลโอเปะ โอเปะ หรือ ผลผ่าตัดไปน่ะ”
“นายล่ะ เจ้าหัวแดง”
“ฉันกินผลเหล็กเข้าไป ทีหลังห้ามเรียกฉันว่า‘หัวแดง’อีกล่ะ - -” ผม “ฉันชื่อยูสทัส คิด”
“ส่วนฉัน ลูฟี่ ^ ^”
“เออ”
“นายเห็นบ้านใหม่ของนายรึยัง?” ทราฟาลก้า
“หา? ยังเลยง่ะ ‘w’”
“เดี๋ยวฉันกับคิดพานายไปดูบ้านก่อนล่ะกัน”
“ว้าวว ขอบคุณน้า >__<” หมวกฟางดีใจลั่นก่อนจะดึงตัวผมกับทราฟาลก้าวิ่งออกนอกบ้าน
“เฮ้ยๆ เกี่ยวอะไรกับฉันวะ!” ผมโวยวาย
“น่า ไปเป็นเพื่อนหน่อยสิ~”
“ไม่ไปโว้ย!”
“บ้านเก่าของไอดอลคนโปรดของนายเชียวนะ~” ทราฟาลก้า
“......ยังไงก็ไม่...”
“อ้อ จริงด้วย! เจ้าของบ้านคนเก่าเค้านัดเจอฉันตอนเย็นนี่นา!” หมวกฟาง
“ว่าไงนะ!!?” ผมหันขวับ
“นัดไปพบนายทำไมเหรอ?” ทราฟาลก้า
“เห็นว่าจะคุยเรื่องบ้านน่ะ” หมวกฟาง “แล้วพรุ่งนี้เค้าจะมาทำความสะอาดบ้านใหม่ฉันด้วย ^0^”
“นายจะให้เน็ตไอดอลระดับประเทศมาทำความสะอาดบ้านนายเหรอ!?” ผมตะคอก
“น่าๆ คิด ยังไงมันก็เป็นบ้านเก่าของเธอคนนั้นอยู่ดีแหละ” ทราฟาลก้า
อิจฉาเจ้าหมวกฟางเป็นบ้าเลยว่ะ...
“เน็ตไอดอลอะไร พวกนายพูดเรื่องอะไรกัน ^w^” หมวกฟาง
“นายรู้จัก‘เมออุสซี เมลดัตช์’รึเปล่า?”
“รู้สิๆ ก็เธอเป็นเจ้าของบ้านฉันคนเก่าไง..”
“แล้วเธอก็เป็น‘เน็ตไอดอล’และ‘ดาราระดับประเทศ’ด้วย”
“ห๊า ยัยนั่นน่ะเหรอ? จริงดิ O__o!?”
“นี่นายไม่รู้ว่าหล่อนเป็นดาราจริงๆเหรอเนี่ย” ทราฟาลก้า
“แล้ว..ใครให้นายเรียกเธอว่า‘ยัยนั่น’ห๊าาา!?” ผม
“งั้น..บ้านที่ฉันจะมาอยู่ก็เคยเป็นบ้านของดาราคนนั้นน่ะสิ..” หมวกฟาง
“เอออ!!” ไอ้นี่หนิ อย่ามายั่วต่อมอิจฉาได้มั้ยวะ -*-
“เอาล่ะ ถึงแล้ว~ ^ ^”
“นี่ หมวกฟาง” ผม
“หืม?”
“ตอนเย็น นายนัดกับเมลดัตช์ไว้ใช่มั้ย? นาย...นายช่วยถ่ายรูปเธอให้หน่อยได้มั้ย..” ผม
“แต่คงไม่ได้หรอก เขาบอกฉันไว้แล้วว่าห้ามฉันถ่ายรูปเธอหรือพาคนอื่นมาด้วย” หมวกฟาง
“..........”
“งั้น.....นายอัดเสียงหล่อนไว้ก็ได้ -///-” ผม
“โห~ นี่นายคลั่งเมลดัตช์มากเลยนะเนี่ยย” ทราฟาลก้า
“หุบปากน่า -///-”
“ตอนนี้ไปวางกระเป๋าก่อนซะ หมวกฟาง”
“อื้อ”
:: 11.00 AM ::
“นายย้ายบ้านใหม่ก็ต้องรู้จักเพื่อนบ้านในละแวกนี้นะ รู้มั้ย” ทราฟาลก้า
“เพื่อนบ้าน...เหรอ” หมวกฟาง
“ก่อนอื่น นายจะต้องทำความรู้จักกับ‘ซาโบ’” ผม
“ห๊ะ!? ซ..ซาโบ....”
ขอบคุณธีมสวยๆ o^ ^o
ความคิดเห็น