คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : ตอนที่ 6
ตอนที่ 6
ณ วันที่ 2 ของการมาที่ทะเลนะคะ
“น้องๆ ทุกคนคะในวันนี้เรามีกิจกรรมมาให้ทำกันนะคะ”รุ่นพี่ประกาศเสียงกร้าว
“กิจกรรมในวันนี้ เรามาทำความดีกันดีกว่า คือ เราจะให้ทุกคนจับคู่กับคู่เต้นรำ ช่วยกันเก็บขยะ เมื่อหมดเวลา 1 ชั่วโมง ให้คนในกลุ่มเอามาร่วมกันแล้วใครชนะ เรามีของรางวัลให้นะจ้ะ”รุ่นพี่บอกกติกาพร้อมผายมือไปด้านหน้าให้เห็นขยะมากมายก่ายกอง
“เดินไปหาคู่เต้นรำแล้ว พี่ให้เวลา 10 นาทีเตรียมความพ้อมนะคะ”รุ่นพี่พูดอกครั้ง
ด้านทิวา
“ตากียุลอยู่ไหนเนี่ย โอ๊ย”ทิวาพูดพร้อมเดิน แต่ไม่รู้ใครเดินชนทิวา
“ขอโทษครับ เอ่อ คุณเป็นอะไรรึเปล่าครับ”คนที่ชนที่ว่าถาม ดูแล้วเขาคงจะเป็นผู้ชายเพราะ คำว่า ครับ
“ไม่เป็นไรคะ”ทิวาตอบไปพร้อมเงยหน้าขึ้นมา
“อ๊ะ ยัยธิดาวานร/ตาตี๋แว่นหนา”ทั้งสองพูดพร้อมกัน
ด้านยูริ
“คริสโตเฟอร์ นายตั้งใจทำภารกิจนี่นะ อย่าให้เสียชื่อราชา”ยูริพูดให้กำลังใจ
“เธอก็เหมือนกัน อย่าให้ชื่อว่า ราชินี ป่นปี้ล่ะ”คริสโตเฟอร์ให้กำลังใจกลับ
“แน่นอน”ยูริบอก ดูถ้าคู่นี้จะไม่ค่อยมีปัญหาเท่าไหร่
ด้านเหมยฮัว
“ฮอรัส นายต้องตั้งใจเก็บขยะให้เหมือนกับการถักผ้าพันคอนะ”เหมยฮัวพูดออกแนวโน้มว่า เก็บขยะมันง่ายกว่าถักผ้าพันคออีก
“คุณก็เหมือนกันนะ”ฮอรัสพูดบ้าง
“อืม”เหมยฮัวตอบด้วยคำสั้นๆง่ายๆ แต่ได้ใจความ
ด้านนาซิสซ่า
“นายดันเต้ ถ้านายเก็บได้น้อยล่ะก็นะ”นาซิสซ่าขู่ดันเต้
“คุณจะทำอะไรหรอครับ”ดันเต้ถาม
“ฉันจะหักคอนาย”นาซิสซ่าขู่ต่อ
“อุ้ย ครับ”ดันเต้ตอบด้วยความหวาดกลัว
ด้านโรซารี่
“ถ้านายเก็บได้เยอะๆ ฉันจะชงชาให้นาย”โรซารี่บอก
“จริงนะครับ”อเล็กเซถามอย่างดีใจ
“ใช่ แต่ต้องทำให้ได้นะ”โรซารี่พูด
“หมดเวลา เริ่มเกมได้ ปรี๊ดดดดดดดด”รุ่นพี่พูดพร้อมเป่านกหวีด
“นายไปเก็บตรงนู้นสิ”
“เธอตรงนี้ขยะเยอะ”
“ไปตรงนั้นกันเถอะ”
“ไม่เอา ไปตรงนั้นดีกว่า”
แล้วเสียงบรรดาเหล่านัดเรียนก็ดังมากขึ้น
“อ้าว ทำไมเธอเอามือไว้ตรงนั้นล่ะ”เสียงของคริสโตเฟอร์ถามสาวน้อยด้านหน้านั้นก็คือ ยูริ นั่นเอง
“ไม่มีอะไรหรอก”ยูริตอบเสียงแข็ง
“ไหนมาดูหน่อย”คริสโตเฟอร์ไม่พูดเปล่าคว้ามือยูริมาดู
“ไม่มีอะไร แค่พลาสติกบาดนิดหน่อยเอง”ยูริบอกแล้วชักมือออก แต่คริสโตเฟอร์คว้ามือไว้แล้วพาไปหารุ่นพี่
“รุ่นพี่ครับ ยูริถูกพลาสติกบาดครับ”คริสโตเฟอร์เอาแผลที่มือยูริมาให้รุ่นพี่ดู
“ว้าย ตายจริง เดี๋ยวเดินตรงไปข้างหน้ามีห้องพยาบาลอยู่นะจ้ะ”รุ่นพี่บอก
“ไม่เป็นไรหรอกคะ แค่แผผลนิดหน่อยเท่านั้น”ยูริขัดขืน
“ไม่ได้ แผลมีเชื้อโรคต้องไปล้างแผลก่อน”คริสโตเฟอร์บอก(หรือ บังคับ)ให้ยูริไปกับตน
“ชิ ไปก็ได้”ยูริพูดพร้อมทำหน้ารำคาญ
.
.
.
.
“หมดเวลาแล้วจ้ะ ไปรวมตัวที่กลุ่มนะจ้ะ”รุ่นพี่พูดแล้วทุกคนก็วิ่งไปที่กลุ่ม
“ฉันต้องขอโทษจริงๆนะ ถ้าฉันระวังกว่านี้ก็คงได้เยอะพอสมควร”ยูริพูดพร้อมทำหน้าเศร้า
“ไปเป็นไรหรอกย่ะ อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ”นาซิสซ่ากำลังปลอบ ซึ่งคำพูดของเธอทำให้ทุกคนแปลกใจว่าเธอเปลี่ยนไปมากเลย
“ดูท่าอเล็กเซจะเก็บได้เยอะกว่าใครเพื่อนเลยนะเนี่ย”กียุลพูด
“งั้นหรอครับ คุณโรซารี่อย่าลืมสัญญานะครับ”อเล็กเซทวงสัญญาจากโรซารี่
“เอ๊ะ สัญญาอะไรกันไว้เนี่ย”ทุกคนยกเว้นอเล็กเซกับโรซารี่พูด
“ผู้ชนะได้แก่ ทีมของแบร์รี่คะ”รุ่นพี่ประกาศ
“เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ทีมของแบร์รี่ร้องดีใจ
“รางวัลคือ เก็บขยะที่เหลืออยู่ให้หมดนะคะ”รุ่นพี่พูด
“โห้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”ทีมของแบร์รี่ประท้วง
“น่าจะดีที่เราไม่ชนะนะเนี่ย”ดันเต้พูดขึ้นมา
“คนอื่นกลับห้องพักได้คะ”รุ่นพี่พูดอีกครั้ง
“ครับ/ค่ะ”ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกัน
.
.
.
.
.
.
.
“คุณโรซารี่ครับ มาอยากดื่มชาแล้วครับ”อเล็กเซทำหน้าตาอ้อนวอนซึ่งดูน่ารักมากทำให้โรซารี่น่าแดงเลยทีเดียว(นายบังอาจทำให้โรซารี่ของฉันเขินงั้นหรอ//ไรต์)(ช่วยไม่ได้ก็คนมันน่ารักนี่นา//อเล็กเซ)
“รู้แล้วๆ”โรซารี่พูด
“ยังไงก็ขอบใจนายมากนะคริสโตเฟอร์ที่พาฉันไปทำแผล”ยูริพูดพร้อมยิ้มซึ่งเป็นยิ้มที่น่ารักมากมาย
“อืมไม่เป็นไรหรอก”คริสโตเฟอร์ตอบพร้อมก้มหน้าเพื่อกลบเกลื่อน
“เสร็จแล้วทุกคนมาดื่มชากับทานของว่างดีกว่านะ”โรซารี่พูด
“อืม”ทุกคนตอบ
หลังจากนั้น
“ไปทานข้าวเย็นกันเถอะฉันหิวแล้ว”ทิวาพูดชวน
“เธอนี่หนา กินจุจริงๆ”กียุลแซว
“อย่าไปว่าทิวาอย่านั้นสิครับนี่มันก็ได้เวลาอาหารเย็นแล้วด้วย”ฮอรัสพูด
“ใช่ๆ ถ้านายไม่หิวนายก็อยู่ในนี่ไปคนเดียวแล้วกัน”ทิวาพูดพร้อมยืนขึ้นแต่กียุลคว้ามือทิวาไว้แล้วดึงให้นั่งลงแต่……..
“ว้ายยยยยยย”ทิวาร้องเพราะตกใจ กียุลคว้ามือทิวาไว้แล้วดึงให้นั่งลงเลยทำให้ทิวาล้มมานั่งครอมกียุล
“โอ้ย ตัวหนักเป็นบ้าเลย แล้วเธอจะลุกจากตัวฉันได้ยัง”กียุลพูดพร้อมหน้าแดงนิดๆ
“อ๊ะ โทษที แต่นายดึงฉันเอง นายนั่นแหละผิด”ทิวาลุกขึ้นพร้อมปัดฝุ่นตามเสื้อผ้า
“โอ้ย พอได้แล้ว”เหมยฮัวเข้มาห้าม
“ไหนบอกว่าจะไปทานข้าวไง ไปสิ”โรซารี่พูดบ้าง
“อุบัติเหตุเกิดขึ้นได้เสมอ”นาซิสซ่าพูด แล้วทุกคนก็เดินไปที่ห้องอาหาร เมื่อกินเสร็จทุกคนก็อาบน้ำแล้วก็นอน
แต่ทว่า ขณะที่ทุกคนกำลัหลับสบายมีมือนึงเอื้อมมากอด ย้ำว่า กอด นาซิสซ่า
“ว้ายยยยย นายดันเต้นายมากอดฉันทำไม”นาซิสซ่าโวยวาย
“ก็ผมนอนไม่หลับนี่ครับ”ดันเต้ตอบ
“นอนไม่หลับแล้วมีสิทธิ์มากอดฉันได้ไงย่ะ”นาซิสซ่ายังคงโวยวายอยู่
“แหม คุณนาซิสซ่าอ่ะ ใจร้าย”ดันเต้ทำหน้างอนใส่นาซิสซ่า ซึ่งนารักมากเลย ประมาณว่าใครเห็นก็ไม่มีใครกล้าขัดใจ
“งั้นก็แล้วแต่นาย”นาซิสซ่าบอกแล้วหันหน้าหนี ดีนะที่ตอนนี้ไม่มีใครตื่นเลยนอกจากพวกเธอ
แต่งแบบหวานๆไม่รู้จะถูกใจหรือเปล่านะคะ
แต่ยังไงก็ขอ comment ด้วยนะคะ
ความคิดเห็น