คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : โฆษณาสุดยี้ไม่มีดีแถมทุเรศ
โฆษณานิยายอย่างไรให้คนมาอ่าน?
**บทความนี้มีการอ้างอิงมีจากกระทู้นี้
571217 การโฆษณาอย่างจริงใจ ด้วยไมตรี (พร้อมผลการทดลอง) [61]
ความจริงแล้วดูจากเนื้อหา น่าจะยกไปไว้ตอนท้ายๆ แต่ด้วยความเชื่อมั่นว่านักเขียนที่เข้ามาอ่านส่วนใหญ่ น่าจะมีนิยายของตัวเองอยู่แล้ว และการโฆษณา เป็นปัจจัยหนึ่งที่จะทำให้คนเข้ามาอ่านเรื่องของคุณมากขึ้น
คุณเคยทำเรื่องต่อไปนี้หรือไม่? จงตอบมาซะดีๆ เดี๋ยวมีตบ...
1. เขียนข้อความทำนอง มาเยี่ยมแล้วนะ หรือ มาอ่านแล้วนะ สนุกมาก แต่งต่อไปนะ มาเยี่ยมเราด้วยนะ ปิดท้ายด้วยการใส่ลิงค์นิยายของคุณลงไป แล้วนำข้อความดังกล่าวนี้ไปก็อบปี้ใส่นิยายชาวบ้านเขาเหมือนๆกัน ทั้งที่คุณไม่ได้อ่านเลยสักกะตัวอักษร...
2. เข้าไปเม้นนิยายคนอื่นทำนองว่า "สนุกมากเลย พยายามเขียนเข้านะคะ อย่าท้อถอย ถ้าเราพยายามอย่างสุดความสามารถ ความฝันก็จะเป็นจริงเองนะคะ เราขอเอาใจช่วยเทอนะ เขียนดีแบบนี้ไม่นานก็ได้ตีพิมพ์ ฝากเรื่องเราด้วยนะคะ (ลิงค์นิยาย) อย่าลืมนะคะ อ่านแล้วเม้นด้วย โหวตด้วยนะคะ มิสๆ จุ๊บๆคร่า" คือชม+ให้กำลังใจสุดชีวิต แต่จริงๆก็ไม่ได้อ่านสักตัวอีกนั่นแหละ
3. ไม่พูด ไม่แหล ไม่โหวต ไม่ทักไม่ทาย แปะนิยายตัวเองอย่างเดียวแล้วเผ่นออกมา
4. ไปยัดลิงค์นิยายตัวเองถึงที่กล่องควิกเมสเซจของไอดีคนอื่น เพื่อโฆษณา หรือแม้แต่เม้นฝากนิยายในไดอารี่ของคนอื่น
5. ฝากโฆษณา(ไม่ว่าในบอร์ดหรือตามนิยายคนอื่น) แล้วเยินยอว่า เนี่ย นิยายเราสนุกนะ โคตรมันส์ อย่าลืมมาอ่านนะ โอ๊ย! แกจะเยินยอทำไมคะ คนอ่านมีสมองค่ะ อ่านแล้วคิดเองได้ว่าสนุกหรือไม่
นึกไม่ออก เอาเผินๆ ที่เจอบ่อยห้าข้อนี้ก่อนนี่แหละค่ะ การโฆษณาที่เพื่อนนักเขียนด้วยกับฟันธงว่า "โคตรยี้" ใครยังทำอยู่ เลิกได้แล้วนะคะ นักเขียนด้วยกันเขาดูออกค่ะ ว่าคนไหนเฟค คนไหนอ่านจริง
คอมเมนต์ที่จริงใจ กับ คอมเมนต์ที่ไม่จริงใจ มันต่างกันยังไง?
เม้นที่ไม่จริงใจ คือ เม้นที่อ่านแล้วดูออกว่าไม่ได้อ่าน แต่ยังบอกว่าสนุก ทำเป็นแกล้งอ่าน บ้างก็เยินยอเกินจริง ก่อนจะฝากลิงค์ทิ้งไว้... พูดง่ายๆคือมันแหลค่ะ มันแหล
เม้นที่จริงใจ คือ อ่านแล้วดูออก ว่าเขาเม้นเนี่ย เขาอ่านของเราแล้วจริงๆ จะอ่านมากน้อยก็ไม่สำคัญ เท่ากันการที่ได้สัมผัสแล้วจริง จึงนำมาพูด จะฝากลิงค์อะไรไว้หรือไม่ เป็นสิทธิ์ของคนโพส
แต่มีอีกประเภทนะคะ พวกนี้จะแหลเก่งกว่าแบบที่หนึ่ง คือแหลแล้วเนียน ทำเป็นพูดเหมือนอ่านแล้ว มีพูดถึงเนื้อเรื่อง ตื้นเต้นจังเนอะ คิมนี่เป็นพระเอกใช่มั้ย นางเอกน่ารักจัง ผูกแกละเหมือนเราเลย คือ เป็นพวกปรายตาผ่านๆ เห็นอะไรก็เอามาโพส (ทั้งที่ไม่รู้เรื่องเท่าไหร่ เดาๆเอา) แล้วก็ฝากนิยายซะ คนที่ดูไม่ออกก็หลงกลไป... เอ่อ ยิ่งพูดยิ่งเหมือนมิจฉาชีพเลยนะเนี่ย
เม้นที่ไม่จริงใจ มีผลกระทบอย่างไรกับนักเขียนออนไลน์ปัจจุบัน?
1. คนที่รู้ทันคนที่มาโฆษณามั่วๆนั้น จะรู้สึกไม่ดี และส่วนใหญ่จะไม่เชื่อถือเครดิตของผู้ที่มาโฆษณามั่วนั้นอีก
2. เป็นการทำลายกำลังใจของผู้เขียนที่ถูกแปะโฆษณา ไม่ว่าจะเริ่มเขียน หรือเขียนมานานแล้ว (ยกเว้นคนที่ชินชาปล่อยวางไปแล้ว)
เฮ้ ลองนึกดูสิ คุณเขียนนิยายอัพเดทไปแล้ว6ตอน ไม่มีใครอ่านหรือเม้นเลย วันนึงเปิดมาเห็นคอมเม้นเพิ่ม แต่พอก้มลงอ่าน มันดันเป็นโฆษณามั่วๆ โอ้ พระเจ้า...ช่างทำได้เนอะ เรื่องใจร้ายแบบนี้...
3. สังคมระหว่างนักเขียนเด็กดีด้วยกัน จะกลายเป็นสังคมหน้ากากเหมือนสังคมไดอารี่ในบางเวบ ที่แปะและจบ คนกลับไปเม้นให้ก็เม้นตามเรื่องตามราว สวยว่าแต่งไดสวย สีสวย ไปเม้นของเราด้วยนะ แต่จริงๆไม่ได้อ่านหรอก ไปเที่ยว ไปกินนั่นกินนี่ที่สยาม จะอ่านทำไม เรื่องของคนอื่น ไร้สาระ กลับไปนั่งแต่งไดตัวเองดีกว่า
อยากให้นักเขียนในเด็กดีเป็นอย่างนั้นกันหมดหรือ?
4. ไม่เกิดการวิจารณ์ ไม่เกิดการพัฒนาของนักเขียนรุ่นใหม่ในเวบ เพราะคนที่เข้ามาแปะ ก็แปะจริงๆ บางเรื่องเขียนสิบตอนจนจบ มีโพสไม่ถึงสิบแต่โพสเหล่านั้นล้วนเป็นโพสตัดแปะไม่จริงใจทั้งนั้น แล้วนักเขียนหน้าใหม่คนนั้นจะรู้สึกอย่างไร?
เหตุผลนั้นยังมีอีกมาก แต่ขอยกมาเพียงเท่านี้ก่อน... แต่ผลสรุปแล้ว ไม่มีใครชอบการโฆษณาอย่างไม่จริงใจ ยกเว้นคนโพสเอง เพราะอะไร? แน่นอน เพราะมันสะดวกดี หลอกคนที่ยังไม่ค่อยรู้จักสังคมในนี้ได้ดี... เราควรจะเลิกได้แล้ว กับการตัดแปะไปวันๆ อย่างที่หลายๆคนยังทำกันอยู่...
คุณเป็นคนหนึ่งหรือเปล่า? ที่ยังทำตัวหลอกลวง โดยการโฆษณาตัดแปะหลอกว่าอ่านแล้วเช่นนี้อยู่?
ความคิดเห็น