[ Fic kuroko ] ผมรักนายครับ {Yaoi}

ลำดับตอนที่ #5 : ควอเตอร์ที่ 4 รุ่นพี่ไม่มีทางล่มเรา 2 คนได้หรอกครับ[ Kagami Special]

"คากามิคุงครับ สวัสดีครับ"

คุโรโกะหันมามองผมพร้อมทักทาย นั่นสินะ ตั้งแต่เมื่อเช้าที่คุโรโกะมารอผมด้านหน้า ผมก็ยังไม่ได้ทักคุโรโกะเลยด้วยซ้ำ

"อืม... สวัสดี"

ผมไม่มีกำลังใจจะคุยกับคุโรโกะเลยซะนิด เพราะเรื่องเมื่อคืน...

[เมื่อวานเวลาค่ำ]

"พ่อครับ ตอนนี้ผมหาคู่ครองใจได้แล้วนะครับ"

ผมพูดกับพ่อระหว่างมื้ออาหารค่ำ เมดที่กำลังเดินวุ่นวายเอาของมาเสิร์ฟกลับหยุดชะงักหมด พ่อก็กำลังจะตักข้าวป้อนเข้าปากพอดี

"ดีมาก ลูกรักของพ่อ ในที่สุดลูกก็ได้พบคู่แท้ที่แท้จริง ว่าแต่ เธอชื่ออะไรล่ะ?"

"ชื่อของเขาน่ะเหรอ คุโรโกะ เท็ตสึยะ ครับ เป็นเพศชายนะครับ =o= ถึงจะหน้าตาเหมือนเพศหญิงก็เถอะ"

ผมพูดไปพลางเกาหัว เพราะพ่อผมดันเข้าใจผิดว่าคุโรโกะเป็นผู้หญิง ให้ตายสิ ถ้าคุโรโกะได้ยินจะทำหน้านิ่งเฉยอีกมั้ยนะ??

"ห๊า?? ผู้ชาย นี่ลูกรักของพ่อชอบผู้ชายงั้นเหรอ = [ ] = พ่อไม่อนุญาตให้คบกันเด็ดขาด ยังไงลูกของพ่อต้องพบกับเด็กผู้หญิงน่ารัก ผมสีออกแนวชมพู จะได้ทำให้ดูสดใสน่ารัก"

พ่อเข้าใจผิดไปแล้ว ผมชอบสีฟ้า(?)ต่างหากครับพ่อ =,.= 

"ผมไม่เอาด้วยนะครับ ผมกับคุโรโกะเรา 2 คนสัญญาไว้แล้วนะครับ"

ผมพยายามเถียงให้ได้ผมซะครั้ง ปกติจะขออะไรกับพ่อก็ยากอยู่แล้วล่ะนะ 

"ลูกของพ่อต้องไม่ชอบผู้ชายด้วยกัน เพราะงั้น พรุ่งนี้พ่อจะแนะนำสาวคนใหม่ให้นะ เอาล่ะ รีบๆ กินแล้วไปนอนได้แล้ว"

"แต่... พ่อ"

"ไม่มีแต่ พ่อคิดถูกที่สุดแล้วนะ"

ผมเถียงไม่ออกเลยทีเดียว = =

"เข้าใจแล้วครับ"

ถึงปากจะพูดไปอย่างนั้น แต่ใจผมไม่ยอมรับเลยด้วยซ้ำไป ผมไม่ค่อยหวั่นไหวกับใครคนไหน ทั้งหญิงทั้งชาย นอกจากคุโรโกะ ตอนนั้น ที่เขาจูบผม ก็ทำให้ผมแถบจะสลบตายตรงนั้นเลยล่ะนะ

[เข้าสู่ช่วงปัจจุบัน]

"เกิดอะไรขึ้นรึเปล่าครับ?? คากามิคุง"

"คุโรโกะ ทำไมพ่อกับแม่นายถึงยอมให้นายได้รักกับผู้ชายเพศเดียวกันได้นะ"

ผมถอนหายใจ พร้อมถามคำถามที่ถามคุโรโกะไปเมื่อกี้ และรอฟังคำตอบ

"พ่อแม่ผมไปต่างประเทศครับ ปัจจุบันผมอยู่คนเดียว อาจเหงา แต่ก็นึกถึงคากามิคุง ก็ยิ้มมาโดยไม่รู้ตัวเลยล่ะครับ"

น่าอิจฉาชะมัด ได้อยู่ตัวคนเดียว แต่คงจะเบื่อไม่น้อยเลยสินะ

"งั้น เอาแบบนี้ ถ้าวันนี้ เราชนะรุ่นพี่ได้ เราชวนทุกคนในชมรมไปฉลองที่บ้านฉัน นายจะได้ไม่เหงาไงล่ะ โอเครมั้ย??"

ปกติผมไม่ค่อยชวนเพื่อนไปบ้านเท่าไหร่ แต่คุโรโกะนี่ ผมคงต้องทำยังไงก็ได้ ให้คุโรโกะยิ้ม ไม่เหงา รู้ตัวตลอดว่ามีผมเคียงข้างตลอด

"ครับ ผมจะทุ่มเทให้ถึงที่สุด"

คุโรโกะยิ้มตอบ ผมรู้สึกค่อยยังชัวหน่อย ยังดีแหละนะ ที่คุโรโกะไม่ได้เป็นอะไร

[ชมรมบาส,โรงยิม]

"เอาล่ะ วันนี้มีการแข่งนะ ทุกคนทราบแล้วใช่ไหม?? งั้น ปีหนึ่งกับปีสอง มาเข้าแถวซะ"

โค้ชปรบมือเรียกทุกคนที่อยู่ในโรงยิมมาอยู่พร้อมหน้ากัน แล้วเริ่มแมตซ์

"แมตซ์ที่ 1 เริ่มได้"

โค้ชโยนลูกบาสขึ้นไป ผมรีบกระโดดให้เร็วที่สุด แล้วแย่งบาสมาก่อน ผมจะไม่มีทางทำให้ทีมแพ้แน่ๆ

"คากามิคุง!!!"

คุโรโกะเรียกผม ผมรีบส่งลูกไปให้คุโรโกะ เพื่อให้คุโรโกะได้ทำการเลี้ยงลูกต่อ

แต่... ไม่

คุโรโกะไม่เลี้ยงลูก เพียงแต่ส่งลูกส่งอะไรบางอย่างไปให้ฟุริ(ฮาตะ)

"อ๊ะ!!!"

ฟุริรับลูกได้!! แต่ดูเหมือนฟุริจะไม่รู้ตัวเลยนะเนี้ย

"คากามิ!! ฝากด้วย!!"

ฟุริรีบส่งลูกให้ผมต่อ ตอนนี้ผมสามารถผ่านจากการสกัดของรุ่นพี่ได้ และได้เห็นความสามารถของคุโรโกะแล้ว ถึงจะไม่รู้ว่านั่นมันคืออะไรก็เถอะ

ติ้ดดดดดดดดดดดดด!!!

ตอนนี้ปี 1 นำไป 2 แต้ม แน่นอนว่าผมชู้ตระยะไกลไม่ได้ เลยทำได้แค่นี้แหละนะ ลูกดังค์คือลูกโปรดที่ผมรักที่สุด

"เห๋ พวกปี 1 ก็เก่งใช้ได้นี่ เอาล่ะ เราเป็นรุ่นพี่ อย่าทำให้ขายหน้าล่ะ ลุย!!"

"โอ๊สสสสส"

เสียงของปี 2 ดังไปทั่วโรงยิม สุดยอดเลยแหะ แต่ ผมเองก็คงไม่ยอมแพ้หรอกนะ เพื่อคุโรโกะ

[ผ่านไป 2 แมตซ์ มาช่วงแมตซ์ที่ 4]

นี่คือแมตซ์สุดท้ายแล้ว ตอนนี้รุ่นพี่ทำคะแนนห่างจากเรา 10 แต้ม เราต้องทำให้ได้ อย่างน้อย 11 แต้มแหละนะ ตอนนี้ผมแทบจะไม่ได้เล่น เพราะรุ่นพี่ฮิวงะกับรุ่นพี่อิซึกิและรุ่นพี่มิโตเบะสกัดผมไว้อยู่ เวลาทำแต้ม รุ่นพี่โคงาเนะจะเป็นคนส่งลูกมาให้รุ่นพี่ฮิวงะ แล้วรุ่นพี่ฮิวงะก็ชู้ตลงไป

ตอนนี้ ปี 1 พากันส่งลูกไปให้คุโรโกะ เพราะทุกคนต่างไว้ใจเขา และเขาก็มีลูกส่งที่ยอดเยี่ยม รุ่นพี่พากันสนใจคุโรโกะ ตอนนี้ถ้าทำอีก 2 แต้ม เราจะเป็นฝ่ายชนะ เพราะแค่ 20 วินาทีแล้วด้วยซ้ำ

"ฝากด้วยนะครับ"

คุโรโกะส่งลูกมาให้ผม ตอนนี้ผมมีโอกาสทำแต้ม ผมรีบเลี้ยงลูกไป แล้วก็ใช้ลูกดังค์

ติ้ดดดดดดดดดดด

เวลาหมดพอดี ปี 1 ชนะ

"เย้!!! เราไปฉลองที่บ้านคากามิกันนนนนนนนนน"

"คากามิคุง สำเร็จแล้วล่ะครับ"

"อืม.."

ระหว่างที่ปี 1 กำลังเฮฮา ปี2 หลังจากพักเสร็จเราก็พากันเดินไปที่บ้านผม

ผม... ทำตามที่ใจต้องการได้แล้วล่ะนะ คุโรโกะ