เจ้าของฉันคือเธอ

ลำดับตอนที่ #2 : รายงาน

" โอ้ย ทำไมมันยากอย่างนี้อะ ทำไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" เสียง

โวยวายดังขึ้น จากกลุ่มนักศึกษา ที่นั่งอยู่บริเวณเก้าอี้พักใจ

ของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังแห่งหนึ่ง

"เป็นอะไรของแก ฮะ ยัยปอม โวยวายจนได้ยินไปถึงกล้วยน้ำ

ไทแล้วเนี่ย" เสียงถามจากพุดดิ้ง สาวน้อย รูปร่างแบบบาง ผิว

ขาว เธอมีใบหน้าเรียว จมูกได้รูป ริมฝีปากอวบอิ่ม เป็นที่ต้องตาต้องใจ

 ของหนุ่มๆในหมาวิทยาลัยแห่งนี้เป็นอย่างมาก แต่เธอก้อไม่เคยตกลง

ปลงใจกะใครสักคน ด้วยเหตุผลอะไรก้อไม่อาจรู้ได้

"ก้อเธอดูรายงานที่อาจารย์สั่งสิ พุดดิ้ง ให้ไปสำรวจอัตราการแต่งงาน

ของคู่แต่งงานที่คบกันไม่เกิน 1 ปี" ปอม เปมิกา หรือ สาวสวย สดใส

ร่าเริง เธอคนนี้ ขึ้นชื่อว่าเป็น คาสโนวี่ ของมหาวิทยาลัยเลยก้อว่าได้
 
และยิ่งไปกว่านั้น เธอคนนี้ รักเด็ก ค่ะ

"ไม่เห็นจะยากตรงไหนเลยนิ่ ปอม มันยากยังไง"พุดดิ้งยังคงไม่เข้าใจ

"มันก้อไม่ยากหรอก เพียงแต่ว่า ฉันไม่มีเวลาน่ะ ต้องไปเที่ยวเสม็ดกะ

ดาร์ลิ้ง เพราะฉะนั้น.."ปอมทำเสียงอ่อนเสียงหวาน จนพุดดิ้งเริ่มเสียว

วาบบ เพราะทุกครั้งที่ปอมมีอาการอย่างนี้ มันก้อหมายความได้ว่า งาน

ทุกอย่าง จะต้องโอนมาเป็นของเธอแต่เพียงผู้เดียวเท่านั้น

"น่านะ พุดดิ้ง ไหนๆเราก้อต้องทำกัน 2 คนอะ แค่ฉันไม่ว่างหาข้อมูล
 
เธอก้อทำให้หน่อยแล้วกันนะๆๆๆๆๆ แล้วจะกลับมาทำรูปเล่มให้

น๊า"ปอมอ้อนวอน

"อย่างงี้ทุกทีเลย แล้วไหนบอกจะเอาเกียรตินิยมไง อะไรๆก้อให้ฉันทำ

คนเดียวเนี่ยย" พุดดิ้งบ่น

แต่เมื่อหันไปเห็นแววตาอ้อนวอนของปอมแร้ว เธอก้ออดใจอ่อนไม่ได้

"เออ เออ จะไปไหนก้อไปเถอะ สม่งเสม็ดอะไรน่ะ ฉันทำให้ แต่ระวัง

นะ เคยได้ยินรึป่าว ไปเสม็ด เสร็จทุกรายอะ" พุดดิ้งขู่ พร้อมทำตาลุก

วาววววว

"แหม เธอนี่ ทะลึ่งเหมือนกันนะ ยัยพุดดิ้ง แต่ก้อ ขอบคุณนะจ้ะ  แล้ว

เดี๋ยวจะถ่ายรูปสวยๆมาฝากนะ ไปละ บายย"ปอมพูดแล้วก้อเก็บของ

ลุกไป

---------------------------------------------------------------------------------------

"กลับมาแล้วค่ะ"

"กลับมาแล้วหรือลูก เป็นไงบ้าง เรียนหนักมั๊ย"

แม่ของพุดดิ้งถาม

"คุณก้อ ลูกเพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนเถอะ พุดดิ้ง"
 
พ่อของเธอตัดบ่น 

"ค่า"

---------------------------------------------------------------------------------------

"เออ พุดดิ้ง คือ พ่ออยากให้ลูกช่วยจัดห้องรับแขกบนชั้น 3 ให้ทีน่ะจ่ะ
 
เพราะอีก 2-3 วัน จะมีแขกมาค้างที่บ้านเรา"

"ใครเหรอคะ"

"เค้าเป็นลูกชายเพื่อนพ่อน่ะ ไว้พอเค้ามาพ่อจะแนะนำให้เรารู้จักนะ"

"ค่ะ คุณพ่อ"

ว่าแล้วพุดดิ้งก้อไปจัดห้องตามที่คุณพ่อว่า จัดไปก้อคิดไปว่า

'เอ ใครกันน้า ที่จะมาค้างบ้านเรา จะกวนประสาทรึป่าว เฮ้อ ไม่

เคยจะอยู่กะคนแปลกหน้าซะด้วยสิ ฮะๆๆๆๆๆ'คิดไปก้อหัวเราะไป

อยู่คนเดียว โดยที่เธอก้อไม่รู้เลยว่า ชีวิตของเธอจะเปลี่ยนไป

นับจากนี้