ยัย high school ลังเลรักหนุ่มอินเตอร์

ลำดับตอนที่ #2 : ลำดับตอนที่ 2

ตอนที่ 2 เพื่อนบ้านคนใหม่...//.
“ซ่าส์...”เสียงน้ำที่กระทบกับพื้นดังขึ้น
“ก๊อกๆๆๆ ปังๆๆๆ”
“เฮ้ยตายคาห้องน้ำรึยังไงห๊ะ” ชั้นตะโกนเร่งยัยจีฮันที่กำลังอาบน้ำอยู๋
“เออๆๆๆ เสร็จแล้วๆ”จีฮันตอบ
ซักพักจีฮันก็ออกมาจากห้องน้ำ ชั้นไม่รีรอรีบเข้าต่อเลยเราพะว่าวันนี้เป็นวันเปืดเทอมวันแรกของชั้น พอชั้นอาบน้ำเสร็จก็รีบแต่งตัวระหว่างที่รอยัยเยวอนอาบน้ำเราก็นั่งคุยกันเรื่องคนข้างๆบ้าน
“เฮ้ย เห็นคนข้างบ้านเรารึยัง” จีฮันถามชั้น
“ยังไม่เห็นเลยอ่ะ เฮ้ยแต่เห็นผ่านตาไปแวบๆ”
“ก็เมื่อวานชันมองออกไปตรงหน้าต้างเห็นเงาแวบๆท่าทางจะหล่อ 555+”ชั้นตอบ (คือถ้ามองจากหน้าต่างห้องชั้นออกไปจะเห็นห้องๆหนึ่งจากบ้านหลังนั้นแต่ห้องนั้นอยู่สูงกว่าห้องชั้น หนึ่งชั้นมั้ง)
“ใสชุดม.ปลายนี่มันก็แปลกๆเนอะ”ชั้นพูด
“ไปรร.กันเหอะ ชั้นอาบน้ำเสร็จแล้ว” ยัยแยวอนพูด
แล้วชั้นกับเพื่อก็รีบวิ่งไปขึ้นรถเมล์
พอเลิกเรียนชั้นก็ต้องนั่งรถเมล์กลับบ้านอีกแหละ วันนี้เปิดเรียนวันแรกสนุกมากเลย ได้เจอรุนพี่คงนึงหล่อมากๆ เหอะๆ
“ชื่อ เคียวเฮ อายุ18 สูง 184 หนัก 64………….”
ชั้นจดประวัติย่อๆของรุ่นพี่คนนั้นมาใส่กระดาษไว้ ชั้นเดินถือกระดาษเดินร่อนไปทั่วบ้านเลย ไม่รู้ว่าทำไมชั้นต้องยิ้มจนแก้มปริขนาดนี้ด้วยเนี่ย ^O^  ถ้ามีคนเห็นชั้นตอนนี้ละก็คงนึกว่าชั้นเป็นคนบ้าแน่ๆเลย
“~~~~~~~” ฟริ้ว~ ลมเย็นๆผัดผ่าน ไม่ไม่นะ TOT ฮือๆๆๆ กระดาษน้อยๆของช้าน มันปลิวไปแล้ว แล้วก็ไปตกอยู่ข้างบ้านชั้นทำไงดีอ่ะ  จะให้เดินไปกรดกริ่งหน้าบ้านแล้วบอกว่า ขออนุญาติเก็บเศษกระดาษหน่อยนะคะ บังเอิญชั้นทำตก  ยังไงๆกระดาษน้อยๆของชั้นมันก็ยังดูไร้ค่า T_T  ชั้นตัดสินใจปีนเข้าไปในบ้านหลังนั้นโนการปีนข้ามรั้วเข้าไปมันอาจจะดูว่าชั้นเป็นคนที่บึกบึนแต่ไม่ ชั้นอกกจะบอบบางน่าถนุถนอม 555+  แล้วเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นปังคุงๆ ล้อเล่นเหอะๆ(แอบล้อเลียนนิดหน่อยแก้เซ็ง)  แล้วทันใดนั้นองไอ้จิ้งจกบ้ามันก็ดันมาวิ่งผ่านหน้าชั้นไป
“ ตุบ “ ชั้นหล่นลงมากระแทกกับอะไรบางอย่าง แต่ไม่เจ็บ เมื่อหายตกใจชั้นก็รีบหาเจ้ากระดาษน้อยๆของชั้น แต่สิ่งที่ชั้นเห็นอยู่ตรงหน้ามันไม่ใช่เจ้ากระดาษน้อยของชั้น แว๊ก! OoO
“....”
“นี่..เธอ/นาย ต้องรับผิดชอบ” ชั้นตะโกนพร้อมๆกับนายจุนซอง
“เธอทำจูบแรกของชั้นอย่างงี้ไงได้อ่ะT_Tใจร้ายมาก”
“เธอนี่เอง ชั้นจำเธอได้ ก็ชั้นบอกว่าจะขอรอยจูบจากเธอไง จำได้รึเปล่า หึๆ” ทำไมต้องทำเสียงหัวเราะหึๆด้วยเล่า
“อย่าโวยวายไปหน่อยเลย นี่ก็จูบแรกของชั้น”
“-_-??”
“ชั้นจะไม่บอกเรื่องนี้กับใครถ้าเทอยอมทำตามที่ชั้นบอก”
“ชิ” แค้นนี้ต้องชำระอย่างสาสมแน่นอน
“เธอต้องไปจีบดาวรร.ของเทอ ถ้าจำไม่ผิดนายนั่นคงจะชื่อเคียวเฮละมั้ง”
“ถ้าเธอไม่ทำละก็ คนทั้งรร.ของชั้นและเธอก็จะรู้จักเธอในฐานะจูบแรกของชั้น” นายจุนซองยื่นคำท้า
นายร้ายกาจมาก ถ้าเราไม่ทำชั้นก็ต้องกลายเป็นเป้าสายตาของใครหลายคนอ่ะดิ ใครจะไปทนได้ บางทีชั้นอาจจะโดนแฟนคลับอีตานั่นซ้อมทุกวันแน่เลยถ้าหน้าของชั้นเสียโฉมขึ้นมาหล่ะจะว่ายังงไง จะเอายังไงดีหล่ะ T_T ยิ่งคิดยิ่งทำให้ชั้นอยากจะบ้าตาย
“เอาไงล่ะ” จุนซองพูดซ้ำ
“ชั้นตกลง”
“กลับไปได้แล้ว เดี๋ยวยองจุนมาเห็นเข้าจะยุ่ง”
ชั้นรีบเดินออกมาจากบ้านของอีตานั่น ฮึ ร้ายกาจชะมัด คนอะไรก็ไม่รูไม่มีเหตุผลเอาซะเลย  ไม่น่าไปชอบอีตานี่เลย ปลื้มมาตั้งนาน ต่อจากนี้ชั้นจะเกลียดอีตานั่น เกลียดมากเลยด้วย  พอย่างก้าวเข้ามาในบ้านได้เท่านั้นแหละยัยสองคนก็ถามชั้นเป็นชุดเลย
“เฮ้ยฮันซุน ไปทำอะไรในบ้านหลังนั้นอ่ะ” =_=
“...”
ชั้นไม่ได้ตอบอะไรออกไป ชั้นรู้สึกเซ็งมากเลยเดินเข้าห้องไป เฮ้อ~คิดถูกรึเปล่าเนี่ยเรา จะให้ไปจีบดาวรร.ที่มีผู้หญิงดีๆมารุมจีบอย่างนั้นหน่ะหรอ แล้วผุหญิงธรรมดาๆอย่างชั้นจะจีบติดไม๊เนี่ย เฮ้อ~ ถ้าจีบไม่ติด ชั้นก็ต้องกลายเป็นที่รู้จักของคนอื่นในฐานะอย่างนั้นเนี่ยนะไม่เอาด้วยหรอก ถ้าเป็นอย่างงี้ไม่ตกลงตั้งแต่แรกยังจะดีกว่าอีกToT ฮือๆๆๆ แต่มันก็สายไปแล้วนี่ จุนซองนายมันบ้าๆที่สุดเลย ToT........