ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
นั่นคุณจะทำอะไร ? ผมบอกแล้วใช่ไหม๊... ว่าอย่ามายุ่งกับผม อย่ามายุ่งกับชีวิตผม นี่คุณฟังภาษาคนไม่เข้าใจรึไง!!!!!
เป็นเสียงอันทรงอำนาจของ พ่อเลี้ยง ยศกร พิริยะวงษ์ไพศาล พ่อเลี้ยงผู้ทรงอำนาจ แห่งนี้ ดวงตาสีฟ้าที่เกิดจาก แม่อุปภัมป์ของเธอ ช่างงดงามนักเมื่อมาอยู่บนหน้าชายหนุ่มคนนี้ แต่ไม่ เข้ากับบุคคลิกอันแสน จะหยาบคายเมื่อเขาปฏิบัติกับเธอแบบนี้เลยยย ให้ตายสิ วิมลแข คิดอย่างเผลอตัว แต่มือบางๆ ก็ยังคงทำหน้าที่แม่ครัว ต่อไป
อ้าวว!!!!คุณเป็นใบรึไง ถามไม่ตอบ อ้อ รึฟังไม่รู้เรื่อง จากบ้านเกิดเมืองนอนไปตั้งนาน คงฟังไม่รู้เรื่องและไม่เข้าใจใช่ไหม๊ รึมารยาทไม่มีถึงทำแบบนี้ คุณแวนดร้า ซาเวนดลัน คนอะไร ไทยแท้ๆ แต่ชื่อแวนดร้า พิลึก 555++
น้ำเสียงเยาะเย้ยของเขามันทำให้เธอ อยากจะเอา ตะหลิวในมือฟาดไปที่ปากเขาจริงๆ นี้ถ้าไม่ติดว่าแม่อุปภัมป์ของเธอที่เลี้ยงเธอมาตั้งกะอายุ 14 เป็นแม่ของเขาหล่ะก็ ปากเขาคงแตก ฟันคงหัก หมอไม่รับเย็บไปนานแล้ว
แต่ฉันว่าคงจะเป็นนิสัยของเธอเองหล่ะมั้งที่ต้องไม่ดี เอามากๆ ไม่งั้นเธอคงไม่สามารถขโมยแม่ของคนอื่นไปเป็นสิบๆ ปี ได้หลอก และตอนนี้เธอยังจะมาขโมยพ่อของฉันอีกคนรึไง !!!!! ยศกร ตะคอกเสียงดังด้วยความโมโห เนื่องจากคนตัวเล็ก เอาแต่ทำตัวไม่สนใจเขาเลย ได้แต่แค่หันมามองของแล้วก็เงียบไป จนเขาโมโหมากๆ แล้ว ตอนนี้
อ้อ พูดไม่รู้รื่องใช่ไหม๊ อย่างนั้น อย่าให้ฉันได้ยินเสียงเธอนะ ว่าแล้วคนตัวโตแต่ช่างน้อยใจ ก็กอดเอว คอดเล็กแต่ได้รูป พร้อมยื่นจมูกไปหอมแก้ม ทั้งซ้ายและขวาอย่างว่องไว
ไปคิดตอนต่างๆ มาก่อนนะคะ เดี๋ยวมาอัพให้ 555+++
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น