[BJIN] ◊ I'm your Bodyguard ☂

ลำดับตอนที่ #2 : :: Chapter1 :: 100%

:: CHAPTER 1::

#ฟิคคุณหนูจินฮวาน

            .. ก๊อกๆๆ ...

 

 

 

"คุณหนูจินฮวานคะ คุณผู้หญิงให้ขึ้นมาตามคุณหนูลงไปได้แล้วค่ะ"

 

 

"อ่า โอเคครับ บอกคุณแม่รอผมแปบนึงนะครับ"

 

 

 
            .. ตึก ก ตึกๆๆๆ .



 

            คุณหนูตัวเล็กของบ้านค่อยๆวิ่งลงบันไดมานั่งบนโต้ะอาหารสุดหรูของบ้านตัวเองเพื่อตั้งใจจะมาทานข้าวเช้าก่อนที่จะไปโรงเรียน

 

"จะทานแล้วนะคร้าบ"

"จินฮวานลูก"

 

 

พอคนตัวเล็กได้ยินเสียงผู้เป็นแม่ของตัวเองจึงตอบพร้อมหันไปหา

 

 

"ครับคุณแม่"

 

 

            แต่พอหันไปคนตัวเล็กก็ไม่ได้เห็นแค่ผู้เป็นแม่ตัวเองเท่านั้น แต่ยังมีผู้ชายใส่สูทดำและมีหูฟังยืนอยู่ข้างๆอีกต่างหาก แต่หน้าตาคนตัวเล็กดูไม่ได้แปลกใจอะไรเลย คนตัวเล็กรู้อยู่แล้วว่าผู้ชายคนนี้คือ'บอดี้การ์ดส่วนตัว'คนใหม่ที่คุณแม่จ้างมาให้ดูแลตัวเองแน่ๆ

 

 

"นี่บอดี้การ์ดส่วนตัวใหม่ของลูก ชื่อยงฮวา ยงฮวานี่คือคนที่เธอต้องดูแลชื่อจินฮวาน ลูกชายของชั้นเอง"

 

"โถ่ คุณแม่ครับ ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่ต้องการบอดี้การ์ดส่วนตัว"

 

 

 

 

 

            ใช่ คุณหนูตัวเล็กคนนี้เค้าไม่ต้องการบอดี้การ์ดส่วนตัวเลยจริงๆ เค้าคอยไล่บอดี้การ์ดส่วนตัวที่คุณแม่จ้างมาให้กลับไปตลอด แต่คุณแม่ก็คอยจ้างมาให้ใหม่ตลอด ถ้ารวมคนนี้แล้วก็คนที่38แล้ว

"จะไม่มีได้ไงจินฮวาน ก็ตัวลูกเป็นอย่างงี้แถมซุ่มซ่ามอีก"

"เป็นยังไงครับ ผมเป็นผู้ชายนะและผมก็ไม่ได้ซุ่มซ่ามด้วย!"

"ก็ได้ ลูกไม่ได้ซุ่มซ่าม แต่ลูกก็รู้ว่าธุรกิจของครอบครัวเราคู่แข่งมันเยอะ แล้วถ้ามีใครมาทำอะไรลูกจะทำยังไง"

 

 

 

 

 

          ครอบครัวคิมคือครอบครัวมหาเศรษฐีที่เป็นเจ้าของห้าสรรพสินค้าKim J.เป็นห้างอันดับต้นๆของประเทศ จริงๆแล้วคู่แข่งที่ทำธุรกิจนี้มันไม่น่าอันตรายหรอกถ้าคู่แข่งมันไม่ใช่กูจุนฮวี เจ้าของห้าง KJ ที่มีอดีตที่ไม่ค่อยดีกับครอบครัวคิมเท่าไหร่

 

" ฮอล ก็ได้ครับ" คนตัวเล็กทำหน้านอยด์เพราะรู้ว่ายังไงเค้าก็เถียงคุณแม่ไม่ได้หรอก

 

 

 

คนตัวเล็กเดินไปที่รถเบนซ์คันหรูพร้อมบอดี้การ์ดส่วนตัวคนใหม่ที่เปิดประตูรอให้เค้าขึ้นรถและเดินอ้อมไปขึ้นรถอีกฝั่งทางด้านคนขับเพื่อไปส่งตัวเล็กที่โรงเรียน
 

"ไปโรงเรียนดีๆนะลูก ตั้งใจเรียนนะ"

คนตัวเล็กไม่ได้ขานตอบและสักพักรถก็วิ่งออกไป

 

 

       .. บรืนน น..

 

:: Jinhwan's Part




 

 

8:00 am YG-L International High School

 

@A-6


 

 

"โง้ยยยยยยยยยยยย!!"

 

         ตอนนี้ผมทำอะไรไม่นอกจากตะโกนร้องดังๆ ฮือ คุณแม่ไม่เคยเข้าใจผมเลยอ่ะ! ทำไมต้องจ้างบอดี้การ์ดส่วนตัวด้วย ผมปกป้องตัวเองได้แล้วนะ ปีหน้าก็เข้ามาหาลัยแล้ว ทำไมต้องทำเหมือนผมยังอยู่เกรดหนึ่งอยู่เลยเนี่ย

 

... ครืดด ด ..


 

 

อยู่ดีๆก็มีคนลากเก้าอี้ข้างๆผมออกมานั่งครับ ผมไม่เห็นหรอกเพราะผมนอนฟุบโต๊ะอยู่ แต่ก็พอจะเดาได้แหละว่าใคร

 

"นี่เป็นบ้าไรของมึงอีกอะจินฮวาน"



 

 

. . . .น้ำเสียงงี้ ก็คงเป็นไอ้ BFF ของผมเองแหละครับ 'นัมแทฮยอน' มันเป็นทายาทร้านJeweryที่ส่งออกนอกครับ เรื่องฐานะก็คงไม่ต้องพูดถึงโนะ (รวยชิบหายสิคับ) ส่วนน่าตาก็.. ขาว ผมแสกกลาง คิ้วตก ตาตี่ โดยรวมผมว่าคนปกติมันไม่น่าออกมาดีได้นะ แต่ทำไมมันออกมาดูดีล่ะครับ แสดงว่ามันผิดปกติสินะ แต่ยังไงผมก็หล่อกว่าเยอะอะคับ ท่ดๆๆ ส่วนนิสัยก็ลองอ่านต่อไปเองละกันนะครับ ผมเหนื่อยละ

 

"ทำมะ แม่มึงจ้างบอดี้การ์ดมาให้อีกแล้วละไง ครางซะ"


"งือ ฮึก ก .." ผมเงยหน้าพร้อมน้ำตาปนขี้มูกขึ้นไปหามันเพื่อเป็นการ say yes กับคำถามของมัน

"คนที่เท่าไหร่ละอะ"

"สาม ม ฮึก สาม สะสิบ ฮะ แปด.."

 

"สามสิบแปด!! แดบัก แม่มึงนี่ความพยายามแรงกล้ามาก จริง"

 

"โว้ย ทำไมวะ คนอย่างกูมันดูปกป้องตัวเองไม่ได้ละไง กูก็เป็นผู้ชายนะว่อย!!"

"โอ่ย ปกป้องก็ปกป้องได้อะ แต่โดยรวมรูปร่างและหน้าตามึงดูไม่ใช่ผู้ชาย กูพูดกับมึงกี่ครั้งแล้วห้ะอีจิน มึงอะ ตัวก็เตี้ย เอวก็บาง ขาวอมชมพู ปากก็แดง แก้มก็แดง นี่ยังไม่ได้รวมการซุ่มซ่ามกับการเงอะงะป้ำๆเป๋อๆของมึงอีก แม่มึงคงคิดว่าถ้ามึงไม่มีบอดี้การ์ดส่วนตัวคงโดนฉุดไปแอ้มตุ๋ยนานละ กูว่าแม่มึงไม่เห็นมึงเป็นผู้ชายเลยด้วยซ้ำ ขนาดกูยังคิดได้เบยสัส เคยส่องกระจกบ้างมั้ยมึงอะ"

"......." โห ไงล่ะโดนขนาดนี้ก็เอ๋อแดกสิคับ............ T_T งือ ร้องไห้ดีกว่า

 

"อ้ากกกกกกกก! ฮืออออออออออออออ อออ"

"เออ มึงเชิญแหกปากไปเถอะ กูหลับละ"

 

 

End Jinhwan's Talk

 

 

 

- - - - -  -  - - - -  -  - - - - - - - - - - - - - 40% - - - - - - -  - - - - - -  - - -  -  - -  - - - - - 
 

 

                   









 

  ..11:35...

 

        .. . At Incheon Airport . . .

 

  

    

     เนื่องจากวันนี้เป็นวันคริสต์มาสอีพซึ่งอีกวันนึงก็จะเป็นวันพิเศษก็คือวันคริสต์มาส ผู้คนจึงอยากอยู่กับคนในครอบครัวหรือคนที่เค้ารัก พวกคนที่อยู่เมืองนอกจึงแห่ทะยอยกันกลับมากันวันนี้ คนจึงเต็มสนามบินไปหมด 

 

 

"ฮันบิน! ฮันบินนาทางนี้ลูก"
 

 

 

     ..  เขาคนนี้ก็เป็นหนึ่งในนั้นเหมือนกัน 

 

 

"หล่อขึ้นเป็นกองเลยนะลูกแม่ ไปอยู่แค่ไม่กี่ปีเอง เป็นไงบ้างลูก"  เสียงคุณหญิงใหญ่ของครอบครัวฮันพูดด้วยท่าทางและสีหน้าที่ดีใจมาก
 

 

"โถ่แม่ครับ ถึงผมไม่ไปผมก็หล่ออยู่แล้วนะ ที่นั่นก็ดีครับ อาหารอร่อย เพื่อนก็ดี ผู้หญิงก็สวย" 

 

"ผู้หญิงสวยอะไรล่ะ ลูกอย่าลืมสิว่าลูกมีคู่หมั้นแล้วนะ พ่อเขาย้ำนักย้ำหนา" 

 

"คร้าบ ครับๆๆ ผมไม่ลืมหรอก โดนกรอกหูมาตั้งแต่ตอนหล่อไม่เต็มที่ จนถึงตอนนี้ผมหล่อมากแล้วแม่ก็ยังมากรอกหูผมอยู่ทุกวันๆ ตอนอยู่ที่อังกฤษ พอสไกป์คุยกับแม่ทีไรแม่ก็พูดเรื่องนี้ตลอด ผมลืมไม่ได้หรอกครับ กลับบ้านกันดีกว่า"



 

 

 

 

            สายตากลมโตที่กำลังมองออกไปนอกหน้าต่างรถ ที่เป็นบรรยากาศที่เขาไม่ได้เห็นมานานสามปีแล้ว มีจมูกโด่งเป็นสันและมีริมฝีปาแดงหนา เขาคนนี้ชื่อ'คิมฮันบิน'เขาไปเรียนต่อที่อังกฤษมาสามปี เป็นลูกชายคนแรกของตระกูลฮัน ซึ่งทำธุรกิจเกี่ยวกับห้างสรรพสินค้า ครอบครัวเขาเปิดห้างสรรพสินค้า ชื่อห้างว่า ห้าง KIM H.เป็นห้างที่เน้นลูกค้าเป็นผู้ชาย เน้นเกี่ยวกับกีฬา เสื้อผ้าผู้ชาย ต่างๆนาๆ ซื่งเป็นห้างเครือเดียวกันกับห้าง KIM J.ของตระกูลคิม ที่เป็นห้างที่เน้นลูกค้าเป็นผู้หญิง อยู่ตรงข้ามกันและสามารถข้ามสะพานเชื่อมกันได้ และนี้ก็เป็นหนึ่งเหตุผลที่เขาต้องหมั้น เพราะเนื่องจากเมื่อสิบปีที่แล้ว

         

   

  

 

       ... 10 ปีที่แล้ว ...
 

 

 "เนื่องจากตอนนี้ ห้าง KJ ได้จับมือร่วมกับทางแบรนด์ zuzu ของทางยุโรปนะครับ ทำให้เปอร์เซ็นต์ยอดขายตอนนี้เพิ่มขึ้นเร็วมาก จาก 11% ตอนนี้พุ่งมาเป็น 18% แล้วครับ ซึ่งกำลังจะแซงยอดขายของสองห้างที่เป็นห้างอันดับหนึ่งของประเทศทั้งคู่ คือห้าง JK และห้าง HNE ที่ตอนนี้ยอดขายมีอยู่ 18.5% ครับ และทางห้างทั้งสองห้างนี้จะปล่อยให้ให้ทางห้าง KJ แซงขึ้นไปอันดับหนึ่งรึเปล่า เราต้องมาติดตามกันต่อไปนะครับ ยูแจซอง จากสำนักข่าว YG NEWS"

 

 

 

"จริงด้วยสินะที่เค้าลือกันว่าห้าง KJ ของกูจุนฮวี มันกำลังจะแซงห้างของเรากับคุณคิม.."

  

 

 

 


            'คิมฮันบยอง'เจ้าของห้าง HNE และ'คิมจินยอง'เจ้าของห้าง JK ทั้งสองคนนี้โตมาจากครอบครัวที่มีฐานะร่ำรวย จึงมาเปิดห้างเพื่อความสะดวกสบายของประชาชนเป็นหลัก และเนื่องจากที่สองคนนี้มีฐานะที่ร่ำรวยเหมือนกันอีก จึงรู้จักเป็นการส่วนตัวอยูบ้าง เพราะเวลาออกงานก็เจอกันอยู่บ่อยๆ แต่กลับกันกับ'กูจุนฮวี'เจ้าของห้าง KJ ที่ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยตั้งแต่แรก เค้าเริ่มจากการไปเป็นเลขาของคิมฮันบยองประธานห้าง HNE แต่ด้วยความอยากและเห็นแก่ตัวของเค้าเค้าจึงทรยศคิมฮันบยอง คือการขโมยข้อมูลลับทางการตลาดของ HNE ไปและหนีไปอเมริกา พอกลับมาเขาก็มาเปิดห้างใหญ่มาแข่งกับคิมฮันบยองและคอยคิดแผนต่างๆนาๆเพื่อกดคิมฮันบยองให้ต่ำลงเพื่อให้ห้างของเขาเป็นที่หนึ่ง และด้วยที่คิมจินยองเป็นมิตรและอยู่ข้างคิมฮันบอง เขาเลยเห็นคิมจินยองเป็นศัตรูไปด้วย

 

     

 

 

         ...ณ คฤหาสน์ครอบครัวคิม...

 

 

 

 

 

"ว่าไงครับคุณฮัน มาหาผมมีเรื่องอะไรรึเปล่า"
 

 

"คุณคิมครับ ตอนนี้ห้าง KJ ของกูจุนฮวียอดขายใกล้แซงห้างของเราทั้งสองคนละนะครับ ผมได้ยินมาว่าห้าง KJ ได้จับมือกับแบรนดังๆของฝั่งยุโรป ทำให้กระแสตอบรับดีมาก"

 

"ไม่น่าเชื่อ ว่าคนอย่างกูจุนฮวีจะสามารถทำอะไรอย่างงี้ได้ด้วย ผมไม่เข้าใจทำไมมันต้องอยากเอาชนะพวกเราอะไรขนาดนั้น"

 

"ที่จริงเรื่องแค่นี้มันไม่ได้สะกิดผมมากเท่าไหร่หรอกครับแต่เรื่องที่มันเคยทรยศผมเนี่ย ผมยอมมันไม่ได้หรอกครับ เพราะฉะนั้นผมว่าพวกเราควรจับมือกันเพื่อให้ธุรกิจห้างของพวกเรานำหน้าห้างของกูจุนฮวีต่อไปนะครับ ถ้าเกิดมันแซงเราไปได้มันต้องกดพวกเราต่ำลงแน่ๆ เพราะคนอย่างกูจุนฮวีมันไม่ใช่คนดีหรอก ถึงแซงพวกเราได้ก็ไม่พอสำหรับมัน"

 

"ผมเข้าใจครับ แต่ถ้ากูจุนฮวีคิดว่าพวกเราแค่แกล้งร่วมมือกันเพื่อขู่มันล่ะ พวกเราควรทำอะไรสักอย่างเพื่อให้มันและคนนอกเข้าใจว่าพวกเราจะร่วมมือและเป็นมิตรกันไปตลอด"

 

"อืม.. ถ้าเป็นการร่วมมือห้างทั้งสองของเรา เราก็คงต้องผูกมิตรการทางครอบครัว งั้นเอางี้ งั้นเราจับลูกคนโตของพวกเราทั้งสองคนหมั่นกันมั้ยล่ะครับ ฮันบินลูกของผมและหนูจินฮวานลูกของคุณคิม"

 

"ห้ะ แต่ลูกของเราทั้งสองคนเป็นผู้ชายนะครับ"

 

"เชื่อผมสิครับคุณคิม"

 

"ก็ได้ครับ.. ฮัลโหลเลขาแจ เตรียมไปจัดงานแถลงข่าว เพราะชั้นกันคุณคิมกำลังจะให้ลูกสองคนหมั้นกันเพื่อเป็นการผูกมิตรและสานต่อทางด้านธุรกิน"

 

(ได้ครับคุณคิม)




 

 

 

   ...งานแถลงข่าวห้าง HNE&JK...

 

 

         . ..แชะแชะๆๆ..

 

  

             เสียงชัดเตอร์กล้องและแสงเฟลตจากนักขาวแต่ละสำนักดังเต็มทั่วห้องประชุมไปหมดเพราะวันนี้เป็นงานแถลงข่าวละหว่างห้าง HNE และห้าง JK ที่จะทำการผูกมิตรและสารสัมพันธ์กันทางด้านธุรกิจในอนาคตต่อไป

 

 

"การผูกมิตรและสารสัมพันธ์ทางธุรกิจมันมีตั้งหลายทาง แต่ทำไมต้องใช้วิธิให้ทายาทหมั้นกันในอายุแค่นี้เองด้วยล่ะครับ" เสียงนักข่าวคนนึงพูดขึ้นมา
 

 

"เพราะการที่เราให้ลูกๆของเราหมั้นกันมันคือการแสดงความจริงใจต่อครอบครัวเราทั้งสองครอบครัวครับ"

 

"แล้วถ้าโตขึ้นลูกของคุณทั้งสองคนไม่ได้รักกันล่ะครับ"

 

"ผมก็ยังตัดสินอนาคตไม่ได้ครับ แต่ตอนนี้ลูกของเราก็มาเล่นด้วยกันตลอดครับ น่าจะเกิดความผูกพันธ์บ้าง"

 

"งั้นขอดูรูปลูกๆของพวกคุณหน่อยได้มั้ยครับ"นักข่าวอีกคนพูดขึ้นมา

 

"นี่ครับ รูปลูกของผมและลูกของคุณคิม"

 

 

   ..ฮือฮาๆ..

 

(เนี่ยอะนะลูกคุณคิมกับคุณฮันที่จะหมั้นกัน)

 

(เป็นผู้ชายด้วยกันเนี่ยนะ)

 

(อาจจะเป็นผูหญิงผมสั้นก็ได้นะ คนนั้นอ่ะ)

 

           เสียงนักข่าวและคนที่มาเข้าร่วมงานแถลงข่าวฮือฮากันใหญ่ เพราะรูปที่คุณฮันชูขึ้นมา มันเป็นรูปเด็กผู้ชายทั้งคู่..


 

 

                   'คิมฮันบิน' ลูกชายคุณฮัน
        

                                        'คิมจินฮวาน' ลูกชายคุณคิม

 

"ใช่ครับ ลูกของผมทั้งสองคนเป็นผู้ชาย แล้วยังไงเหรอครับ ถ้ามันเกิดจากความรัก ผมเชื่อครับว่าอีกสิบปีข้างหน้าทั้งโลกจะต้องยอมรับเรื่องแบบนี้แน่นอน"

 

"และผมจะเปลี่ยนชื่อห้างผมจาก HNE เป็น KIM H. เป็นห้างสำหรับคุณผู้ชายครับ"

 

"และผมก็เปลี่ยนชื่อห้างของผมจาก JK เป็น KIM J. เป็นห้างสำหรับคุณผู้หญิงครับ"

 

"และเราจะย้ายที่ตั้งของห้างของเรามาอยู่กลางใจเมืองแต่อยู่คนละฝั่งกันครับ

 

"เราจะทำการสร้างสะพานเชื่อม เพื่อให้คุณผู้หญิงและคุณผู้ชายทุกท่านได้เดินมาหาติดต่อกันได้สะดวกด้วยครับ"

 

 

---------------------------------------------------------------------

 

 

    เพราะเรื่องนี้แหละ คือเหตุผลที่ฮันบินต้องหมั้น เขารู้หมดทุกอย่างว่าเหตุผลคืออะไร แต่ไม่รู้อยู่อย่างเดียวคือคู่หมั้นเขาเป็น ..ผู้ชาย ..

 

 

 

       

   

    ... ณ คฤหาสน์ตระกูลฮัน..

 

 

 

"ฮันบินโอป้ากลับมาแล้วจ้า!!" 

 

         พอฮันบินพูดจบสักพักก็มีเด็กสาววัยประมานสิบห้าสิบหกวิ่งออกมาพร้อมหน้าตาที่ดูตื่นเต้นมากเป็นพิเศษ

 

 

"ฮันบินโอป้าาา!!!!" พอพูดจบเด็กสาวคนนี้ก็วิ่งเข้าไปกระโดดกอดฮันบิน 

 

"เป็นไงบ้าง โอป้าไม่อยู่ตั้งสามปีเคยคิดถึงกันบ้างรึเปล่าคะ"

 

 ..ฟอด ฟอดด.. ถามพร้อมหอมแก้มไปด้วย

 

"สบายดีค่ะ โอป้าไม่อยู่ฮันบยอลเหงามาเลยรู้มั้ย ไม่มีใครเล่นกะฮันบยอลเลยT_T"
 

 

   เด็กสาวคนนี้ก็คือ'คิมฮันบยอล'น้องสาวสุดที่รักของฮันบิน

 

 

 

  สักพักก็มีแม่บ้านเดินเข้ามาฮันบินด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
 

 

"คุณหนูฮันบินคะ คุณท่านเรียกค่ะ"

 

"ครับ" ฮันบินตอบพร้อมทำหน้านอยด์ นี่เพิ่งกลับมาสดๆร้อนๆ ให้เขาพักสูดอากาศบ้างไม่ได้รึไง

 

"ฮันบยอลคะ โอป้าซื้อของฝากมาให้ฮันบยอลเต็มเลย ไปดูก่อนได้เลยนะคะเดี๋ยวโอป้าตามไป" ฮันบินพูดพร้อมยิ้มให้น้องสาวของเค้าอย่างอ่อนโยน

 

"ได้เลยค่าา ฮันบินโอป้าตามมาเร็วๆนะ"

 

 

 

 

  ..ก๊อกๆๆ ..

 

 

 

"คุณพ พ่.."

 

"เข้ามา" คุณพ่อตอบตั้งแต่ฮันบินยังไม่จบประโยค

 

"คุณพ่อเรียกผมมา มีอะไรรึเปล่าครับ"

 

"มีสิ ไม่มีจะเรียกมาทำไม" คุณพ่อพูดเสียงแข็ง 

 

"ผมทำอะไรผิดเหรอครับคุณพ่อ" ฮันบินตกใจมากเพราะตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยเห็นคุณพ่อน่ากลัวขนาดนี้มาก่อน ก็ปกติคุณพ่อเค้าเป็นคนขี้เล่นนินา

 

"ทำอะไรไว้ไม่รู้เลยเหรอ.." 

 

"มะ ไม่รู้ครับ.."

 

"ก็วั้นนั้นลูกนะ..

.

 

.

 

.

 

.

.

.

.

.

.

 

         ยินดีต้อนรับกลับบ้าน!!!"

 

 

.. .แถ่นแถ้น!! ปี้ๆๆๆ ปู๊ดๆๆๆ ปั้งๆๆๆๆ!!!...

 

 

        คนใช้ทั้งบ้านแห่เข้ามาจุดพลุกระดาษ จุดประทัด(!) โปรยกระดาษ เป่าที่เป่าในงานปาร์ตี้ และชูป้ายคำว่าที่เขียนคำใหญ่ๆว่า 'Welcome Back KimHanbin!!'

 

ฮันบินกำลังช็อคอย่างรุนแรง นี้พ่อเขาทำอะไรเนี่ย..

 

 

"เวลคัมแบคค่ะโอป้า ㅋㅋ"

 

"เวลคัมแบคนะลูก"
 

 

      ฮันบยอลและแม่ของฮันบินก็เดินเข้ามาและกำลังกลั้นขำหน้าของฮันบินที่ตอนนี้มันน่าตลกมากๆ 
 

 

"นี่.. รู้เรื่องกันหมดเลยใช่มั้ย" ฮันบินหันไปหาน้องสาวและแม่ขอตนด้วยสายตายังช็อคอยู่ รู้มั้ยเมื่อกี้เขาเหือบหัวใจวายแล้ว คนบ้าอะไรจุดประทัดในบ้าน..

 

"เวคคัมแบค ลูกพ่อ!!" คุณพ่อเดินเข้ามาหาฮันบินพร้อมใส่หมวกปาร์ตี้ให้

 

"พ่ออะ! รู้มั้ยเมื่อกี้ผมเกือบหัวใจวายตายคาบ้าน พ่อบ้ารึเปล่าเอาประทัดมาจุดในบ้าน!"

 

"หน่า ที่จริงพ่อก็มีเรื่องที่จะคุยกับแกจริงๆ ที่รักกับฮันบยอลครับ ออกกันไปก่อนนะ ผมขอคุยกับไอ้ลูกชายหน่อย เออละก็ป้าลี มาช่วยเก็บประทัดตรงนี้หน่อยและโทรหาช่างมาซ่อมพื้นด้วยนะ ไหม้หมดละ"

คุณพ่อพูดอย่างจริงจังก่อนที่จะพาฮันบินไปคุยที่ระเบียง

 

 

"ฮันบิน ลูกรู้ใช่มั้ยว่าอีสองเดือนลูกต้องหมั้น"

 

"ห้ะ! สองเดือนเหรอครับ ทำไมไม่บอกล่วงหน้าผมก่อนเลยอ่ะ แล้วไม่เคยคิดที่จะให้ผมรู้จักกับคู่หมั้นผมก่อนเลยละไง=_="

 

"นี่ไง พ่อกำลังจะให้ลูกรู้จัก อะนี่รูปคู่หมั้นของลูก" คุณพ่อค่อยๆยื่นรูปภาพให้ฮันบิน ก่อนที่ฮันบินจะเบิกตากว้างเพราะว่าคนในรูปเป็นคน.. เพศเดียวกับเขา..

 

"ผะผู้ชะ..ชาย.."

 

"ใช่แล้วผู้ชาย พ่อรู้ว่าเดี๋ยวลูกจะโวยวาย งั้นพ่อขอพูดก่อนเลยละกัน คืองี้นะลูก ความรักน่ะ มันไม่มีการจำกัดเพศหรอก และเดี๋ยวนี้สังคมก็ยอมรับแล้วด้วย ลูกเห็นมั้ยละ ผู้หญิงสมัยนี้อยากให้ผู้ชายได้กันเองแทบตายทั้งๆที่รู้เพศตัวเองต้องคู่กับผู้ชายแท้ๆ เขาเรียกว่าไงนะที่เค้าชอบกันเรียกอ่ะ อ่อ.. จิ้น จิ้นๆๆไงลูก เผื่อคู่ลูกจะได้ดังในโซเชี่ยวละเป็นคู่จิ้นกันไง น่ารักดีออก" คุณพ่อพูดซะ ดูคาวาอิ้เชียว

 

"พ่อจะให้ผมหมั้นกับผู้ชาย!!! พ่อบ้าไปแล้วเหรอ พ่อดูปากผมนะว่า ผม ไม่ ได้ ชอบ ผู้ ชาย !! " ฮันบินพูดเสียงดังพร้อมชี้ปากของตัวเอง

 

"งั้นพ่อจะให้รูปกับเบอร์ติดต่อเค้าไว้ เอาไว้สานสัมพันธ์นะลูกนะ  ละถ้าอยากรู้อะไรเพิ่มก็มาถามพ่อได้นะ พ่อไปละ บั้ย"คุณพ่อพูดเสร็จก็วิ่งฟิ้วออกไปเลย เพราะกลัวฮันบินตะโกนใส่หน้าอีกรอบ

 

      ส่วนฮันบินก็.. เอ๋อแดกสิครับ

 

 

   "โว่ย อะไรวะเนี่ย" ฮันบินพึมพำกับตัวเองและก็ก้มลงมามองรูปคู่หมั้นที่พ่อเค้าให้มา 
 

 

                    

                      'คิมจินฮวาน 093-422-xxxx' 

---------------------------------------------------------------

 

PLEASE READ PLEASSSSSSSSST^T

WRITER :แชปนี้มันยังไม่มีโมเม้นเลยง่ะเพราะมันยังไม่ได้เจอกัล รอหน่อยโน้ะๆ แชปหน้าได้ฟินแน่นแน่(?) ก็อาจจะยังหรอก._. เพิ่งเจอกันเอง แต่ยังไงก็ต้องให้กำลังใจไรท์ต่อปัยน้า ไม่สนุกก็ทนอ่านต่อปัย! เข้าใจมะ   อ่านแล้วเม้นให้เก๊าล่วยนะรีทน้าาาา:3 รีทคือกำใจเดียวของเก๊า*^*! ดีไม่ดีตงหนัยบอกด้วยโนะๆๆๆ ตั้งใจเขียนฉุดๆไปเลยลู้ม้ายT___T



#ฟิคคุณหนูจินฮวาน



 

 

 

CR.SHL