ไดอารี....การเดินทางของชีวิต

ลำดับตอนที่ #1 : เมื่อเริ่มต้นที่จะเขียน

วันที่  15 มิถุนายน  2554  เวลา  23.48 นาที
มันเป็นการเริ่มต้นเขียนไดอารี่ ครั้งแรกของฉัน  สิ่งแรกที่ฉันคิดไว้ก่อนที่จะเขียนเรื่องราวต่าง ๆ ในชีวิตนั้น  ฉันอยากให้ทุกคนมีความสุข  กับช่วงเวลาที่ฉันมีความสุข  ซึ่งมันไม่ค่อยที่จะมีเท่าไหร่นะ  ตั้งแต่ฉันจำมันได้  ฉันอยากให้คนที่อ่านยิ้มไปกับตัวหนังสือที่ฉันเขียนร้อยเรียงเรื่องราว ในชีวิตของวัยเด็ก  และอยากให้คนที่อ่านรู้สึกรักคนที่รักคนเท่าชิวิตของเขาให้มาก ๆ  ฉันอยากจะบอกพวกคุณว่า  "เวลาเป็นสิ่งมีค่าที่  เพราะมันจะไม่ย้อนมาให้คุณแก้ไขอดีตหรอก  เวลาเป็นสิ่งมาค่ารีบทำในสิ่งที่คุณควรจะทำ เพราะถ้ามันผ่านไปแล้ว มันจะไม่หวนคืนกลับมา  แล้วเมื่อถึงวันนั้นคุณจะเสียใจ  ที่ไม่รีบทำมันก่อน"

วันนี้เป็นวันแรกที่ฉันเริ่มทำงานในสัปดาห์นี้ของเดือน   ซึ่งทุกวันของการทำงานจะผ่านไปโดยเปล่าประโยชน์  ฉันเสียดายเวลากับการทำงานนี้มาก  และทุกเช้ามันทำให้ฉันไม่อยากจะลุกขึ้นมาอาบน้ำและไปทำงานเลย  เพราะอะไรรู้ไหม  ก็เพราะคำแรกเมื่อฉันไปทำงาน น้องธุรการ บอกกับฉันว่า  "พี่เมื่อวานเจ้านายถามว่า  ถ้าทำงานกันสองคนจะทำได้ไไหม"  นั่นหมายถึงต้องไม่มีฉันร่วมอยู่ใน offce  นี่ด้วย 
แต่ก่อนหน้านี้เจ้านายเป็นคนชวนฉันมาทำงานที่นี่เอง  และก็ให้ฉันจัดการกับพนักงานที่ไม่มีประโยชน์ออกไป  เพื่อประหยัดงบประมาณของบริษัท  ซี่งฉันก็เห็นว่าพนักงานดังกล่าวทำผิดระเบียบจริง ๆ  แต่เวลานี้ฉันกำลังจะโดนแบบพนักงานคนนั้นต่างกันตรงที่ว่า  ฉันหมดประโยชน์กับบริษัทนี่แล้ว  ถ้าฉันย้อนเวลาได้  ฉันจะไม่ให้พนักงานคนนั้นออก  และฉันจะไม่เข้ามาทำงานกับบริษัทที่มีเจ้านายแบบนี้  แต่ฉันย้อนเวลากลับไปไม่ได้ 
ในเมื่อเราไม่สามารถย้อนเวลากลับไปได้  ทางเดียวที่ทำได้ก็คือ  "ทำปัจจุบันให้ดี  เพื่อที่มันจะกลายเป็นอดีตที่น่าจดจำ  และยิ้มกับอดีตที่สวยงามได้อย่างสดใส  และมีความสุข
                   
                                                                                                                  จากการเดินทางในวันนี้