[Fic infinite ft.All] Love Student รักร้าย นายประธานนักเรียน

ลำดับตอนที่ #2 : Episode1 : ห้องปี 2-A [100%]

Episode1

ห้องปี2-A

 

     เอโย! กว่าผมจะฟังเรื่องราวของโรงเรียนที่มีประวัติ ยาวนานยิ่งกว่าพระเจ้าเหาจบ! ก็ได้มาเข้าห้องเรียนสักที!(แลดูขยันเน๊อะ??)
     "อ้าว! พี่ฮอยนซึง พี่เป็นครูที่นี่เหรอเนี่ย??"
     "พี่เพ่ออะไร ฉันเป็นครูนายน่ะ เรียกครูสิครู เข้าใจมั๊ย?"ไม่พูดป่าว? ยังเอาหนังสือมาตีหัวผมอีก เจ็บอ่ะ!!
     "นี่พี่ เอ๊ย! อาจารย์ฮยอนซึงสุดสวย พอเถอะฮะ ผมเจ็บน่ะ!"
     "นายนี่ จริงๆเลย รอข้างนอกก่อนล่ะกัน เดี๋ยวพี่เรียกแล้วค่อยเข้าไป"ระหว่างรอผมจะแนะนำพี่ฮยอนซึงให้ฟัง พี่ฮยอนซึง อาจารย์สุดสวยเป็นพี่ข้างบ้านผมเองฮะ พี่เขาเป็นอาจารย์ที่นี่ ผมเองก็เพิ่งรู้ พี่เขามีแฟนแล้วด้วยน่ะ ^^ ห้ามจีบๆ !
     "นัม อูฮยอน เข้ามาสิ"เรียกซะเต็มยศ....-_-*
     "ครับ...."
     "เอาล่ะ....นี้แหละ เด็กย้ายเข้าใหม่ของเรา แนะนำตัวหน่อยสิ"
     "ครับ ผม นัม อูฮยอน ช่วยรับผมเป็นเพื่อนด้วยน่ะครับ*ปาหัวใจ*"พอผมแนะนำตัวเสร็จ หันไปหาพี่ฮยอนซึงหลับเจอสีหน้าแบบนี้ - -* ส่งกลับมาให้ ทำไมอ่ะ การแนะนำตัวของผมมันไม่ดีตรงไหน นั้นเป็นตัวผมสุดๆเลยน่ะ^O^
     "เอาเป็นว่าจบการแนะนำตัวเลยแล้วกัน ที่นั่งตรงไหนว่างบ้างมั๊ย??"
     "ตรงนี้ครับ ข้างๆแอล..."
     "ไปนั่งสิ ทำความรู้จักกับเพื่อนใหม่ซะ นักเรียนทุกคน อีกครึ่งชั่วโมงจะหมดวิชาโฮมรูม เตรียมตัวเรียนกันด้วยล่ะ ครูไปล่ะน่ะ ช่วยดูแล นัม อูฮยอนด้วย"
     "*ตึกๆๆๆๆ* หวัดดีแอล ฉันชื่อ อูฮยอนยินดีที่ได้รู้จักน่ะ^v^"
     "...-_-"คือ  ไม่คิดจะตอบเค้าเลยใช่มั๊ย?? -*-
     "ยินดีที่ได้รู้จัก ฉันชื่อ ซองยอล..... อี ซองยอล ^[+++]^"เค้าคือคนที่บอกให้ผมนั่งกับแอล เค้ายิ้มให้ผม และผมรู้สึกว่า ฟันของเค้าช่างเปร่งประกาย ราวกับมีพระอาทิตย์ยามเย็นอยู่ในปากเขาเลย(เว่อร์ไปมั๊ย?? - -)
     "ยินดีที่ได้รู้จักน่ะ ซองยอล^V^"
     "แอล เขาเป็นคนเงียบๆอ่ะ นายไม่ต้องสนใจหรอก"เงียบไปก็น่ากลัวน่ะ - -
     "เอ่อ...เอาเป็นว่ายินดีที่ได้รู้จักน่ะ แอล ^_^*"
     "(_ _)(-_-)(_ _)..." งือ!! น่ากลัวอ่ะ
     หลังจากนนั้นก็เข้าชั่วโมงเรียน ผมก็เรียนไปเรื่อยๆ รอจนหมดเวลาพัก
     [พักกลางวัน]
     "ไปกินข้าวกันเถอะ อูฮยอน"ซองยอลชวนดวยรอยยิ้มที่สดใส แต่พอมองคนข้างๆแล้วผมรู้สึกว่า เขาจะดูไม่ค่อยเต็มใจเท่าไหร่น่ะ
     "ไม่เป็นไร ฉันไม่ค่อยหิวอ่ะ ว่าจะไปนอนเล่นบนดาดฟ้าซะหน่อย"
     "งั้นเหรอ! จะเอาอะไรมั๊ยเดี๋ยวฉันซื้อขึ้นมาให้?"ซองยอลนายเป็นคนดีจริงๆ แต่ฉันกลัวคนข้างๆนายอ่ะ ช่วยไปทีเถอะ T T
     "ไม่เป็นไร นายไปกินข้าวกับแอลเถอะ ^^"
     "งั้นฉันไปก่อนน่ะ ไปกินข้าวกันเถอะแอล"แล้วทั้งสองคนก็เดินออกไป ทำไมแอลดูจะหวงซองยอลน่ะ ช่างเถอะ ผมไปดีกว่า
     [ดาดฟ้าโรงเรียน]


----------------------------------------[65%]-----------------------------------------
เดี๋ยวแปะจะโผล่มาแล้ว รอก่อนน่ะค่ะ


     [ดาดฟ้าโรงเรียน]
     "เฮ้อ~~~ ถึงซะที ขึ้นไปนอนหลับบนแท็งค์น้ำดีกว่า ^V^"
    
     20 นาทีผ่านไป
     "ฟู่~~ ซูด~~~ ฟู่~~~~" เสียงอะไรเนี่ย?! คนจะนอนโว้ยยยย!!!!
     "-*- ...(เริ่มโมโห)"
     "ฟู่~~ซูด~~ฟู่" มันยังไม่หยุดนอกจากเสียงแล้วมันยังมีกลิ่นอีก เหม็นจริงๆ นี่มันกลิ่นบุหรี่นี่นา
     โป๊ก! (<<<< หัวโขกแท็งค์น้ำ)
     "โอ๊ย! เจ็บ~~~!!!!"
     "นั้นใครน่ะ ออกมาน่ะ" เฮ้ย! หมอนั้นรู้ตัวแล้วเสียงน่ากลัวชะมัด เป็นอันตพาลรึป่าวก็ไม่รู้
     "เมี้ยว~~~~ๆ" เห็นในละครทำบ่อยลองทำบ้างดีกว่า
     "อ๋อ ที่แท้ก็แมว เฮอะ! คิดว่าคนอย่างฉันจะเชื่อเรอะ ฉันไม่ใช่พระเอกหนังน้ำเน่าน่ะ ที่จะไม่รู้ว่าเธอเป็นคนน่ะ ออกมาเดี๋ยวนี้ นี้เป็นคำสั่ง" ชิ! ทำไมในหนังมันใช้ได้ผล แล้วพอผมใช้มันไม่ได้ผลกันฟร๊ะ?! อุส่าห์นอนดึกรอดูทุกวัน ฮึ! จะไม่ดูมันอีกต่อไปแล้ว ย๊ากกกกก!!!!!!
     "ก็ได้ ออกไปก็ได้ ชิ!!!" พอออกไป ผมก็ต้องตกใจมากๆเลยล่ะ เพราะ ผู้ชายคนนั้นหน้าตาดีมากกกกก ทั้งทรงผมที่เซ็ตตั้งๆเพื่อความเท่ห์ เสื้อนักเรียนที่ปลดกระดุมลงมา2-3เม็ด โชว์แผ่นอกที่(พอจะ)มีกล้ามนิดๆ(นัมแกแรดไปมั๊ย-*- //ไรเตอร์)
     "นายเป็นใคร ฉันไม่เคยเห็นหน้านายเลย" เค้าพูดด้วยสีหน้าเจ้าเล่ห์นิดๆ หน้าอย่ากนี้ใครจะกล้าบอกกันฟร๊ะ!!! แต่ต้องเก๊กไว้ รักษาความแมนไว้ก่อน*A*
     "ใครจะยอมบอกนายกัน ไม่รู้รึไง สูบบุหรี่มันผิดกฏโรงเรียนน่ะ ฉันจะเอาเรื่องนี้ไปบอกอาจารย์ฝ่ายปกครอง!!!"
     "นี่! อย่าแม้แต่คิดที่จะออกไปจากตรงนี้เชียว เพราะนายอาจจะซวยได้ ตั้งแต่ก้าวออกจาะที่นี้" เฮอะ! ผมไม่กลัวหรอก-*- ซะที่ไหนล่ะTAT ออมม่าช่วยด้วยยยยยยยยย ไม่ๆๆๆ ต้องแมนไว้
     "เฮอะ! ฉันไม่สนหรอก ฉันจะไปบอกอาจารย์"
     *หมับ(โดนกระชาก)*
     "*-* ถ้านายก้าวออกไปแม้แต่ก้าวเดียวละก็ นายเจอดีแน่!!!!"
     "นี่! ฉันเจ็บน่ะ ปล่อยสิโว้ย บอกให้ปล่อยไง ปล่อยๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! อุ๊บส์!! อื้อ~" คุณคงอยากรู้ใช่มั๊ยว่าผมเป็นอะไร ผมอยากจะบ้า ไอ้อันตพาลไร้ตามันจูบผม จูบ จูบ จูบเชียวน่ะ จูบ(จะย้ำบ่อยเพื่อ?-*-//ไรเตอร์) ย๊ากกกกกกกกกกกกก!!!!! จูบแรกของผม ฮือออออออออออออออออ!!!
     "ไงเงียบได้สักที ถ้าเอาเรื่องที่ฉันสูบบุหรี่ไปบอกใครล่ะก็ นายโดนฉันเล่นงานแน่!" แล้วใครจะไปกล้าบอกกันฟร๊ะ?! แถมยังโดนจูบมาด้วยเนี่ย TAT เป็นเรื่องอัปยศที่สุดในชีวิตเลย แง๊!!!!
     "(TAT)(_ _)(TAT) ฉันจะไม่บอกใครก็ได้....TAT"
     "ดีมาก~~ อ๋อ ฉันมีอะไรจะบอก^_^"
     "อะไรTAT"
     "ปากนายหวานดี คุณ นัม อู ฮยอน..." ห๊ะ! ปากหวาน แต่เดี๋ยวก่อนนัมอูฮยอน มันชื่อเค้าหนิ หมอนี่รู้ได้ยังไงกันฟร๊ะ?!
     "*พรึ่บ*ถ้าอยากได้กระเป๋าตังค์คืน ห้าโมงตรงก็มาที่ห้องประธานนักเรียนซะน่ะ หลังจากนั้น ฉันไม่รอจริงๆด้วย หึ!" ไอ้เปรตนี่! อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!! ผมล่ะเกลียดรอยยิ้มของหมอนี่จริงๆ





ข้อความทิ้งท้ายของไรเตอร์ต้องอ่านด้วยน่ะค่ะ
--------------------------------------------------------------------------------
ทิ้งท้ายของไรเตอร์
หวังว่าทุกคนจะชอบกันน่ะค่ะ แล้วก็ช่วยเม้นให้ไรเตอร์หน่อยน่ะ สักข้อความก็ยังดี
พอดีไรเตอร์เข้ามาเช็คว่ามีคนว่าเม้นให้บ้างมั๊ย พอไรเตอร์เห็นมีคนมาเม้นคนนึง ไรเตอร์ก็เลยมานั่งอัพฟิคให้จบตอน ขอบอกไว้ก่อนเลยว่าตอนที่2นี้ มีNC น่ะจ๊ะ ถ้าอยากอ่านก็ช่วยกันเม้นเน้อออออ แค่เม้นเดียวไรก็ดีใจแล้ว
อันยองงงงงง ของให้อ่านอย่างสนุกค่ะ ช่วยติดตามด้วยน่ะ ใครอยากรู้จักไรเตอร์มั๊ยแบบ เฟสบุ๊ค ทวิตเตอร์ไรเงี่ย เพื่อว่า อยากอ่านฟิคแล้วไรเตอร์ไม่มาลง จะได้ทวงได้ ไรเตอร์จะรออ่านจากเม้นเน้ออออออ