คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : Fake : 5
Start 5
Part ToP
"เป็นไงร้านนี้อร่อยรึเปล่า" เสียงของสาวตรงหน้าผมดังขึ้น ผมเริ่มเบื่อเเล้วละที่จะต้องมานั้งตอบคำถามของเธอ
"ก็ดีน่ะ" ผมพูดปัด เซ็ง....(เเล้วกูตอบตกลงเพื่อ)
"อะไรกัน เรามากินข้าวกันน่ะไม่ได้มานั้งฟังพระสวดมน ไม่เห็นต้องทำหน้าเบื่อขนานนี้เลยนิหนา"
เธอทำหน้า มุ่ยทันที
"อืม ฉันเเค่เหนื่อยๆ นั้นเเละเอาเถอะรีบกินเถอะ" ผมพูดก่อนที่จะกินอาหารที่อยุ่ข้างหน้าเข้าปากทันที
"นัดใครไว้เหรอ" เธอถามผม
"ป๊าว ฉันไม่ได้นัดใครไว้น่ะ เลิกถามเถอะ " ผมหันหน้าหนีเธอ มันน่าเบื่อจริงๆ...
"ก็ได้ งั้นนายไปจ่ายเงินก่อนเเล้วกันเดียวฉันจะออกไปโทรศัพท์หาเพื่อซักหน่อย" เเล้วเธอก็เดินนำหน้าผมไป
ร้านอาหารร้านเนี่ย อร่อยมากๆๆเเละเป็นร้านที่ผมมานั้งกินกับ ซอนเยบ่อยๆ เพราะเธอบอกว่าที่นี่ บรรยากาศร้านดีมาก
จนบ้างครั้งเธอไม่อยากจะเดินกลับบ้านด้วยซ้ำ
"มาเเล้ว ค่ะ งั้นเราไปกันเถอะน่ะ " เเล้วเธอก็เดินจูงมือผมออกไปจากร้าน
"ท็อป" เสียงที่ผมคุ้นหูดังขึ้น อ้าว???นี่มัน
"เยอึน"ผมตกใจมากที่เห็นเธอ เเล้วเธอก็คงตกใจเช่นกันที่เห็นผมเดินกับใครก็ไม่รุ้ที่ไม่ใช่เพื่อนของเธอ
" เเล้วนี่นายมากับใครน่ะ"เธอถามผม
"นี่เเทยอนเพื่อนของฉันเองน่ะ"ผมตอบ
"อืม งั้น นายรีบกลับเเล้วกันนะ ฉันไปก่อนเเล้วกัน เเละเจอกันน่ะ" เธอโบกมือเเล้วยิ้มให้ผมก่อนที่จะเดินออกไป
ซวยเเล้วงั้ยกู!!!เเต่....ช่างเถอะ
"งั้นเรากลับกันได้เเล้วละเนาะ" เธอพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริงอีกครั้ง
"อืม รีบเถอะ ฉันร้อน" ผมตอบ
Past Min sunye
ฉัน อยากกลับบ้านเเล้วละ ตอนนี้ฉันร้องไห้ไม่เหลือเเม้งกระทั้งน้ำตาอีกต่อไปเเล้ว
เมื่อไรน่ะซึงริ ไอน้องมาถ้ามาเเล้วจะด่าให้เข็ดดดด
เเล้วท็อปละทำไม ทำไมถึงทำกับฉันแบบนี่ละ ฉันไม่เคยมีใคร เเล้วทำไมนายถึง???
ฉันรุ้สึกเเย่จังเลย เเต่ตอนนี้ยุ่งกัดฉันเเล้วละ โทรหาซึงริหน่อยดีกว่า
ตี๊ดดดดดดดดดดด....
ใครมันกล้าโทรมาเอาตอนเนี่ยละ
เยอึน...
"ฮัลโหล ว่างัยค่ะคุณเพื่อน" ฉันปรับเสียงให้เป็นปรกติที่สุด เเล้วก็กรอกเสียงเข้าไปในโทรศัพท์
(นี่!!เธออยุ่ไหนละเนี่ย) เสียงยัยนั้นอยากรุ้อยากเห็นมาก
"เเล้ทำไมละ มีอะไรเหรอ แปลกๆน่ะเธอเนี่ย"ฉันตอบกลับ
(เมื่อกี้ ฉันเจอ ท็อปน่ะ เดินอยุ่กับผู้หญิง ที่ชื่อว่า เเทยอน น่ะ เห็นเดินกัน แบบ โอ๊ยย...ไม่อยากจะพูด)
เสียงยัยนั้นดูจริง
"อืม ฉันรู้เเล้ว เเค่นี้ก่อนเเล้วกัน เเล้วเดียวค่อยคุยกันน่ะ" ฉันตอบเเล้วกดวางทันที เลิกพูดทีเถอะๆๆๆๆๆ
เเต่นี่มันนานเกินไปเเล้วน่ะ ซึงริ ฉันงอนนายจริงๆๆเเล้วน่ะเนี่ย
เเล้วทำไมนายไม่ยอมโทรหาฉันเลย เกลียดๆๆๆๆๆฉันอยากกลับบ้านเเล้วน่ะ
Past Top
"นี่เราจะเดินกันอีกนานไหม๊ ฉันเมื่อเเล้วน่ะ" ยัยเเทยอนบ่นกับผม
"ก็รถมันไม่มีนี่หว่า เเล้วจะให้ทำไงละก็ต้องเดินกันเเบบเนี่ยเเละ" ผมตอบ
"นี่ท็อป นายไม่ชอบฉันจริงๆเหรอ " เธอถามผม อ้าว ถามกันงี้เลยเหรอ
"เเล้วทำไม ละ" ผมถาม
"แล้วนายมากลับฉันทำไม ในเมื่อวันนี้ฉันก็เห็น ยัยมินอารัยนั้นยังนั้งอยุ่เลย นิหน่า????"
ยัยนั้นถามเเล้ว หันหน้ามามองผม เเล้วส่งสายตาใสใสมามองผมทันที
"แล้วมากกับเธอเเค่นี้ ต้องถือว่าชอบด้วยเหรอเนี่ย"ผมถาม
"อะไรเนี่ยนาย!!!!!!!!! จะบอกว่าไม่ชอบฉัน อีกกี่ร้อยครั้ง เนี่ย" ยัยนั้นเริ่มหงุดหงิดเเล้วละ
"เเล้วเธอจะเสียงดังทำไมละเนี่ย น่ารำคาญจริงๆ" ผมตอบ หงุดหงิดเเล้วน่ะเนี่ย
"ไปเเล้วนะฉันส่งเธอเเค่เนี่ยเเละ เบื่อจริงๆ" เเล้วผมก็เดินหนีออกมาเลย เเต่ผมก็ได้ยินเสียงยัยนั้นฟิดฟัดอยุ่ข้างหลัง
ช่างเถอะ ขี้เกลียดเดินย้อยกลับไปเเล้วละ
ไปโรงเรียนดีกว่า....
Part G-Dragon
"เมิงจะรีบไปไหนว่ะ"เสียงของไอเเดซองมันตะโกนขึ้น
"เออ!!กรูรีบน่ะเมิง "ผมตอบ
"เมิงน่ะเเค่มาเล่นบาสกับกูเเค่เนี่ย เมิงรีบกลับตลอดเลยน่ะเมิง กูไปส่งน่ะ งอนว่ะ" เเล้วมันก็เดินกลับเข้าไปเล่นต่อ
"เเท็กซี่" เเล้วผมก็โบกมือเรียกเเท็กซี่
ตี๊ดดดดดดดดด
แทยอน...
"ว่าไงครับ" ผมกรอกเสียงลงไป
(รีบไปน่ะ เขาไปเเล้วละ)เสียงของเธอดูรีบร้อนเหลือเกิ้น
"ก็..รีบไปเเล้วนี่ค่ะ อยุ่บนเเท็กซี่เเล้วละ..ทำไมเหรอ" ผมกรอกเสียงหวานนน
(ก็..ฉันไม่อยากเเพ้..นายอยากเห็นฉันเเพ้เหรอ) เธอทำเสียงสั่น อย่าสิ!!!!
"ค่ะ เดี๋ยวก็ใกล้ถึงเเล้วละค่ะ เดียวยังงัยเดียวโทรไปเเล้วกันน่ะ บายค่ะ"ผมตอบ
หน้าโรงเรียน.....
เธอยังอยุ่อีกเหรอเนี่ย
"ซอนเย ยังไม่กลับอีกเหรอ"ผมถามเธอ
"เห็นกลับเเล้ว จะมานั้งอยุ่ตรงนี้เหรอ นายถามเเปลกๆๆ"สีหน้าของเธอดูเเย่ลงจัง
ตาของเธอตอนนี้ ปวมเเป่ง เหมือนคนที่ร้องไห้มานานเเล้ว ขาของเธอเหมือนมีรอยเเดงๆๆเหมือนยุ่งกัด
เป็นจั้มๆ
"เเล้วจะกลับรึยังละ??" ผมถามเธอ
"ฉันรอน้อง อยุ่น่ะ"เธอตอบ
"ฉันเห็นเธอรอมาตั้งเเต่ ตอนเย็นเเล้วน่ะ"ผมตอบเธอ ผมว่าถ้าเธอเดินออกไป สภาพนี้เธอคงจะต้อง
โดนฉุดไปทำเป็นผ้าม่านเเน่ หน้ายับซะขนานนี้555
"ก็ฉันติดต่อไปก็ไม่ได้ เเล้วนี่มันก็ไม่ยอมโทรกลับมา โทรเขาบ้านเเล้วก็ไม่รับน่ะ"เหมือนเธอจะอารมณ์เสียเเล้วละ
"รุ้เเล้ว งั้นกลับด้วยกันไหม๊ละ"ผมชวนเธอ
"เเล้วนายมาทำไม ตอนนี้ละ หรือว่า นายจะมารับฉัน ฮิฮิ"ยัยป้าทำหน้าตาเจ้าเล่ห์ทันที เเหม่!!รู้ทัน
"ป๊าว..มาเอาของน่ะ งั้นเดี๋ยวเธอรอตรงนี้ก่อนน่ะ เเล้วเดียวจะออกมา แปปนึง"เพื่อรักษาฟอมร์ ผมก็ต้อง
เดินเข้าไปขข้างในตึกเเล้ว ก็เเอบอยุ่ตรงนั้นก่อนดีกว่า
ผมแอบมองเธอ เธอก็น่าสงสารเหมือนกันน่ะ ที่จะต้องมานั้งรอน้องชายอยุ่ตรงเนี่ย ยุงน่าจะหามเธอไปได้เเล้ว
ละมั้เนี่ย
เอ๊ะ!!!เเต่นั้น.........ไอตัวใหญ่!!!!!
Part TOP
เธอยังคงนั้งอยุ่ที่เดิมที่ผมเห็นเธอตอนเย็น.....
"ซอนเย"ผมเรียกเธอ เธอหันหน้ามามองผมอย่างช้าๆ ตอนนี้น่าเธอดูเเย่มา คงร้องไห้เยอะน่ะสิ ฉันขอโทดน่ะซอนเย
"อ้าว ท็อป มาทำไมละ เเล้วคนที่ไปด้วยกันละ ไปไหน???"เธอกรอกเสียงใส่ผม คำพูดเหมือนประชดประชัน
"เธอ ... "อ้าว นาย..มาทำไมละ ไม่ได้ไปกับแทยอนเหรอ"เสียงของไอหน้าเเหลมเดินออกมาจากในตึก
"ฉันจะมารับแฟนฉันกลับบ้านน่ะ" ผมตอบ
"ไปหันเถอะ จียง เรากลับกันเถอะ ยุงกัดฉันจะเเย่อยุ่เเล้วละเนี่ย"เธอเดิน พร้อมกับจับมือไอหน้าเเหลมออกไป
ทิ้งให้ผมต้องยืนอยุ่คนเดียว นี่เเละ คงเหมือนที่ผมทำกับเธอเหมือนตอนเย็นนั้นเเละ
ผมเริ่มซักจะสงสัยเเล้วละสิ ว่านี่มันเกิดอะไรขึ้นกันเเน่....
..............................................................................
ขอโทษน่ะคะที่ตอนนี้มันสั้นไปหน่อยนึง
เเล้วช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาน่ะคะ
จะสอบเเล้วน่ะคะ
Gap..อะไรนั้นน่ะคะ
อ่านหนังสือกันด้วยน่ะ วิวเนี่ย นั้งอ่านหน้าตั้งเลย(ตั้งจริงๆเหรอ)
เอาเถอะคะสู้ๆๆๆน่ะคะ
เเล้ววิวจะอัพต่อเร็วๆน่ะคะ
ขอบคุณคะ
ความคิดเห็น