อ้อมกอดแห่งรัก

ลำดับตอนที่ #6 : อ้อมกอดแห่งรัก # เจอกันอีกครั้ง

"เมย์ .... เมย์ๆๆ " เสียงเรียกของนภันตาดังขึ้นมาหลังจากที่ทุกคนรับประทานอาหารค่ำเป็นที่เรียบร้อยแล้วต่างคนก็ต่างกลับไปทำธุระส่วนตัวของตัวเอง

เงียบ  ไม่มีการตอบรับใดๆ

"เมย์จ๊ะ เมย์ ได้ยินนุชเรียกไหม  เป็นอะไรหรือเปล่าน่ะ " เสียงของนภันตาตั้งคำถามแก่ลูกพี่ลูกน้องคนสนิทของเธอด้วยความสงสัยบางอย่างหลังจากที่เธอเรียกอภันตีหลายครั้งแล้วยังไม่ได้รับการขานตอบกลับมา

" หะ.. หา อะไรนะจ๊ะ " เสียงตอบกลับมาอย่างละล่ำละลักของอภันตีดังขึ้น

" นุชเรียกเมย์ตั้งหลายครั้งแล้วนะ เป็นอะไรรึเปล่าน่ะ ทำไมเมย์ดูลอยๆยังไงชอบกลนะ "  เสียงของนภันตีหยุดเว้นระยะไว้แปปหนึ่งแล้วก็พูดต่อว่า " เห็นนั่งอยู่เฉยๆ แล้วก็เอาแต่รูปปากตัวเองอยู่หลายทีแล้วนะ"

" บ้า น่านุช ไม่มีอะไรหรอก คิดมากไปรึเปล่า " คำตอบและท่าทางที่ดูลนๆเหมือนจะรีบตอบกลับมาอย่างรวดเร็วของอภันตีทำให้นภันตาสงสัยลางๆอยู่ภายในใจทำให้เธอต้องเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจอีกครั้งพร้อมทั้งไม่ได้เอ่ยปากพูดอะไรไปมากกว่านี้

" ไม่มีอะไรก็ดีแล้ว งั้นเมย์รีบขึ้นห้องอาบน้ำแล้วก็นอนได้แล้วนะ เพราะว่ามันเริ่มมืดแล้ว เดี๊ยวนุชจะปิดบ้านเอง" นภันตาพูดเชิงบอกแก่อภันตี

" โอเคจ๊ะ งั้นเดี๊ยวเมย์ขึ้นห้องก่อนนะ " อภันตีตอบกลับมาพร้อมท่าทางที่เริ่มเป็นปกติ

" กริ๊งๆๆ...  กริ๊งๆๆๆ " เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นขณะที่อภันตีกำลังจะก้าวขึ้นบรรได

" Hello! "  เสียงของอภันตีที่วิ่งไปรับโทรศัพท์ทันทีที่ได้ยิน เนื่องจากคิดว่าเป็นบิดาและมารดาของเธอโทรมาหา

" ขอสายเมนี่ หรือ นุชชี่ ค่ะ " เสียงปลายสายตอบกลับมา

" เมย์พูดสายอยู่ค่ะ นั่นใครคะ ใช่พี่แอนนี่หรือเปล่าคะ " เธอตอบรับหลังจากที่ได้ยินว่าอีกปลายสายหนึ่งต้องการขอสายใคร

"ใช่จ๊ะ เมย์หรือ พี่ว่าวันนี้จะชวนเราไปเที่ยวที่คลับที่เป็นที่ป๊อปปูล่าของฟลอริดาจ๊ะ เมย์ว่างไหม " แอนนี่พี่เลี้ยงสาวเอยปากชวนน้องเลี้ยงของเธอไปเที่ยว

เสียงเงียบไปซักพัก

" อืม ที่ไหนคะ " อภันตีถามกลับ เพราะเธอกำลังช่างใจว่าจะไปดีหรือไม่ เนื่องจากว่าวันนี้เธอคิดว่าเธอพึ่งจะผ่านเหตุการณ์ที่วาบหวามมาได้ไม่ถึง 3 ชั่วโมงดี และเธอก็อยากจะลืมมันซะด้วย

" Medival Club จ๊ะ เมย์กับนุชไปกับพี่เถอะนะ  ไปกันหลายๆคนจะได้สนุก แล้วพี่จะแนะนำเพื่อนคนอื่นๆให้รู้จักด้วยนะจ๊ะ"  แอนนี่ตอบกลับมาทันทีพร้อมกลับพยายามที่จะโน้มน้าวใจเมย์ให้ไปกับเธอให้ได้

" อืม งั้นพี่รอซักครู่นะคะ เดี๊ยวเมย์ลองถามนุชดูก่อนนะคะ " แล้วอภันตีก็หันกลับไปถามนภันตาว่า พี่แอนนี่ชวนไปเที่ยงคลับ จะไปไหม 

นภันตาเลยถามเธอกลับไปว่า " แล้วเมย์อยากไปไหมล่ะ " และตามด้วยคำพูดที่ว่า " ถ้าเมย์อยากไป เมย์ก็ไปก็ได้นะ เดี๊ยวนุชไปเป็นเพื่อนก็ได้จ๊ะแต่ว่าต้องชวนเพื่อนๆเราไปด้วยนะ  " ที่นภันตาพูดอย่างนี้ก็เพราะว่าเธอเห็นว่าพรุ่งนี้คือวันหยุดของเธอทั้งสองคน และของเพื่อนๆของเธอ พวกเธอเลยไม่ซีเรียสอะไรมาก เพราะว่าสามารถที่จะตื่นสายได้

หลังจากที่ปรึกษากับนุชเสร็จแล้ว อภันตีจึงหันไปพูดกับอีกปลายสายว่า " ถ้าไปเนี่ย เมย์กับนุชชวนเพื่อนๆไปอีก 4 คนได้ไหมคะ "

" ได้อยู่แล้วจ๊ะ " เสียงปลายสายตอบกลับมาด้วยความดีใจที่พวกเธอได้ตัดสินใจไปเที่ยวในคืนนี้

" งั้นเราจะเจอกันที่ไหนคะเนี่ย " เสียงของอภันตีถามกลับไป

" เดี๊ยวพี่ไปรับที่บ้านเองจ๊ะ  ประมาณ สองทุ่มห้าสิบนะ ที่พี่จะไปรับน่ะ อ่อ ตกลงว่าไปทังหมด 6 คนใช่ไหม พี่จะได้กะที่ถูก " พี่เลี้ยงสาวถามอีกครั้งหนึ่งถึงจำนวนคนที่จะไปแน่นอน

"ค่า 6 คน แล้วเจอกันนะคะ " อภันตีพูดก่อนที่ต่างคนต่างวางสาย

.................................................................

" ไง เพื่อน ไม่ได้เจอกันตั้งนาน สบายดีไหม " เสียงทักทายของชายหนุ่มที่ขณะนี้กำลังรินเหล้าอยู่ในพักชั้นบนสุดของ Florida Condominium

"ก็สบายดี นายล่ะ เป็นไง.....?ไม่เจอกันตั้งนานแต่ดูถ้าจะสบายดีนี่  " เสียงที่ทุ้มห้าวของภูมิทัศน์ดังตอบกลับมาพร้อมกับรอยยิ้มที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขาโดยพร้อมกับตั้งคำถามไปยังเพื่อนสนิทในตัวหลังจากที่ทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาสีแดงเลือดหมู

"ก็ดีนะ เออที่ฉันมาที่นี่ก็เพราะว่าต้องมาเจรจาธุรกิจบางอย่างน่ะ ว่าจะอยู่ซักเดือนนึงนะ " เมฆาตอบกลับมาพร้อมกับบอกจุดประสงค์ที่มาที่ฟลอริดาเพื่อทำอะไร

"อืม นายมาอยู่ที่นานๆก็ดีเหมือนกัน ฉันจะได้มีเพื่อนคนไทยที่จะได้พูดภาษาไทยด้วยได้หน่อย " เสียงของภูมิทัศน์ตอบรับการมาของเพื่อนของเขาอย่างเมฆา

"ฉันว่าเราไปเที่ยวกันเถอะ ตั้งแต่ฉันลงเครื่องมานี่ชั้นยังไม่ได้ไปไหนเลยนอกจาก บ้านนายกับคอนโดของฉันเนี่ย " เสียงบ่นนิดๆของเมฆาบ่งบอกถึงความเบื่อได้ในที

"ก็ได้ จริงๆแล้ววันนี้ฉันก็อยากเที่ยวเหมือนกัน ว่าแต่นายอยากไปที่ไหนล่ะ " เสียงของภูมิทัศน์เห็นด้วยกับการที่จะได้ออกเที่ยงคืนนี้ เนื่องจากร่างกายเขารู้สึกอึดอัดในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อตอนเย็น

" Medival Club  นายว่าเป็นไง " เมฆาเสนอชื่อคลับแห่งหนึ่งที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งของฟลอริดา ที่มีพร้อมครบทุกอย่างในตัว ซึ่ง เป็นที่ๆผู้ชายส่วนมากชอบที่จะไปเที่ยว เพราะว่าที่นี่จะมีทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นดนตรี เหล้า เบียร์ เครื่องดื่มแอลกอฮอล์ต่างๆ ไม่เว้นแต่ ผู้หญิง แต่ว่าผู้หญิงพวกนี้จะเป็นผู้หญิงชั้นสูง ไม่ใช่ตามบ้านเล็กๆต่างๆ

" อืม ตกลงที่นั่นก็ได้  อีก 20 นาทีค่อยออกละกัน เพราะว่านี่มันพึ่งจะสอง ทุ่ม ยี่สิบ เองนะ " ภูมิทัศน์ตอบกลับมาอีกทีหนึ่ง

" โอเค "

...................................................................

3 ทุ่มครึ่ง  Medival Club

ภายในร้านประดับไปด้วยโคมไปอันเล็กๆ หลายอัน ที่มีทั้งสีเหลืองอ่อน เขียว ชมพู ฟ้า ม่วง และหลายๆสี ห้อยโยงไปรอบๆร้าน แทนการที่จะเปิดไฟ เสียงเพลงคลาสลิกช้าๆคลอไปเรื่อยๆ โดยมีนักร้องหญิงกำลังทำหน้าที่ร้องเพลงคลอไปพร้อมกับการดีดเปียโนของนักดนตรีอาชีพ

ในมุมมืด ที่สามารถมองเห็นบรรยากาศโดยรอบของ Medival Club ได้ทั่ว ชายหนุ่ม 2 คนที่กำลังนั่งอยู่ที่โซฟาที่แสนนุ่มสบาย ในมือยังคงถือแก้วเหล้าไว้คนละแก้ว ข้างกายของทั้งสองมีหญิงสาวผมบลอนด์ กับ ผมน้ำตาลแดงอยู่ข้างละคน โดยที่หญิงสาวแต่ละคนนั้นนั่งเบียดชายหนุ่มทั้งสองอย่างใกล้ชิดมาก

"  ทำไมเอาแต่ดื่มอย่างเดียวล่ะคะ ไม่เห็นสนใจฉันบ้างเลย " เสียงของสาวผมบลอนด์ดังลอดออกมาจากริมฝีปากของเธอเบาๆ

" คุณลุกไปได้แล้วล่ะ " เสียงเรียบๆของภูมิทัศน์ดังขึ้นมาพร้อมใบหน้าที่เรียบเฉย

" อ๊ายๆ คุณพูดอย่างนี้ได้ไงคะ คุณเรียกฉันมาแล้วมาไล่ฉันไปได้ยังไง " สาวผมบลอนด์ร้องว่าออกมาด้วยควสมไม่พอใจอย่างมากที่โดนชายหนุ่มรูปหล่อคนนี้ปฎิเสธทั้งๆที่เธอได้เล็งเอาไว้แล้ว่าคืนนี้เธอคงจะได้ออกไปกับเขา

" ไปได้แล้ว " คราวนี้เสียงเยียบเย็นกว่าเดิมของชายหนุ่มพูดขึ้นมาอีกครั้ง

"เอ้ย ใจเย็นน่าเพื่อน เดี๊ยวจัดการให้ " เมฆาพูดขึ้นมาเมื่อเห็นท่าไม่ดี

" น้องจ๊ะ น้องออกไปก่อนนะ เดี๊ยวพี่จะจ่ายค่าเสียเวลาให้ " เมฆารีบไกล่เกลี่ยทันทีเพราะว่ากลัวจะมีเรื่อง เพราะรู้ว่า เพื่อนของตัวเองนี่ไม่ใช่คนอารมณ์เย็นมากนัก

พอเคลียร์กันได้รู้เรื่องอย่างนี้ สาวๆทั้งสองก็เดินออกไปโดยดี

.................................

" พี่แอนนี่คะ ที่นี่น่ะหรอ โหใหญ่จัง " เสียงของอภันตีถามขึ้นมาเฉยๆ

"ใช่จ๊ะ ที่นี่แหละ  เราเข้าไปหาที่นั่งกันเถอะ "  แอนนี่ตอบกลับมา

หลังจากที่ทั้งอภันตี นภันตา เพื่อนๆของเธอทั้ง 4 คน และพี่แอนนี่ รวมทั้งเพื่อนๆของพี่เเอนนี่เข้ามาในร้าน รวมแล้วก็ ประมาณ 10 กว่าคนพอดี ได้เข้ามาหาที่นั่งในคลับ ทั้งหมดตัดสินใจเลือกที่นั่งทางด้านซ้ายมือของเวทีที่มีนักร้องๆเพลงอยู่ 

ในขณะที่พวกเพื่อนๆของอภันตีและนภันตารวมทั้งเพื่อนๆของพี่เเอนนี้ออกไปเต้นรำกันอยู่ที่หน้าเวที อภันตี และนภันตาตัดสินใจที่จะขอเฝ้าแทนให้ทุกคน  ผ่านไปได้ซักพักพวกเพื่อนๆของเธอก็ยังไม่ยอมเข้ามา ซะที แล้วบังเอิญที่นภันตาเกิดปวดท้องจะเข้าห้องน้ำ เธอเลยบอกกับ อภันตีว่า

" เมย์จ๊ะ เดี๊ยวนุชมานะ ไปเข้าห้องน้ำแปปหนึ่งนะ

" อืม รีบไปรีบมานะ " อภันตีตอบรับ

ทางด้านชายหนุ่มทั้ง 2 คน ทังสองเห็น อภันตีและนภันตาตั้งแต่ที่ทั้งคู่ก้าวเข้ามาในคลับกับเพื่อนๆของเธอแล้ว แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่มองดูเฉยๆ  จนกระทั่งเมฆาเห็นว่านภันตาเดินไปเข้าห้องน้ำ แล้ว แต่รอเท่าไหร เธอก้ยังไม่เดินออกมาจากห้องน้ำอีก ในใจของเขาก็นึกเป็นห่วงขึ้นมาทันที

" ยัยนั่นทำไมไปเข้าห้องน้ำนานจัง จะเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าเนี่ย "

ทันใดนั้นเมฆาก็ตัดสินใจเดินตามนภันตาไปทางห้องน้ำทันที โดยบอกเพื่อนของเขาว่า

" ภูมิ เดี๊ยวฉันมานะ ไปห้องน้ำก่อน " 

ภูมิทัศน์พยักหน้าให้แทนคำตอบ

..............................................................

หลังจากที่บอกกับภูมิทัศน์แล้วว่าจะไปห้องน้ำ  เมฆาก็รีบเดินไปที่หน้าห้องน้ำทันที และเขาก็ได้เห็นว่านภันตากำลังโดนลวนลามโดยฝรั่งล่างใหญ่คนหนึ่งที่ดูท่าทางจะเมามากด้วย

" ปล่อยฉันนะ ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย " เสียงร้องขอความช่วยเหลือของนภันตาดังออกมาก่อนที่ริมฝีปากของเธอจะโดนปิดโดยฝรั่งร่างใหญ่นั้น 

เธอพยายามที่จะหันหน้านี้ริมฝีปากที่เธอรังเกียจ มือของเธอก็ทั้งทุบตี เท้าของเธอก็ทั้งเตะ ถีบหน้าแข้งของฝรั่งคนนั้น แต่ว่าดูเหมือนว่าจะไม่เป็นผล

เมฆาเห็นดังนั้น เขาจึงรีบวิ่งเข้าไปฉุดไอ้ฝรั่งคนั้นออกมากพร้อมทั้งต่อยเข้าไปที่หน้ามันหลายทีจนมันสลบไม่รู้สึกตัวลงจนมันล้มลงไปนอนกองกับพื้น

" นภันตา เธอเป็นอย่างไรบ้าง มันทำอะไรเธอบ้าง บอกผมสิ " เมฆาละล่ำลักถามออกมากอย่างรวดเร็ว เขานึกแปลกใจตัวเองว่า ทำไมเขาถึงได้ห่วงผู้หญิงตรงไหนเขาอย่างนี้ และทำไมเขาถึงจำชื่อของเธอได้อย่างขึ้นใจอย่างนี้ด้วย

" มะมะ...ไม่ไม่เป็นไร ฮือๆๆๆๆๆๆ " หลังจากที่สิ้นสุดคำพูดว่าไม่เป็นไร นภันตาก็ร้องไห้ออกมาทันที เธอรู้สึกว่าเธอกลัวมาก ไม่เคยกลัวอะไรอย่างนี้มาก่อน

เมฆาเห็นภาพที่เธอร้องไห้เหมือนเด็กๆแล้วมันทำให้เข้ารู้สึกสวสารเธอเป็นอย่างมาก ดังนั้นเขาจับแขนของเธอ พร้อมกับดึงตัวเธอเข้ามาโอบกอดเบาๆ พร้อมทั้งโยกตัวเธอไปในตัวเขากระทำกับเธอดุจเธอเป็นน้องน้อยของเขาเวลาที่น้องของเขาตกใจหรือกลัวสิ่งใด เขาก็จะปลอบด้วยวิธีนี้

เวลาผ่านไปซักครู่ นภันตาเริ่มรู้สึกตัวว่าเธอร้องไห้และยังอยู่ในอ้อมกอดของคนที่เพิ่งจะพบเจอกันแค่เพียงสองครั้งเท่านั้น เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอก็เริ่มดันอ้อมกอดที่เธอรู้สึกว่ามันทำให้เธอหายกลัว อุ่นใจ ได้ออกไป

เขารู้สึกเสียดายที่ต้องละอ้อมกอดของเขาจากร่างเล็กๆร่างนี้ทันที และทันทีที่เธอเงยหน้าขึ้นมา เขาก็ถามทันทีเธอทันทีว่า " เป็นอย่างไรบ้าง ดีขึ้นบ้างไหม หืมห์ แล้วหายกลัวบ้างรึยัง"

นภันตารู้สึกว่าแต่ละคำถามที่เขาถามเธอนั้นมันช่างทำให้เธออุ่นใจอย่างมาก   แต่ด้วยความที่ยังคงกลัวกับเหตุการณ์ที่เกิขึ้นเมื่อกี๊ ทำให้เธอไม่พูดอะไรออกมา พร้อมทั้งตั้งท่าจะวิ่งหนีทันที  แต่มีหรือที่ ชายหนุ่มอย่างเมฆาจะปล่อยให้ลอยนวล  เขารีบคว้าแขนของเธอไว้ทันทีก่อนที่เธอจะวิ่งหนีไป 

นภันตาเกิดอาการกลัวในทันที เธอทั้งดิ้น ทั้งร้องให้คนช่วยทันที  ทันใดนั้น เมฆาก็ปิดริมฝีปากของเขาลงกับริมฝีปากเล็กรูปกระจับของเธอทันที นภันตาตกใจจนทำอะไรไม่ถูก แต่ว่ามีสิ่งหนึ่งที่เธอนึกออกก็คือ จูบของชายหนุ่มผู้นี้กลับไม่น่าขยะแขยงเหมือนกับจูบของฝรั่งเมื่อกี๊ ดังนั้น เมื่อชายหนุ่มประกบปากลงมา  เธอมีความรู้สึกตกใจแค่แปปเดียว หลังจากนั้น เธอก็เริ่มตอบรับจูบของเขาโดยการเปิดปากของเธอขึ้นทันที 

เมื่อเมฆาเห็นว่าเธออ่อนลง พร้อมกลับตอบรับจูบของเขา เขาก็เหมือนจะยิ่งได้ใจใหญ่ เขาเริ่มจูบหนักหน่วงขึ้น ลิ้นร้อนของเขาเริ่มเข้าไปในโพรงปากของเธอ ลิ้นเล็กๆที่อ่อนนุ่มเกียวรัดกับลิ้นร้อนของเขาทันใด  ความรู้สึกที่กลัวว่าจะมีคนเดินผ่านมาเห็นนั้นมลายหายไป กลายเป็นความเร่าร้อนมาแทนที่ 

เมฆาเริ่มดันร่างของนภันตาเข้าไปในห้องน้ำหญิง ซึ่งขณะนั้นไม่มีคนเข้ามาใช้ ดังนั้นจึงไม่เป็นที่น่าเป็นห่วงว่าจะมีคนมาเห็น  หลังจากที่เขาดันร่างของเธอเข้าไปในห้องน้ำแล้ว ห้องที่ หนึ่งแล้ว เขาก็ปิดประตูลงกลอนห้องน้ำทันที จากนั้นริมฝีปากของเขาก็เริ่มละจากริมฝีปากของเธอ แต่มันกลับค่อยๆเลื่อนลงมาที่ลำคอยาวระหงนั้น พร้อมกับที่เขาขบเม้นเบาๆเพื่อให้เกิดรอยประทับไว้ทันที  ในขณะที่มือขวาของเขาก็จับเบาๆที่หน้าอกของเธอพร้อมกับเริ่มบีบเบาๆและแรงขึ้นตามอารมรณ์ จากนั้นเขาก็เริ่มดึงเสื้อแขนกุดสีขาวของเธอให้มากองอยู่บนเนินอก พร้อมกับเอื้อมมือไปด้านหลังเพื่อปลดบราเซียร์ตัวน้อยออก

จากนั้นริมฝีปากของเขาก็ละเรื่อยมาจนถึงยอดสีน้ำตาลอ่อนที่เต่งตึงบนอกอวบ ชวนให้เขาหลงใหล พร้อมกับริมฝีปากที่ครอบครองโดยสมบูรณ์ที่ทั้งดูดดึงจนยอดนั้นแข็งตัวทันที  นภันตาแทบจะทำอะไรไม่ถูกเมื่อเขาได้เข้าครอบครองเธอ  ดังนั้นมือทั้งสองข้างของเธอเข้าประคองศีรษะของเขาไว้ให้อยู่กับที่ไม่ให้ไปไหนทันที เพราะเธอรู้แต่ว่าเธอไม่อยากให้ความสุขเสียวที่เธอได้รับนั้นจางหายไป ในขณะนั้น เมฆาก็รู้สึกว่าเขาร้อนจนอยากจะเข้าเติมเต็มเธอทันที เพราะว่า ความเป็นชายของเขาแสดงออกโดยความโปร่งนูนที่ออกมาจากเป้ากางเกง แต่ยังก่อน มันต้องค่อยเป็นค่อยไป   ดังนั้นมือซ้ายของเขาก็ลูบไล้ที่ต้นขาอ่อนของเธอพร้อมทั้งดึงรั้งกระโปรงให้ขึ้นมากองอยู่ที่สะโพก พร้อมทั้งมือนั้นก็เริ่มเลื่อนขึ้นมายังความเป็นหญิงของนภันตาทันทีพร้อมกับลูบไล้ตรงส่วนั้นอย่างอ่อนโยน  นภันตารู้สึกถึงความเสียวซ่านในตัวทันที เธอเริ่มไม่รู้สึกตัว เธอตอบสนองเขาตามความไม่ประสาของเธอ สิ่งนั้นยิ่งทำให้เมฆารู้สึกร้อนรนราวกับไฟ
_____________________________