คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : การต่อสู้!!!
เสียงดาวกระจายและลูกธนูกระทบปลายขวานแต่ก็ไม่สามารถทำให้ขวานหลุดจากมือเจ้าปีศาจได้ เสียงหอบและความตกใจเป็นของหญิงสาว “เกือบตายแล้วมั้ยละเจ๊ ตกลงจะเอายังไง”เฟรินว่าพลางปาดาวกระจายไปที่ขวาน “ลองดูอีกครั้งเถอะคราวนี้ฉันจะยิงทะลุอกมันนะ นายจัดการหัวมันละกัน”ว่าแล้วแองจี้ก็ง้างลูกธนูที่อาบยาพิษที่ไม่ร้ายแรงนักเตรียมปล่อย ไม่กี่อึดใจต่อมาลูกธนูก็ถูกปล่อยออกจากมือของสาวสวย เป็นเวลาเดียวกับที่ขวานของมันฟาดลงที่เฟริน
ฝึบ.!! อั๊ก.!! ลูกธนูปักทะลุอกปีศาจ บรรยากาศตอนนี้ดูตรึงเครียด “ไม่ไหวยาพิษทำอะไรมันไมได้เลย”เสียงจากบุคคลที่สิ้นหวังดังออกมาด้วยน้ำเสียงที่ตกใจและหวาดกลัว ฉึก ฉึก ฉึก เสียงรถไฟเอ๊ยไม่ใช่เสียงดาวกระจาย3อันขณะนี้ลอยไปปักหัวปีศาจ ฉึก!! แองจี้ซ้ำในทันทีเพื่อความปลอดภัย ตึง!! ปีศาจล้มลง ใบหน้าของทั้งคู่แจ่มใสขึ้นทันที ขณะที่แผลที่แขนของแองจี้ดูท่าจะอาการหนักขึ้นกว่าเดิม “แหม เราสองคนก็ยังดวงแข็งนะเจ๊”ไม่มีเสียงตอบจากหญิงสาวมีแต่เสียงหอบ แฮ่กๆ แต่ก็มีแววตาที่เฟรินคิดว่าจะเขม่นใส่ กับเป็นแววตาที่แสดงถึงความพึงพอใจ แองจี้และเฟรินเดินต่อมาเรื่อยๆ จนพบแสงสว่างเรื่อยๆ
แอล ลืมตาขึ้น “มีอะไรเหรอ แอล”แอล ชี้นิ้วไปข้างหน้าพร้อมพูดว่า “ดูเหมือนทั้ง2คนจะออกมาได้แล้วนะครับ” ลมพัดแรงขึ้น ปรากฏร่างของบุคคลทั้ง2 “อ้าวพวกนายมาถึงกันนานแล้วเหรอ”เสียงของเฟรินดังขึ้นก่อน “อือ ก็สักพักนึงแล้วล่ะนะ”คำตอบออกมาจากปากของโตเกียว “อ้าวคุณแองจี้ บาดเจ็บเหรอครับ”แอล ไม่สนใจบทสนทนา พร้อมกับใช้เวทย์มนตร์รักษาแองจี้โดยทันที “ขอบใจนะ”เสียงขอบคุณของหญิงสาวที่ดูท่าจะอาการจะเบาลงแล้ว แล้วทั้ง4คนก็ตัดสินใจพักในป่า 1คืน วันรุ่งขึ้นทั้ง4คนออกเดินทางกันต่อ
เสียง พรึมพรัม ร่ายเวทย์ดังขึ้นพร้อมแผ่นพสุธาแยกออกเป้น4ส่วน สิ่งที่เห็นข้างหน้าคือ ชายชุดดำ3คน และคนใส่ชุดขาวคล้ายนักบวช1คน แองจี้ เฟริน และโตเกียว เข้าปะทะกับชายชุดดำในทันที เฟรินปาดาวกระจายนับไม่ถ้วนไปที่ชายชุดดำ แต่ก็จะถูกดาบปัดออกมาทุกครั้ง เฟรินตัดสินใจใช้มีดสั้นเข้าสู้ ทันทีที่มีดสั้น ปักโดนอดของชายชุดดำ แฟ่บ แฟ่บ แฟ่บ ร่างชายชุดดำสลายไปกลายเป็นควัน “ความแตกแล้วรึเนี่ย” เสียงของนับบวช พูดออกมาทำให้บุคคลทั้ง3ที่เหนื่อยฟรี โกรธ เสียงร่ายเวทย์ดังขึ้นอีกครั้ง ร่างของนักบวชขยายใหญ่ขึ้นจนกลายเปนคล้ายปีศาจ “เวทย์แปลงกลาย”เสียงของ แอล ดังขึ้นพร้อมคิดในใจว่า นี่เป็นเวทย์สำหรับบุคคลที่ได้รับการเปลี่ยนอาชีพเป็น นักบวชแล้วทำให้สถานการ์ณดูตรึงเครียดกว่าเดิม เฉี้ยว..!! เสียงดาบที่ไม่รู้มาจากทิศไหนมุ่งมาที่ แอล แอลสามารถหลบได้แต่ดาบนั้นดันสามารถย้อนกลับมาทางแอล ได้อีกครั้ง แอลถูกปลายดาบเฉี่ยวๆ ที่ขา “เป็นอะไรหรือป่าว แอล”โตเกียวใช้ ดาบฟันดาบลึกลับหักเป็นสองท่อน พร้อมกับถาม แอล เลือดออกจากบาดแผลของบุคคลที่อยากเป็นนักเวทย์ ไม่ทันจะได้ตั้งตัวต่อ คทาของปีศาจก็ส่องสว่างขึ้นพร้อมกับ มีลำแสงเวทย์ ออกมาหลายครั้ง เหล่าผู้กล้าไม่มีโอกาสได้โต้ตอบ เสียงเรียกหนังสือเวทย์ของ แอล ดังขึ้น พร้อมกับร่ายคาถาเวทย์ แต่ไม่สามารถร่ายได้จบทุกครั้ง เนื่องจากโดนลำแสงเวทย์ขัดขวาง “เด๋วฉันถ่วงเวลามันให้นะ แอล”นักรบใส่ชุดเกราะพูดขึ้น โตเกียววิ่งไปข้างหน้า พร้อมกระโดดขึ้น ปลายดาบคู่ของเขา มุ่งไปที่ปีศาจยักษ์ แต่ปีศาจยักษ์ ไม่ได้ใช้อาวุธเพียงอย่างเดียว ดาบยักษ์ ปรากฏขึ้นที่มืออีกข้างของปีศาจ อั๊ก..!! “เป็นอะไรหรือป่าวโตเกียว”เฟรินที่พาแองจี้ที่ยังไม่สามารถสู้ศัตรูได้เต็มที่หลบลำแสงเวทย์อยู่
“งั้นเด๋วผมขอไปช่วยโตเกียวก่อนนะ เจ๊หลบคนเดียวไปก่อนละกัน”แองจี้พยักหน้ารับ “ฝากด้วยล่ะ พ่อหนุ่มสุดเก่ง”โตเกียวที่ล่วงมาอยู่ที่พื้นกำลังจะโดนฟันซ้ำ แต่เฟรินได้ปาดาวกระจายไปที่แขนข้างที่ถือดาบของปีศาจ ปีศาจชะงัก พร้อมกับหันมาทางเฟริน ยกคทาขึ้น เฟรินนึกว่าจะโดนลำแสงเวทย์ แต่ อ๊ากกกกกกกกกกกก!!! ต้นไม้โผล่มาจากปืนที่เฟรินยืนอยู่ ดันท้องของเฟรินจนเฟรินสูงขึ้นไป1เมตร “เฟริน”แองจี้ไม่รอช้ารีบยิงธนูนับสิบดอกพร้อมกับมองไม่ทางเฟริน ร่างกายของเฟรินไม่มีท่าทีจะขยับ ดวงตาของเฟรินดับสนิท “ขอให้แค่ สลบไปเถอะนะเฟรินนะ”โตเกียวลุกขึ้นสู่อีกครั้ง พร้อมกับใช้วิชาส่วนตัว ...
ความคิดเห็น