คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 4 เทียบเชิญแห่งความตาย
อนที่ 4 เทียบเิแห่วามาย
มีอามอ้ามอุปร์่าๆ ในห้อและมอหาอะไรบาอย่ารโ๊ะนาให่ ทันในั้นเธอ็เห็นอหมายสีำที่เ็มไป้วยวามลึลับ
ลวลายอุหลาบสีทอล้อมรอบ้วยื่ออเธอ ราวับเทียบเิแห่วามาย
มีอา แอเล
แน่นอนว่ามันือเทียบเิแห่วามายที่มีอาไ้รับ อนแรเธอิว่ามันเป็นเรื่อไร้สาระ ทว่าหลัาที่มีอาีมันทิ้ วัน่อมาเธอ็พบว่ามันปราอยู่ที่เิมบนเียนอนอเธอ
เล่าันว่ามันือ้อเสนออาานที่มอบให้ับผู้ที่สิ้นหวั
วามริเธออยาะหัวเราะเยาะ ่วเวลาที่สิ้นหวัที่สุอเธอไ้ผ่านพ้นไปแล้ว อนนี้มันไม่มีประโยน์อะไร
แ่เมื่อวันนี้มีอาไ้พบับเียร์อีรั้ ในที่สุเธอ็รู้แล้วว่าวิาอเธอะใ้แลับอะไร
หิสาวแะอหมาย ้านในมี้อวามสั้นๆ เียนไว้้วยัวอัษรสีทอว่า
เียนวามปรารถนาอเ้า่อาาน หาวามปรารถนาสามารถเป็นริไ้ ำออเ้าะเป็นสีทอและสัาะมอไหม้
สัาลึลับแบบนี้หาเป็นนทั่วไปไม่ล้าเสี่ย แ่เธอเป็นใร?
นที่เินเียวและายนเียวอย่าเธอมีวามปรารถนาเพียอย่าเียวในีวินี้ นั่นือายโยไม่เสียใ
เธอหยิบปาานนที่่อนอยู่ในอหมายสีำออมา นนสีำนาเท่าฝ่ามือ ทว่าลับเปล่แสสีทอออมาาๆ
หิสาวลาเ้าอี้และนั่ลอย่าใเย็น มอลายมือสวยามบนระาษ้วยวามสบ
ลิ่นโลหะและระาษในห้อลับทำให้มีอามีสมาธิมาึ้น ในที่สุมือเรียว็ปลายนนลบนหมายและเียนอย่าบรร
ัน้อารเป็นผู้หิเพียนเียวอเียร์ ฟร้อน์
ผ่านไปนานมา ลายมือที่เิารอยีอปาานนสีำ็ไม่เปลี่ยนแปล ใบหน้าสวยเ็มไป้วยรอยยิ้มเย้ยหยันัวเอ เธอถอนหายใ ทิ้หมายนั้นไว้และเินลับึ้นไปบนห้อ
เสียเวลาริๆ
ไฟในห้อับลพร้อมับเสียฝีเท้าที่าหายไป ลายมือสีทอสว่าวาบพร้อมับ้อวามที่ปราอีรั้
ัน้อารเป็นผู้หิเพียนเียวอเียร์ ฟร้อน์
้อวามสีทอเปล่ประายราวับมีีวิ หลัานั้นเปลวไฟสีทอ็่อยๆ ลุลามา้านหนึ่อหมาย นน และอหมายสีเ้มในวามมืมอไหม้อย่ารวเร็ว ่อนที่ะไม่หลเหลือแม้แ่เศษี้เถ้าโยที่มีอาไม่รู้เรื่ออะไรเลย
ห่าไปแสนไลในเมือหลว ร่าในเามืนั่้าหน้า่า วาสีเ้มสะท้อนแสันทร์สีเินราวับเาสะท้อนาระ แสันทร์สีเินสาส่อลบนร่าสูโปร่นเิเหลี่ยมมุมแสนลึลับ หาแ่เ้าโรบนใบหน้านั้น็ยัมอเห็นไ้อย่าราเลือน
ในมืออายหนุ่มือหมายสีำสนิทที่มี้อวามสีทอปราึ้นาๆ
ัน้อารเป็นผู้หิเพียนเียวอเียร์ ฟร้อน์
มุมปาอายหนุ่มปรารอยยิ้มลึลับ เาแ่นเสียหัวเราะในลำออย่าแผ่วเบา “มีอา แอเล...”
เวลาผ่านไปอย่ารวเร็ว มีอาทำภาริสุท้ายเสร็สิ้นในวันที่ห้าหลัานัับเียร์ เธอลับไปยับ้านหลัเล็อเธออีรั้ ้าวอในบ้านนั้นมีไม่มา เพียพอสำหรับเ็บไว้ในระเป๋าอวาศที่เธอมี หลัาวา้าวอำเป็นใส่ระเป๋าอวาศแล้วเธอ็เรียมเินทาไปยัเมือหลวอรัลา
โลใบนี้ถูบริหาร้วยรับาลโล ึ่แยเป็น 7 เปรอนั่นือ 7 รั รัลาือศูนย์รวมอรับาลโลและเป็นศูนย์รวมารระายอำนาที่อยวบุมอี 6 รัที่เหลือ มหาวิทยาลัยที่ีที่สุอรัลา็ือ National Center University ึ่เป็นมหาวิทยาลัยที่รวบรวมเ็หัวะทิำนวนมาาทั่วโล
เนื่อาเทโนโลยีที่ล้ำหน้า นัศึษาส่วนมาึเรียนาทาไล ใ้ร่าำลอในารเ้าสู่รั้วมหาวิทยาลัยที่รอรับารแสผลสามมิิ ทว่าหา้อรับหรือส่มอบภาริสำั็ำเป็น้อเินทาไปยัมหาวิทยาลัยึ่เป็นที่ั้อ NCU[1]
เิมทีมีอาไม่ไ้ั้ใะเ้าเรียนใน NCU แ่เป็นเพราะมีนบอเธอว่าในมหาวิทยาลัยมีภาริลับที่สามารถรับและหาทำสำเร็็ะไ้รับ่าอบแทนเป็นเินหรือสิ่อที่มีมูล่าสู
เิน...เป็นสิ่เียวที่มีอา้อารมาลอ
แ่น่าำที่เธอลับเียนเรื่อลลไปในเทียบเิแห่วามาย แทนที่ะปรารถนาเป็นเศรษีอย่าที่เธอ้อาร
ทว่าทันในั้น่อน้าวึ้นรถไฟมีอา็ะัฝีเท้า นึไม่ออว่าหมายสีำบับนั้นหายไปไหน ลมหนาวพัรูเ้ามาทำเอาเส้นผมสีน้ำาลอมีอายุ่เหยิ เธอระับผ้าพันอสีแ้วยมือที่สวมถุมือสีาวสะอา ลมหายใร้อนเ็มไป้วยหมอวัน่อนสายาที่เย็นาอเธอไว้อย่าลึลับ รอระทั่นทั้หมึ้นไปบนรถไฟ มีอาึ้าวามึ้นไปเป็นนสุท้าย
รถไฟวามเร็วสูในยุนี้เร็วเือบเท่าับารเินทา้วยเรื่อบิน และ้วยสภาพอาาศที่เลวร้ายทำให้มีอาัสินใที่ะเินทาโยรถไฟวามเร็วสู นที่ไม่ถูับอาาศหนาวเย็นอย่าเธอไม่สามารถทนไ้ับสภาพอาาศแบบนี้ริๆ มันอาะเป็นเพราะเธอไม่ไ้มีพลัวามสามารถพิเศษเหมือนนอื่น นั่นึทำให้มีอาไว่อสภาพอาาศมาว่านปิ
เธอเินเ้าไปในู้รถไฟ เห็นผู้นมามายที่สวมเสื้อผ้าสบายๆ ไม่้อบอ็รู้ว่านเหล่านี้ไม่ใ่นธรรมา
เนื่อาเพื่อวบุมารระทำอเหล่ามนุษย์ที่ลายพันธุ์และผู้ที่มีพลัพิเศษ สภาลาอโลึมีารัั้สมามผู้มีพลัพิเศษึ้นมา ื่อว่า Specialist Association หรือ S.A.[2] ผู้ที่มีพลัพิเศษะ้อไ้รับารลทะเบียนและไ้รับราประำสมามเป็นรูปปีนสีเิน ึ่รลาะมีอัษรย่อ S.A. และพื้นหลัะเป็นสี่าๆ ามประเภท
นเหล่านั้นมอมีอา้วยสายาเหยียหยาม แน่นอนว่าเพราะเธอเป็นนธรรมา แม้ว่าผู้มีพลัพิเศษะไม่สามารถทำร้ายพลเรือนไ้ แ่็ไม่ไ้หมายวามว่าเธอะไม่ไ้รับารูถูเหยียหยาม มีอามอผ่านสายาเหล่านั้นอย่าเย็นา เธอนั่ล หยิบหูฟัออมาสวมหลับาลและมิ่ับเพลที่ัึ้นในหู
ใ้เวลาว่าสิบั่วโมในารเินทาารัที่มีอาอาศัยอยู่ั่วราวเพื่อเ้าสู่เมือหลวอรัลาอย่าโรม่า[3]
เมือโรม่าเป็นศูนย์รวมทาวันธรรม ันั้นสถาปัยรรมส่วนให่ึรวมเอาหลาหลายวันธรรมเ่าๆ มาผสมผสานันอย่าลัว วามเริอโรม่านั้นือระับสูสุอโล แ่ถึะเป็นอย่านั้น็ยัเอลัษ์อวามเป็นเมือเ่าไ้เป็นอย่าี
เพื่อรัษาอาารเ่าๆ โรม่าึมีห้ามใ้ยานพาหนะบินไ้ในเัวเมือ ใ้ไ้เพาะยานพาหนะบนภาพื้นินรวมถึนส่สาธาระเท่านั้น สำหรับนที่ลอยหรือบินไ้ะถูห้ามใ้วามสามารถนี้ เว้นเสียแ่ว่าะไ้รับารอนุาาทารั ไม่อย่านั้นแล้วะมีวามผิทาหมาย
เนื่อามีที่เร่รัึทำให้อาารรมในเมือโรม่านั้นน้อยนเือบเป็นศูนย์
ร่าในโ้สีาวเินลารถไฟอย่าเร่รีบะที่มือ้าหนึ่ับโทรศัพท์และพูอย่ารวเร็ว “านาลา E23”
[ยืนอยู่รนั้นแหละ]
“ันใส่เสื้อสี...”
ู๊...
ปลายสายัไปอย่ารวเร็ว
มีอามวิ้ว นึไม่ออว่าเียร์ะหาเธอเอไ้ยัไ หิสาวรอให้นำนวนมาเินออไป่อนเพื่อลารเบียเสีย ทว่านส่วนให่ที่เห็นเธอที่แ่ัวอย่ามิิึเบียระแทหิสาวเป็นระยะ หลายรั้ที่มีอาพยายามหลบเลี่ยแล้วแ่็ยัหลบไม่พ้น เนื่อานส่วนให่เป็นผู้มีพลัพิเศษ มัน็เหมือนารเอาไ่ระแทหินเท่านั้น หิสาวพยายามสบสิอารม์และภาวนาให้เียร์มาถึไวๆ
ึ!
ในัหวะที่มีอาำลัหลบหิสาวนหนึ่ที่ั้ใเินน ร่าอเธอ็ระแทเ้าับหน้าอแ็และร้อนอนนหนึ่ ลิ่นายหอมสื่นอายหนุ่มทำให้มีอาื่นะลึ เธอผลัเาออและั้ใะอโทษ ทว่าร่าบอบบาลับถูรัแน่นึ้นพร้อมับเสียทุ้มที่เ็มไป้วยเสน่ห์อผู้ายัึ้น้าหู
“ัวหอมเหมือนที่ิเลยนะ...ที่รั”
[1] ่อไปะใ้ NCU แทน National Center University
[2] S.A. หรือ Specialist Association ่อไปนี้ะใ้ S.A. เป็นัวย่อ
[3] รัลาื่อริือรัอันวามีทั้หม 7 เมือ เมือหลวือโรม่า
ความคิดเห็น