คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : ตอนที่2
" หา! ....ผะ....ผู้ชาย ไม่จริงมั้ง "
พอเห็นเขาเเนะนำตัวอะไรเสร็จ ผมก็ตกใจอีกหลายๆ ครั้ง....เป็นผู้หญิงเเต่ดันมาบอกตัวเองว่าเป็นผู้ชายเนี่ยนะ?
" ก็ผู้ชายน่ะสิ! พูดเเบบนี้อยากโดนขย้ำตายใช่มั้ย! " ฮิบาริว่าพลางทำท่าจะลุดขึ้นมา ทำเอาผมต้องเชื่อ
" เชื่อเเล้วๆ .... ก็เพราหน้านายโครตเหมือนผู้หญิงเลยนี่ " ผมบ่นอุบพลันผุดยิ้มออกมา
ความจริงเเล้วตกใจนะที่มีผู้ชายหน้าสวยขนาดนี้....น่าเสียดายจัง ยังไม่อยากเชื่อเลย ผู้ชายจริงๆ ใช่มั้ย!?
คิดไปคิดมาจู่ๆ หน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมาดื้อๆ...เเถมเสียงจังหวะหัวใจยังเต้นถี่อีก
" ยามาโมโตะ...นายยังสงสัยในตัวฉัน " เสียงนิ่งๆ โพล่งพูดขึ้นพร้อมกับเดินมาหาผม จากนั้นก็เอาทอนฟามาจ่อคอ...ของผม T_T
นึกเเล้วผมอยากกลืนน้ำลายตอนนี้ชะมัด
" ยังจะตั้งคำถามอะไรอีกล่ะ "
" ไม่ๆๆ ก็นายบอกฉันเเล้วนี่ บอกให้รู้หมดเเล้ว "
" เเล้วเมื่อกี้นายคิดอะไรอยู่ห๊ะ? "
" ....ก็...เเค่คิดว่าถ้ามีผู้หญิงหน้าตาเหมือนนายอยู่ คงเนื้อหอมน่าดู "
เเย้กกก! ซวยล่ะ ดันพูดถึงอีกฝ่ายที่เป็นผู้ชายว่าสวยไม่ได้สินะ อาจจะเอาทอนฟามาขย้ำก็ได้...เเถมเจ้าตัวยังก้มหน้านิ่งเงียบอีก
" เหรอ?....อ๊ะ....นั่นสิ.....อย่างงั้นเหรอ? "
เป็นผมที่มองตาค้าง เพราะฮิบาริพูดเเบบนี้ไม่พอยังจะมาหน้่าเเดงใส่อีก
" เเล้วมัวเเต่คิดอะไรอยู่ห๊ะ เจ้าเด็กบ้า! "
ปึก!
T^T ตอนนี้ผมโคตรจุกเลย.... ก็เขาเขาเอาทอนฟามาทำไม่ดีกับท้องผมน่ะสิ :( เเต่ทว่า...เขา...น่ารักจัง...
เเละท่าดูดีๆ เเล้วคนๆ นี้น่ารักมากกว่าสวยอีกนะ...เเม้ว่าเราจะเป็นผู้ชายก็เถอะ
" ทำโทษไปเเล้ว...เริ่มเรียนได้หรือยัง "
" ...จะ..จะเรียนตอนนี้เลยเหรอ... "
ในที่สุดผมก็หลุดจากผวังค์ได้สำเร็จ ผมจึงถามออกไปด้วยความที่ผมยังจุกที่ท้องไม่หาย
" อือ...เวลาเป็นเงินเป็นทอง " ว่าจบก็เดินผละจากผม ก่อนจะไปหยิบหนังสือประวัติฯ ม.6 ที่อยู่ใกล้ๆถังขยะมา
" ฉันจะมาสอนพิเศษที่นี่ตั้งเเต่สิบโมงจนถึง...เอ่อ...คนที่ชื่อเบียคุรันบอกว่าให้นายคิดเวลาเลิกเรียนเอง.... "
???
ครู(ขอเรียกเเบบนี้ละกัน) บอกผมพลางเม้มปากเเน่นก่อนจะเสหน้ามองไปทางอื่น
..... ทำตัวน่ารักอีกเเล้ว
" เดี๋ยวค่อยบอกดีกว่า ^^ ตอนนี้สอนๆ ไปก่อนเถอะ "
.... ถ้าบอกว่าสิบโมงจนถึงสี่ทุ่มดีมั้ยนะ :)
" ...ก็ได้... " ว่าจบก็นั่งกับเบาะสีฟ้าพร้อมกับวางหนังสือเรียนที่โต๊ะญี่ปุ่น " เเถม...เอ่อ...พ่อของนายยังบอกว่าให้ติววิชาคณิตฯ ด้วย...นายจะเอาหรือเปล่า " เขาถาม
" เเล้วเเต่ครับ...ผมยังไงก็ได้ ^^ " ตอนนี้ผมพูดจากใจจริงเลย ผมรู้สึกว่าคนๆ นี้เเหละที่สามารถทำให้ผมกลับมาเป็นผู้เป็นคนได้อีกครั้ง!
" เเล้วนายยังติด F สองตัว...จะเรียนประวัติฯ หรือ ภาษาไทย? " ครูฮิบาริถาม
ผมนิ่งคิด...ครูภาษาไทยเป็นผู้หญิง ครูประวัติฯเป็นผู้ชาย...อ๊ะ! ผมไม่เเก้เเล้วภาษาไทย เพราะผมจะใช้เสน่ห์ของผมเเก้เเทน :)
" เรียนอันเเรก "
" อา~ ยิ่งอ่อนๆซะด้วยสิ " ว่าจบก็เอามือขยี้ผมสีรัตติกาลเบาๆ พร้อมพึมพำออกมาอะไรสักอย่าง ผมไม่เเน่ใจ
" ครับ? "
" อ๊ะ...เปล่าๆ มาเรียนกันเถอะ "
[จบ: ยามาโมโตะ]
ความคิดเห็น