คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #17 : อบอุ่นใจ
"กรี้ดด"ผมรีบวิ่งไปที่ห้องของบิวในคืนหนึ่งของอีกวัน
"บิวเป็นอะไรหรือเปล่า"
"บิว ฝันร้ายยย ซีดีมาอยู่เป็นเพื่อนหน่อยสิ" ผมเห็นว่าพี่เต้และพี่กั้งหลับไปแล้ว ก็เลย มาอยู่เป็นเพื่อนบิว
"ครอกฟี้~"หลับสะละ แต่ว่าบิวดันเอนตัวลงนอนบนตักผมพอดี คือใจผมเต้นอีกแล้ว ตึก...ตัก...
"ฝันดีนะบิว"ความชอบที่มีต่อพี่กั้งมันหายไปไหนหมด หรือว่าผมเข้าใจผิดกับความรู้สึกในหัวใจผมเอง
สุดท้ายผมก็หลับข้างๆบิวนั่นเอง มื้อเช้าวันนี้เหมือนจะมีแก่ผมกับบิวนะคือพี่กั้งกับพี่เต้เงียบกันตลอด
เช้านี้ผมมาเดินเล่นกับบิว
"บิว ซีดีว่าวันนี้อากาศมันดูไม่สดใสเลย เหมือนฝนจะตกเลยเนอะ"
"ไม่เป็นไรหรอก ไปเดินตรงป่านั้นกัน"บิวชี้ไปยังป่าด้านหลัง
พวกเราเดินเล่นกัน ได้สักพัก ไปจนถึงลำธารในป่า ฝนก็เทลงมาแบบไม่ทันได้ตั้งตัวเลย ซ่า.......
"บิวๆไปเร็วๆหาที่หลบฝนก่อน"
ผมก็ไปเห็นเหมือนกองหินที่เราสามารถไปหลบฝนได้
ผมก็รีบพาบิวไปหลบในนั้น
"หนาวมั้ยบิว"ผมถาม
"ก็นิดหน่อย" ผมจึงถอดแจ็คเก็ตของผมให้บิวห่ม
"ซีดีก็หนาวเหมือนกันนั่นแหละ ห่มด้วยกันก็ได้"บิวเอาแจ็คเก็ตมาห่มให้ผมด้วย
กลายเป็นว่าตอนนี้ตัวของพวกเราอยู่ชิดกันมากกกเลย
ผมหันไปสบตาบิว มันเหมือนอะไรดึงดูดให้ผมเลื่อนหน้าเข้าไปใกล้ๆบิว ริมฝีปากของผมประทับบนแก้มของบิว
หลายวินาทีผ่านไปผมจึงผละออก
"เอ่อ ซีดีขอโทษ"ผมเอ่ย
"ซีดี ทะ ทำ แบบนี้ทำไม ซีดีต้องการอะไรกันแน่ บิวสับสนเข้าใจมั้ย ซีดีไปหาพี่กั้งที พี่ตั้มที มุกที ซีดีจะเอายังไงกันแน่ เออ บิวชอบซีดีเข้าใจมั้ย เลิกเล่นแบบนี้สักที บิวจะกลับ"บิวลุกแล้ววิ่งตากฝนออกไป
"บิวเดี๋ยว บิว หยุดก่อน"ผมวิ่งตามไป เมื่อกี้บิวบอกชอบผมใช่มั้ย
"ฟุบ"บิวล้มลงกับพื้น
"บิวๆ ตัวร้อนจี๋เลย"ผมปลุกบิว และอุ้มกลับไปที่บ้าน
"บิวเป็นอะไร ซีดี"พี่กั้งตะโกน
"น่าจะเป็นไข้อ่ะครับ ผมขอโทษ"ผมเอ่ย
"ปล่อยบิวมาให้พี่เดี๋ยวนี้ นายจะไปไหนก็ไปซะ"พี่กั้งไล่ผม
“ ไม่ ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น ผมผิดเองที่ไม่ดูแลบิวให้ดี ผมขอโทษ แต่ว่าผมก็ชอบบิวเหมือนที่บิวชอบผม เพราะฉะนั้นพี่กั้งครับ พี่กั้งอย่าแข่งกับผมอีกเลยนะ ผมขอดูแลบิวได้มั้ย ผมขอร้อง ผมยังไม่ได้บอกบิวเลยว่าผมชอบเค้า ผมอยากบอกเค้าเมื่อเค้าตื่นขึ้นมา"ผมมองพี่กั้งด้วยสายตามุ่งมั่น
"หึ พี่คงต้องยอมแพ้สินะ"พี่กั้งหัวเราะและส่งบิวมาให้ผม
"พี่กั้ง ที่ผมเคยบอกชอบพี่ เอ่อผมขอโทษที่ทำให้พี่ลำบากใจ และผมขอโทษที่ทำให้พี่เข้าใจผิด ตอนนั้นผม ผม"
"นายแค่สับสนไง พี่ก็บอกนายแล้ว"พี่กั้งหันมาบอกด้วยสายตาที่เศร้าอย่างเห็นได้ชัด
"ไปซีดีๆ แกไปดูบิวเถอะ เข้าใจกันก็ดีละ อ้อพี่ลืมบอกไปพี่ต้องออกจากบ้านแล้วนะ โชคดี ไปกั้งไปส่งพี่หน้าบ้าน"พี่เต้เอ่ย
"แล้วเจอกันนะพี่ ฝากความคิดถึงไปหาคนอื่นด้วยนะ"ผมยิ้มให้พี่เต้
หลังจากนั้นผมวางบิวลง เช็ดตัวให้บิว เอ่อ เช็ดแค่แขนกับหน้าเท่านั้นแหละ แล้วก็ห่มผ้าให้บิวแค่นั้นเอง ผมกุมมือบิว
ผมนั่งเฝ้าบิวจนถึงเช้า ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเมื่อคืน พี่กั้งกลับจากการส่งพี่เต้เมื่อไหร่
"ซีดีๆ"ใครสะกิด
"อะ อ้าว เอ่อ พี่กั้งหรอหะ"
"เออดิ อ่ะนี่ข้าวต้มของนายและบิว รอบิวตื่นแล้วให้บิวกินสะ และนี่ยาของบิว"พี่กั้งยื่นชามสองชามมาให้
"พี่กั้ง โอเคมั้ยหะ เรื่องบิว"ผมถาม
"ไม่โอเคหรอก การตัดใจมันยากนะ แต่ว่าอีกไม่นานหรอก"พี่กั้งพูด
"ผมขอบคุณพี่กั้งมากๆเลยนะ"ผมเข้าไปกอดพี่กั้ง
"ไม่เป็นไรน่า"พี่กั้งยีหัวผมแล้วเดินจากไป
หลังจากที่ผมกินข้าวเสร็จ
"โอ้ยย"บิวฟื้นแล้ว
"บิวๆ ค่อยๆลุกสิ"ผมพยุงบิวขึ้น
"นี่ข้าวต้มฝีมือพี่กั้ง”ผมเอ่ย
“อย่ามายุ่ง”บิวเอ่ย
“กินสะมาเดี๋ยวซีป้อน"ผมค่อยๆป้อนบิวไปเรื่อยๆ จนคำที่5
ผมเอ่ยออกไปว่า "ที่บิวบอกชอบซีนี่จริงป้ะ"
"แค่กกกก คะ แค่กก น้ำๆๆ"บิวสำลักเลย
"อะนี่ๆๆ"ผมหยิบแก้วน้ำให้บิว
"คือ.."
"ถ้าบิวชอบซีก็ดีอะดิ เพราะซีก็ชอบบิวเหมือนกัน"ผมเอ่ยอย่างชัดเจน
"อะไรนะ"หน้าบิวนี่แดงหนักกว่าเก่าอีก
"อ้าวว กินต่อๆ"ผมทำเป็นป้อนอีกรอบ
"ซีว่าอะไรนะ มะ เมื่อกี้อ่ะ" ผมก้มไปกระซิบที่ข้างหูบิวว่า
"ซีชอบบิวเหมือนกัน"
"ไอบ้าาา"
"อ้าววว เร็ว มัวแต่เขินกันอยู่นั่น วันนี้จะได้กินยามั้ยยเนี่ย"พี่กั้งตะโกนเข้ามาในห้อง
ขอบคุณพี่กั้งมากๆๆจริง ขอบคุณบิวที่สุด ที่ทำให้ผมรู้ใจตัวเองสักที
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดด
แฮปปี้สุดๆ
ตอนต่อไปแอบดราม่าเล็กน้อย
ติดตามๆ
ความคิดเห็น